
Spelen met handen
Spelen met handen
Mijn Moby is nu 8 weken en is heerlijk speels. Niets mis mee natuurlijk, alleen vindt ze mijn handen nog de allerleukste speeltjes. Ze vangt mijn vingers en soms bijt ze er zachtjes in. Nu hoorde ik van iemand dat je dat eigenlijk moet afleren. Klopt dit? 

Laatst gewijzigd door fsachs78 op 15 jul 2004 14:49, 1 keer totaal gewijzigd.
Hi, daar ben ik ook heel erg benieuwd naar want Blissy doet het namelijk ook. Ik denk trouwens dat het beter is om het af te leren want nu is het nog leuk maar als ze straks volwassen katten zijn en ze doen het nog steeds..... dan wordt het minder leuk (auw! 
Blissy zet ook haar nagels in mijn vingers....... Hoe leer je dat op een leuke manier af?

Blissy zet ook haar nagels in mijn vingers....... Hoe leer je dat op een leuke manier af?
Daantje en B-kwintet 
'Geweld eindigt waar respect begint'

'Geweld eindigt waar respect begint'
- Poezebal
- Panter
- Berichten: 456
- Lid geworden op: 04 jan 2003 17:43
- Locatie: ergens in drenthe
- Contacteer:
Grappig te lezen dat jullie nu al die dingen hebben die ik toen had 
Als ze de nageltjes erin zetten, zachtjes pootjes uitdrukken, zodat ze de nageltjes uitgaan strekken, dan ben je daar van verlost
Want sommige lieve katjes haken echt hun nageltjes erin
Dat handenbijten, hier hebben ze dat ook gedaan, maar als ze te hard beten, dan zette ik ze naast me neer.
Daarop volgde nog weleens een heraanval op dat ding met die lange beweeglijke stengels eraan
maar dan weer t zelfde..
Als ze het dan nog een keer deden en ze beten TE hard, dan drukte ik mn hand juist richting t bekje zodat ze meteen een mondvol hadden (niet te hard doen hoor
) en dan was het klaar...
Hier spelen ze nu nog wel met nagels, maar ze haken niet meer zo vast als dat ze weleens gedaan hebben

Als ze de nageltjes erin zetten, zachtjes pootjes uitdrukken, zodat ze de nageltjes uitgaan strekken, dan ben je daar van verlost

Want sommige lieve katjes haken echt hun nageltjes erin

Dat handenbijten, hier hebben ze dat ook gedaan, maar als ze te hard beten, dan zette ik ze naast me neer.
Daarop volgde nog weleens een heraanval op dat ding met die lange beweeglijke stengels eraan

Als ze het dan nog een keer deden en ze beten TE hard, dan drukte ik mn hand juist richting t bekje zodat ze meteen een mondvol hadden (niet te hard doen hoor

Hier spelen ze nu nog wel met nagels, maar ze haken niet meer zo vast als dat ze weleens gedaan hebben

Ik ben in vorm
. Rond is toch ook een vorm?
Achter elke traan van verdriet, zit een glimlach van herinnering..

Achter elke traan van verdriet, zit een glimlach van herinnering..
Tegen handenspelers (en benenklimmers) zeg ik consequent 'nee'. Ik pak ze op en zeg 'nee', zet ze weer weg. Dat soms wel 20x achter elkaar en ook niet alle 20 keren aardig
Maar het is de enige manier om iets af te leren: consequent zijn.
Welke methode je ook toepast: sommige dingen moet je niet toestaan omdat ze het straks ook nog doen, en dan voelt het niet zo leuk meer

Maar het is de enige manier om iets af te leren: consequent zijn.
Welke methode je ook toepast: sommige dingen moet je niet toestaan omdat ze het straks ook nog doen, en dan voelt het niet zo leuk meer

