Meevechten

[Sandra W]

Mijn poes Noortje is niet zo gesteld op het gezelschap van andere katten en gaat daarom het liefst met een boog om ze heen, maar als er een klein gevechtje is tussen mijn andere katten is ze er als de kippen bij om ook mee te gaan vechten. Het maakt haar dan helemaal niet uit wie er met wie vecht, maar ze duikt gewoon op de verliezende partij (die steeds verschillend is) om die een extra aframmeling te geven.

Het is zelfs zo extreem dat als ze ligt te slapen in de woonkamer en mijn andere katten vechten eventjes in de slaapkamer ze er als een gek heen rent met een dikke staart en dan zonder pardon bovenop de verliezer springt om er mee te vechten, zodat het dan twee tegen één is. Zodra de andere katten echter stoppen met vechten stopt ze ook, want ze redt het niet in haar eentje.

Ik heb dit gedrag nog nooit eerder gezien, zelfs niet in het asiel waar grote katten gedwongen worden samen te leven en ik vind het ook erg vreemd, aangezien het gevecht helemaal haar zaak niet is en ze zich er toch mee bemoeit. Gelukkig zijn het hele korte gevechtjes en hoef ik verder niet in te grijpen, al is mijn oude kat Poeske nu helaas wel als de dood van haar en leeft deze nu op de TV-kast .

Is dit een kat die vechten gewoon leuk vindt of is ze misschien toch gefrustreerd omdat ze met andere katten samen moet leven en is dit haar uitlaatklep? Misschien dat iemand anders dit herkent of een logische verklaring heeft.

groeten,
Sandra

[Hilda]

Een verklaring is er volgens mij nooit als het om kattengedrag gaat. onvoorspelbare monsters zijn het maar daarom juist zo leuk
Hier wordt ook vaak meegevochten door anderen wanneer er twee ruzie maken,dus herkennen doe ik het zeker wel.
Ik denk dat het bij katten die niks met andere katten te maken willen hebben juist goed uitpakt als je met iemand meevecht.
Het geeft je aanzien,vooral als je de verliezer pakt want dat maakt jou ook winnaar en je ziet aan je oude kat Poeske dat het werkt.
Zij is bang voor haar en laat haar met rust.
Stom voorbeeld misschien maar vroeger klierden de jongens hier de meisjes vaak met spinnen op het schoolplein en als ze door hadden dat je er
bang voor was was je de l*l!
Ik was als de dood voor spinnen maar deed er altijd een kleint spinnetje in een webje die ik dan via zo'n krom takje vast hielt en dan rende ik mee om
anderen bang te maken.Dit zorgde ervoor dat ik niet iemand met een joekel achter me aan kreeg omdat ze dachten dat ik er niet bang voor was.
Ik hoop dat je m'n vergelijking een beetje snapt mbt het gedrag van Noortje
Zou een verklaring kunnen zijn?

[rieneke]

heel moeilijk daar iets over te zeggen zonder de kat te zien.
als het frustratie is zou je stress-signalen moeten zien bij observatie.
bek aflikken, tongelen, pootje heffen, veel gapen, rimpelingen van het vel?
observeer haar eens goed.
wat de reden ook is, het zal niet zijn omdat ze het leuk vindt om te vechten.
katten jagen alleen, en kunnen zich geen verwondingen permitteren.
in principe zullen ze gevechten dus altijd vermijden als het even kan, of er moeten grotere belangen op het spel staan.

sneu trouwens voor poeske!
misschien is zij gebaat bij telizen?

[Sandra W]

Het gekke is nu juist dat Noortje totaal niet gestresst is t.o.v de andere katten. Ze slaapt veel en vertoont geen van de gedragingen die je omschrijft (speekselen, gapen, bek aflikken enz.). Als ze een andere kat in haar buurt ziet dan loopt ze weg, maar als de katers de confrontatie met haar aangaan verkoopt ze ze een flinke mep zodat ze afdruipen. Die katten zijn dan ook totaal niet bang van haar en zij ook niet van hen.

Zolang Tristan en Tiwaz dus geen ruzie maken en Noortje daarop reageert is het rustig in huis, maar o wee als er iets gebeurt dan duikt ze er bovenop. Het jammere is dat dit gedrag van Noortje voor onrust in mijn huis zorgt en Poeske reageert hier heel sterk op, waardoor ze angst uitstraalt en daarom juist de pineut is als ze Tristan of Noortje tegenkomt.

