Kat met acute nierfalen, zeer hoge waarden en hoge suikerwaarden, eet niet zelfstandig. Naar huis nemen of niet?

[BlackCatsLover]

Mijn kat zit sinds gisteren bij de dierenarts. Was enorm geschrokken toen ze mij opbelde en mij zei dat het eigenlijk "5 voor 12" was en dat hij slechts 10% overlevingskans heeft. Hij is op een paar maanden tijd vermagerd van 10Kg naar 5kg...

Het zal nu zelf van de kat afhangen dat hij eet en de toxische stoffen uitplast. Want nu plast hij enkel water...
Zelf eten wil hij nog niet, dus de dierenarts geeft hem astronautenvoer dat een hoge voedingswaarde heeft. Hij laat zich goed doen door de dierenarts als ze hem dwangvoert en hem medicijnen geeft en heeft tot zover nog niet gekotst wat al een goed teken is. Maar als beide nieren hoge waarden hebben, ben ik het ook niet zo zeker over zijn overlevingskansen...
Aan de telefoon was de dierenarts niet te enthousiast over zijn toekomst en kwam het over dat hij nog maar een week te leven had en sprak ze zelfs over inslapen. Maar na mijn bezoekje aan de kat vandaag was ze precies wat minder negatief en sprak ze zelfs niet meer over inslapen, maar zei ze gewoon dat het van de kat gaat afhangen. Dus ik ben wat in de war nu...

Het is ook acuut nierfalen, dat kan leiden tot chronisch nierfalen en ik heb mogen meekijken met de waarden. Maar ik heb mensen gezien met katten die hogere waarden hebben dan dit en waarvan hun kat het overleefd hebben.
Mijn liefste kat zag er zo depressief uit vandaag, dus ik weet echt niet wat ik moet doen. Heb hem daar proberen te voeren, maar het lukte niet, dus heeft de dierenarts hem nog wat gedwangvoederd.

De vraag is nu:
1. Laat ik hem bij de dierenarts waar hij goed opgevolgd wordt, maar wel heel depri is en er niet gelukkig uitziet?
2. Ik neem hem mee naar huis, waar hij zich thuis voelt. Maar loop dan het risico dat hij totaal niet meer eet en in het geniep kotst zonder dat we het zien. Want in een kooi merk je het sneller op dan in een huis, waar hij zijn kots kan verstoppen in alle hoekjes en kantjes. OF: hij voelt zich juist beter thuis en gaat sneller op zichzelf eten.
Ik zeg er wel bij dat als hij mee komt naar huis en hij eet niet en plast enkel water, dat hij binnen de week weg is

Ik weet het echt niet, ik ben radeloos. Dit is mijn eerste katje en ik zie hem zooooo graag. Hij is ongeveer 10 jaar en ik kan niet zonder hem. Hij ruikt zo zooo lekker en ik mis zijn lieve stem als ik wakker word 's morgens.

[Rik]

Acuut nierfalen komt meestal door iets giftigs te eten. Een nierinfectie, verstopping van blaas of tumor kan ook een oorzaak zijn.

Maar er is maar een ding van belang op dat moment. Spoelen, spoelen en spoelen. Minimaal 3 dagen spoelen (aan het infuus). Een kat kan 'genezen' van acuut nierfalen als je er op tijd bij bent. Dus ik zou hem de komende dagen nog zeker bij de dierenarts laten om te spoelen. Heeft de dierenarts dit ook niet zelf aangegeven? En hangt hij nu wel aan het infuus? Want alleen maar in een hokje bij de DA en niet spoelen heeft ook geen zin.

Hopelijk dalen de waardes de komende dagen sterk. Het kan zijn dat hij er chronisch nierfalen aan overhoudt maar het kan ook helemaal herstellen. Maar de beste kans voor hem is dus nu echt even dat spoelen. Er kan dan dinsdag of vrijdag geëvalueerd worden in hoeverre het geholpen heeft.

