Na radioactief jood behandeling gaat het nog niet goed.

[SweetDusty]

Hallo,

Graag wil ik hier even m'n verhaal kwijt. Sinds begin dit jaar heeft mijn kater Teigetje van 10 een te snelle schildklier. T4 was toen 151. Hij had alle symptomen. Veel eten, afvallen, onrustig, agressief naar andere kat en op koele plekjes liggen. Op de felimazole. Eerst een week 1x daags 2.5 mg en daarna 2 x daags 2.5 mg. Teigetje is niet te pillen, maar d.m.v. easypill ging dat prima. Na 6 weken was t4 terug naar 27. In juli had ik het gevoel dat dat z'n schildklier toch weer te snel ging, maar ik heb het nog even aangekeken, totdat hij een week later thuis kwam met een wond aan z'n kop en grote kras over z'n oor. HIj had veel pijn en kon niet meer eten en dus ging de easypil met pilletje er ook niet meer in. Snel naar de dierenarts en gelijk ook op t4 laten testen. Mijn vermoeden was juist. T4 weer boven de 90 en ik moest de dosis verhogen naar 2x 5mg. Na een paar weken was het vrij duidelijk dat dit weer teveel van het goede was. Teigetje werd wel heel rustig en dik. In overleg dosis verlaagd naar 's morgens 5mg en 's avonds 2.5 mg. Dit leek goed. 19 september weer bloed prikken en toen bleek dat t4 gezakt was naar 8. Dus moest ik weer terug naar de 5mg. Dit keer alleen 's ochtends 5mg. Vanaf dat moment ging het mis. Teigetje verloor z'n eetlust en viel rap af. Ik kreeg er geen pilletje meer in, dus bleef er niet veel meer over dan de oorzalf, opereren, of een behandeling met radioactief jood in de Lingehoeve. Teigetje heeft 2 weken de zalf gehad en vorige week dinsdag kon hij al terecht in de Lingehoeve. Al die tijd heeft hij erg weinig gegeten. Zijn gewicht was in 1 maand tijd van 6 kg terug naar 5 kg. Van te zwaar naar te licht dus. De behandeling is goed gegaan, behalve dat hij in die paar dagen slecht gegeten heeft en 400 gram afgevallen was. De laatste t4 meting bij de dierenarts was een week voor de behandeling en z'n waarden waren boven de 90. Nierwaarden waren goed en zijn altijd goed geweest. Teigetje eet nog steeds slecht. Was het eerste weekend thuis niet lekker. Z'n hart ging tekeer. Hij klonk schor en had pijn in z'n keel. Afgelopen dinsdag begon hij weer redelijk te eten. Gisteren was dat weer minder en gisteravond heeft hij zelfs overgeven. Gisteren belde ook de dierenarts van de Lingehoeve met het uitslag van het bloed. Schildklier is nog steeds boven de 90! Nierwaarden goed en bloeddruk was ook goed. Ik heb gelezen, dat het kan voorkomen dat de behandeling niet aanslaat en dat het dan nog een keer moet. Het kan ook zo zijn dat het nog een tijdje kan duren. Overigens heeft Teigetje een groter dan normale tumor aan 1 kant. Ik kreeg als advies om z'n gewicht en gedrag in de gaten te houden en over een half jaar weer bloed te laten prikken bij m'n eigen dierenarts. Als het slechter zou gaan moest ik contact op nemen. Vandaag is Teigetje ronduit sloom en weinig eetlust. Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben en dit herkennen? Ik krijg van iedereen te horen dat het z'n tijd nodig heeft en dat ik me geen zorgen hoef te maken. Wat ik helaas wel doe. Ik wil hem ook de tijd geven, want al dat gesleep naar de dierenarts geeft hem ook weer veel stress. Hij heeft al zoveel meegemaakt. Bloedprikken gaat ook niet zonder narcose. Dat kregen ze ook niet voor elkaar in de Lingehoeve. Het lucht even op om mijn verhaal op te schrijven hier.

