R.I.P. Mistyke alias Mister ‘J’
Het was een donkere dag geworden, toen mijn ex-vriend rond middernacht belde met het triestige nieuws dat ons aller Mistyvriendje pal voor de deur overreden was. Arme lieve Misty, die superknuffel, onze smurfman, ons nooit ziekje, ons Molleke puppypoes, ons altijd goedgezinde ventje, Mister ’J’ die zijn staartje zo mooi kon krullen. De sfeer in huis was meteen aangeslagen.
Lieve Muis
De volgende ochtend ben ik meteen naar daar gereden om afscheid van hem te nemen. Zijn vriendin verwachtte mij al. Mijn lieve Muis, zoals ik haar verder zal noemen, was enorm onder de voet van het feit dat ze in slaap gevallen was die avond en dacht dat hij misschien gemiauwd had om binnen te komen en dat ze het niet gehoord had, hij misschien daarom de straat opgelopen was. Natuurlijk treft haar geen schuld hierover, maar ik begrijp heel goed haar gevoel, ik zou me net hetzelfde voelen.
Toen we elkaar een beetje getroost hadden nam ze mij mee naar de tuin, waar Misty mooi in een doos opgebaard lag onder een van zijn lievelingsplaatsjes in afwachting dat ik kwam afscheid nemen. Exje was weg werken en had haar gezegd dat wij hem na ons afscheid samen mochten begraven.
Daarop hebben we spaden genomen en hebben hem een mooi plaatsje uitgezocht in die speciale uithoek in de tuin, nabij Ramses, Tita, Happy en Zina, al onze dierenkindjes die helaas heengegaan zijn. Heel jammer is het feit dat Misty overreden is op vijf meter vanwaar zijn broertje Happy enkele jaren voordien krek hetzelfde overkwam.
Pluizig pelsje
Samen hebben we een mooie put gegraven van een halve meter doorsnee en een dikke halve meter diep. Toen de put klaar was, kwam het moeilijkste moment en dat voelden we alle twee. We vonden dat hij toch niet zomaar met doos in zijn grafje kon en Muisje ging een van zijn lievelingshanddoeken halen om hem te bedekken. Daarna rookten we een sigaretje en namen nogmaals afscheid van ons lieve ventje. Hij lag er toch zo mooi bij, je zag haast niets aan hem, enkel een drupje bloed aan zijn neusje verried het gebeurde, doodzonde was het, pure verspilling van jong lief leven. Zijn altijd zo pluizige pelsje dat zo hard in je neus kon friemelen als hij kwam knuffelen, lag er als altijd kraaknet en spierwit bij, en nu zou ik er geld voor gegeven hebben om zijn kriebelpels in mijn neus te krijgen. Sereen hebben we hem ten grave gedragen en hadden het beiden moeilijk om die eerste schep zand in het grafje te leggen. We begonnen dan maar met de zijkanten, zachtjes aan. Het was een heel intiem moment en het laatste wat we voor ons ventje konden doen.
“Nu zou ik er geld voor gegeven hebben om zijn kriebelpels in mijn neus te krijgen…”
Kapoenstreken
Later hebben we beiden, bedrukt als we waren, nog anekdotes opgehaald over zijn kapoenenstreken en mooie stenen gezocht om zijn grafje te markeren waarna we het toch afgedekt hebben met een grote plaat voor het geval de honden de vers omgewoelde grond interessant zouden gevonden hebben, wat later onnodig bleek. Net of ze wisten dat daar hun broertje lag.
Muisje was ook erg ongerust over haar Toulouse die al enkele dagen verdwenen was en had nu erg schrik dat ook hij overreden was. We hoopten uit de grond van ons hart dat hij snel boven water zou komen. Er biggelden nog enkele warme tranen maar we vonden troost bij elkaar en het was nu eenmaal een onomkeerbaar feit, Mistyke was niet meer. Hoewel hij alles in zijn mars had om een lieve stokoude kater te worden… heeft het helaas niet mogen zijn.
Mister ‘J’
Thuisgekomen heb ik al mijn vriendjes heel dicht tegen me aan genomen. Weer verdriet dat weer moet slijten en ik miste meteen Mister ’J ’zijn piepende bandjes op de ramen met grote kneutserenade om in de tuin te mogen spelen die we ook nooit meer zullen horen. En ik dacht na over de tijd dat exje zijn keukenkasten moest vergrendelen met draad omdat Misty de kasten opensniepte op zoek naar lekkers en moest glimlachen. Maakte me zorgen over Vileda, popje, Evil en Zino die naar hem gingen lopen te zoeken. Maar ik dacht ook na over de aangrijpende ochtend met Muis en hoe close mensen kunnen zijn onder omstandigheden waar anderen het blijkbaar moeilijk mee hebben. Ik ben dolblij dat we samen zo een warme band hebben, vrienden voor het leven zullen zij blijven en Misty zal eeuwig een warme plaats in ons hart hebben.
