Rouwproces van katten onder elkaar

[Cin2010]

Kat van mijn zus Poekie is eergister overleden.Hij was bijna 17 jaar geworden dus aan ouderdom gestorven.Hij is die avond ervoor helaas ontsnapt en volgende ochtend buiten paar deuren verder bij de buren voor de deur dood gevonden door de buurvrouw.het is jammergenoeg zo dat katten zelf hun plekje zoeken om te sterven.Volgende ochtend werd mijn zus verteld dat er waarschijnlijk buurtkatten bij hem in de buurt zijn gebleven (waken?)We hebben hem eind van de middag in de achtertuin begraven.Nou komt het mooiste.Die middag hebben buren gezien dat alle buurtkatten waar hij met sommige ervan mee omging een stuk of 5 met zn allen bij mn zus in de voortuin hebben gezeten.Dat hebben meerder buren gezien.En dag erna een kat heeft staan mauwen voor haar deur.Ik vond dat zo mooi en lief.
Nou is mijn vraag of iemand dit ook wel eens heeft meegemaakt of dat ook wel eens van iemand heeft gehoord.

[katgevonden]

Ik heb zoiets met mijn eigen dieren meegemaakt, maar hier ging het om mijn katertje die ik moest in laten slapen, ik heb de hondjes even laten zien en ruiken dat zijn hartje niet meer slaat en mijn doggie die echt een hechte band met 2pac had heeft 2 dagen niet gegeten en zat vaak te piepen en te julen. Ik denk dat alle dieren wel kunnen rouwen!!! Waarom dus niet de vriendjes van Poekie? Ik verwacht echter dat de groep katten wel vaker met mekaar op gingen trekken en dus ook vaker in een groep gezien werden en dat dit niet ineens is ontstaan door Poekies dood maar dat ze samen rouwen, geloof ik gelijk!

[castratenkoor]

Hoe weet ze trouwens dat de kat aan ouderdom is gestorven. Buiten gevonden, kan dus aangereden zijn. Daar zie je aan de buitenkant vaak niks van. Of vergiftigd.

[MarjanR]

Toen Pukkie in augustus overleed is Moos een beetje depri geworden.
Hij hing niet echt aan haar, maar ze waren wel saampjes in huis.
Hij was niet meer bij me weg te slaan, kon niet meer op zichzelf hangen.
Alleen maar bij mij. Ik heb er toen een andere kat bij genomen en dat ging gelijk beter.
Maar toen ik na een paar weken het dekentje van Puk (wat ik niet heb gewassen) gebruikte om een leuk zitje te maken voor de beesten was Moos voor een paar dagen niet meer bij het dekentje weg te rammen (figuurlijk). Dus ja, ik denk dat beesten zeker om elkaar kunnen rouwen.

[Anne]

Ik weet wel zeker dat dieren kunnen rouwen. Genoeg verhalen gehoord over honden die niet meer willen eten en depri worden.
Wat een mooi ontroerend verhaal Cin, het lijkt wel een soort van afscheids of eerbetoon!
Ik zou er kippevel van krijgen als ik dat mocht aanschouwen!

[Sunnetje]

Inderdaad, een ontzettend mooi verhaal! Ik geloof ook wel dat (een paar van) de katten aan het rouwen waren.

Toen mijn Pinto* afgelopen September zo plotseling overleed, heb ik mijn andere katten ook een soort van afscheid laten nemen. Rambo heeft van een afstandje staan kijken, Mystic kwam even ruiken en Isis kwam ook kort kijken en likte zijn oortje.

Rambo heeft zich daarna een paar dagen afgezonderd, hij zat steeds boven op de kast of onder het bed, zijn veilige plekjes.
Isis was niet meer bij me weg te slaan en volgde me overal, sliep nu zelfs bij me onder de dekens. (dit doet ze nu nog steeds af en toe).
En Mystic, die sliep.. héél veel! Ik dacht eerst dat het hem niets kon schelen, wat vreemd is want hij en Pinto* waren het langste samen. Maar 5 dagen na Pinto's* overlijden, zat Mystic ineens verstopt met blaasgruis (veel slapen = weinig plassen), en hierna kwam er nog een rollercoaster met andere, vreemde klachten. De dierenarts vermoed toch dat dit allemaal met het overlijden van Pinto* te maken had. Dus het slaapgedrag was Mystic zijn manier van rouwen denk ik.