Gr,
Irma

[Dinky]

Ik weet dat de forumleden Adriana en Artemis ervaring hebben met een radioactief jood behandeling bij hun katten

[BloemTetsu]

Hoi Ima,

Ik kan me heel goed voorstellen dat je zorgen maakt, omdat je gewoon niet weet hoe en waarom. Onze 2 vorige katten zijn bij de Lingehoeve geweest. Maar het is allemaal zonder gedoe en succesvol verlopen. Ze hebben wel even aan de pillen gezeten, maar dat was om de periode tot de Lingehoeve te overbruggen. Bij de eerste kat was daarvoor nog wel één schildklier verwijderd. Dat werkt even en toen ging de andere hyper worden.
Ik hoop dat Teigetje snel stabiel wordt.

[SweetDusty]

Dank je. Ik heb dat inderdaad gelezen. Zij hadden beiden goede ervaringen. Bij hun katten was t4 gezakt naar normale waarden al bij de eerste bloedmeting. Daarom maak ik me dus ook zorgen.

[SweetDusty]

Het probleem is ook dat je weinig leest over eventuele bijwerkingen. Het enige wat ik lees, als ik in het Nederlands zoek, dat een kat sloom kan worden en weinig eten. Zoek ik in het Engels dan krijg ik iets meer en dan kan het allemaal wel kloppen. Ik moet denk ik toch maar even afwachten nog en hopen dat het bij hem gewoon wat langer duurt. Hij is in ieder geval niet hyper meer. Hij wilde zelfs de tuin niet in. Alles wat hij gedaan heeft vandaag is een plasje op de kattenbak en een klein beetje gegeten. Beetje liggen kneden op zn schapenvachtje en slapen, wat ie nog steeds doet. Maar ja, is dat vanwege z'n schildklier die zakt, of is het omdat ie ziek is van iets anders. Moeilijk.

[Adriana]

welkom op het forum!
Enzo had een tumor ter grootte van een kwartelei in zijn linker schildklierlob en die is operatief verwijderd.
zijn t-4 bleef > 100 en felimazole viel hier niet goed. uiteindelijk behandeld in De Lingehoeve.
hij bleek bij de scintigrafie heel erg veel zwerfweefsel te hebben en heeft een relatief hoge dosis gehad.
wij komen net terug van de dierenarts waar ik bloed heb laten prikken, ondermeer t-4 maar intussen gaat het goed met hem. hij weegt intussen bijna 5 kg en die gewichtstoename is van het afgelopen jaar, het herstel is mijn ervaring bij hem gaat erg langzaam.
maar als jouw katzel na de ra joodbehandeling weer een t-4 van 90 heeft dan lijkt me dat gedacht moet worden aan het operatief verwijderen van die linker schildklierlob+tumor.
maar ik ben geen dierenarts. ik weet ook niet waarom daarvoor vóór de joodbehandeling daar al niet voor gekozen is..
weet je of er een scintigrafie is gemaakt? lijkt mij wel en daarop kun je zien waar het foute weefsel zit..
een te hoge t-4 is erg slecht voor zijn hart en er zal toch iets moeten gebeuren..

[SweetDusty]

Dank je wel. Ik heb voor de behandeling met radioactief jodium gekozen, omdat het de beste behandeling is. Teigetje ging ineens slecht eten en ik moest snel handelen, want alleen zalf lukte nog, maar ook niet geweldig, want Teigetje is snel gestressed. Ik wist toen nog niet dat hij een eenzijdige tumor heeft. Maar ook dan is de kans groot met een operatie dat het terugkomt. Teigetje kon gelukkig binnen 2 weken al voor de behandeling. Het is allemaal goed gegaan. Alleen vanaf dag 2 in de kliniek at hij heel weinig. Bloed prikken hebben ze onder narcose gedaan. Begrijpelijk nu, aangezien op dat moment zijn t4 nog boven de 90 zat. Volgens amerikaanse sites zakt de t4 van 75% van de behandelde katten terug naar normale waarden. Bij 10% binnen een maand en de rest duurt langer of is de dosis te lasg geweest. Ik hrb nog steeds hoop dat Teigetje bij die 10% zit. De dierenarts van de Lingehoeve heeft ook gezegd dat ik het in de gaten moet houden. Hij is als ik mijn weegschaal mag geloven, niet meer afgevallen. Misschien wel iets aangekomen. Zijn hartslag is een stuk rustiger. Het eerste weekend was hij enorm aan het trillen en schokken. Dit is beduidend minder. Hopelijk is dat een teken dat de boel aan zakken is.

