Truste

Op kamp gaan als vrijwillige begeleider is ieder jaar weer een feest. Ook dit jaar hebben we met zijn allen er weer veel energie ingestoken en dat wierp vele vruchten af – vooral het zeebanket dat wij van de deelnemers ontvingen als dank voor de leuke vakantie vloog ons leiding om de oren. Het grote nadeel was natuurlijk wel, dat wij onze arme katten achter moesten laten, overigens in prima handen van een goede vriend, die besloot om tijdens onze afwezigheid in ons huis te bivakkeren.

Natje en droogje

Na twee nachten had onze vriend het echter alweer bekeken en via sms vroeg hij mij, of het heel erg was als hij ’s nachts gewoon thuis zou slapen. Hij beloofde plechtig om iedere dag enkele uren te besteden aan onze katten en ze netjes twee keer daags hun natje en droogje te geven.

Ik maakte hier geen probleem van, maar vroeg me toch af wat nu precies de reden was van deze verandering. Lag het bed niet lekker? Kon hij de afstandsbediening van de tv niet vinden? Was de douche niet naar zijn wens? Nee lieve lezer, niets van dat alles bleek waar. Hij kon de katten niet aan.

Lovebites

Normaal gesproken liggen onze katten ’s nachts bij ons op bed. Dat zijn ze al jaren gewend en ze vinden het zalig. Nol kruipt tussen onze voeten en zoekt daar het beste plekje op, terwijl Sarah zich tegen mij aan nestelt wanneer ik voor het slapen gaan nog even snel een sudoko invul. Ben ik eindelijk klaar om te slapen en kruip ik onder de warme dekens, dan verplaatst zij zich naar manlief en probeert bij hem nog even enkele minuten aandacht te vangen door vooral veel kopjes te geven en ‘lovebites’ uit te delen. Raymond staat dit meestal een minuut of tien toe en duwt haar dan van bed. Sarah probeert de aandacht dan nog twee keer te trekken door in zijn wang te bijten, maar in de regel laat ze zich drie keer wegsturen en zoekt dan de bank beneden in de huiskamer weer op. Onze vriend wist van dit alles echter niets en dook dan ook de eerste nacht vrolijk en totaal onwetend het bed in, klaar om in slaap te vallen.

“Onze vriend wist van dit alles echter niets en dook dan ook de eerste nacht vrolijk en totaal onwetend het bed in…”

Hoofd-kussen

Zoals altijd kwam Sarah meteen het bed op en begon het ritueel door kopjes te geven tegen zijn neus. Geschrokken schoot onze gast overeind: wow, wat gebeurt mij nou? ‘Ga weg, poes,’ mompelde hij onwennig. Sarah liet zich echter niet door woorden wegjagen en begon traditiegetrouw haar knabbelpartij en beet hem liefjes in zijn neus.
‘Hé, niet doen, nu weggaan hoor,’ fluisterde onze logé voorzichtig. Wegduwen durfde hij de bijtgrage poes niet. ‘Ik wil slapen, dusseh… ga jij ook maar slapen.’
Sarah was niet van Lotje getikt en besloot breeduit over zijn hoofd te gaan liggen, precies zó opdat zij mooi zijn voorhoofd schoon kon likken. De arme man durfde geen vinger meer te bewegen uit angst voor represaille.
Na dik vijf minuten waagde hij nog wat losse woordjes: ‘Klaar, oké? Hup. Weg. Schiet op. Ga weg.’ Sarah vond het wel vermakelijk en krulde zich helemaal om zijn hoofd heen. Al snel was ze in diepe slaap, terwijl onze logé peentjes zweette en geen oog dicht deed.
Toen bleek dat de tweede nacht precies zo was als de voorgaande, besloot onze vriend dat het genoeg geweest was en hij alle andere overnachtingen mooi in zijn eigen bed zou doorbrengen.

Slaapkamerdeur

Hij hield zich echter wel aan zijn woord en heeft de rest van de week ontzettend veel aandacht gegeven aan onze lieve poezen. Ze kregen zelfs dusdanig veel aandacht, dat ze ons niet eens kwamen begroeten bij thuiskomst! Dezelfde avond belde hij ons nog op om te vragen of we een beetje tevreden waren over zijn hulp en om alsnog zijn excuses aan te bieden dat hij de nachten in eigen huis had doorgebracht.
‘Natuurlijk geeft dat niet, je hebt onze katten prima verzorgd en daar zijn we enorm blij mee! Alleen hebben we toch nog een klein vraagje… Waarom heb je niet gewoon de slaapkamerdeur dichtgedaan?’