[BlackCatsLover]

Dag Rik,


hij hing gisteren aan het infuus bij opname tot in de loop van deze dag. Maar bij mijn bezoek hing hij er niet aan. Ze wou hem ook niet te veel vloeistoffen geven en hij drinkt op zijn eigen ook heel veel. Hij had het hele bakje water gisteren opgedronken in zijn kooi. Waarschijnlijk zal ze hem nog eens aan het infuus hangen als hij weer enkel water uitplast.
Ik ga morgen nog eens op bezoek gaan om hem aan te moedigen door hem heel veel liefde te geven om hem de moed te geven om te vechten. Want hij zag er vandaag echt depressief uit. Hij keek enkel maar naar beneden...
Heb mijn gedragen t-shirt in zijn kooi gelegd, dus als hij wil, kan hij er op liggen en mijn geur ruiken. Morgen neem ik zijn kam mee om hem wat te kammen, zoals good old times. Hij hield er echt van om gekamd te worden! En ook zijn mand. Dan heeft hij een zachter bedje in zijn metalen, harde kooi.

Heb ook een bordje van thuis met zijn geur meegenomen en zijn nierdieetvoeding in dat bordje overgegoten in de hoop dat hij het vannacht als hij alleen is, het gaat opeten. Het zal allemaal van hem afhangen. Hij moet eten zodat hij die astronautenvoer niet meer hoeft te hebben, want die helpen zijn nierwaarden ook niet vooruit...

We hadden vandaag eens wat overlegd omdat hij er zo zielig uitzag. Hij zit 's nachts helemaal alleen daar in de praktijk en we hadden het nog samen besproken over de optie om hem naar huis te nemen om te zien of hij eet. Maar dan bracht ik zelf aan dat het heen- en weer brengen van de kat naar huis en naar de dierenarts zeer stressvol is voor hem en dat stress zijn herstel niet vooruit gaat helpen. En dat hij sowieso beter gaat herstellen in een rustige, stille (maar ook minder gezellige) omgeving wel. Ze kon er enkel mee akkoord gaan.

Hopelijk is het niet te verwarrend voor hem dat ik hem bezoek. Dat hij zich niet gaat afvragen: "Ze is hier, maar ze verlaat mij weer?" . Straks jaag ik hem zo ook meer stress aan...

[Rik]

Je zou met de dierenarts kunnen overleggen wat zij het beste vinden.

Weet je of hij nu subcutaan (onder de huid) of intraveneus (rechtstreeks in de ader) infuus krijgt? (Als een kat er echt heel slechte aan toe is dan wordt hij dacht ik wel aan een intraveneus infuus gehangen.)

Als hij alleen maar af en toe subcutaan vocht krijgt dan zou je ook kunnen overleggen of je dit zelf thuis kunt doen. (Kan voor de toekomst ook handig zijn als er chronisch nierfalen is en hij in een flinke dip terecht komt.)

Als hij wel aan een intraveneus infuus hangt dan zou ik hem daar nog zo lang mogelijk aan laten hangen (in ieder geval vandaag nog). Die eerste dagen zijn echt van levensbelang om die stoffen zijn lichaam uit te pompen. Zeker als het acuut nierfalen is. De dierenarts kan een bloedonderzoek op alleen nierwaarden doen om te zien of die al wat gezakt zijn. Heb je de waardes ook meegekregen? Weet je die zo?

https://www.dierenkliniekwilhelminapark ... lemen.html

[BlackCatsLover]

Ik denk dat het intraveneus infuus was, want het was wel 5 voor 12 volgens de DA. Ik zag ook dat er een paar afgeschoren plekjes waren.

Ik heb de waarden mogen meekijken en zag dat zijn suiker hoog stond, maar weet niet precies meer hoeveel. En dat die uraneum ofzo iets in de 48 was en die creatinine als ik het allemaal juist zeg in de 480.

Ik ga straks nog allerlei nierdieetvoer gaan kopen om uit te proberen. Er is misschien kans dat er voer/merken tussen zitten dat hij wel lust. Hij lust vooral pate. Heb ook royal canin renal liquid gevonden online. Dus lijkt mij beter alternatief om mee te dwangvoederen dan die astronautenvoer.
Als de DA al zelf zei dat die hoge eiwitgehalte in die voeding niet zo gezond was voor de nieren ..

Maar was enige manier om toch voedingsstoffen binnen te krijgen in hem na dagen slecht te eten.

