Kat Tibor is onmogelijk

[kim87]

Hoi,

Sorry, maar dit wordt een lang verhaal, maar ik moet het 1. kwijt, en 2. ik heb hulp nodig, en waarschijnlijk van een gedragstherapeut, maar ik vind het erg moeilijk om hiervan het kaf van het koren te scheiden, vandaar dit topic.

Tibor is ong. 7 jaar oud, en woont sinds we verhuist zijn (2 maanden terug) bij mij in de woonkamer, omdat hij niet samen kan met de andere (6 in totaal) katten. Tibor komt bij een fokker vandaan en is een heilige birmaan, en ik heb van andere mensen gehoort dat heilige birmanen erg moeilijk zijn met het accepteren van andere rassen. En Tibor is behoorlijk ver hierin, hij is de enige heilige birmaan, en weet het niet helemaal zeker meer, maar hij kwam hier met een maand of 4, omdat de fokker wist dat hij niet helemaal 100% was, en zocht daarom een baas die met hem om kon gaan.

Toen we hem net hadden was alles nog min of meer koek en ei met de andere katten, eerste paar weken trok hij zijn neus er voor op, hij was te goed voor ze, maar uiteindelijk toch samen in een mandje en slapen en spelen. Tot hij volwassen werd en daarbij hormonen kreeg, toen was het helemaal mis, vechten, en uiteindelijk werd hij uit de groep gezet en woonde hij aan de andere kant van de kamer, en daar was hij best tevreden mee.

Maar toen gingen we verhuizen, en dachten we dat hij het leuker zou vinden (ik heb een apartement in het huis van mijn moeder nu) om bij mij op de woonkamer te zitten. Maar het probleem is, hij is de koning in het kasteel, en ik moet hem op al zijn wenken bedienen. Als ik niet 90% van de tijd bij hem ben, wordt ie chagrijnig en plast hij op de bank, en poept die naast de (schone) bak.

Daarbij komt ook nog dat hij zich nu alleen voelt, (ookal had hij eigenlijk geen contact met de andere katten,) hij dingen stuk maakt, en dingen op de grond gooit. Ik denk ook dat omdát hij zich alleen voelt, hij naast de bak poept, en op de bank plast. Ik ben een student, en ben overdag vaak weg, en vaak in het weekend ben ik ook druk.

Dit weekend was ik weg, naar België, en in die tijd heeft hij 4x op de bank geplast, (terwijl de bak schoon was) en kwam mijn moeder elke dag bij hem langs om eten, drinken en knuffels te geven.

Ook als ik hem aai, kan hij opeens mijn hand/arm met zijn poten vast pakken, en dan gebruikt ie ook zijn nagels, en dan schopt hij met zijn achterpoten tegen mn arm aan, en bijt hij ook nog eens.

Ik ben ten einde raad, ik heb álles voor hem over, en wil hem verwennen tot op het bot, maar dit gedrag gaat gewoon echt niet meer. Ik weet het gewoon niet meer.

Groetjes,

Kim

[JLC]

Het lijkt inderdaad een gedragsprobleem te zijn, maar voor de zekerheid zou ik toch even naar de dierenarts om een medische oorzaak uit te sluiten. Ik heb geen ervaring met gedragstherapeuten, maar ik heb wel eens begrepen dat de gedragstherapeuten van Tinley goed staan aangeschreven.
Wellicht zijn hier anderen die meer ervaring hebben met dergelijke problemen. Dit heb ik gelukkig zelf (nog) niet meegemaakt.

[Catfish]

De eerste vraag die in me opkomt; is Tibor gecatreerd? Zo nee, gelijk laten doen, dat kan wel eens helpen.

Dat Heilige Birmanen slecht met andere rassen op zouden lunnen schieten klopt niet. Mijn vriendiin heeft twee Birmanen, en een HTK. Ik ken ook iemand die Birmanen en Maine Coons fokt, geen enkel probleem.

En wat was "er niet helemaal 100%" aan hem?

Een gedragsdeskundige lijkt me een goed idee.

Maar een heel goed idee is naar mijn mening ophouden hem zo te verwennen en zijn zin te geven, hier versterk je het gedrag alleen maar mee. Hij kan er echt wel tegen als hij iets niet mag, hij is wel fluffy, maar niet van suiker.

Sterkte!
Hou je ons op de hoogte?

[Lovecat]

Ik denk dat het heel belangrijk is hem niet teveel menselijke eigenschappen toe te schrijven.
Ik lees dingen als; hij trok z'n neus op voor andere katten/voelde zich te goed voor ze, wil op zijn wenken bediend worden en uit protest plast en poept hij wild.

Ik denk dat hij zeker niet lekker in zijn vel zit en eenzaamheid kan daar wel een rol in spelen...Ben ook heel benieuwd of hij gecastreerd is, omdat je zegt, toen hij volwassen werd en de hormonen opspeelde, werd hij 'vervelend.'

