Nagels uitslaan
Nagels uitslaan
Auw, auw, auw, ik word gek van Bo! Als je hem oppakt, slaat hij bij de minste of geringste voor hem onverwachte beweging zijn nagels uit, in je schouder, arm, etc. Ik zit nu binnen een paar dagen alweer helemaal onder de krassen en het doet nog hartstikke zeer ook. Waarom doet hij dit en hoe kan ik het hem afleren?
Hij doet dit waarschijnlijk gewoon uit speelsheid. Hoe af te leren, heel concequent zijn. Yoran doet dit ook heel erg en die vindt het ook lekker om in je neus of oorlel te bijten 
Ik roep elke keer heel hoog en hard au en als hij niet ophoudt dan zet ik hem van schoot af. Net zolang tot hij gewoon rustig blijft zitten i.p.v. steeds slaan. Ook kan je hem proberen af te leiden door met een speeltje met hem te gaan spelen zodat hij leert dat het daarmee wel mag.
Ik roep elke keer heel hoog en hard au en als hij niet ophoudt dan zet ik hem van schoot af. Net zolang tot hij gewoon rustig blijft zitten i.p.v. steeds slaan. Ook kan je hem proberen af te leiden door met een speeltje met hem te gaan spelen zodat hij leert dat het daarmee wel mag.groetjes Sharon
Speelsheid? Ik denk het niet. Bo is absoluut geen schootkat. Hij komt 's ochtends, als we uit bed komen, wel kopjes geven tegen onze benen, maar hij zal nooit uit zichzelf bij ons komen om geaaid te worden of aangehaald. Dat vind ik ook best wel jammer. Het is meer op momenten dat je hem weer neer wilt zetten. Hij denkt blijkbaar dat we hem gaan laten vallen ofzo. Hoe voorzichtig we ook zijn, hij slaat zijn nagels uit!
Ja in dat geval is het inderdaad angst, bang dat je hem laat vallen of bang voor wat je met hem doet. Ik denk dat het zal moeten wennen, dat hij dat vertrouwen moet leren krijgen. Met het neerzetten doen Yoran en Zody het ook wel, dan willen ze nog bij je blijven zitten en niet op de grond gezet worden. Met het oppakken doen ze het niet.
groetjes Sharon
Mijn kat doet dit ook heel soms maar dan tijdens het spelen. Ook tijdens het spelen behoren ze dit niet te doen, want normaal gesproken leren ze van hun moeder dat ze hun nagels in moeten houden. Is het mogelijk dat Bo te vroeg bij zijn moeder weg is gehaald? Dan bedoel ik dat hij jonger was dan 8 weken toen hij bij zijn moeder weg ging? Bij mijn kat was dat namelijk wel het geval en ik merk het verschil met mijn andere kat, die doet dat namelijk niet. Dan zou het niet om een vertrouwenskwestie gaan maar om een 'nog niet aangeleerde vaardigheid', die zoals Shaz zei best aan te leren valt als je maar consequent bent.claudiajansen schreef:Ik weet het niet hoor. Als hij gewoon op de bank ligt ofzo en ik aai hem, dan knort hij en lijkt het of hij me 100% vertrouwt. Alleen als ik hem vast heb en ik wil hem weer neerzetten of hij wil weg, dan slaat hij gewoon zijn nagels uit.
Groetjes, Liora
I pur therefore I am (Descattes)
I pur therefore I am (Descattes)
Hmmm, hij was 7,5 weken ongeveer. Maar het probleem is (denk ik) dat het niet uitmaakt of ik 'auw' roep o.i.d. want het enige wat hij wil is: weg! Hoe moet ik dan consequent zijn? Hem vasthouden ook al wil hij dat niet? Ik denk niet dat dat de oplossing is.
Ondertussen heb ik vandaag de hele dag met een zere schouder rondgelopen (daar had hij mij vanochtend te pakken) en krijg ik er steeds minder lol in om hem aandacht te geven. Ik wil heel graag dat ze mij lief vinden en dat ze af en toe eens willen knuffelen, maar ik kan ze niet dwingen.