Ja zeg. Daar zeg je wat.Emma Boom schreef:consequent zijn.
En ze luisteren wel, maar iets later zijn ze 't zogenaamd weer vergeten. Het kattekwaad waar ik nooit al te boos om wil doen (en stiekum meestal ook wel grappig vind).
1 x 1 oogje toeknijpen, is keihard grenzen verleggen voor die katten met wie ik samenleef, hahah..
Slimme beesten. Echte talenten zijn het daarin.
Met dat spelen met je handen denk ik dat je inderdaad beter een grens aan kan geven.
Ik doe dat nu ook nog regelmatig met 1 van de 2. Met die zogenaamde liefdesbeetjes van 'm. In plaats van aaien hoe ie het 't liefste heeft hou ik mijn hand stijf en zeg met een stem zoals je tegen kleine kinderen praat "Doe es niet zo hard..".
En die boodschap komt duidelijk over.
In het meest gunstige geval krijg je denk ik dat Moby het heeeeeeeel erg niet-zo-leuk gaat vinden dat hij niet meer mag wat eerst wel mocht.
Sterker nog; ik denk dat je je band met Moby op z'n minst voor een lange tijd flink verslechtert.
In een nog minder gunstig geval doet hij je echt erg pijn. En schrikt zo erg van je gil of reaktie dat 'm dat altijd bijblijft en jou mss ook nog. Plus dat hij niet meer mocht wat hij eerst mocht.
Dan heb je een hevig verstoorde relatie.
Dus spelen natuurlijk (al zijn je handen 'prooi' in hun leukste spelletje), maar ik zou zéker ook alvast je grenzen aangeven (al is dat misschien best jammer) en het is slim dat je daar nu al over nadenkt.
Ik vind dat grenzen aangeven eigenlijk juist vaak leuk.. Het is de basis van de band die ik met ze heb. Zij doen 't ook, want duidelijkheid en grenzen waarderen ze (nog meer dan ik). Dan kunnen ze stout zijn en ze weten wat ze kunnen verwachten.
Wees dus ook altijd voorbereid op een iets harder beetje of iets ruwer spelen. Dat kan je weer van Moby verwachten.
Daar kan je op wachten.
Zo heb je een super-relatie met ze.
Zou ik denken.

Hee succes, lijkt me leuk zo'n klein poesje/katje.
Dus zal je altijd op je eigen idee/gevoel af moeten gaan. Ik trek de grens wanneer ik zie dat 't jagertje in ze loskomt. Als ze echt te ver zijnn gegaan pak ik ze even in hun nekje en zeg dat ik dat niet lief vind en stop met spelen.fsachs78 schreef:Ik neem aan dat het dan een questie is van een duidelijke en consequente grens leggen.
Echt jagen doen ze maar op elkaar of propje papier.
(Sorrie voor het lange verhaal hierboven, ik post hier niet zo vaak maar als het dan gebeurt, barst ik soms los..)
Ach je barst leuk los hoor Sander
Bij mij ligt het anders; de dieren van hier worden doorgeplaatst, dus ik moet veel consequenter zijn dan de nieuwe baas. Anders worden de nieuwe bazen niet heel erg blij met hun nieuwe poezels
Ik probeer de jonge kittens zo op te voeden als hun moeder dat ook zou doen, en ze dus te leren dat bepaalde dingen door mensen (waarschijnlijk) niet op prijs worden gesteld 

Bij mij ligt het anders; de dieren van hier worden doorgeplaatst, dus ik moet veel consequenter zijn dan de nieuwe baas. Anders worden de nieuwe bazen niet heel erg blij met hun nieuwe poezels


