Kat van 16 alvleesklier ontsteking eet niets

[Asse-Poes]

Saar komt uit Egypte, las ik. Hoe is ze bij jou gekomen? Via een Adoptie Stichting?
(Mijn Clea* en Pucc komen daar ook vandaan)

Ik weet het inmiddels: Sarahs update kwam langs op mijn tijdlijn.
Het is dezelfde shelter en organisatie.

[patiani-guusje]

Dankjewel voor alle lieve berichtjes. Steunt en troost in deze verdrietige tijd. Kijk veel foto’s van Sarah, vanaf de dag tot ze hier aankwam tot haar heengaan. Geeft troost te zien hoe fijn ze het heeft gehad. Zoveel andere dieren uit shelters of buitenland, asiels en op straat hebben een ander lot. Ze was en bofkont en ik ook Nu richten op mijn katten Tica en Floortje en op Fee. Sarah wordt gekoesterd in mijn

[patiani-guusje]

@asse-poes wat toevallig!!!! Via Esma ook? Ik zag Sarah destijds op de website van Mirtos animal project. Heb gister toevallig hier alle berichten die ooit over Saar postte terug gelezen. Goed voor mijn verwerking, alle mooie en goede tijden even herbeleven.
Hoe oud zijn jouw katten nu? En hoe oud waren ze toen je ze kreeg? Ik hoop dat je nog heeel lang van ze mag genieten!

[Asse-Poes]

Yep, ook bij ESMA en GAF.

Clea* (Cleokatra) was ongeveer 5 jaar toen ze bij ons in februari 2019 kwam. Helaas hebben we maar 5 jaar van haar mogen genieten. Ze werd in maart 2024 onverklaarbaar ernstig ziek en overleed 3 maanden later. Ze is dus ongeveer 10 jaar geworden.
Ik mis haar nog steeds. Clea was zo'n lieve en ook bijzonder makkelijke poes

Pucc (Catpuccino) is eind juli 2024 gekomen, omdat Bellow enorm depressief werd na het overlijden van Clea.
Volgens ESMA/GAF was Pucc toen 2 jaar. (Volgens mij is ze ouder)
We hebben haar dus nu bijna een jaar en ze begint langzaam maar zeker te ontdooien en haar angsten verdwijnen ook.

Ik heb jouw fotoalbum gelezen, maar jammergenoeg kan ik geen enkele foto zien.
Wat een spannende -en gedurfde!- reis heb je met Patiani ondernomen!

[patiani-guusje]

Wat bijzonder, dat jouw katten ook van Esma zijn. Erg verdrietig dat je zo vroeg afscheid hebt moeten nemen van Clea Is er bij haar nooit een duidelijke diagnose gesteld? Ik ben gister gaan lezen over Clea hier, kwam tot de helft, toen laat en gaan slapen. Weet dus niet hoe t haar uiteindelijk vergaan is. Vermoeden was ook de alvleesklier toch? Ik herkende aan dat wisselende beeld dat jij beschreef, dat was bij Saar ook.. Blijft verdrietig afscheid van een dier dat zo diep in je hart zit. Hier gaat t ook nog wel even duren voor dit verwerkt heb Clea heeft wel alle liefde en zorg gehad die ze verdiende, dat hadden ze haar in Egypte nooit kunnen geven..
Weet je iets over de achtergrond van Pucc? Omdat ze zo lang nodig heeft om echt haar draai te vinden hier?
Mijn foto’s waren opeens allemaal weg! Uploaden ging destijds via iets anders. Had er veel opstaan..
Patiaan was mijn eerste buitenlandse kat en de reden waardoor ik destijds dit forum ontdekt heb. Ik was erg actief toen en veel kennis opgedaan. Mede daardoor heeft Patiaan nog ruim een jaar na diagnose nierfalen geleefd. Hoop dat anderen ook weer iets uit Patiaans verhaal hebben kunnen gebruiken om hun kat te helpen.
Ik had destijds geen andere keuze, hij moest gewoon mee naar Nederland! Geen moment spijt van gehad, ook hij was een bijzondere lieverd Ik zal een foto toevoegen, dan heb je een beeld.

