Rare poes

[jamyco]

Hoi ik heb een vraagje misschien kunnen jullie helpen?
Ik heb een poes van 5 jaar die toen ik haar kreeg met 9 weken, een lieve aanhankelijke kitten was, toen ze ongeveer 6 maand oud was veranderde dat van de 1 op de andere dag, we hoefden haar maar aan te kijken en poef weg was ze, ze wou niks meer met ons te doen hebben, we hebben haar nergens toe gedwongen en dus leeft ze nu zo met ons samen, maar en nu komt het de laatste weken begint ze aandacht te vragen, maar dat doet ze door onhandig naast ons te gaan zitten en ineens te gaan bijten in de vingers of in de arm, waarna ze dan weer voorzichtig kopjes geeft maar als wij haar dan willen aanhalen springt ze toch weer verschrikt weg.
Herkent iemand dit gedrag en/of heeft iemand een verklaring hiervoor? want ik houd zo geen vingers meer over. ik vind het fijn dat ze eindelijk dichtbij komt maar dit vind ik niet de beste manier.

[pearlsofpassion]

Ik ga er van uit dat ze gesteriliseerd is? En wanneer is dat dan gebeurt? Is haar gedrag verandert ervoor? Is ze ooit krols geweest? Ooit de pil gekregen?

Is er verder ooit iets raars gebeurt , misschien rondom te tijd dat ze veranderd is?
Ben je op reis geweest en heeft iemand anders op haar gelet? Is er iemand met haar alleen geweest die haar misschien aan het schrikken gemaakt zou kunnen hebben? Of iets gebeurt waar ze van geschrokken is (kan ook buiten)?

Speel je ooit met haar met speelgoed? Of wil ze dat ook niet? Komt ze af als je haar roept voor het eten? Voor iets lekkers? Of durft ze dat niet aannemen?

Ligt ze ooit rustig bij je in de kamer ergens anders dan bij je, maar op haar gemak?

Hoe aai je haar? Is ze ook aggressief als je gewoon je handje onder haar neusje houdt en haar laat snuffelen? Zo zachtjes over haar neus streelt... gewoon wat onder haar kaakjes kroelen?
Een hand boven haar hoofd zal ze niet leuk vinden, dus steeds onder haar ooghoogte blijven. Niet recht in haar ogen kijken ook niet.

Hoe reageer je als ze bijt? Je mag gerust 'AU' roepen (of zeggen), gewoon om duidelijk te maken dat dat pijn doet (hebben ze wel snel door).

En dit is nu al 5 jaar zo? Heb je in die periode nog andere katten gehad?

[jamyco]

Bedankt voor je reactie, nou ze komt bij ons buiten en tegen de tijd dat ze niks meer van ons wou weten ook, we hebben en hadden toen ook al andere katten, ze heeft 2 nestjes kittens gehad en is daarna gesteriliseerd toen was ze ongeveer 3 jaar, nooit aan de pil geweest, ik speel regelmatig met haar zolang het speelgoed maar aan een stokje zit en iets van mij af is vind ze dat wel leuk, ze ligt nooit rustig dicht bij ons in de buurt normaal gesproken daar begint ze nu wel mee, maar we moeten haar dan niet aankijken want dan is ze weer weg, we mogen geen hand naar haar uitsteken maakt niet uit op welke hoogte dan deinst ze terug. als ze me bijt zeg ik soms au want tja soms kom je er ook niet onderuit dat te zeggen of roepen, maar meestal zeg ik op rustige toon dat ze dat niet moet doen, of zeg ik bij voorbaat al, niet bijten he?
en ja het is inderdaad al 5 jaar lang zo, ik zou willen dat ze weer gewoon lekker op haar gemak is bij ons en echt deel uitmaakt van het gezellige allemaal op de bank boven op het vrouwtje slapen ritueel of dat ik haar lekker kan kroelen onder haar kinnetje.
ze komt wel als we haar roepen voor het eten, of voor wat lekkers maar ze pakt het niet van ons aan.

[pearlsofpassion]

Goed, ze is dus veranderd voordat ze krols werd en zwanger was (of kan dat gelijklopen?) en voordat ze gesteriliseerd was.
Dan kan ik enkel bedenken dat er iets gebeurt is waar ze van geschrokken is. Misschien is er wel een buurman die haar niet in zijn tuin wou en haar mishandeld heeft?

Ik weet het natuurlijk niet, ik denk maar na.
Ik heb ook geen idee wat je eraan kan gaan doen, buiten haar niet aan het schrikken maken. Het verbaast mij eigenlijk een beetje dat ze nog binnen komt als ze zo onzeker reageert...

