Te veel steun?

[Synemios]

Kun je een kat te veel steunen? en is dat slecht voor de kat in kwestie?
Wij hebben nu al 2x van onze DA te horen gekregen dat met name Luna (maar ook Lizzy) gewend is dat wij haar steunen en dat ze daarom meteen tegen ons aanhangt bij de DA.
Het klonk best negatief dus nu twijfel, want ik wil niet dat ze door ons bang worden voor allerlei zaken.

Nu is het zo dat Luna best aanhankelijk is, ze vind knuffelen zowel bij mij als bij Oscar (onze kater) heel fijn, ze houdt er ook niet van om alleen te zijn.

Er moet een andere kat of 1 van ons in haar buurt zijn.
Ook als ik in de keuken bezig ben zoekt ze me op, en ik laat haar eigenlijk gewoon haar gang gaan, mits veilig uiteraard.

Lizzy sabbelt nog steeds en ik heb haar dat nooit afgeleerd omdat ik dat niet als probleem zie, maar is dat voor haar geen probleem?

[castratenkoor]

Persoonlijk vind ik niet dat je een kat teveel kunt steunen.

Sabbelen afleren, nee nergens voor nodig. Als zij die behoefte heeft zou ik haar lekker laten gaan.

[Shimbalaya]

Bedoel je dat steunen alleen in bepaalde angstige situaties zoals bij de DA of ook in het algemeen als een kat erg eenkennig is en erg gericht op 1 persoon?

[Synemios]

Nee, ze is niet 1 kennig, ze is gericht op ons beiden en als er mensen zijn mits niet teveel gaat ze daar ook heen.

[Shimbalaya]

Oke, bedankt voor de uitleg.
In dat geval denk ik ook niet dat je je kat teveel kunt steunen als ze angst heeft bij de DA, nogal logisch ook dat ze bang is.
Vreemd dat de DA dat negatief vindt.
En dat sabbelen zou ik ook niet afleren, zou niet weten waar dat goed voor is.
Sommige katten blijven lekker hun leven lang sabbbelen tot op hoge leeftijd.

[Synemios]

Wij hebben altijd een beetje de instelling van een kat is zoals hij/zij is.
Tja en als mijn kat bang is bij de DA steun ik ze uiteraard.
Maar het klonk zo super negatief, en omdat het al 2 keer gezegd is dacht ik ik zal het toch eens navragen.

[Renatevanderveer]

Ik vind het best wel kort door de bocht van je dierenarts..

Ik heb hier twee katten die erg op ons leunen en erg op ons 'rekenen'.
Onze poes is een held als wij met haar zijn, maar zonder ons is het af en toe een kleine bangerik.
Ze is naar ons een lieve knuffel, maar bij anderen durft ze niets. Steunt ze dan teveel op ons?
Ik vind van niet, eigenlijk. Onze katten zijn behoorlijk eenkennig en ik weet dat heel goed.
Snickers, onze kater, houd hele gesprekken tegen ons, maar voor menig ander haalt hij zijn neus op.
Bounty, onze poes, leunt erg op ons, zeer zeker bij de dierenarts.
Ze is lief hoor, maar ik moet vooral niet uit het zicht verdwijnen, dan vertrouwt ze het niet meer.

Ja, mijn katten steunen en leunen op ons en hoewel ze hun eigen gang gaan, zijn ze in zekere zin afhankelijk van ons.
Onze poes 'hangt' eigenlijk een beetje teveel aan ons, maar we zijn haar houvast.
Wij zijn dat stukje zekerheid en vertrouwen wat ze zo nodig heeft.
Is ze dan te afhankelijk? Ja, misschien wel.
Maar dat heeft ze nodig, zonder dat is ze veel verder van huis dan dat ze nu is.

Ik vind de gedachtegang van je dierenarts erg jammer.
Waarom respecteer je de wensen van het dier niet wat meer?
Als jouw kat lekker wil sabbelen en zich daar fijn bij voelt, wat zou het?

Ik heb de laatste tijd veel opmerkingen gekregen van mensen om me heen.
Onze poes zou te afhankelijk van ons zijn. Onze kater is te eenkennig en niet sociaal.
Onzin vind ik. Ik vind het belangrijk het dier te respecteren en in zijn/haar waarde te laten.

[Shimbalaya]

Als wij bij de DA zijn kruipt onze poes altijd helemaal weg onder mijn jas, zoveel angst heeft ze bij de DA.
Onze DA heeft er nooit wat van gezegd.

Renate, ik herken een heleboel in jouw verhaal.Onze poes is precies hetzelfde, zeer eenkennig, wil niks van andere weten,zelfs niet van mijn man.
Ik ben haar grote steun en toeverlaat.
En ik accepteer dat ook, want zo is ze nou eenmaal.
Maar net daarom maak ik me weleens flink zorgen, want wat als die steun en toeverlaat er straks niet meer is, of stel je komt weken lang in het ziekenhuis te liggen.
Mijn man zegt dat ze niet eens wil eten als ik niet thuis ben, daarom maak ik me best wel zorgen.
Ik wou dat ze niet zo eenkennig was.