[Rik]

Creatinine inderdaad niet superhoog maar dat wil nog niet zoveel zeggen. Van de ureum kunnen ze flink misselijk en ziek zijn.

Het kan dus ook zijn dat het nierfalen een gevolg is van diabetes. Dan hebben die nieren een flinke opdonder gehad. Als deze herstellen zou hij dus nog wel kunnen blijven zitten met de diabetes.

Hopelijk wil hij vandaag weer wat uit zichzelf eten en knapt hij wat op.

[BlackCatsLover]

Het is wel raar, want de vorige keer dat ik bij de DA was, heeft ze nog gecontroleerd op suikerziekte en was er niets.
En nu 8 maanden later... Ze zei dat de suikerwaarden zijn gestegen door stress

Hopelijk val ik mijn DA ook niet te lastig. In plaats van te wachten op antwoord, stuur ik haar iedere dag wel eens een berichtje .
En nu net heb ik 3 verschillende soorten renal voer (wel van hetzelfde merk) op een bankje aan de inkom daar gelegd.
Straks gaat ze denken dat ik vind dat ze haar werk niet goed doet. Ik zou beter chillen en zelf afwachten op antwoord..

[BlackCatsLover]

Maar wat ik heb opgemerkt is dat alle lichten wel uit waren in de praktijk... Dus dat wil zeggen dat hij daar alleen zit .
Hij wordt 's nachts ook alleen gelaten. Mijn kat verblijft aan de achterkant, dus als er daar iemand was, zou er licht branden aan de achterkant..

Ik weet niet wat hij nu precies nodig heeft. Maar als hij misselijk is, is het mss zo wel beter.
Maar als hij zich nu eenzaam voelt en ons mist...

Ik ga vanavond op bezoek. Hopelijk helpt het hem wat om zijn zinnen te verzetten. Als het hem zelfs kan schelen.
Hij is vaak boos als hij van de dierenarts komt en dan is hij somber voor een tijdje. Nu verblijft hij er wel langer dan gwn een 20 minuten bezoek.. Ik weet niet wat hij aan het denken is nu, maar hij zal sowieso boos/teleurgesteld/zich verraden voelen . Die combo van bang van de dierenarts (hij is angstig en bang voor andere mensen en heeft tijd nodig om aan hen gewend te geraken), boos zijn op mij en dan nog het dwangvoederen en medicatie...

Maar sowieso laten we onze eigen kinderen/kleuters ook wel eens alleen en snappen ze ook niet waarom. Ook al is het om hun eigen bestwil. Dus ik zie het zo dan..
Maar het breekt nog steeds mijn hart en ik moest het van mij afschrijven.

[nellebel]

ik snap je radeloosheid. maar hou jezelf inderdaad voor, het is voor zijn bestwil. dat kun je hem niet uitleggen maar straks is hij het ook zo weer vergeten. blijf vooral in gesprek met je DA dan ben je nooit lastig. je bent bezorgd dat is toch goed.

[BlackCatsLover]

Dankje.

Ja. Mijn dierenarts is een heel lief persoon. Ik denk wel dat ze het begrijpt. Een smsje is denk ik ook veel minder storend dan een oproep denk ik dan. Ik vind het totaal niet erg dat ze paar uren later antwoord, omdat ik weet dat ze het ontzettend druk heeft deze week.

Wil haar zo graag helpen. Dus daarom heb ik ook die nierdieetvoeding aan de deur gehangen en een berichtje gestuurd om het te laten weten. In de hoop dat mijn kat één ervan zou lusten en zelfstandig kan eten, zonder dat ze hem moet dwangvoederen.

[BlackCatsLover]

Update: hij zag er heel slecht uit vandaag. Hij wou niet eten, zijn astronautenvoeding liet hij gewoon langs zijn mond lopen en de dokter was helemaal niet meer enthousiast. Ik vroeg nog voor een laatste keer infuus hopende dat het zou werken. Maar toen de DA het infuus erin wou steken, begon de kat zich neer te leggen alsof hij zich erbij neerlegde dat hij ging sterven. Als een teken naar mij toe van: "aub, ik ben klaar om te gaan... Laat mij...". Ik heb dan iedereen thuis opgetrommeld om naar de DA te komen om afscheid te nemen. De dierenarts merkte ook op dat zijn ademhaling trager aan het gaan is en dan zijn hartslag aan het afzwakken was. Dus ik dacht: hij heeft niet lang meer.