[jamyco]

Nou het is daarom ook een rare poes, toen ze zwanger was heeft ze beide keren de kittens buiten geworpen, de laatste keer waren we er maar net op tijd bij, anders waren ze doodgegaan, ze had ze al verstoten omdat ze koud waren enzo, maar omdat we er optijd bij waren, en ze weer warm gekregen hadden en ze weer een beetje tot leven kwamen mochten we er niet meer bij, toen was ze super mama.
Maar er is dus ook geen verklaring waarom ze nu zo ongemakkelijk doet naar mij toe, me bijten en dan kopjes geven en vervolgens snel weg wezen. niemand een idee? hoe we daar ons voordeel mee kunnen doen, om haar weer wat makkelijker te laten worden?

[Cari]

Ach, arme bange onzekere poes...
Ze vertrouwt jullie kennelijk totaal niet. Of dat nog beter kan worden? Ik heb grote twijfels na 5 jaar . Het beste dat je kan doen, is nooit iets te doen wat haar zou kunnen afschrikken. Laat haar maar lekker met rust en probeer niet te aaien. Is ze ook bang voor je gezicht? Soms kan je bij schuwe katten, die bang zijn voor handen, met je gezicht heel dicht bij komen. Neusje, neusje is ook fijne aandacht .

[pearlsofpassion]

Ik kon al niet geloven dat die nestjes goed gelopen zouden hebben. Maar ik wou er maar niets over zeggen.
Zou ons toch niet verder brengen en ik veronderstel dat je je lesje wel geleerd hebt en niet meer doet aan pretnestjes? De asielen kunnen hulp bij gevonden kittens beter gebruiken.

[jamyco]

Even terug komen op de nestjes allebei de keren zijn de kittens groot geworden en uitgegroeid tot reuze katten en reuze lief. Of het pret nestjes waren kun jij niet beoordelen!!!! En de nieuwe eigenaren waren en zijn dol blij met hun katten. Ik ben hier niet gekomen om beoordeeld te worden omdat mijn poes 2 keer een nestje heeft gehad, het is een ras kat en ik mocht er mee fokken. Ik wou hulp bij haar gedrag van de laatste tijd.
Wij laten haar al 5 jaar gewoon haar ding doen en nemen haar alleen maar in handen wanneer dat nodig is voor bijv. de jaarlijkse entingen en de worm kuren of eventuele andere gezondheids probleempjes. het probleem ligt in het recente gedrag van bijten en ongemakkelijk aandacht vragen.
Cari: nee ook met onze gezichten mogen we niet in de buurt komen en gezien haar recente gedrag lijkt me dat ook niet verstandig. we blijven wel gewoon met haar kletsen dat schijnt ze niet zo erg te vinden ook al zit ze aan de andere kant van de kamer ze kijkt ons dan wel aan.
Sorry voor mijn reactie maar soms ben ik het een beetje beu om veroordeeld te worden omdat we 2 nestjes hebben gehad bij haar.

[pearlsofpassion]

Waar heb ik vooroordeeld?

[jamyco]

"ik veronderstel dat je je lesje wel geleerd hebt en niet meer doet aan pretnestjes? De asielen kunnen hulp bij gevonden kittens beter gebruiken."
Ik bedoelde mijn reactie ook niet kwaad, maar er komen wel vaker zulke reacties aan mijn aandacht.

[pearlsofpassion]

Welja... Dat is toch zo?

Als je een poes hebt waar je zo een problemen mee hebt, dan kan je daar nooit mee fokken zoals fokken zou moeten. Dus dat komt nooit helemaal goed. Het feit dat ze ze buiten werpt zegt genoeg. Als je een goede fokker bent, dan hou je je kat binnen 2 weken voor ze moet bevallen.

Zijn de kittens stamboomkittens? Ben je erkent fokker?
Ik veronderstel van niet, en dan zijn het pretnestjes, raskat of niet.

En het is gewoon een feit dat de asielen vol zitten. Er is toch niets mis mee met dat te zeggen? Als je daar problemen mee hebt, dan is dat struisvogeltactiek.


Ik ging er btw vanuit dat het helemaal niet was dat je er nog steeds achter stond, en dat je het ermee eens was dat de asielen vol genoeg zitten, maar blijkbaar heb ik me vergist. Als ik dus al vooroordelen had, kwam je er toen beter uit dan nu...

Uit je reactie spreekt genoeg dat je jezelf ervan moet overtuigen dat het je recht is katjes bij te maken. Dat moet je inderdaad zelf weten. Maar als je zo reageert terwijl ik je nog niet eens veroordeel (want ik dacht dat je het niet meer zou doen), dan weten we wel hoe laat het is.
Verder ga ik er dus niets meer over zeggen. Ik vertel jou niet wat je moet doen en wat niet. Ik zeg gewoon simpelweg dat je pretnestjes hebt gehad (en dat is zo) en dat de asielen elk jaar weer overstromen. Dat jouw kittens dan lief en groot geworden zijn en iedereen er blij mee is, dat verandert daar niets aan (het zou er nog eens aan mankeren dat die kittens goed verzorgd zijn!). Elke kitten van jou neemt een plaatsje van een kitten uit het asiel af. Zo simpel is dat. En die zijn ook lief en daar konden die mensen ook blij mee zijn.