Op twitter @schilklierkat kun je info en ook de scanfoto's van de behandelde katten vinden. Die van Teigetje staat er ook bij en je hoeft er geen twitter account voor te hebben.

[Adriana]

bij schildklier heb je tumorweefsel in de schildklierlob(ben) en/of ook nog zwerfweefsel, ectopisch heet dat in het jargon en dat is niet te opereren.
heel belangrijk is dat zijn hartslag rustiger is en vergeet niet, Teigetje komt van een enorm verhoogde t-4!! en zal missch veel meer tijd nodig hebben om bij te komen.
Enzo heeft ook geruime tijd (weken) opmerkelijk veel en lang geslapen en was weinig actief in die tijd. zijn herstel ging traag en duurt jaren. pas afgelopen jaar is hij behoorlijk in gewicht aangekomen, van 4,3 naar bijna 5 kilo. zijn vacht is veel dikker en glanzend en ik heb de indruk dat hij is gegroeid.
mijn indruk is dat AH van De Lingehoeve heel erg goed op de hoogte is, hij heeft bovendien veel ervaring en heeft me gewaarschuwd geduld te hebben met het herstel, dat zou veel tijd vergen en vrij langzaam gaan. bij Enzo klopt dat en ik ben daar nog altijd ongelofelijk blij en gelukkig mee.

[SweetDusty]

Adriana, ik ben al wat gerustgesteld nu. Ik merk nu duidelijk aan hem dat ie rustiger word. Zeker vandaag. Begin van de avond nog een kleine opleving. Hij deed een poging om achter Loekie m'n andere kat te gaan. Verder heeft ie toch een paar keer kleine beetjes gegeten en verder vooral geslapen. Hij zocht zelfs voor het eerst een schoot op van mijn schoonzus die op visite was. Dat hebben we voor 5 minuten toegelaten. De afgelopen avonden was het vooral tuin in voor 5 minuten en weer terug naar binnen, om vervolgens weer 5 minuten later de tuin weer in willen. Ik hoop zo dat deze behandeling voldoende is. Dat hij weer een vrolijke kat wordt en dat ie uiteindelijk weer uit de tuin kan. Dat mag hij sinds juli niet meer. Dat mist hij heel erg. Geduld... En hopen. Beestjes, ze zijn zo geweldig, maar als ze ziek worden, pfff de zorgen. Ik heb helaas tot nu toe veel pech met mijn katten, maar ondanks dat bereiken ze toch een hoge leeftijd. Gelukkig!

[Adriana]

bedenk dat al dat foute weefsel moet worden afgebroken en afgevoerd, dat gaat niet van de ene op andere dag.
het is bovendien zo dat de stofwisseling zich moet resetten en dat geldt dus voor alle lichaamsprocessen, die op een of andere manier te maken hadden met de voorheen overmatige productie van schildklierhormoon.
dat is ineens weggevallen.. na jarenlang gestaag te zijn opgebouwd.
de hartslag reageert kennelijk acuut en is stukken rustiger en de rest zal daar langzaam achteraan volgen..
en of de dosis voldoende was weet je pas heel veel later (3/6 maanden denk ik..) en ik denk zelf ook nog dat je de dosis niet eindeloos kunt verhogen.. en als/als niet alles in één keer is opgeruimd dat de situatie toch al heel veel beter is dan vóór de behandeling.
het belangrijkste is dat zijn hartslag rustiger is geworden want dat is letterlijk redelijk slopend bij schildklierkatten.. dus geduld en rustig aan en houd moed en ga uit van verbetering in weken/maanden in plaats van dagen..

wat goed dat je de Amerikaanse sites hebt geraadpleegd. daar hebben ze veel info, het is daar ook uitgevonden.
een nieuwsgierig vraagje van mijn kant: heeft Teigetje ooit en vrij lang gruisoplossend voer (bijvoorbeeld RC s/o) gegeten?

