Mijn lievelingsmens is zo een schatje. Na twee maand fervent zoeken naar mijn zelf verloren gelegde fotoapparaat, dat, echt waar in huis MOET zijn, kon hij het niet meer aanzien en trakteerde mij op een prachtig cadeau in mijn lievelingskleur.
De eerste winterkoude zet veel mensen aan tot een jaarlijks terugkerend jammeren over dat einde van weer een mooie zomer. ‘Niet huilen, niet jammeren, niet mokken, niet zagen…
Mijn afstudeerplan is helemaal in melkkannen en kruikjes. Er dient nog één klein akkefietje te gebeuren voor ik mijn ultra katdiploma van eerste categorie knuffelbeest verworven heb en dat is… mijn thesis… zucht.
Terwijl het grootste deel van de bevolking druk bezig was om de thuisblijvers te vergasten op wilde strandverhalen na een hopelijk zonnige vakantie, was het in huize Luypaert tijd voor een algemene opknapbeurt.
Vijf augustus en een zwoele doordeweekse woensdagavond, zat ik een beetje verloren te luisteren naar het gesmak van mijn viervoeters die enthousiast gebogen stonden over de restjes erwtjes en worteltjes met worst…
Een klein groezelig schatje kwam uit de stalling getrippeld. Het mooiste bewijs dat er inderdaad grote nood was aan een grote schoonmaak in die ruimte.
Wie had ooit gedacht dat er in huize Luypaert nog een bewoner bij zou komen? Ik alvast niet, en toch gebeurde het.
Gefeliciteerd mijn liefste Dextertje, jouw eerste levensjaar zit er al op begot. Vanzelfsprekend ben ik supertrots jouw moeke te mogen zijn.
Je hebt zo van die perioden dat het net lijkt of iedereen in huis is onderhevig aan brokken maken. Zo was ik er al in geslaagd op enkele dagen tijd een vaas, twee poezenbordjes en een limonadeglas te breken.
Omdat hij toch wel een redelijk wild buitenleven gewoon was, besloot de dokter dat het beter was om hem licht in slaap te doen. Zo had hij de gelegenheid hem aan een deftig onderzoek te onderwerpen…
Het was een knoeiboel, zo een moeilijk te ontrafelen raadsel en eigenlijk wist ik helemaal niets van poezeningewanden.
Deze dag begon niet met een vrolijke ‘Goedemorgen schatties,’ gevolgd door een plagerige grinnikmauw met kwispelende staartjes, en evenmin met een ochtendhumeur dat tot de middag duurde.