Ik heb een kat Chico van 15 jaar. En sinds 3 maanden een kleintje erbij, Mika.
Mika is een heel lieve aanhankelijke kat, maar dat maakt haar ook juist heel irritant. Ze loopt telkens voor mijn voeten, wil overal bij en bovenop zijn, rent me altijd achterna en weer terug,
En als ik aan het eten ben is het helemaal een drama, ik kan haar 20 keer weg duwen, maar ze geeft het gewoon niet op,ze klimt het liefste in mijn bord.
ook haalt ze vuikniszakken leeg, klimt overal op en maakt de grootste rommel ooit!! Chico daarentegen is een heel gemakkelijke, lieve kat die ook aandacht wil, maar geen vervelend gedrag vertoont..
Iemand een oplossing voor mij??
mijn kat is IRRITANT!!
Haha, wat jij beschrijft zijn helaas de streken van een kittentje 
. Dit is heel gewoon gedrag en dat zal ze nog wel even volhouden tot ze uit de pubertijd is (als ze ongeveer anderhalf jaar oud is), maar sommige katten blijven nog veel langer actief en speels.
Je kittentje heeft niet veel aanspraak bij je oudere kater, want daarvoor is het leeftijdsverschil te groot, dus wil ze gewoon graag met jou spelen, wat dat betreft is het net een klein kind
.
Je zou er een kittentje bij kunnen nemen zodat ze wat meer aanspraak heeft en anders kun je niets anders doen dan veel met haar spelen en wachten tot ze ouder en dus rustiger wordt. Verder helpt steriliseren vaak ook wat en haar naar buiten laten gaan, zodat ze daar haar energie kwijt kan (uiteraard als ze oud genoeg is, gesteriliseerd is en als het veilig is).
groeten,
Sandra
. Dit is heel gewoon gedrag en dat zal ze nog wel even volhouden tot ze uit de pubertijd is (als ze ongeveer anderhalf jaar oud is), maar sommige katten blijven nog veel langer actief en speels.Je kittentje heeft niet veel aanspraak bij je oudere kater, want daarvoor is het leeftijdsverschil te groot, dus wil ze gewoon graag met jou spelen, wat dat betreft is het net een klein kind
.Je zou er een kittentje bij kunnen nemen zodat ze wat meer aanspraak heeft en anders kun je niets anders doen dan veel met haar spelen en wachten tot ze ouder en dus rustiger wordt. Verder helpt steriliseren vaak ook wat en haar naar buiten laten gaan, zodat ze daar haar energie kwijt kan (uiteraard als ze oud genoeg is, gesteriliseerd is en als het veilig is).
groeten,
Sandra
Oh ja, dit is overduidelijk kittengedrag!! Welkom op het forum trouwens!
Ik herken dit heel erg van onze Tux; ook altijd overal tussen, op en onder, het liefst voor je voeten en dát het liefst als je ernstige haast hebt. En treintje spelen, voortdurend treintje spelen...ik denk wel eens dat ik kattenvoer op mijn hielen heb zitten!
Hier is maar één oplossing voor...con-se-quent blijven. Het zijn net kleine kinderen; ze testen je tot op het naatje uit tot hoever ze kunnen gaan. 1 Tip; laat de kat nooit of te nimmer winnen; nee is nee, en jij bent de baas!! Katten maken graag hun eigen regels en doen graag net alsof ze jou niet zien staan.
Mijn vriend en ik zeggen altijd; "het is dat katten hun middelvinger niet op kunnen steken, anders deden ze het heel de dag!
Nee, hier is echt maar een oplossing voor; met het hele gezin rond de tafel, en heel duidelijk de huisregels afspreken. En daarna? Een zero-tolerance beleid invoeren en eindeloos consequent blijven....zij tot op het gaatje? Dan jij ook!!
Niet op de tafel? Dan nooit op de tafel.
Niet krabben aan de vloerbedekking? Dan ook niet doen alsof je het niet ziet.