Het verhaal over dat Heilige Birmanen niet goed met andere katten kunnen vind ik onzin. Er kunnen meer verschillen zijn tussen verschillende katten binnen een ras, dan tussen de verschillende rassen.

Ik ben heel benieuwd wat je doet als hij 'chagrijnig' is/doet. Ga je hem dan juist verwennen? Want dat zou het gedrag inderdaad in stand kunnen houden.
Een gedragstherapeut lijkt me ook een goed idee, maar laat diegene dan langskomen en ga niet af op telefonische adviezen of mailtjes, want dit soort problematiek moet echt door therapeut zelf bekeken worden..

[kim87]

Tibor is gecastreerd ja, maar dit loste het probleem niet op.

In iedergeval, toen hij zijn neus op trok, dan lag hij op de computerkast en negeerde hij gewoon echt de andere katten, en heb ook met heilige birmaan fokkers gesproken, en die zei dat ze ook een 'normale' kat had, en die werdt ook genegeerd door de andere heilige birmanen, maar trok zich er niks van aan.

Tibor daarentegen, die valt de anderen gewoon aan. En zocht toch nog wel eens ruzie als hij aan de andere kant van de kamer zat.

Hij verwacht gewoon als ik in de kamer ben, dat ik alleen met hem bezig ben, en als het aan hem ligt moet ik dat gewoon blijven doen. En natuurlijk geef ik hem niet zijn zin als hij zo doet, maar dat lijkt het probleem alleen maar erger te maken.

[Lovecat]

Dus de andere katten hebben Tibor niet uitgestoten, hij zocht zelf ruzie, misschien is het gewoon een solo-kat die niet graag met andere katten samenwoont?

Hij verwacht gewoon als ik in de kamer ben, dat ik alleen met hem bezig ben, en als het aan hem ligt moet ik dat gewoon blijven doen. En natuurlijk geef ik hem niet zijn zin als hij zo doet, maar dat lijkt het probleem alleen maar erger te maken.

Bij katten wordt het vaak eerst erger als je ze negeert. Ze hebben namelijk geleerd dat een bepaald gedrag van hun kant, aandacht oplevert. Als jij die aandacht niet meer geeft, denkt de kat; oke, nog een tandje hoger dan!
Pas als je het gedrag 2 weken compleet negeert (en dan ook echt he, dus niet eens naar hem kijken!) gaat het gedrag wat afnemen. Maar ik durf zo niet te zeggen of hij alleen maar aandacht wil. Ik zou hem zeker even laten nakijken op medisch gebied!

[kim87]

Hij woont inderdaad niet graag met andere katten samen, maar voelt zich toch alleen zonder andere katten... Maar als je hem bij de andere zet is het gelijk weer vechten geblazen, en nee, niet stoeien zoals de anderen wel eens doen...

Als de deur van de woonkamer open gaat sprint ie vaak ook de gang op waar een andere kat zit die blaasgruis-dieet heeft, en als hij die tegen komt word er ook gevochten.

Hij heeft dit gedrag ook al jááren, dus kan me eigenlijk niet voorstellen dat het medisch is. Het poepen + plassen dat niet in de bak gebeurd is nieuw. En ik gebruik van die crystal-kattengrit, dat geurtjes en vocht opneemt. En die schep ik een paar keer in de week schoon. En je zou er 4 weken mee kunnen doen, met één kat, maar ik verschoon hem eerder.

Heb ook een keer catsan geprobeert, maar dat blijft nat, en dan wil hij er niet meer op.

[Lovecat]

Heb je die grit altijd al gebruikt, of is dit nieuw?
Ik zou een tweede kattenbak voor hem plaatsen en eens experimenteren met verschillend grit en zeker elke dag uitscheppen!

Is het wildpoepen en plassen begonnen sinds de verhuizing? Want misschien ervaart hij stress daarvan.
Het andere gedrag wat al jaren zo is, houdt dat in het niet kunnen opschieten met andere katten, of ook het bijten in je armen enz?

[kim87]

Bijten is ook al sinds het begin...

En wildpoepen & plassen is vooral als ik weinig aandacht aan hem kan besteden. En de grit gebruik ik sinds we hier wonen en ik voor hem zorg. Ik heb het idee dat hij deze wel fijn vindt... en die catsan, dat normale grit is, niet fijn vind, omdat die nat wordt en blijft.

[MarjanR]

Kun je niet teruggrijpen op het grit wat er voorheen gebruikt is?
Wat je ook zou kunnen proberen is wanneer je weggaat een bak met grit op de bank zetten.
Hoef niet een grote bak te zijn, gewoon een teiltje.
Wie weet helpt het.
Verder zou ik de tips die Lovecat aan je geeft ook proberen.

