Kattenvrouw
Daar zag ik mezelf ineens gewoon zitten: op de bank, met dikke buik, onderuitgezakt en mijn vriend commanderend wat er allemaal nog moest gebeuren in huis. Hij moest ook niet zeuren, want ja: ík kon die klusjes allemaal niet meer doen. Zwanger is zwanger en of hij soms niet wist hoe zwaar of dát allemaal wel niet was.
Garfielddekbed
Dus daar verschoonde hij alweer braaf de kattenbak en stofzuigde hij gedwee alle zaagseltjes op die in huis ronddwarrelden. Tot het moment dat ik dacht: wat een kreng ben ik eigenlijk. Het was maar goed dat ik dat nu al in zag. Want ik heb ook wel eens, ver voor deze tijd, onderuitgezakt en relatieloos op diezelfde bank gezeten. En toen heb ik ook wel eens gedacht dat er nooit meer iemand zou komen die me uit die eenzame situatie zou komen redden en dat ik voor altijd alleen zou overblijven. Nou ja, met mijn katten dan. En dat alleen zij me begrepen en dat ik daarom maar steeds meer katten zou nemen. En een Garfielddekbed en Francienservies.
Vroeger, toen ik klein was, leek me dat een ideale situatie. Vooral geen jongens in huis, maar alleen heel veel katten. Ik ging toen elk vrij weekend naar een kattenopvang in de buurt en dan ging ik gewoon midden in een van de verblijven liggen en genieten van alle katten die op me kwamen zitten. Ik verzamelde plaatjes van mensen die hun huis helemaal verbouwd hadden om het de tientallen katten die bij hen woonden zoveel mogelijk naar de zin te maken: met gaten in de muur en loopplanken die de ene kamer met de andere verbonden, overal krabpalen en natuurlijk een grote tuin met daarin mooie klimbomen.
“Het zou toch wat druk worden, een huilende baby straks en dan ook nog een stuk of vijftien poezels…”
Meervoud
De tientallen katten zijn uiteindelijk een tweetal geworden en het lijkt me nog steeds heel leuk om nog veel meer katten te hebben, maar ik ben toch blij dat het hierbij gebleven is. Met dus wél een jongen in huis en in ieder geval een meervoud aan katten. Het zou toch wat druk worden, een huilende baby straks en dan ook nog een stuk of vijftien poezels die net zoveel aandacht willen.
Kom, ik ga zelf de stofzuiger maar weer eens ter hand nemen. Maar eerst even een kopje thee. Uit een Francienmok, dat dan weer wel.
