Overleden kat niet laten zien aan maatje

[Demirjam]

Na 14 jaar heb ik vanavond tot mijn grote verdriet mijn kat in moeten laten slapen. Volgens de dierenarts was het niet nodig dat ik de overleden kat aan zijn zusje moest laten zien. Nu merk ik dat ze erg van slag is en hem toch zoekt. Ik heb inmiddels berichten op internet gelezen dat het zinvol is de overleden kat wel te laten zien. Naast het immense verdriet voel ik me nu ook vreselijk schuldig dat ik de poes niet de overleden kater heb laten zien. Ik kan er niets meer aan veranderen. Pijnlijk. Klopt de info die ik gelezen heb? Iemand ervaring of tips?

[Adriana]

welkom op het forum!
katten kennen rouw en ook soort van verdriet. dat kan maanden duren en levert ook stress op. als katzels 14 jaar samen zijn geweest en er valt er eentje weg dan kan dat op de overblijver nog lang grote indruk maken. die trekt zich terug en blijft in het begin zoeken. reken op een paar maanden en het wisselt per dier en per situatie.
ik begrijp dat je je overleden vriendje bij de dierenarts hebt achtergelaten en niet zelf hebt begraven/laten cremeren. ook dat is niet meer terug te draaien ..

er staan veel ervaringen bij bijvoorbeeld de in memoriams maar voor iedereen is het anders..
wens je sterkte de komende verdrietige tijd..

[Brittenbolletje]

Ik heb het wel altijd gedaan. Laat ook het liefst een dier inslapen bij mij thuis. Hier heb ik het idee dat het wel helpt met het verdriet. Ooit 1 keer ook niet gedaan en sindsdien doe ik het dus wel. Hier helpt het voor de rouw van de overige dieren.

[BloemTetsu]

Sterkte met je verlies.

Ik heb ervaring met het laten zien van overleden zus. Ze waren 15 jaren samen. De andere had het snel door en liet een mauw horen, die ik liever nooit meer hoor. Daarna was ze behoorlijk van slag en bleef ze constant bij ons in de buurt en ging ook op schoot liggen bij familie, wat ze nooit deed. Daarna normaliseerde dit zich, maar qua impact heeft die weken geduurd.

Geef het zusje de aandacht die ze nodig heeft.
Dat de da jou een verkeerd advies geeft, is niks meer aan te doen. Probeer het schuldgevoel te laten. Ik weet ook wel dat het moeilijk is.

[castratenkoor]

Allereerst sterkte met het verlies van je kat. Mijn advies is voel je niet schuldig, je hebt het advies van de dierenarts opgevolgd.

Mijn ervaring is dat het er vooral van af hangt hoed de plek in de groep was van het overleden dier. Toen Guus overleed was de hele groep weken van slag. Ze werden zelfs ziek met zijn allen. Toen een jaar later Fritz doodging was er niets te merken in de groep van enig rouw. Guus was de leider van de groep, Fritz was een underdog zeg maar, meer een mensenkat.
Ik laat persoonlijk katten niet hier als ze overleden zijn. Ik zie er geen toegevoegde waarde aan. Katten hebben al langer door dat een dier gaat sterven en nemen tijdens dat proces al afscheid.

Sterkte met het gemis! Geef de overgebleven kat maar extra veel aandacht.

[eveline1982]

Ten eerste, heel veel sterkte met dit verlies!

Ligt de kat niet nog bij de dierenarts? Toen ik een half jaar geleden me jackrussel liet inslapen gaf de dierenarts aan dat als mijn andere honden van slag raakte, ik ze mee mocht nemen naar de dierenarts om haar te laten zien aan hen. Misschien (mits dat niet te pijnlijk is voor je eigen) is het een optie om je kat mee te nemen, zodat ze kan zien dat haar broer er niet meer is...

[Demirjam]

Bedankt voor jullie betrokken reacties poezenvrienden. Vandaag ben ik nog bij een andere dierenarts geweest en zij heeft mij wel gerust kunnen stellen. Wat een afschuwelijk rotgevoel is het om je grote vriend te moeten missen. Een zware beslissing, pijnlijk, heel pijnlijk. Maar het zou een lijdensweg geworden zijn. De poes (Doebie) wachtte vandaag de hele dag buiten op haar broertje (Barkiem), maar ligt nu gelukkig gezellig bij me. Het zal tijd kosten. Af en toe even brullen, maar super dierbare herinneringen.
Warme groet, Mirjam

[drie katers]

Dat Binkie overleed heb ik hem mee naar huis genomen (moest hem door kanker laten inslapen) en Mozart heeft toen een aantal uren naast hem gelegen, dicht tegen hem aan. Toen Kareltje overleed, ook bij de da maar zeer plotseling, was ik al blij dat ik vervoer had naar het crematorium en hebben bij de da vandaan kareltje gelijk naar het crematorium gebracht en is hij niet meer thuis geweest.

Mozart heeft dagen lopen zoeken en is klagelijk gaan mauwen en dat heeft hij tot zijn dood een jaar later gehad. Maar toen Mozart overleed, deed het Romy helemaal niets. Ook bij Binkie en Kareltje niet, dus het hangt er vanaf hoe goed de band is tussen de poezen.

Ik hoop dat het nog heel lang mag duren, maar als er nu een van de poezen overlijdt, laat ik hem zeker zien aan zijn broers. Misschien doet het ze niets, maar dan weten ze in elk geval wat er is gebeurd. Ik zie het nut van het tonen van een overleden dier aan de anderen wel in, het kan een stuk rust brengen.

[bayou]

Mijn eerste koppeltje is dik 14 jaar samen geweest.
Toen de eerste overleed heb ik hem mee naar huis genomen en het mandje op de bank gezet.
De tweede rook even aan zijn overleden maatje en keerde zich vrij resoluut om en heeft er niet meer naar omgekeken.
Ook heeft hij nooit zichtbare tekens van rouw laten zien.

Mijn oudste nu, Barrel, heeft toen hij drie was zijn twee maatjes vlak na elkaar verloren.
Hij is ze jarenlang blijven roepen als hij thuiskwam en naar boven ging.
Maar ik wilde langs die weg geen nieuwe poezen meer hebben.
Nu zijn we verhuisd en gaat het wel weer.
Er zijn nu weer drie katten.
Roepen doet hij nu niet meer...