De Verandering – vervolg
Het is algemeen bekend: de kat houdt niet van veranderingen. Doe maar normaal, dan is het al gek genoeg. Ons baasje, zo vertelden wij laatst nog, houdt wel van veranderingen.
Het is algemeen bekend: de kat houdt niet van veranderingen. Doe maar normaal, dan is het al gek genoeg. Ons baasje, zo vertelden wij laatst nog, houdt wel van veranderingen.
Die woensdagochtend werd ik gewekt door het trippelende geluid van nageltjes in hyperactieve modus. Slaapwaggelend roetsjte ik dus meteen de bedstee uit en repte mij naar de drukte.
Jasper is het soort elegante kater die, eens hij zich iets in het hoofd gehaald heeft daar niet meer vanaf stapt. Daar is zijn witte trots te langharig voor.
In de herfst en winter zijn ze helemaal op en top huisdier. Binnen, binnenshuis, in huis, alles is goed, zo lang ze maar niet naar buiten hoeven.
Mijn lievelingsmens is zo een schatje. Na twee maand fervent zoeken naar mijn zelf verloren gelegde fotoapparaat, dat, echt waar in huis MOET zijn, kon hij het niet meer aanzien en trakteerde mij op een prachtig cadeau in mijn lievelingskleur.
De eerste winterkoude zet veel mensen aan tot een jaarlijks terugkerend jammeren over dat einde van weer een mooie zomer. ‘Niet huilen, niet jammeren, niet mokken, niet zagen…
Daar zag mezelf ineens gewoon zitten: op de bank, met dikke buik, onderuitgezakt en mijn vriend commanderend wat er allemaal nog moest gebeuren in huis.
Mijn afstudeerplan is helemaal in melkkannen en kruikjes. Er dient nog één klein akkefietje te gebeuren voor ik mijn ultra katdiploma van eerste categorie knuffelbeest verworven heb en dat is… mijn thesis… zucht.
Siep en Luun zijn ontevreden over de regelmaat waarmee hun drollen verwijderd worden uit de kattenbak. Het is niet vaak genoeg.
Terwijl het grootste deel van de bevolking druk bezig was om de thuisblijvers te vergasten op wilde strandverhalen na een hopelijk zonnige vakantie, was het in huize Luypaert tijd voor een algemene opknapbeurt.
Spinnen zitten graag in ons huis, meestal ongezien in een hoekje maar ook soms duidelijk eng zichtbaar op een witte muur.
Vijf augustus en een zwoele doordeweekse woensdagavond, zat ik een beetje verloren te luisteren naar het gesmak van mijn viervoeters die enthousiast gebogen stonden over de restjes erwtjes en worteltjes met worst…