Ondertussen heb ik vandaag de hele dag met een zere schouder rondgelopen (daar had hij mij vanochtend te pakken) en krijg ik er steeds minder lol in om hem aandacht te geven. Ik wil heel graag dat ze mij lief vinden en dat ze af en toe eens willen knuffelen, maar ik kan ze niet dwingen.
Kan ht niet zijn dat Bo gewoon bang is voor oppakken? Dat heeft onze Sushi in ieder geval wel, hij wordt ontzettend bang als hij opgepakt wordt en wil dan zo snel mogelijk weg. Ook als hij door het huis loopt of aan het spelen is, wil hij niet aangehaald worden. We pakken hem dus bijna nooit op, maar knuffelen vaak met hem als hij lekker in zijn mandje of op bed ligt of bovenop de krabpaal aangeeft dat hij een kroelsessie wil. Zo houdt hij zelf de mogelijkheid om weg te lopen en dat vindt hij erg fijn.
Live your dreams (except that one about being eaten by a giant spider) 
Ja dit verhaal herken ik helemaal. Sima houdt er ook helemaal niet van om opgepakt te worden. Ik heb dit 1 keer geprobeerd in de tijd dat ze hier woont en vervolgens heeft ze de hele dag onder de bank gezeten van angst. Er zijn heel veel katten die liever niet opgepakt willen worden en die dit als een bedreiging zien. Nu ik gerespecteerd heb dat ze hier niet van houdt, is ze opeens veel kroeleriger en niet meer bang voor me. Ze komt nu vaak uit haarzelf naar me toe en geeft dan kopjes en eist haar portie aandacht op.sam schreef:Kan ht niet zijn dat Bo gewoon bang is voor oppakken? Dat heeft onze Sushi in ieder geval wel, hij wordt ontzettend bang als hij opgepakt wordt en wil dan zo snel mogelijk weg. Ook als hij door het huis loopt of aan het spelen is, wil hij niet aangehaald worden. We pakken hem dus bijna nooit op, maar knuffelen vaak met hem als hij lekker in zijn mandje of op bed ligt of bovenop de krabpaal aangeeft dat hij een kroelsessie wil. Zo houdt hij zelf de mogelijkheid om weg te lopen en dat vindt hij erg fijn.
Groetjes, Liora
I pur therefore I am (Descattes)
I pur therefore I am (Descattes)
-
Anonymous
Ik ben het daar niet mee eens. Als hij geen tekenen vertoont van angst bij het oppakken, kun je hem gewoon oppakken. Als hij echt bang is, is dat wel af te raden, maar bangigheid toont zich eerder in vluchtgedrag als in lekker een potje vechten. Dan zou hij er ook bij blazen.
Ik weet bijna zeker dat het komt doordat hij te vroeg bij zijn familie is weggegaan. Ook voor 8 weken spelen ze al wel met elkaar, maar dan zijn ze nog niet ver genoeg ontwikkeld om te begrijpen dat ze de nagels niet mogen genruiken. Op een ander kattenforum hoor ik jouw klacht heel vaak, dus Bo is niet de enige. Na een inventarisatie bleek het in alle gevallen (13 keer dacht ik) om een kitten te gaan die voor 8 of 9 weken weggehaald is, al vond men daar het bijten veel kwalijker. Van 8 tot 14 weken houden kittens zich bezig met 'sociaal spelen', in die fase leren ze spelenderwijs waar de grens ligt. Na 12 weken word het overigens al een stuk minder met het sociale spelen en focussen ze zich meer op andere dingen, zoals kattenspeeltjes en banken enzo. Je kunt deze informatie ook nalezen bij Tinley (kan het adres wel sturen), een gedragsinstituut voor honden, katten en paarden.
Het is hoogstwaarschijnlijk puur een stukje ontwikkeling dat hij niet meegekregen heeft. Het is ook om die reden dat katten die wat ouder zijn als ze bij hun moeder weggaan, over het algemeen wat beter weten hoe ze zich in een groep moeten gedragen. Al gaat dat natuurlijk niet voor elke kat op.