Ze heeft zich daarom op de kast teruggetrokken en komt alleen nog naar beneden om te eten en naar de kattenbak te gaan. Gelukkig slaapt ze 's-nachts nog wel op mijn bed samen met Tristan en Tiwaz, want ze is niet bang van hen.

Nu is Poeske altijd al een stresskat geweest, zelfs toen ze nog alleen was en heeft ze ook Clomicalm gehad, maar daar reageerde ze te sterk op zodat ze alleen nog maar in een trance lag, dus daar moest ik helaas mee stoppen. Zolang Poeske op de kast ligt (met een dekentje) lijkt ze het prima naar haar zin te hebben, maar ik heb toch liever dat ze gewoon door het huis kan lopen.

Ik hoop dat de katers snel dikke vrienden worden (dat ziet er gelukkig heel goed uit), zodat Noortje geen reden meer heeft om te vechten en misschien ook wat normaler op Poeske gaat reageren en andersom. Ik zal de dierenarts trouwens om Telizen vragen voor Poeske (en misschien zelfs voor Noortje).

Als er nog adviezen op tips zijn dan heel erg graag, want dit gaat nu niet helemaal naar wens!

groeten,
Sandra

[rieneke]

zo te horen was de dosis clomicalm mss te hoog?
maar voor een ouder katjes, met waarschijnlijk niet al te beste nieren, zou het niet m'n eerste keus zijn.
hopelijk helpt de telizen.
overigens, ze heeft nog een eigen territorium (de kast), en kan hier heel gelukkig mee zijn.
maar kan me voorstellen dat je haar liever wat vrijer ziet.
al weten we niet waarom floor dit gedrag vertoont, je kan natuurlijk wel iets aan de prikkel proberen te veranderen, dus proberen schermutselingen te vermijden.
aai je katers veel, beurtelings en langs de flanken.
eventueel kan je felifriend inzetten.
geef de jongens lekkere hapjes in elkaars nabijheid.
hoe eerder ze overeen komen, hoe beter.
vaak begint een schermutseling met dreigen en staren.
onderbreek dit meteen als je het ziet, door het oogcontact te verbreken dmv een krant of kussen, vaak druipen ze dan af.
hopelijk heb je hier iets aan

[Sandra W]

Ik doe de dingen die je beschrijft al en dat werkt ook heel goed. Normaal gesproken gaan Tristan en Tiwaz heel leuk met elkaar om (elkaar likken, uit het zelfde bord eten enz.), alleen soms doen ze even wat minder lief naar elkaar. Op zich zou ik daar dus totaal niet wakker van liggen, maar jammergenoeg heeft dit via Noortje effect op Poeske en dat vind ik heel naar voor haar.

Ik hoop toch dat ze zich uiteindelijk weer wat vrijer in huis zal gaan gedragen, maar ik blijf het gedrag van Noortje echt heel apart vinden....

groeten,
Sandra

PS: die Clomicalm heeft ze jaren geleden geslikt voor iets totaal anders, nu zou ik dat niet meer aan haar geven.

[Sandra W]

Nu mijn katten ongeveer 3 maanden samen zijn even een update: het meevechten van Noortje is helemaal gestopt, aangezien Tristan en Tiwaz niet meer met elkaar vechten, dus dat is heel fijn, al blijf ik het heel apart gedrag van haar vinden.

Dit betekent dus dat Tristan, Noortje en Tiwaz hun evenwicht hebben gevonden, maar dit geldt helaas totaal niet voor Poeske. Ze straalt heel veel angst en stress uit als ze van de TV-kast komt en daar reageert vooral Tristan heel sterk op. Hij jaagt haar daarom ook op als ze van de kast komt en zo wordt ze alleen maar angstiger. Gek genoeg slapen ze 's-nachts wel gewoon rustig een halve meter van elkaar op mijn bed.

Ik vind dit heel naar voor haar en vooral ook omdat ze nu al een paar keer op haar dekentje heeft gepoept en geplast omdat ze niet naar beneden durfte om rustig naar de kattenbak te gaan. Als ik vrij ben speel ik dus scheidsrechter tussen die twee door Tristan even in de slaapkamer te doen om haar ook wat ruimte te geven om rustig naar de bak te gaan, maar als ik werk kan dit natuurlijk niet, met de ongelukjes als gevolg.