Mijn mama kwam dan plots hysterisch wenend binnen gestormd en ze stond erop dat ze hem wou meenemen naar huis. Ik vond het een heel slecht idee om hem nog onnodige stress aan te jagen met die autorit. Het leek ook niet dat hij die autorit ging overleven.

Maar toen we thuiskwamen en hij hoorde de garagepoort begon hij meteen luid te miauwen. Alsof hij blij was dat hij thuis is.
Nu probeert hij naar zijn kattenbak te lopen, probeert hij te drinken, maar hij staart er dan naar een legt zich dan neer.
Hij wankelt wel heel erg met zijn achterpoten en wandelt alsof hij dronken is.

1u30 later en ons kindje zit het journaal samen met ons te kijken.

Heb uit hoop nog via een spuitje hem proberen te voederen, maar dan verleng ik gewoon zijn lijden denk ik.

[Rik]

Hij is dus erg zwak. Maar wil nog wel een beetje. Je zou nog tot morgen kunnen kijken hoe het gaat met spuitjesvoeren. Hij moet natuurlijk wel wat binnenkrijgen om weer aan te sterken. Was er misschien nog gedacht aan een eetlustopwekker? (mirtazapine ofzo?) Geen idee of dat nog mogelijk is om hem toch aan het eten te krijgen. Maar de kans bestaat ook dat hij te misselijk is.

Hier draaien de duimen overtoeren.

[BlackCatsLover]

Volgens de laatste bloedwaarden zag het er echt niet positief uit. De bloedwaarden zijn sinds de vorige check heel hard verslecht. Er was een waarde, ben vergeten welke naam precies, dat zo hoog was waardoor zijn hart het niet lang gaat kunnen volhouden. Maar heb ook gelezen, don't treat the numbers, treat the cat.

Mijn ouders hebben hem nog Gourmet tonijn kunnen voeren en hij heeft 1/3 potje op nu. Hij heeft daarnet ook opgestaan om te drinken.
Alsof hij een statement wou maken naar mij toe: "ik kan het wel!". Want ik ben de pessimist en mijn ouders zijn de gelovige optimisten.

We zien het morgen... Ik ga om de 2u slapen en opstaan om te checken. Heb meer dan 24u niet geslapen.

Hij zit ook nog rechtop en de wil zit er inderdaad nog in om naar zijn water te lopen. Waardoor ik zelf weer hoop krijg. Dus ik heb een spuitje genomen, en zijn Gourmet (al is het maar een klein potje) om de 2u dwangvoeren. Ik ga ook wat natvoer klaarleggen als hij beslist om zelf te eten. Nu gewoon hopen dat hij niet alles uitkotst. Want dat was vorige nacht het geval bij de dierenarts. Maar nu hij thuis zit en in zijn favoriete mand, weet ik dat hij op zijn gemak zit.

[BlackCatsLover]

Intussen heeft hij nu 2/3 van een potje van 75 gram gegeten en ik ga hem straks door de nacht blijven voeren met beetjes.
Water wil hij intussen wel weer drinken.

Ik probeer hem ook warm te houden door een verwarmde handdoek op hem te leggen. Heb hem ook al wat gekamd omdat zijn vacht echt vies is. Hij zweet veel.

Als hij deze nacht overleefd, ga ik naar de DA achter zijn medicijnen voor zijn nieren en insuline en koop ik wat nierdieetvoeding daar.
Zal ook vochtige doekjes voor katten bestellen om hem schoon te maken, zodat hij zich wat zelfzekerder kan voelen. Maar dat is hij blijkbaar al Wat een vechtertje!

Hij heeft mij echt verbaasd!

[Rik]

Lijkt me een prima plan. Ja, hij gaat door een diep dal op dit moment. En hopelijk kun je hem daar goed doorheen loodsen. Maar dat hij al 50 gram gegeten heeft is in ieder geval een goed teken.