De merelfamilie
Hoewel wij een prachtig mooi huisje hadden opgehangen voor de koolmeesjes, is er eigenlijk geen enkele keer gebruik van gemaakt.
Hoewel wij een prachtig mooi huisje hadden opgehangen voor de koolmeesjes, is er eigenlijk geen enkele keer gebruik van gemaakt.
Je hebt wel eens van die weken dat er op kattengebied weinig tot niets gebeurt…
Zich aanbiedend als inwonend personeel voor onze twee katten tijdens onze zomerse afwezigheid, kwamen mijn ouders afgelopen weekend langs met extra visite.
Onze Nol is een ware scheet. Hij doet geen vlieg kwaad en als hij aandacht wil, kijkt hij je net zo lang aan en volgt je overal tot hij het krijgt.
We waren dit jaar echt verschrikkelijk laat. Het is dat zes december op een woensdag viel (op woensdag heb ik een vrije middag), anders had de kerstboom er ook veel te laat gestaan.
Tegenwoordig heb ik werk. Fulltime werk. Daar zijn zowel Raymond als ik natuurlijk ontzettend blij mee, want ons inkomen is hierdoor verhoogd en we hebben daardoor meer mogelijkheden om bepaalde zaken te doen.
Begin 2003 was onze regering een dusdanig rommeltje, dat wij burgers onze stem opnieuw moesten uitbrengen.
De beste man komt elke avond helemaal vanuit België naar Den Haag gereden in zijn ijscokarretje, om zijn heerlijke ijs aan de man te brengen. Zo ook in de wijk waar mijn ouders wonen.
Toen onze katten bij ons kwamen, hadden wij het op zich aardig goed op meerdere gebieden. Raymond en ik vormden een heus gezinnetje…
Ergens had hij best gelijk: katten zijn soms bergen ellende. Vooral als je ze nog maar net hebt…
Mijn man Raymond en ik wonen werkelijk prachtig: ‘ons’ dorpje telt nog geen vierduizend inwoners en…