Wat betreft het consequent zijn: zou ik toch maar doen, want als hij zijn tanden gaat wisselen en daarna nog steeds lekker speels is, is het echt geen pretje. Dus zodra hij begint met bijten of zijn nagels gebruikt, 'nee Bo' roepen en hem op de grond zetten. Eventjes negeren en als je er weer zin in hebt, hetzelfde spelletje opnieuw doen. Klein tikkie op zijn kont kan ook helpen (klinkt zielig, maar zo leren ze het ook van hun familie, alleen die meppen meestal op de kop
).
Wat kan helpen: een kitten van zijn leeftijd die wel weet hoe het moet (dus die langer bij zijn familie is geweest). Dat waren de ervaringen elders tenminste. Diegenen die een kitten erbij namen, zagen meestal binnen een week aanzienlijke verbeteringen.
En schootkat en speelsheid zijn twee hele verschillende dingen: Nikita is geen uitgesproken schootkat (alleen als ze heel moe is), maar als ik haar aai slaat ze wel altijd met de pootjes (zonder nagels godzijdank) en bijt ze me ook altijd zachtjes. Maar dat doet ze echt alleen als ze nog wil spelen, dus ik denk zelf dat het bij Bo pure speelsheid is en niet weten waar de grens ligt. Dus niet denken dat je een 'kitten from hell' in huis hebt gehaald, hahahaha!
Ik weet bijna zeker dat het komt doordat hij te vroeg bij zijn familie is weggegaan. Ook voor 8 weken spelen ze al wel met elkaar, maar dan zijn ze nog niet ver genoeg ontwikkeld om te begrijpen dat ze de nagels niet mogen genruiken. Op een ander kattenforum hoor ik jouw klacht heel vaak, dus Bo is niet de enige. Na een inventarisatie bleek het in alle gevallen (13 keer dacht ik) om een kitten te gaan die voor 8 of 9 weken weggehaald is, al vond men daar het bijten veel kwalijker. Van 8 tot 14 weken houden kittens zich bezig met 'sociaal spelen', in die fase leren ze spelenderwijs waar de grens ligt. Na 12 weken word het overigens al een stuk minder met het sociale spelen en focussen ze zich meer op andere dingen, zoals kattenspeeltjes en banken enzo. Je kunt deze informatie ook nalezen bij Tinley (kan het adres wel sturen), een gedragsinstituut voor honden, katten en paarden.
Het is hoogstwaarschijnlijk puur een stukje ontwikkeling dat hij niet meegekregen heeft. Het is ook om die reden dat katten die wat ouder zijn als ze bij hun moeder weggaan, over het algemeen wat beter weten hoe ze zich in een groep moeten gedragen. Al gaat dat natuurlijk niet voor elke kat op.
Wat betreft het consequent zijn: zou ik toch maar doen, want als hij zijn tanden gaat wisselen en daarna nog steeds lekker speels is, is het echt geen pretje. Dus zodra hij begint met bijten of zijn nagels gebruikt, 'nee Bo' roepen en hem op de grond zetten. Eventjes negeren en als je er weer zin in hebt, hetzelfde spelletje opnieuw doen. Klein tikkie op zijn kont kan ook helpen (klinkt zielig, maar zo leren ze het ook van hun familie, alleen die meppen meestal op de kop
).Wat kan helpen: een kitten van zijn leeftijd die wel weet hoe het moet (dus die langer bij zijn familie is geweest). Dat waren de ervaringen elders tenminste. Diegenen die een kitten erbij namen, zagen meestal binnen een week aanzienlijke verbeteringen.
En schootkat en speelsheid zijn twee hele verschillende dingen: Nikita is geen uitgesproken schootkat (alleen als ze heel moe is), maar als ik haar aai slaat ze wel altijd met de pootjes (zonder nagels godzijdank) en bijt ze me ook altijd zachtjes. Maar dat doet ze echt alleen als ze nog wil spelen, dus ik denk zelf dat het bij Bo pure speelsheid is en niet weten waar de grens ligt. Dus niet denken dat je een 'kitten from hell' in huis hebt gehaald, hahahaha!
