Gelukkige eetnarcose humhum, verjaardag

Gefeliciteerd mijn liefste Dextertje, jouw eerste levensjaar zit er al op begot. Vanzelfsprekend ben ik supertrots jouw moeke te mogen zijn en blij dat je het ondanks de vele ondervoedingsproblemen gehaald hebt om van die lieve kleine rakker met uitstekende beentjes, uit te groeien tot een gezond megafenomeen in deze contreien. Je hebt zelfs een eigen schare fans die er niet op zien om een kilometertje meer te rijden, enkel en alleen om jou te komen bekijken. Om nog te zwijgen van die Spaanse fan die jouw babyfoto op zijn profiel gezet heeft op een internationaal taalforum. Jaja, je hebt het al ver geschopt ondertussen.

Knookjes

Weet je, ik herinner me de dag dat ik je als net vier weken oud uitgemergeld poesje meebracht van Antwerpen nog als gisteren. De spichtigheid van je jeugdige lijfje zal wel levenslang op ons netvlies gebrand blijven. Zo lief en fragiel was je ondanks al die uitstekende knookjes en toch had ook ik maar één oogopslag nodig om te beseffen dat ik – als het God belieft – de rest van jouw dagen aan je pootjes zou liggen.

Buiten het feit dat je met enkele vertraging netjes uitgegroeid bent tot een halfvolwassen grote beer, zijn al je jeugdongemakken gelukkig gereduceerd tot twee. Die mannelijke ontwikkeling die nog steeds uitblijft is er eentje van, maar jij weet dat wij, jouw gezinnetje, je daarom alleen maar meer knuffelen en dat andere akkefietje is jouw onstilbare honger. Die had je al toen ik je meebracht en die heb je nog steeds. Maar het geeft ook een zekere geruststelling, want weet je, als er ooit iets erg gebeurd hier waardoor jullie op straat zouden terechtkomen, dan weet ik dat jij je nooit zal laten verhongeren. Jij vindt je maaltje wel bij elkaar als het moet. Het lijkt soms wel of jouw maagje geen voldaan gevoel herkent? Kan dat?

Opscheppen

Of er nu veel of weinig in een bord ligt, alles moet op voor er hier van dat bord weggewandeld wordt. Dat brengt een mini ongemakje mee als moeke eens langer dan een paar uur van huis moet. Jouw broeremansen eten tenslotte in statiekes, bij elke passage enkele brokjes. Tenminste dat was zo voor jouw komst. Nu zijn alle bordjes vijf minuten na het opscheppen steevast leeg. Maar we zouden jou niet graag zien als we daar niet meteen een oplossing voor zochten hé. En wat nog beter was, de oplossingen dienden zich vrijwillig aan. Zo betoverend ben jij, dat mensen zelf voorstellen om mijn beestjes te komen voeden als ik eens langer van huis ben… en dat hebben Tobias en Jasper ook aan jou te danken hoor.

Over de oorzaken van jouw eetfixatie doen meerdere theorieën de ronde. Wij zijn er nog steeds niet uit welke de goeie is. Maar speculeren op die ene die bevestigd dat jouw charmes je omgeving een gevoel van verbondenheid geeft… en is dat geen mooi idee om in het achterhoofd te houden in deze tijden?

“Nu ben je zijn favoriete en gepersonaliseerde plaagstok, zegt ie met een grote grijns op zijn snoet…”

Plaagstok

Nu ben je dus opeens 1 jaar oud en Tobiasje fluistert me in dat het hem nog steeds duizelt als hij er aan denkt dat je hem al zolang plaagt. Hij zegt ook dat hij enkele grijze streepjes pels heeft bij gekregen vanaf het moment dat hij jouw poezenopvoeding op zich nam. Ook Jasper reageert wat verward. In jouw begindagen hier, keek je tenslotte enorm naar hem op tot dat langzaam evolueerde en je besefte dat het safer was te leren van de Padre Familias in plaats van je lievelingsbroer. En nu ben je zijn favoriete en gepersonaliseerde plaagstok, zegt ie met een grote grijns op zijn snoet. Wees gerust, zijn snorharen vertellen mij dat hij je in het ootje neemt, al moet ik hem wel gelijk geven van dat plaagstok…

Om vandaag niet zomaar te laten voorbijgaan als elke andere dag hebben we dus met zijn allen besloten om jou te omringen met jouw favoriete afleiding; Knuffelen, spelen en eten, JIEHA!

Whiskastaart

Maar voor je volledig in de ban raakt van je waanzinnig ogende assortiment geschenken, willen we eerst op jouw gezondheid klinken. Je mensen met een wijntje en alle viervoeters met aangelengde melk, omdat het feest is. Deze brief krijg je trouwens pas vóór we de whiskastaart aansnijden, want stiekem in je mandje leggen lukt niet. Elke keer iemand zicht beweegt, huppel jij enthousiast richting keuken, waar je die vleestaart in de koelkast zag verdwijnen – ook al trachtten wij dat ten stelligste te ontkennen. Het is zelfs zo dat ik gisteren onder valse voorwendsels naar je tweede thuis gegaan ben om je Whiskastaart te maken, want hier was het onbegonnen werk om dat stiekem te doen met al die grote kijkers, helpende pootjes en hongerige kreten. Wist jij veel dat het voor jouw verjaardag was, en ik mocht niets zeggen of de verassing was eraf. Stiekem ben ik wel al benieuwd hoe hard jullie drietjes in vervoering gaan zijn van dat kunstwerk en hoe lang het duurt voor er eentje van jullie in een eetnarcose verzeilt. Je vergeeft het ons vast dat je mensen een ander taartje verorberen. Zoals je weet hebben wij liever biscuit of kaastaart in plaats van Whiskastaart, maar zo hebben jullie meer hé. Al hoeft ze niet meteen op, jullie mogen er wel langer over doen dan één portie zenne.

Dus lieve schat, nog een heerlijke en mooie eerste verjaardagsdag gewenst van jouw plaatselijke bevolking en je volledige schare fans. We zijn er zeker van dat jij en je broertjes straks tijd te kort gaan hebben als jullie met al dat speelgoed tegelijk gaan spelen. Later… morgen of zo, als we allemaal bekomen zijn van je feest vanavond, zal ik je wel helpen om een bedankbriefje te schrijven aan al die gulle schenkers, zelfs aan diegene van het gekke jasje.

Met dikke Knuffel en streepjeszoen
Je moeke, Jasper, Tobiaske, Felixje
De familie Appels, Misty, Panthéra, Vileda, (V)Evil, Zinooke
en al je fans

Kuszzzzzz