[artemis]

hallo Irma,

Het is bij jou allemaal nog maar pas gebeurd en ik zou niet te snel panikeren, al begrijp ik je ongerustheid.
Voor Pappie zal ik ook pas op mijn 2 oren slapen als de 6 maanden voorbij zijn en dat is rond 1 februari 2013, al was zijn T4 na een maand bij de eerste meting binnen de waarden en zelfs aan de lage kant.

Als ik het goed gelezen heb werd Teigetje op 23 oktober behandeld? En hebben ze daar een bloedstaal genomen voor ie er vertrok? In Gent doen ze dat niet en willen ze pas een maand na de behandeling het T4 en de nierwaarden checken. Wat dat betreft kan ik dus niet vergelijken en heb ik geen idee van T4 waarden onmiddellijk na de behandeling...

Pappie heeft de eerste dagen nadat hij thuiskwam ook niet zo veel gegeten, en eerder nat dan zijn brokjes. Stemmetje klonk toen ook wat schor. Ik denk niet dat hij pijn heeft gehad maar wel dat het allemaal wat schor en stram aanvoelde vlak na de behandeling. Intussen (we zijn nu 3 maanden verder) eet hij redelijk goed en lijkt hij al flink aangekomen. Wel is hij nog enorm rustig en slaap hij veel. Is dat herstel van de behandeling of is zijn T4 nog verder gezakt, ik weet het niet, maar eigenlijk vinden wij dat hij het heel goed doet.
In de eerste maand na de behandeling heeft hij 2x gebraakt (sindsdien nooit meer) en dan sla je in paniek. Dan bedenk ik dat mijn gezonde poes ook wel eens braakt, dus...

Zoals Adrana zegt, je moet het allemaal veel tijd geven en het is niet onmiddellijk na de behandeling dat de kat gereset is.
Wat ik vooral uit je relaas weerhoud is dat het gedrag van Teigetje en zijn huidige klinische symptomen er absoluut niet meer hyper uitzien. Dus dat lijkt me wel goed....

Ik wil graag die Amerikaanse sites ook eens doorlezen. Links zijn welkom.

[artemis]

Wat het buitengaan betreft wou ik dit nog kwijt.
Je schrijft dat Teigetje sinds juli niet meer in de tuin mocht en er nu slechts heel kort in wil.

Pappie kon hier steeds langs de achterkant van het huis binnen het huizenblok rondlopen (hij was een aangelopen zwerver), een inmiddels gesloten rijhuizenblok waar hij niet uit kan.
Toen hij hyper was, was hij op een bepaald moment zo vermagerd en waren zijn spieren zo verzwakt dat hij de superdominante kater van de buren niet meer aankon (en dat is momenteel de enige andere kat in ons huizenblok). Daar kwam nog bij dat hij moeilijk in te stellen was met Felimazole en een hele poos te laag heeft gestaan. Bovendien had hij danig last van bijwerkingen van die medicatie. Het gevolg was dat hij buiten zijn mannetje niet meer kon staan, geen zelfvertrouwen meer had en dat hij daardoor steeds minder buiten wilde zijn. Niet abnormaal denk ik.
Daar is allemaal zoveel tijd over gegaan (diagnose eind dec 2011, dan medicatie: teveel, lager, hoger, terug lager, ... dan de joodbehandeling op 30 juli) dat de hiërarchie met de buurkat op die tijd helemaal veranderd is. Pappie is op die tijd in feite zijn territorium verloren en zou dat helemaal opnieuw moeten veroveren. Die buurkat (een enorme grote zware kater) voelt dat aan en heeft Pappie ondertussen al enkele keren aangevallen. Hij wil dat niet en wij willen dat niet en we willen wat dat betreft zeker niets forceren. Komt het ooit terug dat hij zorgeloos en genietend buiten gaat? Momenteel is hij ronduit bang van die kat van de buren en gaat alleen buiten als wij ook buiten zijn. Ik weet het niet en Pappie wordt er ook niet jonger op (hij is nu 12) en de klok kan niet teruggedraaid worden. Hij is niet meer het Jerommeke van de buurt dat hij vroeger was en mogelijk komt dat nooit meer terug.
Maar als dat het enige verschil is met zijn gezonde en sterke jaren vroeger en al de rest gaat goed, dan prijs ik mezelf al heel gelukkig. Ik zie het niet als barometer en als hij nu liever binnen zit dan is het maar zo.