Wij hebben hier de vaste huisregel dat de katten niet op de salontafel mogen. Nooit. Daar eten wij aan, en ik hou er niet van als mijn katten van mijn bord staan te snaaien. En ja, alles wat je niet mag, is des te interessanter, daarom deed ons kleine mannetje Tux heel de tijd pogingen om op die tafel te komen. We hebben hem een keer drie uur lang elke dertig seconden (serieus!) van die tafel moeten plukken. Het heeft héél lang geduurd (om het uur wisselden Ruud en ik van "kinderdienst"
), maar we hebben wel gewonnen.
En nu? Tux zit nog héél af en toe op de tafel, maar dan hoeven we maar met onze vingers te knippen of hij springt eraf.
Ons meisje Metzli is twee, dus haar hoeven we alleen maar te vragen van; "Ga er eens af meiske," en ze springt er meteen af.
Afijn, mijn punt is duidelijk geloof ik...heel veel plezier met je katten...en succes verder!
Laat je nog even weten hoe het verder gaat?
Groetjes, Luuntje.
Ik herken dit heel erg van onze Tux; ook altijd overal tussen, op en onder, het liefst voor je voeten en dát het liefst als je ernstige haast hebt. En treintje spelen, voortdurend treintje spelen...ik denk wel eens dat ik kattenvoer op mijn hielen heb zitten!
Hier is maar één oplossing voor...con-se-quent blijven. Het zijn net kleine kinderen; ze testen je tot op het naatje uit tot hoever ze kunnen gaan. 1 Tip; laat de kat nooit of te nimmer winnen; nee is nee, en jij bent de baas!! Katten maken graag hun eigen regels en doen graag net alsof ze jou niet zien staan.
Mijn vriend en ik zeggen altijd; "het is dat katten hun middelvinger niet op kunnen steken, anders deden ze het heel de dag!
Nee, hier is echt maar een oplossing voor; met het hele gezin rond de tafel, en heel duidelijk de huisregels afspreken. En daarna? Een zero-tolerance beleid invoeren en eindeloos consequent blijven....zij tot op het gaatje? Dan jij ook!!
Niet op de tafel? Dan nooit op de tafel.
Niet krabben aan de vloerbedekking? Dan ook niet doen alsof je het niet ziet.
Wij hebben hier de vaste huisregel dat de katten niet op de salontafel mogen. Nooit. Daar eten wij aan, en ik hou er niet van als mijn katten van mijn bord staan te snaaien. En ja, alles wat je niet mag, is des te interessanter, daarom deed ons kleine mannetje Tux heel de tijd pogingen om op die tafel te komen. We hebben hem een keer drie uur lang elke dertig seconden (serieus!) van die tafel moeten plukken. Het heeft héél lang geduurd (om het uur wisselden Ruud en ik van "kinderdienst"
), maar we hebben wel gewonnen.En nu? Tux zit nog héél af en toe op de tafel, maar dan hoeven we maar met onze vingers te knippen of hij springt eraf.
Ons meisje Metzli is twee, dus haar hoeven we alleen maar te vragen van; "Ga er eens af meiske," en ze springt er meteen af.
Afijn, mijn punt is duidelijk geloof ik...heel veel plezier met je katten...en succes verder!
Laat je nog even weten hoe het verder gaat?
Groetjes, Luuntje.
De kat zei: "Ik ben geen vriend en geen dienaar. Ik ben een kat die gaat en staat waar hij wil en ik wil in jouw hol komen wonen."
Bedankt voor de adviezen.
en een kitten is inderdaad bijna hetzelfde als een kind (ik werk namelijk met kinderen) maar dan nog een stuk volhardener!!
Op het moment volgt Mika mijn vingers op t toetsenbord en valt tegelijkertijd mijn tenen aan..prettig..
Ik ben best concequent, alleen ben ik niet altijd thuis..
En buiten komt Mika alleen in de achtertuin maar daar is ze na 10x 5 sec. ook op uitgekeken!
Met Chico, de oudste, heb ik dit gedrag nooit gekend.