Ik heb hier ook een veel eisende kater lopen.
En daar heb ik HEEL wat mee meegemaakt. Oef.
Puur onvrede tonen op welke manier dan ook. Piesen zat daar ook bij.
Maar ik ben een paar keer goed boos op hem geworden, in z'n gezicht (nekvel vast gepakt in de ene hand, en de andere hand onder z'n kin en aankijken) even goed uitgelegd wat ik daarvan vond.
Hem daarna een zet opzij gegeven en genegeerd, voor een paar dagen (heeeeeeeeeeeeeeel lang voor mijn gevoel). Echt van m'n schoot afgezet en m'n gezicht afgedraaid en NEE gezegd.
Of hem weggeduwd en me omgedraaid en verder gekroeld met andere katten.
Oef wat voelde ik me slecht. Maar hij ook.
En op een gegeven moment, toen hij niet meer uit zichzelf bij me kwam, mocht hij weer bij me komen. En hebben we de hele avond bij elkaar gelegen geknuffeld en gesust. Noem het op.
Hij had wel door wanneer hij te ver ging op een gegeven moment.
Ik hoefde alleen maar boos te kijken.

Katten met karakter hebben een karakter daartegenover nodig.
Probeer het, op jouw eigen manier.

[Lovecat]

Ik zou ook het oude grit weer gaan gebruiken en kijken hoe hij daar op reageert. Ook al heb je het idee dat hij het dit grit fijn vindt, dat hoeft niet zo te zijn.

Je zegt dat hij niet met en niet zonder andere katten kan. Misschien is de groep gewoon te groot voor hem. Zou je hem niet met 1 andere kat kunnen samenzetten en kijken of hij wel met 1 andere kat overweg kan, blijkbaar dus niet met de blaasgruiskat, want die valt hij ook aan zeg je, maar probeer het eens of het met een van de andere katten wel gaat.

De kat bijt je dus al sinds je hem hebt. Hoe reageer je daar op?
En ik ben ook heel benieuwd wat de fokker bedoelde met 'niet goed in zijn hoofd'. Het is dus al van heel jongs af aan begonnen?

[kim87]

Ik denk dat de fokker gewoon bedoelde dat hij veeleisend was, meer dan de anderen.

De andere katten gaat ook niet, die zijn een hele hechte groep en die wil ik niet zo maar uit elkaar halen. Tibor is trouwens ook niet de jongste, er zijn er 2 jonger dan hem.

Edit: Ik zet Tibor trouwens op de grond en zeg "AU" als hij me bijt. Tijdje terug ook gekeken wat ie doet als ik hem gewoon zijn gang laat gaan, maar dan bijt ie en krabt ie me kapot en houdt niet op.

[pearlsofpassion]

Dat bijten en krabben is puur speelgedrag en wat ze normaal bij andere katten doen. Dus dat is eigenlijk heel normaal gedrag.
Als je dat niet wil, zal dat enkel gaan door heel veel actief met hem met andere zaken te spelen.
Ik veronderstel dat hij hopen speelgoed en krabpalen heeft in de woonkamer? Want het is daar dan al zo klein...

Ik weet natuurlijk niet waarop je conclusie gebaseerd is, dat hij indertijd niet met andere katten samen ging, maar het lijkt mij aan je verhaal niet zo...
Ok, als zijn hormonen gaan opspelen, is het normaal dat hij gaat vechten, dat doen katers nu eenmaal. En dat je het niet oplost met alsnog castreren (hoeveel tijd heb je hem toen trouwens gegeven, de hormonen blijven nog tot 6 weken na castratie aanwezig...) kan ik inkomen. Daarom ijveren wij ook altijd voor op 6 maanden te castreren en de gevolgen niet af te wachten. Want dan is het vaak al te laat of kost het veeel meer moeite om het terug recht te trekken.

Als het bijten begonnen is, nadat hij gescheiden werd, denk ik dat hij toch wel degelijk iets aan de andere katten had. Of hij wou wel, maar werd misschien niet helemaal begrepen door de anderen, en is daardoor niet helemaal goed opgevoed. Maar echte solo-katten (van geboorte uit) doen dit soort gedrag normaal niet. Die willen net niet op die manier spelen.

