Milo heeft vanmiddag om 12.00 nog geluncht. Daarna gingen wij de deur uit. Bij thuiskomst lag de lunch uitgekotst op ons te wachten. Avondeten gegeven, weer uitgekotst en nogmaals slijm en gal gekotst. Hij lag uitgestrekt. Niet opgekropt zoals bij haarbal buikpijn.
Af en toe ineens hard loeien. Ook pompend ademhalen, 32x per minuut, onregelmatig.
Spoed gebeld (Evidensia). Spoedafspraak. Leek vooral te gaan om veel onderzoeken maar weinig naar uitgebreid klinisch beeld gekeken. Echo leek te wijzen op gruis of kalk in galgangen. Was ook gevoelig op de lever/galblaas. Temperatuur 38.8.
Nu cerenia en buprenorfine. Ze wilden een spoedopname, maar voelde vooral als geld verdienen, want konden daar niks anders dan monitoren.
Thuis op hun aanraden Mirataz gesmeerd voor eetlust opwekken. Hij wil nog niet eten.
Mogelijk gevolg van nierdieet? We vinden online wel verhalen van honden die zo'n twee maanden na overgang op nierdieet galslib vertonen en dezelfde uiterlijke symptomen hebben.
We bellen maandag direct de eigen dierenarts, maar ik hoop op ervaringsdeskundigen en tips. Iemand? Help?
Galgang gruis?
Re: Galgang gruis?
Milo om 21.45 1ml en om 22.30 2ml nierdieet in water papje gegeven met spuitje. Hij zou veel meer moeten hebben voedingswijs, maar gezien voormalige darmobstructie én misselijkheid durf ik dat niet aan. Hopelijk houdt hij dit binnen. We lezen online dat eten belangrijk is, net als bij pancreatitis; eten eten eten.
Re: Galgang gruis?
Goed, hier toch maar een update, voor het geval mensen het in de toekomst tegenkomen en informatie zoeken.
Gisteren hebben we Recovery Liquid van Trovet gehaald. Dit met spuitjes gegeven; elke twee uur 5ml. Meer durfden we niet aan omdat hij een verleden met darmobstructie heeft gehad. Hierdoor knapte hij gelukkig wel wat op (in combinatie met cerenia en bupronorfine). Hij heeft gisteren - verdeeld over de middag en avond - één blikje natvoer op. We hebben gekozen voor gewoon natvoer wat hij lekker vindt, het niervoer hebben we even gelaten voor wat het was. Eten heeft prioriteit.
Vanochtend stond hij me miauwend op te wachten, hij had honger en wilde eten. We hebben hem wat dwangvoer gegeven (ook voor het vocht) en verder nier-natvoeding.
We zijn vandaag met Milo bij de eigen dierenarts geweest. Zij hebben de echo's van evidensia en de overdracht gelezen en met ons doorgenomen. We voelden ons hier wel echt gezien en gehoord. Ook hebben ze hem bevoeld en naar hem geluisterd. Hij was nog erg gevoelig op de buik en heeft duidelijk nog wat buikpijn. Daarnaast is er een bloedbeeld geprikt. Hierbij de uitslagen (met daarnaast de uitslagen van vorige week donderdag toen hij voor zijn nierfalen er was).
Er is één waarde extreem verhoogd, en dat is niet goed. Dit heeft te maken met de lever. Het zou kunnen zijn dat de gal die hij maakt te dik is, waardoor deze niet goed doorstroomt. Het zou ook kunnen dat hij een infectie heeft, maar niks duidt daar verder op. Het zou als laatste nog kunnen dat zijn galproblemen chronisch zijn. Maar aan de andere kant lijkt deze waarde ook weer op iets opgegeten hebben wat niet juist is, maar daar kloppen dan bijvoorbeeld de nierwaarden weer niet mee. Al met al is het des Milo's: niet helemaal duidelijk wat er nu aan de hand is, dus tja, hoe kom je er dan weer vanaf?
De galblaas aanprikken voor een punctie om chronisch of acuut uit te sluiten is erg lastig. Daarom hebben we een multi-behandeltraject opgesteld:
Het is een heel stappenplan dus, met heel veel momenten per dag waarop hij iets moet hebben. Ik werk de hele week maar thuis, en dan gaan we het wel weer zien. Eén dag tegelijk.
