Kat overleden tijdens operatie gebit

[musje]

Mijn kat Guus van 18 jaar is gisterochtend overleden tijdens de operatie om zijn gebit te trekken. Hij had eigenlijk, achteraf gezien, al heel erg lang last van zijn gebit. Ik hoopte een tijd lang dat ik hem aan kon laten sterken om een operatie te laten ondergaan omdat hij al magerder werd. Maar dat lukte natuurlijk niet en uiteindelijk kon hij afgelopen weekend helemaal niet meer eten. Hij werd verder ook wat zwakker, liep wat stuntelig en zat stil naar een muur te kijken in mijn slaapkamer en was heel erg onrustig en bleef tijden heen en weer lopen. Ik merkte dat hij wel wilde eten maar dit niet meer kon (hij at al heel lang geen brokjes meer). Hij was verder heel erg mager. Dus maandag naar de dokter gegaan en die adviseerde toch een operatie. Er was weinig anders wat ik kon doen zei hij en ook vond hij toch dat de kat niet een heel ongezonde indruk maakte op zijn leeftijd. Guus woog op dat moment 3,95 kilo. (hij heeft temperatuur gemeten en zijn hartslag gevoeld die iets verhoogd was maar dat kon komen door stress) Ik heb besloten Guus te laten opereren omdat ik ook wel zag dat het niet langer zo kon omdat hij anders dood zou gaan door de honger of ik zou hem moeten laten inslapen. De DA zei uiteraard dat er een risico aan vastzat door Guus zijn leeftijd maar hij had goede hoop.

Voor de operatie zijn de nierwaarden gecheckt en creatine was heel licht verhoogd maar niet erg. Zijn hartje was wel iets snel geloof ik dus de DA heeft wel besloten tot een narcosemiddel speciaal voor hartpatiënt. De DA was halverwege de operatie toen Guus een hartstilstand kreeg. Er is nog adrenaline in zijn harent gespoten maar dit deed niets meer. En toen werd ik gebeld...

Ik heb het hier nu heel moeilijk mee. Allereerst omdat ik weet dat ik veel eerder met het beestje heen had moeten gaan voor zijn gebit. Daarnaast voel ik me schuldig omdat ik hem dit heb aangedaan en zijn laatste ogenblikken de angst en paniek bij de DA zijn geweest en niet rustig bij mij thuis. Daarnaast hoe ga je in godsnaam om met de dood van je huisdier die je 18 jaar hebt verzorgd. Ik mis hem vreselijk. Ik heb hier ook nog een poes naast me liggen: Stoepje die nu heel stilletjes is, zij kende Guus al haar hele leven en zoekt hem af en toe. Zij is 12 en moet eigenlijk ook voor een gebitsreiniging maar daar zie ik nu heel erg tegenop.

Ik wil hiermee vooral mijn verhaal kwijt en ik merk dat ik nog met vragen zit over de narcose en hoe het kan dat de kat het niet heeft gered. Worden er überhaupt wel katten van 18 geopereerd die iets verzwakt zijn na weinig eten en ouderdom? Ik vraag me af of ik niet een keuze heb gemaakt die onherroepelijk heeft geleid tot zijn dood...

[mittenslief]

heel veel sterkte met dit verschrikkelijke verlies, natuurlijk heb je hier geen schuld aan en je wilde hem nog gewoon wat mooie jaren geven zonder gebit, narcose is altijd een risico natuurlijk vooral op oude leeftijd. 18 jaar is een hele mooie leeftijd en hij zal dat niet zijn geworden zonder jouw goede zorgen. ik hoop dat je dit verlies na een tijdje wel een plekje kan geven

[musje]

Dankjewel voor je lieve woorden. Iedereen zegt ook dat als je een beslissing met liefde neemt dat die beslissing nooit fout geweest kan zijn. Maar toch knaagt het. Moeilijk om er vrede mee te hebben. Moeilijk om te accepteren dat zijn laatste bewuste momenten niet rustig zijn geweest...

[catsini]

allereerst heel veel sterkte met het verlies van Guus
maak je geen verwijten, als als...
hij kon niet meer eten, wat moet je dan?
narcose is altijd een risico, vooral als ze wat ouder zijn.
je had geen andere keuze, het is vreselijk...

Achter tranen van verdriet schuilt de glimlach van de herinnering....

[Chiquita98]

Je weet nooit wat er was gebeurd als je niet had gekozen voor een operatie. Dan had ie wrs lang nog met pijn rondgelopen of inderdaad langzaamaan verhongeren. Das ook geen fijn idee. Ja het is iets meer risico op zo'n hoge leeftijd, maar ik had die keuze ook gemaakt hoor. Heel veel sterkte en het is zeker een groot gemis, als je je geliefde dier na 18 jaar bij je gehad te hebben, moet missen.

