Nieuwe kitten bij 1-jarige kat na overlijden maatje?

[Suus777]

Hallo allemaal,

ik heb veel gezocht bij alle andere onderwerpen, maar elke situatie is natuurlijk anders, dus toch besloten zelf mijn verhaal hier te doen. En hoop dat iemand mij verder kan helpen.

Tot voor kort had ik 2 lieve katten, Bailey en Diezel, Bailey is nu dik een jaar (14mnd) en Diezel was pas 9 maanden.
De jongste (Diezel) is vorige week plotseling overleden, waarschijnlijk een hartaanval want hij was verder kerngezond, actief, at goed, niks aan de hand totdat hij overleed.

Nu zit ik in twijfel of het voor Bailey fijn zou zijn om er een nieuw maatje bij te zoeken. Dit hoeft voor mij niet direct, maar misschien over enkele maanden. We zijn het beide allebei nu nog aan 't verwerken allemaal.

Aangezien Diezel er bij gekomen is toen hij dik 2 maanden was, hebben ze dus slechts 7 maanden van elkaars gezelschap kunnen genieten.

Bailey die normaal niet zo 'aanhalig' was komt nu elke avond bij me op schoot en spint ook veel meer. Verder eet ze nog wel goed, dus weet niet zo goed of ze nu Diezel ontzettend mist, of dat ze het misschien juist wel fijn vind om alleen te zijn.

Heeft iemand raad voor ons? Wel of geen maatje voor Bailey erbij?

Of heeft iemand misschien ervaring met een soortgelijke situatie en wat was daar de reactie van de kat qua gedrag e.d.?

Groetjes!

[Catfish]

Welkom op dit forum!
En veel sterkte met je vreselijke verlies.

Ik zou zeker weer een tweede kat nemen.
Bailey is dit gewend, en het is een jonge kat die zeker behoefte heeft aan een speelmaatje.
Ik heb helaas regelmatig met deze situatie te maken gehad, en een nieuw (speel)maatje bleek elke keer weer de goede keuze.
De asiels en kittenopvangen zitten weer overvol, maar je zou uiteraard ook voor een jong volwassen kat kunnen gaan. Die keuze is geheel aan jou.
Neem de tijd, maar ik zou geen maanden wachten, dan wordt het wennen aan een nieuw maatje lastiger.

Hou je ons op de hoogte?
Sterkte!

[MarjanR]

Ik zou er inderdaad een maatje bij zoeken.
Toen Puk* vorig jaar overleed werd Moos -die al heel aanhankelijk was- nóg aanhankelijker.
Zo erg dat het op mij een verstikkende werking had en ik echt moeite had om naar m'n werk te gaan, want dan moest ik hem weer alleen laten.
Ik heb het eventjes aangekeken, maar na een maand ben ik naar het asiel gegaan en heeft Teun mij uitgezocht. Vanaf het moment dat Teun in huis was, werd Moos zichzelf weer.
Moos miste niet zozeer z'n zusje, maar wel een kattenvriendje.
Dus ja, neem er een vriendje voor Bailey bij.
Dan kan ze weer kattenbabbeltjes houden.

Sterkte met het verlies van Diezel.
Hoewel het een mooi einde is, was het veeeeeeeeeeeeeeeeel te vroeg om te gaan he?

[Suus777]

Bedankt voor jullie snelle reactie

Bailey is van zichzelf dus niet echt een aanhalige kat. Voordat Diezel erbij kwam dan kwam ie regelmatig bij me zitten (als zij daar zin in had ) maar was daarnaast ook vaak wel beetje schrikkerig.
Toen Diezel erbij kwam, werd Bailey alleen maar meer schrikkerig. Hij rolde niet meer op z'n rug als ik thuis kwam (deed ie daarvoor wel) en op schoot zitten was echt een uitzondering als dat gebeurde.
Nu ligt ie wel weer lief op z'n rug te rollen als ik thuis kom (en waag het niet om dan niet over z'n buikje te aaien ) en savonds wil ze veel meer aandacht. Moet er wel bij zeggen dat ze ook net 1,5 week geleden gesteriliseerd is, en weet dus ook niet zo heel goed wat nu door de operatie komt (want hoor dat katten dan ook aanhankelijker worden) of wat veranderd is door 't plotselinge overlijden van Diezel.

