Gewoontedier
Ik ben Luna, een goedgevormde kattin en ik hou van vaste gewoontes.
Baasje wordt wakker, baasje gaat naar beneden, baasje vult voerbak en baasje laat me met rust als ik ga dutten op de vensterbank.
Ik ben Luna, een goedgevormde kattin en ik hou van vaste gewoontes.
Baasje wordt wakker, baasje gaat naar beneden, baasje vult voerbak en baasje laat me met rust als ik ga dutten op de vensterbank.
Ik weet precies, zonder te kijken, wie van de twee er op dit moment op de kattenbak zit.
Och, ze zijn zo lekker eigenwijs, die katten. En wat vinden we ze daarom toch leuk. Toch overdrijven die twee van mij het vaak, het kat-zijn.
De koe zegt boe, het geitje zegt beh, de hond zegt blaf en de kat zegt miauw. De kat van mij niet. En die andere ook niet.
Luna en Siepie vinden elkaar nog niet zo aardig. Of eigenlijk; Siepie zou best vriendinnen willen worden, maar Luna niet. Luna heeft zogezegd de pest aan Siepie.
Ik ben Luna, een huisdier van het type kat. Mijn baasje heeft naast mij nog een tweede kat als huisdier en ze heeft geen hond. Een goede keuze wat mij betreft.
Vrijdagavond. We hangen op de bank en mijn vriend beheert met zorg de afstandbediening. “Patty Brard heeft een nieuwe vrie…” – ZAP – “…fikse regenbuien vanuit het zui…” – ZAP – “…really love you, Samantha, please…” – ZAP -.
Luna en Siepie zijn verhuisd. Eindelijk. Ze geloofden er al lang niet meer in, hoor.
Luna en Siepie zijn even een tijdje boos. Op mij. De boosheid begint in de middag in mijn appartement.
Wuppie is weg.
Lieve, mooie, zachte Wuppie. Verdwenen. Zo hoeft het voor Siepie niet meer.
Ik woon in een appartement. Eén hoog, smal gangetje, woonkamer, slaapkamer, keukentje en dakterras. Naast mijn woning is dit ook de leefwereld van mijn katten Luna en Siepie.