[jennli]

Heel erg veel sterkte!

[musje]

Ik gaf hem de laatste dagen nog veel kattemelk en zelfs vla, alles wat hij maar wou eten. Het heeft me wel doen inzien hoe belangrijk het is om het gebit goed te houden. Maar tjonge wat is dat zwaar zeg. Die katten zijn toch mijn kinderen. Vraag me ook af of ik over een tijdje weer een jong oudje erbij moet nemen voor mijn Stoep. Ze mist Guus erg. Ik heb hem niet meer mee naar huis genomen, wou dat ik dat achteraf wel had gedaan zodat ze hem had gezien.. want nu kijkt ze de hele tijd waar hij blijft. Het is wel een beetje een krengetje naar andere katten dus kan me ook voorstellen dat een nieuwe kat moeilijk gaat worden. Nou ja, eerst moeten we 2-en hier maar even doorheen komen. Bedankt voor jullie fijne reacties! Dat geeft me best wat rust.

[eveline1982]

Ach wat sneu. Maar je zeker niet schuldig voelen. Ik zou een zwakke kat ook niet zo 123 laten opereren, maar het was of dat of verhongeren door de pijn. Je hebt gedaan wat je kon, en de dierenarts heeft vast ook enorm zijn best gedaan. Narcoses zijn voor elk dier een risico en voor een ouder dier is het risico nog vele male groter. Je hebt de juiste en enigste keuze gemaakt!

Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je dierbare vriend.

Groetjes Eveline

[Cerna]

Allereerst heel veel sterkte! Je denkt dat je de beste beslissing hebt genomen en dan gebeurt er zoiets. Afschuwelijk.

Maar.........ik wil je geen schuldgevoel aanpraten want je bent op het advies van je dierenarts afgegaan, maar ik snap hem echt niet. Een kat van 18 opereer je niet meer. De kans dat zo'n oud dier het overleeft is maar zo klein.
Ik heb een kat van 17,5 en hij heeft ook al een jaar tandvleesproblemen. Opereren doet onze dierenarts echt niet meer en daarom krijgen we, zodra we merken dat Cochi slechter gaat eten, een antibioticakuurtje (Stomorgyl) voor 10 dagen en daarna gaat het weer een paar maanden goed.
Dàt had jouw dierenarts ook moeten adviseren! Ze knappen er zo van op.

De kat van 12 is nog niet zo vreselijk oud en zou ik onmiddellijk laten helpen. Laat wel eerst vantevoren bloedprikken zodat je weet hoe het met de nieren gesteld is. Het is sowieso heel verstandig om bij 10plus katten jaarlijks een ouderdomstest te laten doen zodat je tijdig kunt ingrijpen mochten organen minder gaan werken.
Wanneer het tandvlees ontstoken is kunnen de slechte bacteriën de nieren aantasten, dus het is echt heel belangrijk om dat goed bij te houden en vraag om gasnarcose dat is een stuk veiliger en GEEN Metacam als pijnstiller (kan nierfalen veroorzaken!), maar het liefst Onsior (of Tolfedine als slechter alternatief).

[eveline1982]

Tja ik denk dat elke dierenarts anders beslist. Ik heb het dan nu even over een bejaard hondje (jackrussel) van ca 15 jaar oud. Ik heb haar nu 6 jaar en ze heeft allemaal gebitsproblemen, 2 jaar geleden heb ik voor de laatste keer haar gebit laten reinigen en kiezen laten trekken, ze had een bloedonderzoek gekregen en alles zag er netjes uit, dus operatie was doorgegaan. Mijn meisje is een week lang van slag geweest, liep te wiebelen en bleef maar stoned uit haar ogen kijken, meerdere keren naar de da geweest maar die wist niet zo goed wat hij ermee aan moest (hij is mijn da ook niet meer, dat snap je wel ). Vlakdaarna begonnen de aanvallen in haar kop, liep ze ineens alsof ze stomdronken was en had ze een wiebelhoofdje, ze keek dan ook enorm bang echt een verschikking om aan te moeten zien, laat staan wat zij moest voelen! Ik kwam erachter dat zolang ik haar heel rustig hield de aanvallen ook bijna niet kwamen. Maar door die aanvallen is ze wel enorm verandert in karakter en helaas niet op de goeie manier, ze bijt nu heel snel etc.Vorig jaar merkte ik dat ze toch weer last kreeg met harde brokken eten, en heb ik rauw geprobeert wat ze dus echt niet moet! Ik ben toen haar brokken nat gaan maken en s'avonds wat blikvlees. Dit ging heel erg goed en ze leek ook verder geen pijn meer te hebben op deze manier. Maar sinds een paar weken zit ze erg veel aan haar bek en kijkt ze me soms aan, als ik haar natte brokken neerzet, alsof ze wil zeggen liever niet te veel pijn. Dus ik heb met mijn nieuwe da gesproken over dit probleem en hij raad dus ook een operatie aan. Maar zorgt er wel voor dat ze een ander soort narcose middel krijgt wat minder heftig is en de laagste dosering. Ik ben er nog niet helemaal uit, er zitten weer wat kiezen los die de pijn veroorzaken dus met pijnstilling is het alleen uitstellen want ze gaan uiteindelijk rotten en dan word de pijn ondraagelijk voor haar. Dus ik denk dat het in sommige gevallen soms gewoon moet, kiezen tussen 2 kwade noemen ze dat.......

