Robijn schreef:
Als ik bv. mijn poes roep, doe ik dat met een lieve stem (net zoals de meeste mensen een lieve klank in hun stem hebben, als ze tegen kleine kinderen praten).
Of ik nu 'Robijijijijntje' zeg of 'Klerekaaaaaaatje' (bij wijze van spreken, ik pak maar even een scheldwoord) zeg, ze reageert meer op de klank van mijn stem, en natuurlijk het oogcontact wat ik dan heb met haar, en mijn lichaamstaal, en niet zozeer op het woord.
ik heb zo hard gelachen om dat klerekaaaatje
ik ben nogal beeldend in mijn hoofd, en ik zag het helemaal voor me. geweldig
leuk topic trouwens. Joost heette eerst Dumpertje, bij zijn vorige huis. ik vond het schandalig om een kat die te vroeg bij zijn moeder was weggehaald zo te noemen. en ik vond het een foeilelijke naam. Dus ik heb hem nooit zo genoemd, de eerste weken wist ik zelfs niet wat nou bij hem paste. ik zit me intussen af te vragen of hij er ook op reageert, maar ik geloof niet dat ik hem ooit roep. hij is meestal waar ik ben, dus roepen is een beetje overbodig
hij reageert wel op poezekind, wat dan weer niet lijkt op Joost...
en er zijn een aantal woorden waar hij op reageert, bedenk ik me. 'Eten', 'lekkers' of 'yoghurt' zorgt voor kop omhoog en een run naar de keuken. als ik vraag waar meneer Muis is, gaat 'ie wel zoeken, maar daar kan hij niks van, dus dan moet ik het alsnog doen.
oke, ontzettend off-topic. om kort te gaan, volgens mij kun je prima een nieuwe naam geven, en ik ben benieuwd wat het wordt