Als laatste wil ik het lekkere kale echo-buikje wel even delen wat we gisteravond weer zagen.
Gisteren hebben we Recovery Liquid van Trovet gehaald. Dit met spuitjes gegeven; elke twee uur 5ml. Meer durfden we niet aan omdat hij een verleden met darmobstructie heeft gehad. Hierdoor knapte hij gelukkig wel wat op (in combinatie met cerenia en bupronorfine). Hij heeft gisteren - verdeeld over de middag en avond - één blikje natvoer op. We hebben gekozen voor gewoon natvoer wat hij lekker vindt, het niervoer hebben we even gelaten voor wat het was. Eten heeft prioriteit.
Vanochtend stond hij me miauwend op te wachten, hij had honger en wilde eten. We hebben hem wat dwangvoer gegeven (ook voor het vocht) en verder nier-natvoeding.
We zijn vandaag met Milo bij de eigen dierenarts geweest. Zij hebben de echo's van evidensia en de overdracht gelezen en met ons doorgenomen. We voelden ons hier wel echt gezien en gehoord. Ook hebben ze hem bevoeld en naar hem geluisterd. Hij was nog erg gevoelig op de buik en heeft duidelijk nog wat buikpijn. Daarnaast is er een bloedbeeld geprikt. Hierbij de uitslagen (met daarnaast de uitslagen van vorige week donderdag toen hij voor zijn nierfalen er was).
Er is één waarde extreem verhoogd, en dat is niet goed. Dit heeft te maken met de lever. Het zou kunnen zijn dat de gal die hij maakt te dik is, waardoor deze niet goed doorstroomt. Het zou ook kunnen dat hij een infectie heeft, maar niks duidt daar verder op. Het zou als laatste nog kunnen dat zijn galproblemen chronisch zijn. Maar aan de andere kant lijkt deze waarde ook weer op iets opgegeten hebben wat niet juist is, maar daar kloppen dan bijvoorbeeld de nierwaarden weer niet mee. Al met al is het des Milo's: niet helemaal duidelijk wat er nu aan de hand is, dus tja, hoe kom je er dan weer vanaf?
De galblaas aanprikken voor een punctie om chronisch of acuut uit te sluiten is erg lastig. Daarom hebben we een multi-behandeltraject opgesteld:
- Pijnstilling Bupronorfine houden (3x daags) of een vervangend middel als deze op is. Dit i.v.m. de pijn die hij nog ervaart.
- Cerenia doorzetten om te voorkomen dat hij misselijk wordt en dan niet wil eten of gaat braken.
- Middel opstarten om de gal dunner te maken, in de hoop dat deze dan beter doorstroomt en dan het gruis meeneemt uit de galgangen. Dit is een humaan medicijn (Ursodeoxycholzuur), wat hij 2x daags 0,25 tablet moet. We krijgen 30 tabletten mee, dus dan heb je het over 60 dagen in totaal. Lange termijn behandeling dus.
- Kuur Kesium (antibiotica) voor het geval het wél een infectie is maar deze niet in het bloedbeeld opduikt.
- Komende donderdag een echo bij de Wagenrenk om te zien hoe zijn galgangen/gruis er dan aan toe zijn
- Eind deze week contact met onze eigen dierenarts om voortgang te bespreken en te kijken wat we doen met het weekend (gezien ze dan niet open zijn).
- Eind volgende week weer een bloedonderzoek en consult bij onze eigen dierenarts om te zien of er vooruitgang zit en de waarden dalen.
Het is een heel stappenplan dus, met heel veel momenten per dag waarop hij iets moet hebben. Ik werk de hele week maar thuis, en dan gaan we het wel weer zien. Eén dag tegelijk.
Als laatste wil ik het lekkere kale echo-buikje wel even delen wat we gisteravond weer zagen.
Re: Galgang gruis?
Update: galzuren zijn 29.5. Dat is te hoog, moet tussen 0 - 15 zijn. Stoppen met Cerenia, starten met SAMe voedingssupplement om de lever te ondersteunen.
Re: Galgang gruis?
