gewichtsverlies van katten kan hepatetic lipidosie worden

[sammyendaphne]

hoi allemaal.
ik wilde het verhaal delen van bibi, bibi was een heel gevoelige kat, maar welke kat dan ook, die op verschillende redenen niet meer kan eten en dik is, bijvoorbeeld, kan niet meer eten omdat ze een probleem in de mond heeft of in het geval van bibi uit ongerustheid en jaloezie (ik had een babynest van katjes gevonden van 2 a 3 dagen oud, ik woonde in griekenland en ik ben ze gaan voeden met een pipet, dit was zo een intensief werkje dat ik weinig tijd meer voor haar had. 2 kleintjes zijn gestorven, eentje had een gaatje in dr buikje,je zag de darmpjes zitten, die was al dezelfde dag dood, de tweede de dag erna, en 1tje heeft t gehaald. bibi was ziekelijk jaloers, die kleine ging met mij mee zelfs naar t werk want die moest elke zoveel tijd de pipet en zou mijn werkuren niet overleven als ik dr thuis zou laten..bibi zag mij elke dag met de baby t huis uitgaan en ik denk dat zij zich vervangen voelde.. tot overmaat van haar ramp ging ik ook nog eens op vakantie naar nederland en had de nu al zelf etende babypoes meegenomen om dr in holland bij mijn oude baas een goed huis te geven, dus ditmaal ging ik weg met die babykat en kwam pas na 3 weken terug. En toen ik terug kwam, was er van bibi niks over. Een vriendin paste op de katten en gaf hun te eten,maar bibi weigerde te eten en was echt veeeeel magerder dan toen ik wegging. Ze was ooit slank geweest maar door sterilisatie een wat dikke poes geworden. Ik heb haar meegenomen naar de dierenarts en wat had ik een geweldige dierenarts dat hij haar ziekte vermoede, en dat in griekenland. Er werd een leverpunctie gedaan en ze moesten het opsturen naar engeland want die tests deden ze helemaal niet daar in griekenland.. en ze had inderdaad wat hij al vermoedde.. ik weet niet of de naam in t nederlands ook t zelfde is, want ik herriner me de naam alleen nog maar zoals t toen in griekenland me werd verteld. Het is al jaren geleden dat dit gebeurde..toen begon mijn ellende want mijn dierenarts zei dat 60 tot 70 procent van de dieren met deze ziekte het niet halen. het is dat het door stoppen met eten hun vetcellen zich mobilizeren naar de lever. Ik ben gaan zoeken op internet en vond een theorie die de ''lovetherapie''heette. aangezien mijn kat dus inderdaad door depressie gestopt was met eten besloot ik dus veel met liefde aan de gang te gaan in combinatie met forcefeeding. Zij wilde niet meer eten, niks meer, en ik heb voedsel in de blender tot prak gemaakt en dat moest dan zoveel cc per zoveel uur met dwang bij haar binnengebracht worden. Elke 3 uur ofziets. Ik moest haar elke dag per collectieve taxi meenemen naar mijn werk want ik werkte samen met reistijd meer dan 10 uur per dag toen en dat ging ze niet redden. Ik moest een regenpak aan onder het voeren want ze schudde met dr kop en t voer vloog vaak alle kanten op en ik werkte in een kapsalon dus ik kon niet onder de smurrie weer verder werken..Ze moest vitamine k injecties elke dag, ze moest elke dag infuus, 350 mil. Mijn dierenarts heeft me dit na een maand geleerd zelf te doen want ik had al geld geleend dit allemaal te betalen en het zou me economisch niet meer gaan lukken, dus toen heeft de dierenarts mij geholpen en t me geleerd.. en maar tegen dr ouwehoeren, dr aaien.. ze kroop weg in kasten, en een keer zelfs naar buiten, was ze weggelopen en heb ik dr weer gevonden in een hoekje...ik denk dat ze al een sterfplekje wilde vinden. ze wilde niet meer.. maar ik wel en ik bleef doorgaan. Het was zomer en bloedje heet daar in athene, en ik heb heel die zomer niks anders kunnen doen dan naar mijn werk en in mijn huis en alleen maar met haar bezig te zijn..vooral veel liefde geven en veel praten met dr..dr weghalen uit die hoekkast en weer aaien, vasthouden, gezegd dat t me zo speet dat ik met die kleine katjes bezig was geweest..het is een gevecht van leven en dood geweest voor 3 maanden lang. Ik kan me nog herrineren dat t voer wat ze kreeg niet lekker was.. ik heb zelf dingen in elkaar gebrouwd en van alles geprobeerd..dat ging beter..na 3 maanden was er een dag een verandering.. ik was zelf eten aan t maken en ik gaf dr een balletje rauw gehakt, ik was zelf iets met gehakt aan t maken.. ik dacht ineens dat misschien rauw vlees dr aandacht zou trekken.. ze speelde lang met t balletje gehakt en uiteindelijk at ze m op. helemaal zelf!!!dat was de omezwaai..langzaam ging t beter..Ze begon weer te spelen met de schaduwen op de muur savonds als ik ze op mijn bed sprong en de lantaarnpaal licht scheen in de slaapkamer, dat was ook weer de eerste keer na zoveel maanden.. En ze heeft t gehaald uiteindelijk. En mijn dierenarts feliciteerde me want hij zei dat hij dit niet had verwacht en dat waarschijnlijk een griek nooit zoveel moeite voor zijn kat gedaan zou hebben..
Ik wilde dit met u delen, zodat u het gevaar kent voor als een dikke kat stopt met eten voor wat voor reden dan ook.. pas dan goed op en wacht niet te lang, want het is echt heeeeeel moeilijk deze ziekte te overwinnen..uiteindelijk heeft bibi het zelf gedaan en heb ik dr alleen maar geholpen.. ze is uiteindelijk bijna 18 jaar geworden..het is de meest speciaalste kat die ik ooit heb gekent. ze kwam als baby aanlopen en ze is nooit meer weggegaan..

[jennli]

Dit bericht is lang geleden gepost, dus geen idee of rs dit nog leest.

Bedankt voor t delen van je verhaal! Wat goed dat je hebt doorgezet!!