Categorie: Sabine Luypaert

Het was een donkere dag geworden, toen mijn ex-vriend rond middernacht belde met het triestige nieuws dat ons aller Mistyvriendje pal voor de deur overreden was.

De nieuwe kattentoren heeft het niet lang getrokken in zijn originele modus…

Poetsen wordt hier niet lichtzinnig opgenomen, maar die tegels kunnen morgen ook nog wel.

Sinds er meer aandacht besteed wordt aan het algemene welzijn van onze huisdieren in elke zich respecterend dierenzaak, wordt de speelgoedhoop voor de lieverdjes er hier ook niet echt kleiner op.

Eventjes dacht ik nog dat er eentje van mijn mannen een nieuw lief had, maar gezien ik tot nog toe de enige dame in huis ben is dat technisch nogal moeilijk.

Om elk misverstand uit de wereld te helpen, wil ik eerste even vermelden wij hier in Oost-Vlaanderen leven in een tijd waar lekkerbekken en smulpartijen goed samengaan, vooral op zwoele avonden.

Mijn Dextertje is een ongelooflijke twijfelkont. Al klinkt dat op het eerste gezicht raar en is er in feite niet erg veel kontje aan mijn Dextertje, maar toch…

Dat katbeesten tot de machtigen der aarde behoren is voor de echte liefhebber geen nieuws meer, en de bijwerkingen die wij als gewillige mensslaaf er dan dienen bij te nemen, doen enkel dieronvriendelijke individuen hun haren te berge rijzen.

…toch werden we opeens opgeschrikt door een vreemd en luid valgeluid dat weeral eens niet meteen thuis te brengen was.

Vandaag voelde ik mij een bijna moordenaar, een lompe kluns, een cavewoman, een slechte moeder en een dikke blunderaarster.

Die woensdagochtend werd ik gewekt door het trippelende geluid van nageltjes in hyperactieve modus. Slaapwaggelend roetsjte ik dus meteen de bedstee uit en repte mij naar de drukte.

Jasper is het soort elegante kater die, eens hij zich iets in het hoofd gehaald heeft daar niet meer vanaf stapt. Daar is zijn witte trots te langharig voor.