Weer weg
Luna was vanavond weer eens weg. “Ze is lekker even op pad, gezellig de hort op” zei mijn vriend. “Dat krijg je met dit weer”. Nee, dacht ik, jij kattenleek…
Luna was vanavond weer eens weg. “Ze is lekker even op pad, gezellig de hort op” zei mijn vriend. “Dat krijg je met dit weer”. Nee, dacht ik, jij kattenleek…
Om elk misverstand uit de wereld te helpen, wil ik eerste even vermelden wij hier in Oost-Vlaanderen leven in een tijd waar lekkerbekken en smulpartijen goed samengaan, vooral op zwoele avonden.
Mijn Dextertje is een ongelooflijke twijfelkont. Al klinkt dat op het eerste gezicht raar en is er in feite niet erg veel kontje aan mijn Dextertje, maar toch…
Dat katbeesten tot de machtigen der aarde behoren is voor de echte liefhebber geen nieuws meer, en de bijwerkingen die wij als gewillige mensslaaf er dan dienen bij te nemen, doen enkel dieronvriendelijke individuen hun haren te berge rijzen.
Sinds ons meisje Anne er is, slapen de poezels ’s nachts niet meer op onze slaapkamer, want daar staat nu nog het babywiegje. Niet dat ze dat willen hoor.
…toch werden we opeens opgeschrikt door een vreemd en luid valgeluid dat weeral eens niet meteen thuis te brengen was.
Vandaag voelde ik mij een bijna moordenaar, een lompe kluns, een cavewoman, een slechte moeder en een dikke blunderaarster.
Het is algemeen bekend: de kat houdt niet van veranderingen. Doe maar normaal, dan is het al gek genoeg. Ons baasje, zo vertelden wij laatst nog, houdt wel van veranderingen.
Die woensdagochtend werd ik gewekt door het trippelende geluid van nageltjes in hyperactieve modus. Slaapwaggelend roetsjte ik dus meteen de bedstee uit en repte mij naar de drukte.
Jasper is het soort elegante kater die, eens hij zich iets in het hoofd gehaald heeft daar niet meer vanaf stapt. Daar is zijn witte trots te langharig voor.
In de herfst en winter zijn ze helemaal op en top huisdier. Binnen, binnenshuis, in huis, alles is goed, zo lang ze maar niet naar buiten hoeven.
Mijn lievelingsmens is zo een schatje. Na twee maand fervent zoeken naar mijn zelf verloren gelegde fotoapparaat, dat, echt waar in huis MOET zijn, kon hij het niet meer aanzien en trakteerde mij op een prachtig cadeau in mijn lievelingskleur.