Voelt kat mijn verdriet?

[marian2778]

Beste allemaal,

ik heb een vraag over een niet zo leuk onderwerp.... dan weten jullie het alvast!

ik heb een hele lieve kater, Disney. Aanhankelijk, lief, speels, gewoon een ideale kat.
Nou hebben wij drie maanden geleden ons kindje verloren na een zwangerschap van 34 weken. Tijdens de zwangerschap ben ik heel bewust bezig geweest met het betrekken van Disney met alles. Ook al was hij duidelijk niet tevreden met het feit dat 'zijn kamer' ineens verboden terrein was, hij bleef zichzelf.
Ons zoontje is thuisgeweest, na zijn overlijden en Disney heeft hem kunnen zien en besnuffelen.
Nu is na alle hectiek en stress van regelen en dingen de rust weer wedergekeerd. Maar nu mijn vraag. Disney was altijd wel aanhankelijk. Gewoon op een normale manier, af en toe eens op schoot, af en toe een knuffel, gewoon gezellig. Maar de laatste tijd is hij niet bij me weg te slaan. Hij volgt me overal door het huis. Zelfs als ik naar de wc ga, zit hij voor de deur te wachten. Hij wil steeds op schoot, ligt 's nachts naast me op de grond, kortom, waar ik ben, is hij. Nou vind ik dat absoluut nit erg of zo! Ik vind het wel schattig, maar waar ik mee zit, kan het zijn, dat hij ook verdriet heeft? Kan het zijn, dat hij ook wat mist? Ik weet dat katten niet dom zijn, en hij heeft natuurlijk dondersgoed in de gaten gehad, dat er iets niet klopte. De laatste tijd miauwt hij ook meer dan normaal. Ik kan nu echte gesprekken met hem voeren, bij wijze van spreken.
Maar ik ben gewoon benieuwd of mijn schatje nu ook verdrietig is, of dat het gewoon zo is, dat hij mij wil troosten. Heel schattig natuurlijk, maar hoe kan ik dit het beste aanpakken? Gewoon afwachten? Of negeren, als hij weer een knuffelaanval heeft?
Nu ik het zo opschrijf, denk ik, waar zeur ik eigenlijk over, maar ik wil gewoon niet dat mijn Disney verdrietig is. Dat ben ik zelf namelijk al meer dan genoeg!

groetjes!

[Lana]

Hoi Marian,
Ten eerste veel sterkte met het verlies van je zoontje! Wat zal het een moeilijke tijd zijn voor jou!

Ik denk dat katten best wel aan kunnen voelen dat er iets niet klopt in huis. Er is natuurlijk een andere sfeer!
Hij zal wel niet helemaal kunnen snappen wat er allemaal aan de hand is, maar merkt wel dat je verdrietig bent.
Als ik verdrietig ben, zit mijn poes ook altijd op schoot, kusjes geven, lekker bij je liggen.

Ik zal het er maar lekker van nemen nu hij zo aanhankelijk is! Zeker nu!

Kroelse!

[Tember]

Als eerste, ik vind het heel erg voor je dat je je kindje hebt verloren. Hier wens ik je heel veel sterkte mee.

Ik denk wel dat katten een soort sensor hebben om de gevoelens van hun baasje te peilen. Katten kunnen natuurlijk niet iets letterlijk aan je vragen en ik denk dat katten het kunnen aanvoelen wanneer je verdrietig bent. Net als kleine kinderen dat goed kunnen. Disney zal je willen troosten, want jij bent z'n baasje en hij houdt van je. Ook zijn er natuurlijk een aantal veranderingen in z'n omgeving geweest, waardoor ook zijn gedrag beinvloed kan zijn.

Mijn ouders zijn afgelopen week uit elkaar te gaan en toen heb ik een aantal potjes flink zitten huilen op de bank. Toen kwam mijn kat ook bij me zitten en ging me kopjes geven en miauwde heel lief. Ik denk echt dat katten dit kunnen aan voelen.

Wees Disney dankbaar voor de steun die hij je geeft, op zijn eigen manier. Geniet ervan.

[puck0906]

Allereerst inderdaad sterkte met je grote verlies. Lijkt me vreselijk...... jou vraag......

Ik denk zeker dat katten stemmings gevoelig zijn. Wij hebben een kleine 3 weken geleden onze 11 jaar oude poes in laten slapen en onze andere 3 katten zitten nooit samen op de bank maar toen wij terug kwamen en op de bank gingen zitten kwamen ze echt alle 3 aanlopen en gingen erbij liggen. Heel apart. Sinds dat Snowy er niet meer is trekken ze ook veel meer naar ons toe en zijn ze veel aanhankelijker. Ik zou er inderdaad lekker van genieten en je er niet teveel zorgen over maken.