PS Onze poes van 15,5 die gezond is (hout vasthouden!) is door het ouder worden én door de dominante buurkat ook steeds minder buiten beginnen gaan. Bij haar is dat wel meer geleidelijk geëvolueerd, maar behalve mee met ons buiten zitten op het terras tijdens de zomermaanden, wil ook zij nog amper naar buiten gaan...

[SweetDusty]

Ok, hier komt weer een heel verhaal. Teigetje heeft een jaar geleden accuut verstopt gezeten en zat vol met blaasgruis struviet. Hij kon niet meer plassen en we waren net op tijd. Hij zat echt vol met gruis en heeft daar een aantal weken heel veel pijn aan gehad. Hij was in die periode wat te dik, maar begon toen al steeds wat gewicht te verliezen. Ik maakte me daar geen zorgen over, omdat Teigetje vaak in de zomer mager is en in de winter dikker. Hij heeft toen 6 weken op oplossend dieetvoer R/C s/o inderdaad gezeten en daarna was hij schoon. Toen een poosje op voorkomend blaasgruis dieet. Ik ben toen naar een alternatief gaan zoeken en kwam op Sanabelle Urinairy. Dat ging prima, alleen Loekie kreeg er dunne poep van. Nu al een tijd krijgen ze allebei verschillende merken door elkaar gemengd, omdat ik zoekende ben wat ze beiden lekker vinden en het goed op doen. Ik kreeg trouwens het advies om beiden katten op nierdieet te zetten. De nieren van Loekie zijn niet goed en de niertjes van Teigetje hebben toch een opdonder gekreken. In januari, dus maar een paar maandjes erna bleek dat Teigetje een te snelle schildklier had. Mijn dierenarts heeft 24 jaar een praktijk gehad in Harderwijk en daar komen de schildklierproblemen bijna niet voor. Hier in Hoofddorp komt het heel veel voor. Hij legt een link met Schiphol. Terug te komen op de behandeling en hoe het allemaal gegaan is. Tot september ging het goed. 19 september voor controle gegaan. Bloed prikken ging zonder narcose. Teigetje bleek veel te zwaar te zijn. 6 kg (ik zag het er niet aan af)en heel gemoedelijk. T4 was 8. Dosis verlagen en binnen een week zag ik al dat het te laag was en toen begon de ellende. Ineens wilde hij de easypill niet meer. Hij ging weer in koele hoekjes liggen en hij heeft toen 1 1/2 dag geen medicatie meer gehad. Op zaterdag de zalf gehaald, maar die moet je weer opbouwen. Teigetje was op het moment van de laatste bloedcheck op T4, nierwaarden en leverwaarden niet stabiel. Hij zat op dat moment net een week op 2x daags 5ml. Dat bleek ook, omdat zijn t4 boven de 90 zat. Nog 1 week doorzalven en op zondag moeten stoppen vanwege de behandeling in de Lingehoeve op dinsdag. In de Lingehoeve prikken ze bloed op de vrijdag. De dag dat ik hem weer op mocht halen. En ik hoef pas over een half jaar weer bloed te prikken. Tenzij hij af gaat vallen en het typische gedrag gaat vertonen. Dan moet ik contact opnemen met de Lingehoeve. Ik heb geen linkjes naar die Amerikaanse sites. Ik heb gewoon gezocht op thyroid side affects cat. Daar was ik n.l. naar op zoek, omdat ik in het Nederlands bijna niets erover kon vinden.

Verder weet ik dat ik geduld moet hebben en af moet wachten. Het verloopt bij Teigetje nu eenmaal anders als bij de meeste andere katten. Oh, en Teigetje mag nog wel in de tuin, want die hebben we afgezet. Hij kan de tuin niet meer uit en er kan geen andere kat meer in. Hij is alleen zo gewend om te plassen in het parkje voor. Dat is dus buiten de tuin, dat ie dat nog steeds wil. Hij vindt de kattenbak maar niks. Hij gaat uiteindelijk wel, maar het gaat niet van harte. Heel soms sproeit ie tegen een plant in de tuin. De reden dat ie niet meer verder mag dan onze tuin is, omdat ie in totaal 5 x thuis is gekomen met vechtwonden. Nu achteraf begrijp ik waarom. Ik weet nog steeds niet waarom hij soms zo slecht eet. Is dat van de medicijnen, te snelle schildklier? of omdat ie ongelukkig is. Als ik erachter kom dat het laatste het geval is, dan mag hij van mij weer z'n wijk in als hij weer stabiel en uitgestraald is.