In principe leert de moeder het hen wanneer ze met speelgedrag te ver gaan middels een kreetje of een tik. Als die kleintjes bij de moeder weggaan, moeten wij die taak overnemen en verder gaan met waar mams gebleven was. Dan zijn wij degeen die moeten aangeven wanneer ze te ver gaan. Het is vaak "leuk" gedrag en omdat we het zo leuk vinden, vergeten we wel eens consequent te zijn en net als met kleine mensenkinderen zullen de katten je latere "nee, dat mag niet" een beetje voor zoete koek aannemen. Wil niet zeggen dat als je dat ook allemaal netjes doet, je een keurig getrainde kat heb die precies doet zoals je het hebt willen grootbrengen...het blijven katten ....en die hebben personeel zoals we weten

"Cats aren't clean, they're just covered with cat spit."
Hallo,
Thank God, ik begin te merken dat de donderstenen oortjes hebben die prima werken!!!
Diesel en Roxy snappen het woord nee!
Zo klimmen ze niet meer in mijn broek omhoog naar het aanrecht, wat in een trainingsbroek toch niet zo lekker aanvoelt.... Ik zeg bij voorbaat al nee als ze omhoog zitten te gluren.
Dan begint het klagelijke gemiaaauw, maar volgens mij gaat dat meer om het eten dan het klimmen, hihi.
Bij alles wat niet mag zeg ik nee, en ik schreeuw nooit tegen ze.
Altijd ben ik zacht aardig, zelfs als ik ze aan de kant duw.
Ben bang dat ze anders misschien wel bang voor me worden of iets....
Thank God, ik begin te merken dat de donderstenen oortjes hebben die prima werken!!!
Diesel en Roxy snappen het woord nee!
Zo klimmen ze niet meer in mijn broek omhoog naar het aanrecht, wat in een trainingsbroek toch niet zo lekker aanvoelt.... Ik zeg bij voorbaat al nee als ze omhoog zitten te gluren.
Dan begint het klagelijke gemiaaauw, maar volgens mij gaat dat meer om het eten dan het klimmen, hihi.
Bij alles wat niet mag zeg ik nee, en ik schreeuw nooit tegen ze.
Altijd ben ik zacht aardig, zelfs als ik ze aan de kant duw.
Ben bang dat ze anders misschien wel bang voor me worden of iets....
Ik weet niet zeker of je het tegen mij hebt??
Maar ik geef toch maar antwoord.
Ik heb mijn poesjes nu 2 bijna 3 weken.
Maar ik ben in het begin heel vaak thuis geweest, en erg intensief met ze bezig geweest.
De hele tijd spelen, aanhalen en sturen....
Ze kennen nu allebei hun naam, als ik ze roep komen ze niet altijd, maar ze reageren wel, en als iets niet mag, is het nee, en/ of planten spuit.
tegenwoordig is het nee en opstaan, en ze voelen de bui letterlijk al aankomen, haha!
Nu moet ik zeggen dat ze onderling vrij veel "vechten", maar ze waren prima opgevoed door mama poes, en hun baasjes!
Maar ik geef toch maar antwoord.
Ik heb mijn poesjes nu 2 bijna 3 weken.
Maar ik ben in het begin heel vaak thuis geweest, en erg intensief met ze bezig geweest.
De hele tijd spelen, aanhalen en sturen....
Ze kennen nu allebei hun naam, als ik ze roep komen ze niet altijd, maar ze reageren wel, en als iets niet mag, is het nee, en/ of planten spuit.
tegenwoordig is het nee en opstaan, en ze voelen de bui letterlijk al aankomen, haha!
Nu moet ik zeggen dat ze onderling vrij veel "vechten", maar ze waren prima opgevoed door mama poes, en hun baasjes!
Blissy heeft inmiddels ook door dat ze niet met haar nageltjes in mijn handen mag hangen; ik stop met spelen als ze het doet en zeg vrij pittig "nee" en ook zij begint het begrip "nee" door te krijgen. Ze luistert overigens ook naar haar naam, en dat had ik nooit zo snel verwacht omdat ze nog maar drie weken Blissy heet.
Daantje en B-kwintet 
'Geweld eindigt waar respect begint'

'Geweld eindigt waar respect begint'