Ik ben het er wel mee eens.
Minerva wil ook niet graag opgepakt worden. Dan voelt ze zich niet veilig.
Ondertussen houdt ze wel erg van knuffelen. Lekker in haar mandje, op het bed of waar dan ook maar. Ze spint dan als een gek en rolt lekker op haar rug zodat we haar buikje kunnen aaien.
Sinds we hebben geaccepteerd dat ze liever niet opgepakt wil worden, is ze nog veel knuffeliger geworden.
Je kunt natuurlijk wel proberen het vertrouwen meer op te bouwen en misschien kun je hem dan op den duur weleens oppakken.
Ik kan me wel goed voorstellen dat je het jammer vindt dat hij niet wat knuffeliger is. Dat had ik ook wel met Minerva. Maar nu geniet ik er ook enorm van als ze zich heerlijk laat aaien en uit zichzelf komt kroelen.
Mijn andere twee katten zijn wel enorme kroelers, dat scheelt ook. Hoe is het broertje van Bo?
Minerva wil ook niet graag opgepakt worden. Dan voelt ze zich niet veilig.
Ondertussen houdt ze wel erg van knuffelen. Lekker in haar mandje, op het bed of waar dan ook maar. Ze spint dan als een gek en rolt lekker op haar rug zodat we haar buikje kunnen aaien.
Sinds we hebben geaccepteerd dat ze liever niet opgepakt wil worden, is ze nog veel knuffeliger geworden.
Je kunt natuurlijk wel proberen het vertrouwen meer op te bouwen en misschien kun je hem dan op den duur weleens oppakken.
Ik kan me wel goed voorstellen dat je het jammer vindt dat hij niet wat knuffeliger is. Dat had ik ook wel met Minerva. Maar nu geniet ik er ook enorm van als ze zich heerlijk laat aaien en uit zichzelf komt kroelen.
Mijn andere twee katten zijn wel enorme kroelers, dat scheelt ook. Hoe is het broertje van Bo?
Ik ben het er ook mee eens. De oorzaak kan inderdaad liggen in wat jij beschrijft, Emily, maar waarom zou je een kitten/kat moeten kneden naar wat jij wilt. Er zijn nu eenmaal dieren die het vervelend/eng/naar vinden om opgepakt te worden, maar die wel graag geknuffeld willen worden.
Dat hebben sommige mensen ook: de een is wel knuffelig, de ander niet.
Ik vind dat dieren dat recht hebben, dus geef Bo waar hij zich goed bij voelt: bij knuffels als hij ergens lekker ligt
Dat hebben sommige mensen ook: de een is wel knuffelig, de ander niet.
Ik vind dat dieren dat recht hebben, dus geef Bo waar hij zich goed bij voelt: bij knuffels als hij ergens lekker ligt
Ik ben het er ook mee eens.
Ik heb twee poezen. Lady, de oudste, vind het heerlijk om opgetild
te worden. Dan geeft ze zich helemaal over. Lana vind het verschrikkelijk en stribbelt heel erg tegen. Ik mag haar alleen optillen als ze bijna in
slaap valt. Dat heb ik geaccepteerd, het is niet anders.
Ik kan me voorstellen dat je het jammer vindt.
Ik heb twee poezen. Lady, de oudste, vind het heerlijk om opgetild
te worden. Dan geeft ze zich helemaal over. Lana vind het verschrikkelijk en stribbelt heel erg tegen. Ik mag haar alleen optillen als ze bijna in
slaap valt. Dat heb ik geaccepteerd, het is niet anders.
Ik kan me voorstellen dat je het jammer vindt.
Groetjes,
Ilona
En een dikke knuf van Lady, Lana, Rosie en Kyra
Ilona
En een dikke knuf van Lady, Lana, Rosie en Kyra