[artemis]

Ik denk dat het bij alle schildklierkatten anders verloopt.

Maar als het klopt dat Teigetje op dinsdag 23 oktober behandeld is geweest, dan is dat nog maar 10 dagen geleden en heel erg recent! Als ze dan in Lingehoeve op vrijdag dus 3 dagen later al bloed prikken, terwijl ze dat in Gent pas na een maand laten doen, dan krijg je natuurlijk een onvergelijkbaar resultaat. Het volledige effect van de joodbehandeling kan wel even op zich laten wachten...

Qua eten..... Ik moest in Gent eten voor Pappie meegeven, dat waren zijn brokjes (ook gruisdieet Hill's c/d) voor 5 dagen (was van maandag tot vrijdag). Blijkbaar wou hij ze na de joodbehandeling niet eten en hebben ze hem daar natvoer gegeven wat hij wel at. Doordat de keel wat gevoelig/geïrriteerd zal zijn net na de behandeling vonden ze in Gent dat natvoer beter en zachter schuift, en kreeg ik de raad de eerste weken beter natvoer te geven totdat Pappie zijn brokken terug met volle goesting at, en dat heb ik zo gedaan.

Ondertussen is Pappie moeilijk gebleven met zijn oude brok c/d maar hij is sinds begin dit jaar dan ook rotverwend geweest met eten. Toen hij aan de Felimazole zat hebben we een hele moeilijke periode doorgemaakt. Deels door de bijwerkingen van de Felimazole en deels omdat hij een periode hypo was wegens tijdelijke overdosering, ging er bijna niets meer in. Op een bepaald moment is hij zelfs gestopt met eten en ben ik a/d (krachtvoer) moeten gaan halen. Anorexie is één van de mogelijke bijwerkingen van Felimazole...
Als gevolg van al die dingen heeft Pappie geruime tijd de lekkerste blikjes natvoer gekregen, eender wat, als hij maar at. Dat gecombineerd met de bolletjes rundsgehakt die ik gebruikte om zijn medicatie mee te geven maakte dat hij zijn brok maar niks meer vindt (pikken van de andere brok van de poes doet hij wel).
Hoe dan ook ga ik nu terug van de c/d naar Trovet ASD overschakelen, dat heeft ie vroeger enkele jaren gehad en vond hij lekker. De zak staat al klaar en ik ga ze beginnen mengen voor de omschakeling.

Wat ik wilde zeggen is dat je Teigetje misschien ook een paar weekjes natvoer zou kunnen geven, tot dat keeltje wat bekomen is van de joodbehandeling.

[SweetDusty]

Ik merkte vrij snel dat Teigetje last van z'n keeltje had, of misselijk was, want hij zat steeds te slikken en wilde wel eten, maar stopte vrij snel. Aangezien hij al weken slecht at heb ik eigen brokjes en natvoer van gourmet meegegeven. Hij mag van mij onbeperkt natvoer eten. Mij was verteld dat er geen bijwerkingen zou zijn van de behandeling. Het is dat ik verder ben ga zoeken en op Een Amerikaanse site kwam ik erachter dat keelpijn, schorheid, vermoeidheid en zelfs z'n mauwtje kon veranderen. Teigetje heeft duidelijk last van zn keeltje en zn mauwtje klinkt lager. Dankzij die site weet ik ook dat het even kan duren. Wat mij nu vooral opvalt is dat hij gisteren nauwelijks aktief was en vandaag juist weer wel. Ik blijf het alleen raar vinden dat de zijn schildklierwaarden nog zo hoog waren en ik vraag me af of dat vaker voorkomt. Ik denk dat ik ze toch nog een mailtje daarover stuur.