Hij was altijd superlief en rustig, heb hem niets af hoeven leren!
Misschien kan het schelen dat Mika een wild katje is en Chico een raskat??
Ik hoop dat de kittenpuberteit zo voorbij is..want pffft! lastig...opvoeden...
en een kitten is inderdaad bijna hetzelfde als een kind (ik werk namelijk met kinderen) maar dan nog een stuk volhardener!!
Op het moment volgt Mika mijn vingers op t toetsenbord en valt tegelijkertijd mijn tenen aan..prettig..
Ik ben best concequent, alleen ben ik niet altijd thuis..
En buiten komt Mika alleen in de achtertuin maar daar is ze na 10x 5 sec. ook op uitgekeken!
Met Chico, de oudste, heb ik dit gedrag nooit gekend.
Hij was altijd superlief en rustig, heb hem niets af hoeven leren!
Misschien kan het schelen dat Mika een wild katje is en Chico een raskat??
Ik hoop dat de kittenpuberteit zo voorbij is..want pffft! lastig...opvoeden...
Dat kan zeker schelen, want raskatten worden niet alleen op hun uiterlijk gefokt, maar ook op hun karaktertrekken. Ze zijn daardoor (over het algemeen) heel rustig, zachtaardig en aanhankelijk (afhankelijk natuurlijk van de rassoort). Wilde katjes daarentegen zijn vaak veel energiek, fel en speels, aangezien ze rechtstreeks uit de natuur komen en voorbereid zijn op een heel zelfstandig leven.mika schreef:Met Chico, de oudste, heb ik dit gedrag nooit gekend. Hij was altijd superlief en rustig, heb hem niets af hoeven leren! Misschien kan het schelen dat Mika een wild katje is en Chico een raskat??
Toch vind ik de combinatie tussen een oude raskat en een wild kittentje zoals bij jullie niet zo gunstig, aangezien je kittentje bij hem haar energie niet kwijt kan, dus ik raad je zeker aan over nog een HTK-kittentje erbij na te denken.
groeten,
Sandra
Denk dat ik nog een katje erbij niet aankan hoor, ze eten me een rib uit mijn lijf haha!!
Maar met Chico en Mika samen gaat het heel erg goed! Ze spelen samen (al is Mika wel iets speelser en gebruikt zij haar nageltjes) en ze slapen vaak ook samen.
Mika volgt Chico ook overal...
Heb niet het idee dat zij het samen niet fijn hebben!!
Maar met Chico en Mika samen gaat het heel erg goed! Ze spelen samen (al is Mika wel iets speelser en gebruikt zij haar nageltjes) en ze slapen vaak ook samen.
Mika volgt Chico ook overal...
Heb niet het idee dat zij het samen niet fijn hebben!!
-
wendy dirk
- Huiskat
- Berichten: 71
- Lid geworden op: 04 sep 2007 16:40
Hoi
Dirk was in het begin ook behoorlijk ondeugend maar ja zoals al meer is gezegd dit hoort erbij.
Ik probeerde wel op de tijden dat ik thuis was ook lekker met hem te spelen.
Ze hebben in het begin toch wat meer aandacht nodig en hebben behoorlijk wat energie wat ze kwijt moeten.
Maar na een tijdje kon ik wel merken dat hij meer alleen ging spelen en mij meer met rust ging laten.
En ja als je 1keer iets toelaat bij een kat dan vergeten ze dat echt noooit meer!
Nou succes ermee.
Groetjes wendy.
Dirk was in het begin ook behoorlijk ondeugend maar ja zoals al meer is gezegd dit hoort erbij.
Ik probeerde wel op de tijden dat ik thuis was ook lekker met hem te spelen.
Ze hebben in het begin toch wat meer aandacht nodig en hebben behoorlijk wat energie wat ze kwijt moeten.
Maar na een tijdje kon ik wel merken dat hij meer alleen ging spelen en mij meer met rust ging laten.
En ja als je 1keer iets toelaat bij een kat dan vergeten ze dat echt noooit meer!