Hey Anne, ik heb dit hele topic gemist!
Evidensia en uit zijn op geld hoor je helaas vaak..... Nadeel is dat je qua spoed vaak geen keuze hebt.
Wel fijn dat je nu met eigen dierenarts plan op hebt kunnen stellen! Hopelijk slaat het snel aan en heeft hij snel geen pijn meer
Evidensia en uit zijn op geld hoor je helaas vaak..... Nadeel is dat je qua spoed vaak geen keuze hebt.
Wel fijn dat je nu met eigen dierenarts plan op hebt kunnen stellen! Hopelijk slaat het snel aan en heeft hij snel geen pijn meer
Re: Galgang gruis?
Thanks Mirjam! En inderdaad, Evidensia is de enige optie voor spoedzorg hier in de regio, maar ik ben er niet blij mee. Ik voel me er niet gezien en gehoord en het voelt heel erg alsof je een zak met geld bent. Overal wordt gezegd "dit kost zoveel" (dat is op zich prima), en "dat is erg goedkoop hoor" (ja dat zal, maar is het ook nodig?). En luisteren is niet aan de orde. Ze bleven hameren op metacam, terwijl wij uitlegden dat hij nierpatiënt is, en dat hij absoluut geen metacam mag. Er was weinig luisterend oor en zicht voor de patiënt, zullen we maar zeggen. En juist als je geen inzage in zijn dossier hebt, is het zo belangrijk wel te luisteren.
Ik hou het zelf ook maar bij hier online, omdat het heel erg lastig is om over dit ziektebeeld informatie over te vinden op internet. Onze dierenarts is ook de boeken in gedoken. Milo heeft weer eens wat, zullen we maar zeggen... Dus misschien is er in de toekomst iemand die dit leest en denkt 'maar dat heeft mijn kat ook, wat handig!'.
Update is dat Milo gisteravond weer een terugval had. Waar hij overdag at als een bootwerker, was hij gisteravond laat weer stil en teruggetrokken. Dat drukt wel even met neus op de feiten dat hij ernstig ziek is en dat dat niet zomaar voorbij is. Vannacht zijn we bij hem gaan kijken om de paar uur. Toen leek hij zich op een gegeven moment wel beter te voelen.
Vanochtend wilde hij gewoon zijn natvoer. Daarna moest hij zijn buprenorfine en zijn kesium. Daarna is hij niet blij, maar dat is logisch denk ik. Hopelijk komt vanmiddag zijn Ursodeoxycholzuur binnen bij de humane apotheek, zodat we daar zsm mee kunnen starten. Verder heb ik me suf gezocht naar SAMe. Het spul wat de dierenarts aanraadde is niet meer leverbaar (Zentonil), maar ik heb iets gevonden op Amazon wat SAMe poeder voor katten is. Dat komt hopelijk ook vandaag binnen en dan gaat hij dat ook krijgen. Dit moet de lever ontlasten en de leverenzymen ondersteunen.
We weten nog steeds niet wat het is. Ik had het gisteren even over een mogelijke ontsteking en daarom antibiotica. Probleem is dat hij geen ontstekingsbeeld geeft (geen koorts, gisteren was hij ook 38,7), en ook zijn bloed geeft geen ontstekingswaarden weer. De antibiotica is dan ook meer uit voorzorg, voor het geval het niet in het bloed verschijnt.
De andere optie is een verstopping ergens. We zijn dan ook nauwlettend aan het gluren wat hij op de bak doet. Wat we nu weten heeft hij twee plassen gedaan, maar nog geen ontlasting gehad. Dat moet vandaag denk ik wel echt gaan gebeuren; gisteren heeft hij redelijk normaal gegeten namelijk.
De derde optie is dat hij ergens iets heeft gegeten wat niet mag. Wij zijn heel oplettend met alles, en ze komen niet los buiten (sterker nog, komend weekend wordt de nieuwe ren gebouwd voor ze...), maar misschien is er wel iemand langs geweest die iets onder zijn schoenen had plakken ofzo, ik heb geen idee. Milo eet alles op wat los en vast zit, dus het zou zomaar kunnen dat hij een blaadje van een blauwe regen hier in de straat heeft opgegeten. Die groeien hier overal en als iemand ze meeneemt. Maar ja, ik vind de nierwaarden daar dan weer niet bij passen...