Vandaar dat ik erg in tweestrijd zit. Wel een kitten... (omdat ze zo aanhankelijk doet omdat ze haar maatje mist) of juist geen kitten (zo aanhankelijk omdat ze 't fijn vind om weer de ruimte voor haarzelf te hebben, maar aan de andere kant eigenlijk weer omdat ze overdag niet zoveel aandacht krijgt omdat ik dan aan het werk ben)... moeilijk dus

[pearlsofpassion]

Bailey is een meisje, toch? Want je schrijft hij/zij door elkaar en dat maakt het wat moeilijker.

Ik zou eerst eens kijken hoe ze reageerde op Diezel. Waren ze vriendjes, of maakten ze wel eens ruzie met blazen en grommen? Speelden ze samen? Likten ze elkaar, lagen ze soms naast elkaar? Of ging Bailey altijd ergens anders liggen en meed ze hem meer dan dat ze hem leuk vond?

Ik weet niet hoe lang je Diezel al had, maar het komt wel meer voor dat de eerste kat wat afstandelijk wordt naar de baasjes toe als er een vriendje bij komt en ze daar heel erg blij mee is!
Maar dat is steeds van overgaande aard en daarna komt de aanhankelijkheid met volle kracht terug. Maar dat was bij jou dus al niet zo groot.
Spinnen is trouwens ook niet altijd uit ontspanning en gelukkig zijn, het kan ook zijn om net met spanning om te kunnen. Zo spinnen sommige katten ook bij de dierenarts. Of op het moment dat de opgekropte spanning loskomt.

Reacties op sterilisatie's zijn wat onvoorspelbaar, is bij elke poes anders en ook afhankelijk van hoe ze ervoor was. Maar als ze al 1 is bij sterilisatie, is er zeker wel een reactie. Niet alle poezen reageren goed op hormonen en dat schrikkerige zou wel eens van de hormonen kunnen zijn. En daar is ze nu dus vanaf...
Het is alleszins veel voor haar in 1 keer (sterilisatie geeft lichaamsverandering, en dan vriendje verloren) dus het is niet vreemd dat ze steun en houvast zoekt. En blijkbaar vertrouwt ze jullie wel goed genoeg om bij jullie steun te zoeken.

Het is heel waarschijnlijk dat ze terug minder aanhankelijk zal worden als er een vriendje bij komt. Maar je moet er aan denken dat ze dan waarschijnlijk gelukkiger is (tenminste als ze veel aan Diezel had, daar ga ik even op verder).
Als ze ervoor al niet zo aanhankelijk was, is dat waarschijnlijk gewoon haar aard... en is haar aanhankelijkheid nu een roep naar steun en een teken van gemis en eenzaamheid.
Dan zou je hààr dus gelukkig maken met een vriendje, ookal krijg je dan minder wat jijzelf wilt: aandacht van haar...
Maar je kan misschien een heel aanhankelijk katje uit het asiel zoeken? Dan komt die wel knuffelen en zijn jullie allemaal gelukkig.

[Suus777]

Bedankt voor je duidelijke uitleg Heb ik zeker wel iets aan!

Bailey is een zij! En typ het inderdaad wel beetje door elkaar zag ik

Om even antwoord te geven op je vragen..
Bailey en Diezel waren wel vriendjes! In het begin was het even wennen, maar dat is normaal.
Ze sliepen vaak samen, en hadden eigenlijk (bijna) nooit ruzie. Wel dat Bailey lekker op de bank lag en Diezel wou dan spelen maar daar had Bailey dan geen zin in. Maar ze speelden ook wel samen op andere momenten.
Dus als ik het dan zo bekijk vonden ze elkaar wel heel leuk

Bailey was m'n eerste kat, toen zij 7 maanden was heb ik Diezel erbij genomen, hij was toen dik 2 maanden (10 weken geloof ik). Met 9 maanden is hij overleden, dus Diezel heeft 7 maandjes bij ons gewoond. En wat je zegt dat de eerste kat dan minder aanhankelijk wordt als er een vriendje bij is klinkt ook heel begrijpelijk.