Door jarenlang alleen te leven is er wel kans dat hij een solo-kat geworden is en geen andere katten meer begrijpt of aanvaard. Maar hij heeft wel nog steeds dezelfde noden en lusten. Dus zit je eigenlijk met een onoplosbaar probleem, maar je kan het wel verlichten, door hem dus bergen aandacht te geven.
Het kan ook zijn dat hij toch met andere katten samenkan, maar dan moet je niet verwachten dat ze onmiddelijk vriendjes zijn als ze samen komen. Zo werkt dat niet. Zeker volwassen katten hebben heel wat tijd en ondersteuning nodig om een koppeling te laten slagen. En dat doe je stap voor stap, waarbij enkel de laatste stap is dat ze lichamelijk contact hebben met elkaar. Als ze elkaar te vroeg ontmoeten willen ze elkaar verjagen en wordt het inderdaad vechten. Er zijn heel wat topics over introducties onder 'acceptatie van katten'
Je kan ook de benchmethode gebruiken en dat komt er eigenlijk op neer dat je Tibor in een bench in de ruimte bij de andere katten zet en hem zo aan ze laat wennen, zonder dat er aangevallen kan worden. Pas als hij daar rustig is, kan je de deur op een kier zetten, maar laat de bench staan zodat hij er terug in kan vluchten.
Er zijn mensen (vooral met grote groepen katten) die al hun nieuwe katten standaard zo introduceren en dat lukt altijd. Als het niet lukt, dan heb je inderdaad een solo-kat.

Ik denk niet dat Tibor een opvoedkundig probleem heeft of een probleem in zijn hoofd, maar wel dat hij zich verveelt en eenzaam voelt.
Als je veel van huis bent, is dat natuurlijk heel erg lastig om een kat die alleen woont gelukkig te houden. De meeste mensen die dat doen zijn mensen die hem dan maar de hele dag buiten laten rondlopen, maar dat is ook niet goed natuurlijk. Hij moet gewoon ergens zijn energie kwijt raken, en een kat is een sociaal dier, dus heeft nood aan gezelschap.
Hij is dus niet gelukkig dat je zo vaak weg bent, en verveelt zich en is eenzaam. En dat plassen komt volgens mij ook daarvan.

Als je in de toekomst niet wat meer thuis kan zijn, en je kan hem niet koppelen aan de andere katten, dan vrees ik dat het probleem gaat blijven. Ik hoop natuurlijk van niet, maar ik vrees ervoor.
Ik zou denken dat Tibor nood heeft aan iemand die minstens de helft van de tijd met hem doorbrengt.


Btw: ik ben ook student, en mijn meisje (Kleintje) zat vroeger ook alleen. Daarom heb ik er Cuzco bij gehaald maar Kleintje bleek ondertussen solo-kat geworden te zijn, en dat ging dus absoluut niet. Cuzco speelde ook zo met mijn armen als ik niets gedaan had, maar ik loste dat op met extra speelgoed en hij liep natuurlijk steeds achter Kleintje aan. Toen hebben we Luis gehaald als speelkameraadje voor Cuzco (die dat dus erg nodig had!) en ben ik met Kleintje gaan werken aan aanvaarding. En nu gaat het heel goed omdat Kleintje doorgaans met rust gelaten wordt en de jongens met elkaar spelen.
Ze kunnen elkaar gewoon kruisen, naast elkaar lopen, soms zelfs tegen elkaars kont liggen. Het gaat op en af en de ene dag al wat beter als de andere, maar grommen wordt hier niet meer gedaan. Er wordt wel in het rond gemept om elkaar af te tasten (Kleintje is dominant maar ook bang, en dat blijft dus verwarrend voor de anderen), maar nooit met nagels en er bijna nooit nog gekrijs.
Ze zijn nu alledrie gelukkig, terwijl Kleintje vroeger nog niet tegen de geur van de anderen kon en naar mijn hand gromde en terugdeinsde als ik hen net geaaid had.
Het vraagt tijd en inzet, maar het is wel mogelijk. En ik ben heel blij dat Kleintje nu niet meer alleen is als we weg zijn. Ze heeft wel geen vriendje waar ze tegenaan ligt of mee speelt,maar dat kiest ze zelf, maar ze is tenminste niet alleen. Er gebeurt iets rondom haar, het huis is niet verlaten.
En dat is me heel veel waard!

[Kimms]

Een gedragstherapeut kan deze koning waarschijnlijk vrij snel een plek geven in je kasteel. Mensen die teneinde raad zijn met hun kat, hebben vaak goede ervaringen met een gedragstherapeut. http://www.praktijkvoorkattengedrag.nl en www.kattenkwesties.nl

Sterkte en succes.

PS: onze heilige birmaan loopt hier ook rond alsof hij de koning in huis is. Maar hij heeft absoluut geen gedragsproblemen. Wellicht zit Tibor toch echt iets vreselijk dwars. Wat weet je van zijn eerste maanden?

[MarjanR]

Valerie, ik wil niet je hele verhaal om zeep helpen.
Je hebt ook zeker wel op een aantal punten gelijk, maar het bijten/krabben doen ook ZEKER solo katten.
Kijk maar naar Prins Tommie, en de wonden van Rob. Dat is het bewijs.

Voor het krabben en bijten (je kent die greep allemaal wel denk ik) is voor Tommie en Rob de Kong Kickeroo een utikomst geweest.