[pearlsofpassion]

Je hoort het wel meer...

Mijn Kleintje keek helemaal niet op als haar moeder stierf (ze was wel nog geen 5 maand)... Haar broertje wel. Het hangt er dus vanaf...

Bij een konijntje is het gekent dat een konijn zelfs kan sterven van verdriet als haar partnertje komt te overlijden... Daar is het dus kwestie zo snel mogelijk een nieuw vriendje te vinden (hoe oneerzaam dat ook lijkt) zodat ze daar troost bij kan vinden...

Bij katten die een groep vormden, kan ik me helemaal voorstellen dat er gerouwd wordt, zeker als de gestorven kat een hoge plaats in de groep bezat en er al lang deel van uitmaakte...

[Richard74]

Hoi,

Gisterenavond is ons jongste katje van bijna 2 jaar doodgereden. Bijna 2 jaar geleden vonden we zwervend hem langs de weg, hij was toen waarschijnlijk gedumpt en pas een aantal weken oud. Graatmager, heel zwak, vol vlooien en ontstoken ogen. Het asiel (waar we langs gingen om te vragen of iemand een katje kwijt was) twijfelde zelfs of hij het zou redden. We hebben hem in huis genomen, we hadden al 2 katten. Hij knapte op van de goede zorg en groeide op tot een ontzettend leuk, lief en grappig katje, altijd aan het spelen en stoeien met zijn twee andere broertjes. Hij bleef aan de kleine kant, wellicht door zijn slechte start in het leven. Ook kon hij niet miauwen, het geluid dat hij maakte leek nog het meest op een badeend. Hij was zo leuk, grappig en lief en nu is hij opeens weg. Iedereen in ons gezin is er kapot van.
Misschien een lange inleiding voor mijn vraag wat het volgende is: hoe zullen zijn twee oudere broertjes van 3 waarschijnlijk op zijn dood reageren? Ik lees hier verschillende verhalen over. Voelen zij dit aan en zo ja, wat kun je dan het beste voor ze doen? De buurvrouw die onze kat heeft gevonden toen het ongeluk pas net gebeurd was zei dat we hem niet aan de andere katten moesten laten zien. We hebben hem vanochtend naar de dierenkliniek gebracht en nu zit ik even te zoeken op het Internet. Daar kom ik juist veel verhalen tegen dat je de andere katten het beste afscheid kunt laten nemen door de dode kat aan ze te laten zien. dan gaan ze vervolgens ook niet zo op zoek en begint het rouwproces voor hen ook. Dus een andere vraag is, Is dat inderdaad zo? Dan heb ik enorme spijt dat we dat niet gedaan hebben. Nu is hij weg en hebben we die kans niet meer. Ik heb vroeger nooit huisdieren gehad, ik heb nooit gedacht dat je zo kapot kon zijn vanwege de dood van een kat of hond.

[Cari]

Hallo Richard, wat een akelige binnenkomer .
Als hier een dier overlijdt, laat ik het altijd enige tijd in de woonkamer liggen, zodat iedereen er op zijn eigen manier en in eigen tempo mee om kan gaan. We weten niet wat een dier van de dood begrijpt, maar dat zou wel eens meer kunnen zijn dan wij vermoeden. Je hoort zo vaak dat een kat of hond naar een overleden maatje blijft zoeken.... Ik hoop dat jouw katten dat niet zullen doen. Gelukkig hebben ze elkaar, dat zal al veel schelen.
Sterkte met het verlies!

P.S.: Je kan de kat nog terughalen, als je dat zou willen. Meestal liggen ze nog nog geruime tijd bij de da in de vriezer.
Je weet dat je kat standaard naar de destructie gaat (de fabriek dus, om verwerkt te worden, als was het een produkt)?
Je kan er ook voor kiezen hem/haar te laten cremeren.

[Cerna]

Allereerst gecondoleerd met het verlies. Vreselijk om je kat op die manier te moeten verliezen! Heel veel sterkte gewenst.