Ik heb dus het verdrietig besluit genomen om voor Tristan, die veruit het makkelijkst en het aanhankelijkst is, een nieuw huis te vinden, zodat de drie overgebleven "kneusjes" meer rust krijgen. Dit zal echter niet zo makkelijk zijn aangezien hij in het begin wat afwachtend oogt, dus als iemand nog een goede tip heeft om alle katten te helpen dan hoor ik het graag.

groeten,
Sandra

[rieneke]

jeetje sandra, wat een verschrikkelijk moeilijk besluit!
heel veel sterkte!

[Muizenis]

Je zit in een lastig parket. Maar één van de katten weg doen, Tristan, is wel heel erg drastisch! Wat ik er uit opmaak is dat jouw bed/slaapkamer de neutrale zone is. Daar zou je gebruik van moeten kunnen maken Blijkbaar zien ze dat als jouw territorium en zijn ze daar allevier ondergeschikt, aan jou! Zou het een idee zijn om (voorlopig) de katten in die kamer samen op te sluiten wanneer jij er niet bent? Ze worden dan gedwongen om in een kleine ruimte samen te zijn waarin geen van hen de baas is. Om ze onderling af te leiden zou je wat druppeltjes Valeriaan ( is ze weer met d'r V. ) kunnen sprenkelen.

Groet, Pauline

[Sandra W]

De slaapkamer is helaas alleen een neutrale zone als ik erbij ben (net als de rest van mijn etage), want ik ben ze alle vier veruit de baas en doen ze elkaar dan dus helemaal niets. Als ik er niet ben valt Tristan Poeske dus helaas ook lastig in de slaapkamer en verdwijnt ze op de houten balken waar hij er niet bij kan (ik woon in een oud huis). Maar ik zal zeker een flesje Valeriaan kopen en dat door het huis besprekelen.

Ik heb trouwens geen haast om Tristan weg te doen, maar deze situatie is gewoonweg niet te accepteren voor Poeske, die nu dus op haar slaapplaats poept en piest! Ik vind het belang van haar groter dan van mezelf (aangezien ik Tristan wel heel erg lief vind). Ik denk dat Tristan al zo positief veranderd is dat hij ergens anders vast ook heel erg gelukkig kan zijn. Ik heb een bevriend rustig stel op het oog die hem vast heel leuk gaan vinden, maar zo niet, dan zoek ik rustig verder....

groeten,
Sandra

[rieneke]

het zou heerlijk zijn als hij bij vrienden terecht kan, dan blijf je toch in contact, en weet je hoe het hem vergaat.
soms heb je geen andere keus helaas, maar ik vind het een heel moedig besluit van je sandra, hulde!

[beestenbende]

he naamgenootje. Dit is een rot situatie waar je het belang van de poes, terecht boven op stelt. Hopelijk vindt je een goed adres voor hem en zal als dat in je kennissenkring is, hem ook nog kunnen blijven volgen. Maar inderdaad is dit een drastisch besluit. Maar ik ben ook bang dat je het wel moet doen, andes word het niet leefbaar voor poeske. Je bent zelf ervaren en kundig genoeg om hierin de juiste keuze te maken en dat doe je dan ook. Succes verder en ben benieuwd na de afloop.

[Muizenis]

Je bent zelf ervaren en kundig genoeg om hierin de juiste keuze te maken en dat doe je dan ook.

Ook de beste dokter zal voordat hij tot amputatie overgaat eerst alles wat mogelijk is afwegen en meerdere meningen vragen om het lid maar te behouden...

Maar vaak lekt het bij de loodgieter en rijdt een automonteur in een bak roest. Waarmee ik wil zeggen dat hoe bekwaam je zelf ook ergens in bent... op het moment dat jezelf met dat bijltje moet hakken je voor jezelf geen oplossing weet te vinden!

Op zo'n moment is het fijn dat de denk-tank, kattenforum genaamd, ingeschakeld kan worden

Groet, Pauline

[Sandra W]

Helemaal mee eens ! Als het je eigen katten betreft is het opeens zoooo ontzetend anders en dan heb je de wijze raad van een ander hard nodig en ben je heel blij met dit forum .

groeten,
Sandra

[lievelijn]

hee sandra! wat naar dat poeske zo te lijden heeft onder de komst van tristan... en zeker stom omdat ze zoals jij zegt snachts wel naast elkaar slapen...ik hoop dat je een oplossing hieroor vind!