Het blijft dus gokken, maar het is lastig want zolang je niet precies weet wat het is, kun je er ook niet adequaat op handelen.
Bij terugkijken (hindsight is 20/20) is het zo dat hij vrijdag al zijn natvoer niet helemaal op at. Zij die Milo nog kennen uit mijn oude verhalen weten dat dit niet des Milo's is. Wij dachten toen dat hij het smaakje niervoer niet lekker vond, maar misschien was hij stiekem al wat ziek.
Laat de duimen en de kattenpootjes maar draaien alsjeblieft. Hij is nog lang niet in de veilige zone helaas.
Ik hou het zelf ook maar bij hier online, omdat het heel erg lastig is om over dit ziektebeeld informatie over te vinden op internet. Onze dierenarts is ook de boeken in gedoken. Milo heeft weer eens wat, zullen we maar zeggen... Dus misschien is er in de toekomst iemand die dit leest en denkt 'maar dat heeft mijn kat ook, wat handig!'.
Update is dat Milo gisteravond weer een terugval had. Waar hij overdag at als een bootwerker, was hij gisteravond laat weer stil en teruggetrokken. Dat drukt wel even met neus op de feiten dat hij ernstig ziek is en dat dat niet zomaar voorbij is. Vannacht zijn we bij hem gaan kijken om de paar uur. Toen leek hij zich op een gegeven moment wel beter te voelen.
Vanochtend wilde hij gewoon zijn natvoer. Daarna moest hij zijn buprenorfine en zijn kesium. Daarna is hij niet blij, maar dat is logisch denk ik. Hopelijk komt vanmiddag zijn Ursodeoxycholzuur binnen bij de humane apotheek, zodat we daar zsm mee kunnen starten. Verder heb ik me suf gezocht naar SAMe. Het spul wat de dierenarts aanraadde is niet meer leverbaar (Zentonil), maar ik heb iets gevonden op Amazon wat SAMe poeder voor katten is. Dat komt hopelijk ook vandaag binnen en dan gaat hij dat ook krijgen. Dit moet de lever ontlasten en de leverenzymen ondersteunen.
We weten nog steeds niet wat het is. Ik had het gisteren even over een mogelijke ontsteking en daarom antibiotica. Probleem is dat hij geen ontstekingsbeeld geeft (geen koorts, gisteren was hij ook 38,7), en ook zijn bloed geeft geen ontstekingswaarden weer. De antibiotica is dan ook meer uit voorzorg, voor het geval het niet in het bloed verschijnt.
De andere optie is een verstopping ergens. We zijn dan ook nauwlettend aan het gluren wat hij op de bak doet. Wat we nu weten heeft hij twee plassen gedaan, maar nog geen ontlasting gehad. Dat moet vandaag denk ik wel echt gaan gebeuren; gisteren heeft hij redelijk normaal gegeten namelijk.
De derde optie is dat hij ergens iets heeft gegeten wat niet mag. Wij zijn heel oplettend met alles, en ze komen niet los buiten (sterker nog, komend weekend wordt de nieuwe ren gebouwd voor ze...), maar misschien is er wel iemand langs geweest die iets onder zijn schoenen had plakken ofzo, ik heb geen idee. Milo eet alles op wat los en vast zit, dus het zou zomaar kunnen dat hij een blaadje van een blauwe regen hier in de straat heeft opgegeten. Die groeien hier overal en als iemand ze meeneemt. Maar ja, ik vind de nierwaarden daar dan weer niet bij passen...
Het blijft dus gokken, maar het is lastig want zolang je niet precies weet wat het is, kun je er ook niet adequaat op handelen.
Bij terugkijken (hindsight is 20/20) is het zo dat hij vrijdag al zijn natvoer niet helemaal op at. Zij die Milo nog kennen uit mijn oude verhalen weten dat dit niet des Milo's is. Wij dachten toen dat hij het smaakje niervoer niet lekker vond, maar misschien was hij stiekem al wat ziek.
Laat de duimen en de kattenpootjes maar draaien alsjeblieft. Hij is nog lang niet in de veilige zone helaas.