[Asse-Poes]

Wat een leuk om een foto van Patiani te zien. Ze ligt er heerlijk tevreden bij.
Ik zou hetzelfde gedaan hebben, denk ik. (Vroeger durfde ik zoiets wel )
Wat ontzettend jammer dat al je foto's weg zijn.

Nee het was uiteindelijk toch niet de alvleesklier bij Clea*. Niemand weet wat er nou wel aan de hand was en wat de oorzaak is geweest.
In ieder geval iets neurologisch en later ook een tumor in de darm.
We hebben 5 heerlijke jaren met haar gehad, veel en veel te weinig, maar inderdaad in Egypte zou ze geen schijn van kans hebben gehad.

De achtergrond van Pucc is vaag. Wel vinden we het erg opvallend dat ze zo verschrikkelijk bang was voor geluiden en bewegingen. Soms nog. Ze is hier bijna een jaar en opeens schrikt ze van de pedaalemmer... maar niet van vuurwerk
Het komt wel goed met geduld en tijd.

Neem de tijd om te rouwen. Sarah is niet helemaal weg, ze is en blijft bij je op een heel speciaal plekje in je hoofd en in je hart.

[OMH]

Wat heb je dat verhaal trouwens mooi opgeschreven; ik zag het voor me en ik leef met je mee.
Heel veel sterkte met het verlies!

[patiani-guusje]

Wat verdrietig van Clea. Gelukkig is ze wel bij jou terecht gekomen, en heeft ze alle zorg en liefde gekregen die ze verdiende. Wb Pucc, je weet ook niet wat haar achtergrond precies is of wat ze in de shelter hebben meegemaakt. Soms duurt t lang voordat het angstige er helemaal uit is, soms gaat t er nooit helemaal uit. Veel liefde geven maar dat doe je genoeg zo te lezen!
Hier gaat t iets beter, met af en toe opeens een flinke huilbui, op momenten dat ik t niet verwacht. Ik ben veel buiten laatste dagen, in t bos, op t water. Daar minder bezig met het verlies, afleiding in de zon helpt. Maar thuis, en vooral in mijn slaapkamer voel ik de leegte. Ze was voor mij echt zo bijzonder en lief, en mis haar blije gerol op haar rug, haar Sarah mieuwtjes wat als we soort prrrt klonk. Nooit eerder een kat dat geluidje horen maken En zoals ze vaak zat, in haar diva pose met een achterpoot gestrekt. Zal even kijken of een foto kan vinden waarop ze zo zit.
Ik heb iets besteld via internet, en merk dat dit gek genoeg wat troost bied. Een knuffel-kussen met haar afbeelding. Ik heb er een organza zakje met plukjes vacht van Sarah in gedaan. Het kussen staat op mijn bed, zodat ik haar toch zie als ik boven ben. Ik weet het is een kussen, maar haar foto daar steeds zien helpt me gek genoeg. Kan ik haar toch nog zien, naast dat ze in mijn hart zit. Vond dit wel bijzonder en weer eens iets anders dan een foto in een lijstje. Ik zal een foto toevoegen.
Wellicht biedt t anderen ook troost. Ook mooi voor een kind dat een huisdier moet missen..
Ik ga nog even het bos in met mijn hondje. Hoop dat jullie en jullie katten ook lekker genieten van het mooie weer. Katten Tica en Floortje zijn bijna de hele dag in de tuin, ze genieten zo! En lijken hun draai weer te vinden, merkte wel dat ze van slag waren eerste dagen na Sarah’s overlijden. Herkennen jullie dit? Vooral boven zoeken, en niet in haar mandje gaan liggen, wat opvallend is. Ook mauwde Tica meer en dan vooral boven waar Saar veel was. Zij reageerden trouwens op het kussen! Vooral Tica. Kijken en besnuffelen. Toch iets van herkenning van afstand vermoed ik.. Nu ga ik echt even lopen Fijbe avond!

[patiani-guusje]

Foto’s lukken niet! Storing? Probeer t later nog even..

[castratenkoor]

In 500 klets legt Rik uit hoe je nu foto's kunt plaatsen.