Het spinnen weet ik niet waar dat dan van komt. Vaak spint ze als ze lekker bij me op schoot zit en ik haar aai, of als ik dan weer thuis kom (in combinatie met gemiauw), in mijn ogen van blijdschap, maar dat weet je natuurlijk nooit bij een kat. Dit kan inderdaad ook het missen van haar maatje zijn.
Dat schrikken ook door de hormonen kan komen wist ik helemaal niet. Moet morgen naar de dierenarts om de hechtingen eruit te laten halen, dus zal daar ook eens vragen wat voor effecten een sterilisatie op een poes kan hebben.

Ik heb via internet al gekeken bij de asiels hier in de buurt, maar daar staan volgens mij niet de meest recente foto's e.d. op dus daarvoor zou ik echt een keer bij een asiel langs moeten gaan.
Ook heb ik contact gehad met de vrouw waar ik Diezel vandaan had. De moeder van Diezel is half main coon, en las dat dat ook vrij aanhankelijke katten zijn vanuit 't ras gezien. Zij verwacht over 2 weken weer een nestje, en lijkt me ergens ook wel mooi om dan een soort van half broertje van Diezel weer te hebben

Maakt het trouwens ook uit of je voor een kater of poes kiest? Zelf zit ik te denken aan een kater, dan is het evenwicht in seksen gelijk. En bij andere dieren hoor je wel eens dat twee mannetjes of twee vrouwtjes niet goed samen gaan.

Eigenlijk neig ik er steeds meer naar om er toch een kitten bij te nemen.. maar kijk het ook nog even aan hoe alles met Bailey verloopt.

[pearlsofpassion]

Het geslacht maakt niet uit bij katten.

Ik weet niet zeker of dat schrikken van de hormonen komt, maar het lijkt me niet onmogelijk.

[Catfish]

Over het geslacht hebben we het al vaker gehad, daar blijven velen van ons van mening over verschillen. Ik heb bv alleen katers, een bewuste keuze. Net als nog een paar mensen hier op het forum. Mijn ervaring is dat katers gemoedelijker zijn. Ik heb poezen gehad, en heb er nu één te logeren. Lief, maar geef mij maar katers.

Maar weet je Suus, zoals ik al zei is dat voor iedereen anders. Ik denk dat je er echt goed aan doet om er een katje bij te nemen, en beslis zelf met wie, kater of poes, jij en Bailey een klik hebben.

[Peet]

Als ik in jouw situatie zou zitten zou ik eens naar het asiel gaan en kijken wat daar zit. Ga op je gevoel af wat het beste zou klikken bij je eigen poes.
Twee is zoveel leuker.

Wel een ellende om zo jong je kleintje te moeten missen...

[Suus777]

En de twijfel is weer toegeslagen..

Zaterdag bij de dierenarts geweest. Daar zeiden ze dat Bailey misschien toch wel meer een 'alleen-kat' is.
Aangezien ze (toen Diezel er nog bij was) veel schrikkeriger was, en dat heeft ze nu dus bijna niet meer. In elk geval veel minder. En ze is veel rustiger en aanhankelijker dan voorheen. Dus neig nu meer dat ze dan misschien toch maar beter alleen kan zijn.

Kijk 't in elk geval nog even aan zo.. is best moeilij'k zo'n keuze maken. Wil gewoon 't beste voor Bailey, maar helaas kan zij niet praten Kon ze dat maar Zou alles veel makkelijker maken

[pearlsofpassion]

Dierenartsen zeggen dat vaak.
Heeft je DA zelf katten? Meerdere? Al een aantal jaren?

Ik ken DA'n die beweren dat katten mensen aanvallen omdat ze hun territorium verdedigen.
Te gek voor woorden vind ik dat!

We horen hier heel vaak een DA die aanraad een kat alleen te houden. Waarom juist weet ik niet, maar het slaat in mijn ogen meestal nergens op. Een DA die het tegendeel beweert, kan ik me niet herinneren....

Ik kan volgen dat je twijfelt, maar daarom heb ik ook gevraagd naar haar gedrag naar Diezel toe. Niet haar eigen gedrag naar jou toe, maar haar gedrag naar hem toe bepaald of ze een katten-kat of mensen-kat is.
Kijk eens bij Lovecat's album: Dexter en Mosa. Dexter was een kat die erg lastig kon doen en ook al spelend mensen aanvallen. Sinds zijn vriendje er is, is dat over, maar hij werd ook minder aanhankelijk. Meer nog, hij kroop weg en wou niets meer met zijn baasje te maken hebben. Je zou dat ook schrikkerig kunnen noemen.
Kijk eens in het album en vraag je dan nog eens af, of die kat graag andere katten heeft...
Nu is hij trouwens wel weer aanhankelijk, dat gaat over (zoals ik eerder vermelde, mijn Cuzco had het ook, is nu weer een grote knuffel).

