Turkse Angora

Herkomst

Deze kat komt oorspronkelijk uit Turkije. Hij draagt de naam van de oude hoofdstad van Turkije, Angora die later Ankara ging heten. Dit oude ras is jarenlang trouw gebleven aan zijn oorspronkelijke type. In de zeventiende eeuw nam de Italiaanse ontdekkingsreiziger Pietro Della Valla enkele exemplaren mee naar zijn land. Deze kat met zijn smetteloze, luchtige vacht werd beschouwd als een koninklijk cadeau dat door de hele Europese aristocratie en met name het hof van Lodewijk XV, op prijs werd gesteld. In de achttiende eeuw noemde Linné hem de Cattus angorensis, om hem te onderscheiden van de huiskat en de Karthuizer.

Buffon beschreef de kat als de witte, langharige kat van Angora. Nadat de Angora had bijgedragen tot het ontstaan van de Pers, aan wie hij het gen had overgedragen dat zorgt voor de langharige vacht, verdween in de negentiende eeuw het ras bijna vanwege het enorme succes van diezelfde Pers. Na de Tweede Wereldoorlog werd het ras met uitsterven bedreigd. Fokkers in Europa en Amerika importeerden Angorakatten uit Turkije, waar het ras tegenwoordig beschermd is. Zo kochten de Amerikaanse fokkers Torio in de dierentuin van Ankara het stel Yildiz en Yildizcik.

De C.F.A. registreerde de eerste Turkse Angora’s in 1970 en erkende het ras in 1973. De F.I.Fe deed hetzelfde in 1988. Ondanks zijn schoonheid komt dit ras nog steeds weinig voor.

Algemene kenmerken

Middelgroot. Gewicht: 2,5 tot 5 kg. Lang, fijn lichaam. Sierlijk, elegant. Halflang tot lange vacht.

Karakter en bijzonderheden

Deze evenwichtige, actieve en levendige kat, is speels maar ook rustig. Hij kan erg goed opschieten met andere katten en met honden. Dit ras heeft een goed aanpassingsvermogen en heeft dan ook geen bijzondere problemen met reizen. De Turkse Angora is extreem gevoelig en liefdevol. Hij houdt van een lekkere aaibeurt en eenmaal op schoot is hij niet meer weg te slaan. Het is een kletskous, maar met een zachte stem.

Deze sterke, sportieve, lenige kat is niet bang van water en houdt van jagen. Hij heeft veel bewegingsruimte nodig. De verzorging is eenvoudig vanwege het vrijwel ontbreken van een ondervacht. Wekelijks borstelen is voldoende. Tijdens de rui zou het dagelijks moeten omdat hij dan veel haar verliest. Een week voor de tentoonstelling kan hij worden gewassen.

Uiterlijk

• Hoofd
  Klein tot middelgroot, driehoekig, langzaam smal toelopend naar de kin. Tamelijk platte schedel.(u) Bij de volwassen katers mogen katerwangen voorkomen. De snuit is nauwelijks afgerond, tamelijk lang, zonder pinch. De neus is middellang en recht, zonder stop. De krachtige, iets afgeronde kin vormt een loodrechte lijn met de neus.
• Oren
  Groot, breed aan de basis, hoog op het hoofd geplaatst en puntig. Oorpluimpjes en indien mogelijk lynxtips.
• Ogen
  Groot, amandelvormig en iets schuin. Alle kleuren zijn toegestaan mits in harmonie met de kleur van de vacht.
• Hals
  Tamelijk lang, dun, sierlijk.
• Lichaam
  Lang, fijn en gespierd. Rechte borst. De schouders moeten even breed zijn als de heupen. De achterhand moet iets hoger staan dan de schouders. Fijn beendergestel.
• Poten
  Lange, fijne poten. Achterpoten langer dan voorpoten. Kleine, ovale voetjes of rond. Plukjes haar tussen de tenen.
• Staart
  Lang, lengte in verhouding met het lichaam.
• Vacht
  Halflang. Fijne, zijdeachtige textuur. Weinig ondervacht. Ter hoogte van de kraag en de broek is het haar wat langer, evenals onder de buik waar het licht golvend is. Het eerste jaar is de kraag nog niet sterk ontwikkeld.
• Kleur
  Alle kleuren zijn erkend, met elke hoeveelheid wit, behalve chocolate, lilac, cinnamon, fawn en de colourpoint- en Burmees aftekening. De kleur wit is het meest gewaardeerd.