Binnenkort baby in huis...

[Noucheken]

Hallo iedereen,

wij zijn momenteel 30 weken zwanger van ons eerste kindje. Tot hier toe zijn onze 3 poezen altijd alleen onze lievelingen geweest, binnenkort gaan ze ons dus moeten delen met een ander wezentje.
Nu begin ik me toch wel wat zorgen te make hoe ze op een baby gaan reageren: ze zijn zo gesteld op stilte en rust! Zelfs als er gewoon bezoek komt (volwassenen, zelfs nog geen brullende kinderen) slaan ze op de vlucht om pas uren later uit hun schuilplaats terug op te duiken. Maar wat met dit 'constante' bezoek dat misschien ook nog heel lawaaierig zal zijn (liever niet als IK kon kiezen, maar ja...)??
Heeft iemand tips om de aanpassing een beetje verteerbaar te maken voor onze schatten of wordt het gewoon afwachten en hopen op het beste?
En hoe 'introduceren' we de baby het best? Ik weet dat je aan honden alvast een pamper kan laten ruiken - maar wat met poezen??? Leggen we die ook een pampertje voor in de periode dat ik nog in het ziekenhuis verblijf? Kom ik alleen terug binnen om hen eerst te kunnen knuffelen en smokkelt manlief de baby snel in z'n wiegje? Of maken we best samen onze entree zodat ze direct zien dat er een bewonertje bij is??
Ik moet eerlijk bekennen dat ik me soms schuldig voel naar onze poezen toe: wat doen we hen toch aan???
Alvast bedankt voor de tips!!

[Vanessa]

Ik denk dat het heel belangrijk is dat je de katten als de baby er is voldoende aandacht blijft geven, zodat zij in ieder geval weten dat dat niet veranderd is. Betrek hen bij de baby (doe het wel veilig).

En misschien kun je de baby in het ziekenhuis in een dekentje wikkelen dat je man/vriend mee naar huis neemt, zodat de katten in ieder geval vast kunnen wennen aan de geur van de baby.

Een ding moet je in ieder geval niet doen en dat is de deur van de babykamer open laten staan. Mijn moeder heeft dat een keer bij mij gedaan en toen is onze Siamees bij me in de wieg gaan liggen, maar wel bijna op mijn hoofd.

En verder...Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Geniet ervan!

Groetjes,
Vanessa, Pippin & Jesse & Freyja

[sabine]

bij ons ging het eigenlijk vanzelf.
we kwamen terug uit het ziekenhuis en hebben de maxi cosi op de grond gezet zodat de katten konden snuffelen.
ze vonden het eng en gaven ook geen kopjes af dus echt accepteren deden ze onze zoon nog niet. zijn slaapkamer is verboden terrein en dat snappen ze al vanaf we deze hebben ingericht.
alleen de box is nog een probleem. ze liggen er te graag in maar zodra wij aan komen rennen springen ze eruit! nu ligt stijn ook op een speelkleed dan heeft die meer ruimte om zich te rollen. ( hij is nu 8 maanden).
na een paar maanden waren ze eindelijk gewent aan zijn huiltje en rende ook niet meer bij stijn weg als deze een keeltje opzetten!
nu geven ze ook kopjes aan de babyspullen en aan stijn zelf dus voor hun gevoel hoort stijn nu bij het interieur!
vanaf dat we thuis kwamen hebben we altijd zodra we stijn aandacht gaven de katten erbij betrokken. ze mochten op schoot blijven liggen als stijn aan de borst lag, ze kregen wat lekkers als wij met stijn lagen te dollen,en als we met stijn naar beneden komen dan doen we als eerste de katten een aai geven.maar nu stijn heel erg beweeglijk begint te worden blijven ze liever op een afstandje zitten!
stijn heeft ze al een paar keer (natuurlijk per ongeluk!) een trap gegeven,de arme stakkers!!
veel succes maar het loopt allemaal vanzelf hoor!