[nellebel]

ik denk ook dat je het beste uit 2 kwaden hebt gekozen. tenminste vanuit de opties die je geboden werd. ik herken het feit dat je op dat moment er vanuit gaat dat de DA het beste weet.
Ik heb via cerna het adres gekregen van een homeopatisch DA waar gijs nu globuli van krijgt voor zijn tandjes. en weet je mijn DA juicht het alleen maar toe. die kon er verder niets aan doen totdat gijs zijn tanden getrokken zouden moeten worden, en toen ik hem belde hierover was hij ook enthousiast. mijn nieuw DA dus, die vorige heb ik gedumpt, beul.
ligt dus ook erg aan je Da, ik denk dat vele Da het niet zouden aanmoedigen om bij een nader te gaan voor behandeling, die van mij wel gelukkig.
ik zou met je andere kat wel snel het traject ingaan voor reiniging, om erger te voorkomen. nu is ze nog gezond en kan ze nog eten.
tja en ze zal haar vriendje nog wel even blijven zoeken. dat gebeurde bij mij ook ,en ik had mijn overleden kat wel mee naar huis genomen. zij bleef hem toen ook kopjes geven en aanduwen omdat ze wilde spelen, ze had niet eens in de gaten dat hij overleden was.
heel veel sterkte komende tijd.

[castratenkoor]

Wat een rot-manier om je oude kat te verliezen.

Sterkte met de leegte die hij achterlaat en probeer je schuldgevoel los te laten.
Je dacht te doen wat het beste was.

Ik laat mijn Sjaak van 14,5 ook niet meer opereren aan zijn bek.
Ik laat hem tanden-petsen door op kuikens te knagen.
En twee jaar geleden heeft hij voor het laatst een ab-boost van een maand gehad.

[Adriana]

wens je veel sterkte deze verdrietige tijd. het is altijd erg naar om een huisdier te verliezen en zeker als jullie al zo lang samen zijn geweest.
je kunt het nooit meer overdoen en je zult ook nooit weten of het anders/beter had gekund.
voor een volgende keer: er zijn gespecialiseerde dierentandartsen (zoek ff naar topic 'dierentandarts') en er is een topic over narcoses, gasnarcose is veiliger en prettiger voor een dier dan per injectie. en er is groot verschil in operatiekwaliteit tussen dierenartsen en ik laat hier nooit meer een dier opereren door een htk-dierenarts.
maar dat zegt dus niks over de kwaliteiten van jouw da want dat is op een afstand en voor een leek niet in te schatten.
welkom op het forum trouwens, er staat bij de diverse topics heel erg veel (ervarings)info, kwestie van zoeken via zoekfunctie rechtsboven en breed inlezen.

[Dinky]

Kan me goed voorstellen dat jij je nu op deze manier heel erg schuldig voelt.
Toch moet je dat niet doen. Dat hij 18 jaar is geworden geeft al aan dat hij het goed had bij jou
Je kon hem immers niet door laten modderen omdat hij niet meer wilde eten van de pijn dus dat door laten gaan was geen optie. Wanneer de DA dan aangeeft dat hij nog gezond is voor zo'n oudje en dat hij de operatie waarschijnlijk wel aan zou kunnen maakt dat je de keuze maakt om voor de operatie te gaan. Anders was er een dikke kans geweest dat hij had gezegd in laten slapen en was je hem ook kwijt geweest. Je hebt hem nu nog de kans gegeven maar helaas heeft hij hem niet meer aan kunnen grijpen

Zou nu kijken hoe je stoepje het beste kan helpen door bijvoorbeeld op het forum te kijken naar een dierentandarts En verder heel veel sterkte met het verwerken van het verlies!

[Chiquita98]

Ik heb mijn kat van 18 toendertijd ook nog laten opereren hoor. Ze had mamatumoren en ik ben blij dat ik dat toen gedaan heb. Heb haar leven op een goede manier nog kunnen verlengen. Toen de tumoren terug kwamen na een jaartje heb ik het niet meer gedaan, omdat ze op was.
Dus ik snap jouw da wel. Alsof een dier op zo'n leeftijd geen operatie meer mag hebben. Sommige oude dieren zijn vitaal genoeg om dit aan te kunnen.