Newsflash
De krant kopt dikwijls met dikke letters over spectaculaire gebeurtenissen en sensationeel nieuws. Trouw lees ik haar elke ochtend tijdens mijn ontbijt. Vaak is nieuws geen nieuws meer zodra het in de krant verschijnt, omdat snellere, nieuwere media zoals televisie en internet het nieuws reeds de bevolking hebben doen bereiken. Ik heb sinds mijn vorige column eens gekeken hoe onze geliefde poezenbeestjes in het nieuws verschenen.
Vriezer en vuilniszak
Helaas is een krant niet alleen voor goed nieuws en leuke columns, hoewel zij haar wel dragelijker maken, maar ook voor minder leuke berichten. Zo waren er de afgelopen weken meerdere malen berichten over katten die slecht behandeld werden. Gelukkig was er ook een vermakelijk bericht.
De eerste twee artikelen die ik over katten tegenkwam, gingen over een kattenpension – elk kattenbaasje dat deze column nog niet is vergeten voor het op vakantie gaat, raad ik aan bij de volgende alinea verder te lezen – waarin de eigenaresse niet geheel zorgvuldig omsprong met de gezondheid van de katten. Van de bijna 80 beestjes die na een tip aan de Dierenbescherming gevonden werden, waren er negenendertig dood. Deze dode katjes zaten in de vriezer of in vuilniszakken. Nog negenendertig beestjes in miserabele staat, doch levend, zijn afgevoerd.
“Van de bijna 80 beestjes die na een tip aan de Dierenbescherming gevonden werden, waren er negenendertig dood…”
Messiah
Een ander artikel ging over een kattenveiling in Den Haag, waarbij 38 katten een nieuw baasje vonden. De katten waren van een vrouw die thuis zestig katten had lopen, uiteraard te veel om adequaat te verzorgen. Omdat ze geen afstand wilde doen van de katten, heeft de vrouw bij het asiel een schuld opgebouwd van 75.000 euro!
Toch heb ik ook een zeer vermakelijk krantenartikel gevonden dat ging over een kat in Australië, die een creditcard had gekregen. Dit beestje met de naam Messiah kreeg een creditcard voor de rekening van zijn bazin. Door een creditcard voor haar kat aan te vragen, had zijn baasje geprobeerd te achterhalen of de creditcardmaatschappij de identiteit van potentiële klanten wel goed nagaat. Het vermakelijke resultaat was dus dat haar kat zonder problemen een creditcard toegestuurd kreeg.
Hazenpad
Iets waarover ik nog niet in de krant gelezen heb, is de inbraak die gistermorgen bij ons gepleegd is. Ik strompelde zo rond kwart over zeven in de ochtend, verdwaasd en zonder lenzen in, naar beneden om mezelf eten te gaan geven. De katten waren, omdat ik altijd – hoe heerlijk is het studentenleven – als laatste mijn bed uit kom, al ruim voorzien van voedsel, zodat ik alleen voor mezelf hoefde te zorgen. Op weg naar de koelkast ontwaarde ik plots een blanke gestalte met rood haar. Hij of zij, dat was niet duidelijk, omdat ik eigenlijk geen steek voor ogen zie zonder bril of lenzen, keek me aan met een koele blik, van een afstand van ongeveer vier meter. Nadat we elkaar een moment hadden aangekeken, seconden die uren leken, koos hij of zij het hazenpad, vluchtend door het kattenluikje naar buiten. Een vreemde kat zat dus lekker uit de bakjes van onze katten te snoepen! Deze wit met rood gevlekte kat, ik meen met een vlekje rond zijn linkeroog, is de nieuwe beste vriend van Jerry. Althans, ik zag ze gisteren samen heen en weer lopen door de tuin. Ongewild hebben we er dus een nieuwe eter bij, die ons huis als een volleerd inbreker, een soort ‘Macavity’ uit de musical Cats, binnensluipt om zich te goed te doen aan het eten dat eigenlijk voor onze eigen katten bedoeld is. Een manier om deze vreemde kat buiten het huis te houden, zijn we nog aan het bedenken. Vruchtbare ideeën zijn uiteraard welkom. En helaas, als niets mag baten, zullen we er maar mee moeten leven dat er een vierde kat tot het gezin gaat behoren. De eerste drie zijn tenslotte ook aan komen lopen!
Nieuws of geen nieuws, katten blijven boeien.
