Moedige miauwer

Bezoekers die hier komen, weten niet van haar bestaan. Als zij onbekende stemmen hoort, verdwijnt ze onder de bank of onder de wasmachine. Wij echter zien elke dag een beetje meer van dit karaktervolle meisje, dat het zo zwaar heeft gehad en dat zich zo dapper heeft geweerd tegen alles wat zij mee moest maken. Blink is een mooi cypers poesje van nu vijf maanden oud, met een in haar vacht getekende M op haar voorhoofd, de M van ‘moedige miauwer’.

Wolbaaltjes

Blink werd geboren op een boerderij, tot grote ergernis van de boer. Om die ergernis duidelijk te maken, gooide hij haar de ene dag tegen de muur, de andere dag smeet hij een klomp naar haar kopje en als hij een goede bui had, gooide hij een emmer koud water over haar heen of trapte haar de schuur door.

Ik ben verbaasd dat ze is blijven leven, maar ze is sterk en dapper. Toen Blink twee maanden oud was, werd ze samen met haar zusje door de boer meegegeven aan een gezin, waar ze vier weken lang blazend onder de bank heeft gezeten.

Het gezin verwachtte twee spinnende wolbaaltjes op hun schoot en heeft al die weken moeite gedaan om de zusjes tot zulke knuffels te transformeren. Toen dat niet bleek te lukken, zijn ze naar een opvanger gebracht, die al snel tot de conclusie kwam dat ook zij Blink niet de kansen kon geven die ze verdiende.

Houdini

En zo arriveerde ze hier, na een reis van ruim anderhalf uur. Bij aankomst blies en mepte ze naar elke kat die haar nieuwsgierig kwam begroeten. De katten waren al snel verveeld; ‘dat is er weer zo eentje, die komt over een dag of twee wel los’, zag je ze denken. Zij lieten haar in haar sop gaarkoken, kwamen nog eens voorzichtig ruiken en gingen daarna weer door met waar ze mee bezig waren: spelen, eten en luieren. Blink werd inmiddels tot haar grote woede in een bench in de kamer gezet, waar ze zich dezelfde avond als een ware Houdini uit wist te bevrijden. Ze schoot onder de bank en in de dagen die volgden, hoorden we af en toe een fel geblaas en wisten dan dat Blink op etenstocht was.

Na een paar dagen werd ons geduld beloond en aanschouwden we een gestreepte schim die door de kamer schoot, op weg naar de etensbak. De andere katten vonden het een leuk spelletje en renden enthousiast en gepassioneerd achter haar aan. Blink begon langzaam maar zeker in te zien dat de katten het niet vervelend bedoelden, en na tien dagen voegde zij zich voorzichtig bij het dagelijkse gezamenlijke avondmaal. Later zag ik haar slapen in een mandje, alert maar desalniettemin lekker opgekruld. Blink begon te ontdooien.

“Na een paar dagen werd ons geduld beloond en aanschouwden we een gestreepte schim die door de kamer schoot, op weg naar de etensbak…”

Stokstijf

Op een avond ontdekte ze vanuit een schuilplaats een balletje. Het balletje was onweerstaanbaar; tenslotte was het een jong kitten, dus won haar nieuwsgierigheid het van haar angst en gaf ze een tik tegen het balletje. Natuurlijk was het niet haar bedoeling dat het balletje de kamer in rolde; nu moest zij haar schuilplaats verlaten… maar ze deed het en gaf opnieuw een tik, zich telkens weer terugtrekkend maar zich ook steeds iets verder de kamer in wagend. Plotseling zag ze mij en bleef stokstijf staan, klaar om aan te vallen. In tegenstelling tot de schuw geboren dieren, deed zij haar ogen niet dicht, maar keek mij fier en uitdagend aan: kom maar op, jij, mens! Ik reageerde en stak met mijn liefste stem een verhaal tegen haar af. Helaas dachten minstens vijf katten dat die stem voor hen bedoeld was en renden opgewekt naar me toe, knuffels of snoepjes verwachtend. Blink trok zich meteen terug, maar het contact was gelegd. Sinds die dag at ze mee met de blikvoermaaltijd, ook als wij er vlak bij stonden. En toen ik op een avond met een lekker hapje wat schuwe dieren paaide, kwam ook zij voorzichtig een hapje van het schaaltje nemen.

Blink is inmiddels twee maanden hier en haar ontwikkeling gaat verbazingwekkend snel. Zij heeft langzaam haar angst jegens ons laten varen zodat wij dagelijks van haar mogen genieten. Af en toe mag ik haar zelfs aaien en durft zij daarvan te genieten, maar o wee als ik te snel beweeg, dan krijg ik een ferme tik! Dagelijks zien we nu haar mooi getekende kopje met daarop de M van ‘moedige miauwer’, Want moedig is ze, dit meisje dat niet kapot te krijgen bleek!