Spaanse schonen
Tien katjes had ik nog toen ik de vorige column schreef. Inmiddels zijn er drie bij gekomen, allen van Spaanse afkomst.
Tien katjes had ik nog toen ik de vorige column schreef. Inmiddels zijn er drie bij gekomen, allen van Spaanse afkomst.
Katten zijn gewoontedieren, zegt men. Ik vind daar veel waarheid in zitten, behalve als het gaat om slaapplaatsen.
Het waren prachtige katjes, de mooiste die ik ooit zag binnenkomen. Ergens vorig voorjaar werd de eerste gebracht…
De staart van een kat is net een langswandelende periscoop. Elke stemming wordt met de staart uitgedrukt…
Alle poezen hadden rond maart de voortplantingsdrift gevoeld en gehoor gegeven aan de roep van hun natuur.
Ze kwamen hier een maand na elkaar wonen, Beau en Giva. Beau iets ouder, maar onnozeler en Giva jong maar intelligent.
We vonden hem toevallig, ergens in Diep-Friesland. Er werd een geweldig kitten te koop aangeboden, waar ik spontaan verliefd op werd.
Toen ik in mei 2003 mijn eerste opvangkittentje in mijn handen hield, had ik geen idee wat dat teweeg zou brengen.
Eindelijk had ik een paar nieuwe plantjes en was mijn vensterbank weer een beetje zoals dat in een woonhuis betaamt…
Ze kwam samen met haar broer en zus binnen in augustus 2003, een prachtig blauw-creme kitten.
Midden in de nacht kreeg ik een mailtje van een mevrouw. Ze had van haar dochter, die bij een dierenarts werkte, gehoord dat er een kitten met een beschadigde poot binnen was gekomen.
Ze keek me fier aan, één van deze vier kleine kittens die verscholen in een rietpol in een tuin lagen.