Maar goed, een solo kat gaat naar mijn weten apart liggen van de andere kat, wil weinig of nie met hen spelen en gaat al zeker niet elkaar liggen wassen. Katten die dat doen, vinden andere katten leuk.
Dat ze als er een andere kat in huis is, jou minder opzoekt, is voor mij net een bevestiging dat ze de kat leuker vind. Nu komt ze natuurlijk wel bij jou, omdat er geen alternatief is.
Ik denk dat je beter kan proberen jezelf interessant voor haar te maken als ze een vriendje heeft, dan haar te dwingen aan jou te hangen door haar geen vriendje te geven.
Waarschijnlijk zal ze je ook wel meer gaan appreciëren doordat je hier samen door komt. En zelfs nadat er terug een vriendje is, ook komen knuffelen.
Verder is dat aanhankelijk zijn, ook leeftijdgebonden...

Ik zeg ook niet dat je morgen onmiddelijk een vriendje moet gaan zoeken, neem maar gerust je tijd. Maar ik kan de DA zijn redenering niet volgen.

[Suus777]

Wat dat betreft heb ik wel vertrouwen in mijn dierenarts. Ze is een heel aardige vrouw, en staat ook altijd voor me klaar als er ook maar iets is waar ik me druk om maak.
Zelf heeft ze ook een kat. Ze zei ook meer zo van, dat 't best wel zo zou kunnen zijn dat Bailey meer een 'alleenkat' is o.b.v. 't verhaal dat ik verteld had. Dus wat dat betreft hield ze het ook nog wel een beetje open.

Ik zal in elk geval de tijd wel nemen om te beslissen.
Gister hoorde ik van de bovenbuurvrouw dat ze Bailey overdag (als ik er niet ben) wel vaak hoort miauwen, dit was voorheen niet zo. Vond 'k ook wel erg zielig. Dus kan wel merken dat ze haar maatje echt mist

[Catfish]

Tuurlijk kan het zijn dat Bailey een solo kat is. Maar aangezien ze een vriendje heef gehad en sinds zijn overlijden als ze alleen is zit te mauwen twijfel ik daaraan. Er is maar één manier om daar achter te komen...
Als je een kat/kitten uit het asiel haalt heb je een soort "het lukt niet dus hij/zij kan terug" regeling.
Of het je nog contact gehad met def okster (als ik het zo kan noemen) van Diezel? Zo ja, probeer met haar dan ook iets dergelijks af te spreken. Maar het moet wel gek lopen wil Bailey een kitten niet accepteren. Met een kitten is de kans op acceptatie over het algemeen groter dan bij een volwassen kat.

[Suus777]

Ik heb wel contact gehad met de vrouw waar ik Diezel vandaan had. Heb nog niet met haar gesproken over zo'n soort regeling, maar ga wel kijken of dat mogelijk is.
Kan altijd kijken hoe het gaat als er een nieuwe kitten bij is, en als ik dan aan Bailey merk dat ze het echt niet op prijs stelt, dat de kitten dan altijd nog weer weg kan.
Hoop dat het gaat klikken tussen die twee. De moeder is een noorse boskat, dus qua karakter moet dat vast wel goedkomen. Zal over 2 weekjes even gaan kijken bij de kittens (zijn vorige week pas net geboren) en dan kijken hoe ze zich dan al gedragen.

Bailey vindt het ineens ook leuk om in de bank te hangen alsof 't een krabpaal is, dit had ze voorheen nooit. Kan wel merken dat ze beetje onrustig is als ik dan niet thuis ben. Dus neig toch weer naar wel een kitten. En kan altijd kijken hoe 't gaat. Mocht 't niet gaan, heb ik 't toch geprobeerd!

Dankjewel allemaal!

[Catfish]

Fijn om te horen dat je het toch gaat proberen! (Dat maak ik er maar even van. )
Geef Bailey wel even de tijd om aan een eventueel kitten te wennen.