Ik denk niet dat je een standaard antwoord kunt geven. Iedere kat reageert anders, dus ik kan je alleen maar mijn eigen ervaringen vertellen.
Wij hebben de overleden kat inderdaad altijd een nachtje in een open doosje in de kamer gezet zodat de andere katten konden snuffelen. De ene kat snuffelde uitgebreid, de andere vanaf een grote afstand - leek er eerder bang voor.
Ik heb daarna nooit gemerkt dat ze de overleden kat misten. Er werd niet gezocht of getreurd, het leven ging gewoon door ook al waren ze heel close geweest.
Ik denk dat het ook verschil maakt of je veel of weinig katten hebt. Wanneer je twee katten hebt die dikke vriendjes zijn en een van hen valt weg, dan zal het gemis ook groter zijn.

Ik denk dus dat het al met al wel mee zal vallen. De twee andere katten hebben elkaar nog.
Wel zou ik je willen adviseren, om een dergelijk ongeluk in de toekomst te voorkomen, om een ren in de tuin te maken voor de andere katten.

[Richard74]

Hoi Cari,

Bedankt voor je reactie. we zijn vanochtend bij de dierenarts geweest om Guusje weg te brengen. We hebben ervoor gekozen om hem te laten cremeren. Het gebeurde gisteren allemaal zo snel, toen de buurvrouw (die zelf ook katten heeft) zei dat we hem echt niet aan de andere katten moesten laten zien, gingen we daar ook van uit. Nu zit je dan een beetje te zoeken op Internet en lees ik dus heel andere dingen. Ik ga met mijn partner overleggen of we hem terug halen voor onze andere 2 katten, zodat ze toch afscheid kunnen nemen. Misschien zie ik het verkeerd door mijn eigen emoties, maar het lijkt haast wel of 1 van onze andere katten doorheeft dat er iets mis is.

[Cari]

Ik vraag me af waarom jouw buurvrouw zegt dat je de kat echt niet aan de anderen moet laten zien. Waarom niet? Bang dat ze nachtmerries krijgen . Je kan het je andere katten niet vertellen dat Guusje dood is - dat moeten ze zelf ervaren (vind ik).

[Richard74]

Hoi Cerna,

Ook jij bedankt voor je reactie. Onze andere twee katten hebben inderdaad gelukkig elkaar nog. Guusje was onze deugniet die ook altijd met ze wilde stoeien en spelen. De overgebleven twee katten zijn onderling wat minder close, we zullen aankijken hoe het met ze gaat. Ik voel me wel ontzettend schuldig. Toen we de katten in huis haalden hebben we destijds uiteraard overlegd over het buiten spelen. Wij wonen in een stadje op een hofje. De straat voor is heel smal, daar kunnen ook geen auto's komen. Achter hebben we een binnenplaatsje, maar daarvandaan kunnen ze wel op het dak komen. Maar ze wilden altijd zo graag naar buiten dat we dat toelieten. Ze stonden voor de deur je vaak smekend aan te kijken of ze naar buiten mochten. we hebben toen dan ook kattenluikjes gemaakt. Van de 2 overgebleven katten gaat er 1 niet vaak naar buiten en als hij buiten is gaat hij niet ver weg. De andere is wel een echte zwerver, die is het liefst buiten. 's Nachts willen we ze wel altijd graag binnen hebben. Mijn eerste reatie is nu uiteraard, de andere 2 komen niet meer buiten. Maar aan de andere kant zal al vooral laatstgenoemde kat daar doodongelukkig van worden, die vindt het zo heerlijk om buiten te zijn. Maar het is heel lastig voor ons om buiten een gebied af te zetten, dat gaat niet. Het zijn gemengde gevoelens, aan de ene kant vond Guusje het ook heerlijk buiten, ook andere katten uit het hofje lopen daar en daar kon hij ook goed mee overweg. En aan de andere kant verwijt je nu jezelf dat je je katten naar buiten laat gaan.

[achtpuntzes]

hoi, richard...

gecondoleerd met het verlies van Guusje.

probeer jezelf nou geen schuldgevoel aan te praten, aan je berichten is te zien dat je echt het beste met je poezebeesten voor hebt. ongelukken zijn triest, maar ze gebeuren. je kan onmogelijk alles in de hand hebben.

sterkte,

Joost.

[jennli]

Hoi Richard,

Sterkte met het verlies van je kat. Wij hebben onze katten nu ook binnen, omdat we bang zijn dat ze iets overkomt op straat. Was in het begin wel wennen, maar nu vragen ze er ook niet meer om om naar buiten te mogen. Was gewoon even wennen voor ze.