[JLC]

Allereerst wens ik je heel veel sterkte met het verlies van je zoontje.


Zelf denk ik dat katten wel kunnen voelen als je verdrietig bent. Disney voelt aan dat er iets mis is. Katten zijn volgens mij sowieso erg gevoelig voor sfeer in huis.

[Tazke]

Ook van mij uit heel veel sterkte gewenst.

Ik ben er praktisch van overtuigd dat Disney aan voelt dat er iets met je aan de hand is. Katten zijn zeer gevoelig voor dat soort dingen.

Heel veel sterkte en geniet van Disney.

[Boomer]

Ook van mij heel veel sterkte !

Dier ( en dan bedoel ik de meeste dieren) kunnen heel goed je gevoel en verdriet aanvoelen. Dit heb ik al meerdere malen meegemaakt.
Ik noem het maar hun extra zintuig.

[Sannie_xx]

Allereerst wil ik je veel sterkte wensen met je verlies. Dat zal zeker een groot verdriet zijn geweest.

Ten tweede sluit ik me erbij aan dat katten (maar ook andere dieren wel) heftige gevoelens 'aanvoelen'. Mijn katten hangen ook meer bij me als ik even verdrietig ben. De hond van mijn ouders deed dat ook altijd.
Ik heb ook al eens een heel verdrietig huisgenootje op mijn kamer gehad. Daar zat Mouse ook meteen bij op schoot te 'troosten'.

Met pijn ken ik het ook; toen ik jaren geleden mijn enkelband scheurde tijdens het sporten, ging de hond altijd precies tegen mijn zere enkel aan liggen en er likjes op geven.

Er zal wel een verklaarbare reden voor zijn, maar inderdaad; wie weet een zintuig dat sterker is dan dat van ons. Er zijn immers ook mensen die stemmingen meteen aanvoelen. Ik denk dat dit bij dieren wat normaler is.

[Roosje]

Heel veel sterkte met het verlies van je zoontje!

Eigenlijk een beetje het zelfde antwoord als al het bovenstaande, waarschijnlijk voelt ie inderdaad aan dat je verdrietig bent, dus ik zou lekker met hem blijven knuffelen.

Ik kon het een paar dagen geleden ook heel goed merken aan Rosa, na een flinke ruzie met m'n vriend was ik even bij haar gaan zitten en ze liet zich helemaal platknuffelen, terwijl ze normaal gesproken helemaal niet geknuffeld wil worden tenzij ze zelf een knuffel komt halen...

Probeer gewoon een beetje te genieten van die lieverd die z'n best doet om je je een beetje beter te laten voelen.

[Mac]

Ik denk dat het ook heel waardevol kan zijn als jouw kat, na een dergelijke impact, met je mee kan leven, en je geeft het zelf al aan, je kan nu beter communiceren met je kat. Op deze manier kan je het ook beter verwerken, zelfs nu met je huisdier.

Sterkte ermee!

[marian2778]

Allemaal in ieder geval bedankt voor jullie medeleven...

Ik vind het ook echt niet erg, dat hij nu zo aanhankelijk is . Disney is een kat, die kwam als hij zin had even bij je buurten, een kusje brengen, en dan ging ie weer zijn eigen gang. Dus het is nu zo'n ommezwaai. Zo ken ik hem gewoon niet. Maar ik geniet er wel van. Ik hoop alleen dat ik mijn verdriet niet op hem overdraag.

Maar ik heb wel geleerd, dat katten vreemde dieren blijven. Als je denkt dat je ze door en door kent.... Je gaat alleen maar meer van ze houden!

xxx Marian

[Umimeis]

Wat ontzettend naar dat je je zoontje heb verloren, ik wens je veel sterkte toegewenst de komende periodes.

Ik sluit me bij de rest aan. Vooral katten en honden zijn erg gevoelig voor de sfeer die er op dat moment heerst in huis.
In jullie geval is dat verdriet.
Toen mijn oma doodziek op de bank lag (ze had kanker) waren mijn ouders op dat moment daar aan het logeren want we wonen ver van hun vandaan en konden niet zo vaak bij haar en mijn opa zijn.
Ze hadden hun hond meegenomen en die week niet van mijn oma's zijde. Ze bleef de hele tijd bij haar waken en likte haar handen af. Dit was haar manier om m'n oma te troosten.

Zelf vind ik het ook fijn om door hun hond of mijn katten getroost te worden.
Toen het anderhalf jaar geleden uit ging met mijn ex, ging ik tijdelijk weer bij mijn ouders wonen.
Ik had toen ook veel last van huilbuien en dan kwam Aslynn, de hond van mijn ouders me ook troosten.
Ze likte zelfs m'n tranen van m'n wangen.

Ik zou Disney gewoon z'n gang laten gaan en jou lekker troosten in deze periode.