Ikzelf heb ook een nestje gehad (Kleintje is daar het resultaat van). En ik wou met Kleintje ook nog een nestje. Maar voor het zover was heb ik geleerd hoe het met het kattenbestand gesteld is en eruit geleerd dat het niet verantwoord meer is om katten bij te gaan maken (om over de risico's voor je poes nog maar te zwijgen). Ik zal dus ook nooit meer een poes zwanger laten worden, maar eerder een nestje uit het asiel opnemen en grootbrengen. Dit omdat ik wel dol ben op een nestje in huis.
Ik heb geleerd uit mijn fouten probeer mezelf niet goed te praten. Ik heb mijn gedrag aangepast aan wat ik geleerd heb.
Dat is het verschil...


Ik denk trouwens ook niet mee met je om zo'n zaken naar mijn hoofd geslingerd te krijgen. Ik ben spijtig genoeg niet het soort vrouw dat haar schouders ophaalt en het niet raakt.
Je zegt dat je hier niet gekomen bent om aangesproken te worden op je nestjes, maar ten eerste heb ik dat niet gedaan tot je er zelf over begon (en een hele tirade afstak over iets wat ik nooit gezegd heb), maar ik heb dat toch ook helemaal niet verdient?
Ik had ook een hele tirade kunnen afsteken en je vanalles verwijten en kwalijk nemen. Maar ik stel me begrijpend op en dan krijg ik dit. Nou goed, je moet het zelf maar weten.
Ik ga hier verder niet op in, de moeilijke emoties die daarmee samengaan, is jou raad geven me niet waard.

[Adriana]

alsnog welkom op het Forum!
welk ras is je poes eigenlijk?
weet je iets over haar kittentijd? toen ze met 9 weken (en dat is vrij jong) bij jullie thuis kwam is ze vanaf dat moment als solo-kitten bij jullie thuis opgegroeid?
dat zou voor een groot deel haar gedrag kunnen verklaren..
we hadden hier een topic over een problematisch solokitten, maar dat is niet meer toegankelijk, we krijgen regelmatig probleemvragen over solokittens en we adviseren hier eigenlijk altijd kittens niet alleen te laten opgroeien. ze moeten het eerste jaar heel veel leren en dat leren ze van soortgenootjes, waaronder spelen/vechten/ravotten, omgangsregels en sociaal gedrag, ook naar mensen toe.

maar als ze als kitten alleen is opgegroeid dan is het nu te laat om daar fundamenteel nog wat aan te veranderen. je zou met Zylkène, Telizen of Destress kunnen proberen haar wat soepeler gedrag bij te brengen want ik denk dat een deel van haar 'agressie' voortkomt uit angst. dat gaat je heel erg veel tijd kosten want als je die middelen geeft zul je tegelijkertijd op ander gedrag moeten oefenen met haar en dat vergt heel erg veel geduld.

en ik vind het jammer dat je als titel voor deze topic-vraag de kreet 'rare poes' hebt bedacht. zij kan er niks aan doen hoor!

[Kattenbella]

Leer haar signalen kennen. Een kat geeft heel duidelijk aan wat het wil en wat niet.
ik denk dat ze heel graag toenadering wil, maar nog niet weet hoe ze met haar emoties om moet gaan.
Lola en Jerry hebben dit ook. Ik let op hun uitdrukking, oren, spierspanning en zie hoever ik kan gaan. Lola heeft een keer dwars door mijn hand gebeten, eigen schuld, want ik lette niet goed op haar signalen.
Als ze bij jullie gaat liggen aanvaard haar kopjes dan en laat haar, dus even niet aaien. Verder zijn de tips van Adriana ook goed!

Succes!

[castratenkoor]

Rare poezen bestaan niet - rare mensen wel - onbegrepen poezen zou ik het noemen.

[jamyco]

@pearlsofpassion: Sorry dat ik zo op je tenen heb getrapt dat was niet mijn bedoeling, Ik weet dat de asielen vol zitten met katten en ik raad ook iedereen aan in mijn familie of mijn vrienden om een kat uit het asiel te halen. dat zou ik zelf ook zo weer doen. heb al eerder 2 katten gehad uit het asiel. verder ga ik niet meer in op het hele nestjes verhaal, daar is genoeg over gezegd. wederom Sorry.