Nou succes ermee.
Groetjes wendy.
Hallo, ik heb zelf ook twee katten. Spencer, van bijna 3 jaar en Rosie, van bijna 1 jaar. Spencer is een hele rustige lieve kat. Rosie is lief en aanhankelijk, maar wat meer de wildebras in huis. Soms wordt ik er gek van! Ze vreet alles. Haalt van alles uit de keuken en uit tassen en verdedigt dit dan als haar prooi! tegenwoordig heeft ze weer wat nieuws. Geen eten wat ze mee pikt maar sponsen. Schuursponsjes, grote sponzen, oud of nieuw, het maakt niet uit. Ik vind ze overal. Nadeel alleen is dat ze er ook echt van probeert te eten. Inmiddels laat ik ze dus ook niet meer slingeren. Maar gisteren had ze er weer 1 gevonden. Echt waar ze hem vandaan haalde, ik heb het niet gemerkt, terwijl ik in de keuken was. In elk geval, ze had al snel door dat ik haar prooi af wilde pakken en rende snel weg. Gevolg was een lange achtervolging door het huis, naar buiten, door het kattenluikje, ik omlopen...Toen ik haar eindelijk had, wilde ze echt niet loslaten. Ik heb echt haar kaak los moeten wrikken en ondertussen grommen, haha!
Ik denk dat we een harder en consequenter beleid moeten gaan voeren, dan dat we bij Spencer deden. Bij hem voldstond het maar bij Rosie is het hardnekkiger. Het is niet alleen meer schattig kittengedrag. Denk dan ook dat het aan karakter van de poes kan liggen...
Succes met je dondersteen!
Ik denk dat we een harder en consequenter beleid moeten gaan voeren, dan dat we bij Spencer deden. Bij hem voldstond het maar bij Rosie is het hardnekkiger. Het is niet alleen meer schattig kittengedrag. Denk dan ook dat het aan karakter van de poes kan liggen...
Succes met je dondersteen!
Liefs Piekje
Ik raad je sterk aan om nog sterker op te letten bij de sponsen, want als ze per ongeluk toch een stukje heeft opgegeten en dit in haar maag terecht gekomen is werkt het daar ook als een spons en zuigt al het vocht op. Het stukje spons wordt dan een stuk groter en kan ernstige schade aanrichten of zelfs dodelijk zijn. Ik wil je niet bang maken, maar toch wel even extra waarschuwen.
groeten,
Sandra
groeten,
Sandra
Juist heel goed van je toch? Ik dacht dat ze er eerst gewoon mee speelde, maar na enige observatie porbeerde ze er toch iets van te eten, daarna heb ik alle sponzen opgeborgen. Ik ontdekte trouwens vanmorgen waar Rosie die spons van afgelopen week vandaan haalde: daar ligt ook altijd 1 voor het schoonmaken. Nu dus niet meer. Ik snapte het al niet, ik had het keukenkastje maar een paar seconden open gehad en het gebbruikte sponsje weer er in gedaan...Maar heb net een ronde door het huis gedaan en als het goed is zijn ze nu echt allemaal opgeborgen!!
Liefs Piekje
Haha, helaas heel herkenbaar! Hier ook zo'n mini terroristje. 
Consequent blijven inderdaad, en wat ook helpt is bewust speeltijd inlassen. Dan kan het monster wat van zijn energie kwijt, en soms helpt dat.
Wij hebben er ook een kater bij van 6, die het liefst de hele dag slaapt, dus ik ben wel blij dat Cassis hem af en toe actief houdt. Ellek voordeel heb s'n nadeel.
Consequent blijven inderdaad, en wat ook helpt is bewust speeltijd inlassen. Dan kan het monster wat van zijn energie kwijt, en soms helpt dat.
Wij hebben er ook een kater bij van 6, die het liefst de hele dag slaapt, dus ik ben wel blij dat Cassis hem af en toe actief houdt. Ellek voordeel heb s'n nadeel.
If you hold a cat by the tail you learn things you cannot learn any other way..