[Renatevanderveer]

Ik werd in maart zelf 4 dagen opgenomen in het ziekenhuis.
En inderdaad, Bounty had er zichtbaar moeite mee.
Maar, toen er niemand anders was, vond ze toch haar weg naar mijn vriend.
Bounty doet een moord voor Cosma Snackies en juist met deze snackjes heeft hij haar vertrouwen kunnen winnen.
Inmiddels zit Bounty soms liever bij hem, dan bij mij.
Als Bounty naar de dierenarts moet, moet ik met haar mee. Bij mijn vriend breekt ze de tent af.

Wat ik wilde zeggen is;
Ik vind het jammer dat sommige dierenartsen zo kort door de bocht zijn en zo snel oordelen.
Hier hebben we keihard geknokt om Bounty zo ver te krijgen zoals ze nu is.
Ze kan en wil nog veel leren, de tijd zal dat haar leren.
Ik zou me zeer gekwetst voelen als ik die opmerking zou krijgen.
Onze dierenarts is juist heel positief over Bounty.
Ja, ze is afhankelijk, maar gezien haar relatief slechte start is dat niet meer dan logisch.

[Synemios]

Ik ben weer opgelucht.
Het is een heel kort moment waarop ze die conclusie dan trekken.
Mijn katten hoeven trouwens geen allemansvriendjes te zijn hoor, ze zijn zoals ze zijn.
Vooral erg eerlijk, sommige mensen willen ze niks van hebben, maar meestal komen ze toch even kijken naar wat voor bezoek er is.
Maar goed ik dacht ik wil ook niet iets negatiefs veroorzaken bij ze.

Van mij mag Lizzy sabbelen als ze dat fijn vind en Luna is gewoon knuffelig, ook goed
Ze zien er verder ook happy uit hoor.

Luna en Lizzy zijn meer naar mijn man toe gaan trekken toen ik vorig jaar in het ziekenhuis lag.
Dat is ook zo gebleven, dus nu zoeken ze mij wel vaker op maar hem ook tussendoor.
En ik lag me dus in het ziekenhuis zorgen te maken over hoe het nou moest, want daarvoor trokken ze eigenlijk vooral naar mij toe.

[Renatevanderveer]

Zolang de katten gelukkig, zijn wij dat ook!

[Synemios]

Ja precies!
Moet me misschien wat minder aantrekken van wat een ander zegt

[Gizmobritsekorthaar]

Ik vind t ook belachelijk wat de arts zegt
Al is t zo
So what?! De een is de ander niet!
Wij hebben ook 1 bangere kat voor vreemde
Dan zeggen ze wel is wat een schijterd of weet ik t
Ja nou en laat haar lekker!
Als ze thuis maar op haar gemak is is t belangrijkste!
Geniet maar lekker van haar
En niks laten aanpraten

[Lane]

Mijn kat kruipt ook tegen mij aan bij de DA. Moet ik trouwens wel zeggen dat hij gewoon bang is voor mensen en niet voor de DA zelf. Hij geeft geen kick van spuiten, maar daar gaat het nu even niet om.

Hij hangt tegen me aan, maar zoekt ook een mogelijkheid om te vluchten. Ik heb gemerkt dat als de vreemde persoon (In dit geval de DA) weg is. Hij niet trilt en anders wel.

Is dit negatief gedrag dat hij net zoals mijn kat gewoon bescherming zoekt? Nee ik denk het niet. Als een hond tegen je aankruipt dan is dat schattig, maar owee als je kat niet zelfstandig is. Wat een onzin. Ze vind jou toch gewoon een grote held bij wie ze onderdak kan zoeken? Dat is toch geweldig. Dat zegt meer over een geweldige band dan over "Te veel steun". Niks mis mee in mijn perspectief.

[Adriana]

Moet me misschien wat minder aantrekken van wat een ander zegt

úúhhhhh ja! en dat is soms heel lastig en het duurt vrij lang om af te leren...

het zijn maar een paar woordjes en ik heb het gevoel dat je dierenarts even dacht dat het een hond was. en er is natuurlijk altijd beperkte tijd anders loopt het spreekuur veel te veel uit..

mijn ervaring met dierenartsen is dat ze meer zijn gericht en ook veel meer affiniteit hebben met honden dan met katzels.
verreweg de meeste katzels moet je steunen en dicht bij in de buurt blijven.
er zijn er ook die helemaal de blinde paniek in schieten, categorie vluchten of vechten.
die moet je juist aanmoedigen, prijzen en kalmeren door dicht in de buurt te blijven.

er zijn er maar een paar die altijd en overal hondsbrutaal en nergens van onder de indruk zijn en wij hebben er zo eentje in de vorm van Bolletje.
die maakt van elk dierenartsenbezoek een wedstrijd in de vorm van 'pak me dan, als je kan.. hihi..
de laatste keer met bloedafnemen heb ik hem uiteindelijk niet gesteund en is hij door de dierenarts toegesproken als op de hondentraining en daar had-ie niet van terug.
en ogen afdekken wil ook nog wel eens helpen.