Haren
Luna en Siepie vinden elkaar nog niet zo aardig. Of eigenlijk; Siepie zou best vriendinnen willen worden, maar Luna niet. Luna heeft zogezegd de pest aan Siepie. Siepie mag nergens lopen, zitten, liggen of zijn van Luna. Dat zie ik aan de tikken die Siep op haar hoofd krijgt en ook wel aan de CCHHH’s van Luna als Siepie in haar buurt komt. Siepie weet haar plaats en gaat de confrontatie meestal uit de weg, maar als Luna het te gortig maakt, volgt er wel eens een schermutseling. Niet al te heftig hoor. Voor beide partijen zijn de rangen en standen weer even op orde gesteld en dat is dat.
De Verhaar Periode
Voor mij is het wel heftig. Althans, in deze periode van het jaar. De Verhaar Periode. Na een zojuist uitgevochten onenigheidje liggen de plukken vacht verspreid door het huis. Die stofzuig ik zo op, hoor. Kleine moeite. Ware het niet dat eigenlijk het hele huis vol ligt met kattenharen. En ik heb gisteren nog het hele huis gestofzuigd.
Het is een nare tijd, als alle haren het kattenlichaam tegelijk willen verlaten.
In de Verhaar Periode kijkt mijn visite me met een vies gezicht aan, als ze op een stoel willen gaan zitten. ‘Dat kattenmens’, hoor ik ze denken. ‘Onbegrijpelijk dat ze die beesten overal op laat liggen’.
Het is de periode waarin ik ’s ochtends wakker wordt van haren in mijn mond, omdat mijn hoofdkussen o zo ideaal is voor een kattenslaapje en het is ook de periode waarin ik me toch maar even om ga kleden nadat ik op de bank ben gaan liggen met mijn zwarte truitje.
“Kattenharen plakken overal aan vast en hebben bovendien de onhebbelijke eigenschap om zich door stof te kunnen weven…”
Haren, haren en nog eens haren
Eigenlijk zijn er geen nadelen aan het houden van een kat, behalve dan die haren. Kattenharen zijn maar klein, maar het ziet er meteen vies uit als er eentje op tafel ligt. Kattenharen plakken overal aan vast en hebben bovendien de onhebbelijke eigenschap om zich door stof te kunnen weven. Kattenharen zijn daarom voor altijd verbonden met Luna’s dekentje, hoe vaak ik het ook stofzuig. Kattenharen kunnen daarom een goede vriendin van mij uit mijn huis jagen, nadat zij gezellig met dat dekentje om zich heen op de bank had gezeten. Ze weet nu in ieder geval dat ze allergisch is voor kattenharen. Dat dan weer wel.
Maar, ik zal niet meer klagen over losgelaten vacht. De liefde die mijn katten mij geven, is veel meer waard dan die rotharen. Die ik vandaag ook in mijn schone was tegenkwam. En in het schaaltje met borrelnootjes.
Ik ga de stofzuiger maar weer eens halen. Mijn ouders komen zo op visite.
