Muis
Ik weet precies, zonder te kijken, wie van de twee er op dit moment op de kattenbak zit. De afgelopen drie minuten heb ik eerst mogen luisteren naar het geluid van houtkorrels die tegen de wanden aankletterden. Zorgvuldig opgezwiept door een fanatieke kattenpoot, die niet stopt voordat het onderste houtkorreltje ook boven op een net gelegde drol ligt.
Vegen
Nu is het even stil. Er wordt kritisch naar de zojuist verrichte arbeid gekeken en dan begint het vegen van de wanden. Elke wand wordt nauwkeurig bestreken met een unieke kateigen geur, die zegt: ‘hier zat ik’.
De geuren die de woonkamer binnendrijven zeggen dat er gisteren iemand een zakje ‘gevogelte in saus’ van een goedkoop merk gegeten heeft. De klep kleppert en daar komt ze, ik had het goed geraden: onze Luna. Uitgeveegd loopt ze naar haar dekentje en ploft daar neer. Ze heeft er altijd zo’n klus aan, aan het toiletteren.
Muisje
Afgelopen nacht zat Luna te vegen onder mijn bed. Het zal toch niet, dacht ik, en deed het licht aan. Ik stak mijn hoofd over de rand en tuurde onder het bed. Geen plasje of poepje daar, maar wel mijn weekendtas die zorgvuldig geveegd werd door beide voorpoten. Overdag denk je bij dit soort gedrag ‘het beest is niet goed snik’, je haalt je schouders op en gaat verder waar je mee bezig was. Midden in de nacht wil ik PRECIES weten wat er rond gaat in die kattenkop van me.
Ik steek mijn arm onder het bed en ruk de weekendtas weg. Een klein grijs muisje beseft dat zijn schuilplaats is ontdekt en vlucht weg. ‘Luna pak hem’, zeg ik. Luna luistert braaf en heeft twee seconden later voor het eerst in haar leven een muis in haar bek. Ze kijkt me aan. ‘Geen idee’, zegt die blik. Het eerste gedeelte: het vangen van een muis, was nog instinctief. Luna is te ver gemuteerd om te weten wat ze nu moet doen.
“’Mrrrraaww?’ zegt Luna en uit de openstaande bek vlucht de muis weg. Hij schiet achter een kastje en Luna gaat als een waakhond voor de opening liggen…”
Een leven gered
‘Mrrrraaww?’ zegt Luna en uit de openstaande bek vlucht de muis weg. Hij schiet achter een kastje en Luna gaat als een waakhond voor de opening liggen. De muis komt er aan de andere kant van het kastje weer uit en gaat, op nog geen vijftien centimeter van Luna verwijderd, op de achterste pootjes rustig bekijken waar ie nou eigenlijk terecht is gekomen. Ik laat Luna in haar kattenwaarde en jaag de muis stiekem richting mijn laars. Zodra hij erin zit, rits ik deze snel dicht en ren naar buiten. Daar schud ik muizemans eruit en hop, weer een leven gered!
In mijn slaapkamer ligt Luna nog voor het kastje. Gelukkig dat ze zelf niet weet hoe sullig ze is. Ik zal haar ook niet vertellen dat ik haar taak als muizenjager overgenomen heb. Het is gemeen om iemands dromen kapot te maken.
