Hallo allemaal,
Onze Manon, een prachtige Karthuizer van 6 maanden oud, is afgelopen zondag onzacht neergekomen toen ze van ons dak sprong. Het resultaat was een gecompliceerde breuk in haar rechterachterpoot.
Maandagochtend is ze geopereerd. Men heeft een pin in haar nog jonge bot gestoken en de andere stukken met draad bijeengebonden. Een spalk moest de rest doen.
Dit was buiten het willetje van onze Manon gerekend. De verdoving was nog maar net uitgewerkt of ze ging als een gek tekeer tot de spalk er af was.
Zowel onze dierenarts als de chirurg hadden dit in hun carrière nog niet meegemaakt. Maar wij kennen het karakter van onze Manon en waren niet verbaasd.
Dus geen spalk maar 12 weken in een bench. 12 weken... pffff of beter gezegd 'help!!!!'
We hebben een grote kooi gekocht waar ze zowel op een lamswollen kussen kan liggen, een open kattenbak staat, en water en eten.
Het moet gezegd, tot hiertoe doet Manon het voortreffelijk. Ik denk dat wij het er voorlopig moeilijker mee hebben dan zij. Ze kan ons dan ook voortreffelijk bespelen en laat zich de extra aandacht welgevallen.
Maar nu mijn vraag aan jullie. Is er iemand die ervaring heeft met dergelijke complexe breuken bij jonge katten en/of iemand die ervaring heeft met katten zo lang in een bench te houden?
Alle tips zijn welkom!
Aranea
Leven in een bench
Leven in een bench
Eerst eten dan de moraal
-
Admin
- Administrator
- Berichten: 1915
- Lid geworden op: 18 mar 2003 01:33
- Locatie: Den Haag
- Contacteer:
Welkom op dit forum Aranea,
Onze kat moest een paar weken met een spalk en deze zat zo goed vast dat hij er wel mee moest leren omgaan. Niet veel later rende hij er zelfs mee.
Is er niet een mogelijkheid om de spalk groter te maken zodat deze vaster zit om het lichaam? Twaalf weken is erg lang om in een heel kleine ruimte door te brengen en lijkt mij voor de rest van haar lichaam ook niet bepaald goed. Zo'n opsluiting zal ook de psyche van een kat geen goed doen, al ben ik geen dokter.
Persoonlijk zou ik naar alternatieven zoeken waarbij de kat toch vrij is en de bench als allerlaatste 'redmiddel' beschouwen. Ongetwijfeld zijn er dierenartsen die zich gespecialiseerd hebben in spalken en protheses voor dieren en die je vast verder kunnen helpen.
Ook kun je de mogelijkheid onderzoeken van de spalk ism een kalmeringsmiddel zoals Clomicalm, zodat zij de spalk leert tolereren zonder in paniek te raken.
Onze kat moest een paar weken met een spalk en deze zat zo goed vast dat hij er wel mee moest leren omgaan. Niet veel later rende hij er zelfs mee.
Is er niet een mogelijkheid om de spalk groter te maken zodat deze vaster zit om het lichaam? Twaalf weken is erg lang om in een heel kleine ruimte door te brengen en lijkt mij voor de rest van haar lichaam ook niet bepaald goed. Zo'n opsluiting zal ook de psyche van een kat geen goed doen, al ben ik geen dokter.
Persoonlijk zou ik naar alternatieven zoeken waarbij de kat toch vrij is en de bench als allerlaatste 'redmiddel' beschouwen. Ongetwijfeld zijn er dierenartsen die zich gespecialiseerd hebben in spalken en protheses voor dieren en die je vast verder kunnen helpen.
Ook kun je de mogelijkheid onderzoeken van de spalk ism een kalmeringsmiddel zoals Clomicalm, zodat zij de spalk leert tolereren zonder in paniek te raken.
"We moesten de kinderen helaas wegdoen, omdat onze katten allergisch bleken te zijn."
Hoi Aranea,
Wat zielig voor jullie Manon
, lijkt me ook moeilijk om aan te zien. Hier vind je trouwens het verhaal van Flanna (van Wieke), zij moest ook zes weken in een bench nadat ze was gevallen, misschien vind je er wat tips.
Heel veel sterkte in ieder geval!
Groetjes,
Wendy
Wat zielig voor jullie Manon
, lijkt me ook moeilijk om aan te zien. Hier vind je trouwens het verhaal van Flanna (van Wieke), zij moest ook zes weken in een bench nadat ze was gevallen, misschien vind je er wat tips.Heel veel sterkte in ieder geval!
Groetjes,
Wendy
Wendy schrijft het hierboven al, maar wij hebben ook zoiets gehad met Flanna. Ze moest 6 weken in de bench, maar ehhh... we hebben het 3 dagen volgehouden. 
Het was echt een ramp. Ze deed niets dan jammeren, huilen en schreeuwen en begon te hyperventileren van de woede en de stress.
Ik vind het idee van Roland (onze admin
) wel een goede. 12 weken bench lijkt me geen pretje. 
Het was echt een ramp. Ze deed niets dan jammeren, huilen en schreeuwen en begon te hyperventileren van de woede en de stress. Ik vind het idee van Roland (onze admin
) wel een goede. 12 weken bench lijkt me geen pretje. Bedankt voor jullie snelle reacties!
Wij hadden nooit kunnen denken dat juist Manon iets zou breken. Als je haar vastpakt voelt ze aan als één rubberen pees. Zo gespierd en zo sterk is ons beestje. Blijkbaar is het juist deze pezige constitutie dat zij het klaarspeelt tot twee maal toe een vakkundig aangebrachte spalk te verwijderen. De chirurg is echt enig in haar vak en staat voor een raadsel.
Manon is de reïncarnatie van Houdini.
Voorlopig zijn we als gekken in de weer. Nu met het goede weer zeul ik heel het gevaarte in de tuin. Onder de pergola en beschut tegen de zon kan ze genieten van haar favoriete plekken. Zolang we in de buurt zijn, zij al onze bewegingen kan volgen, blijft ze tamelijk rustig.
Enkel haar zus zit te jammeren omdat ze haar speelkameraadje kwijt is. Zij, Nerrivik (een Noorse boskat), begrijpt er niets van. Ze is ook stik jaloers op die kooi (die aandacht natuurlijk) en als we het deurtje even openzetten om die Manon een knuffel te geven, glipt Nerrivik in de kooi.
Kortom tot hiertoe valt het nog mee. Ik heb ook een kleine bench gekocht waarmee we ze naar de slaapkamer kunnen meenemen. Manon sliep immers altijd mee op bed tussen ons in.
Je ziet we zijn goed gek! Manon laat het zich allemaal welgevallen. De wonde geneest ook ongelooflijk snel. Het pootje is al zo goed als ontzweld. Van pijn lijkt er geen sprake meer. Ze slaapt echter wel heel veel voor haar doen.
Dus voorlopig is het allemaal nog dragelijk. Ik zit enkel te wachten op het moment dat ze zich terug springlevend voelt en dit ook wil laten zien.
Onze hoop ligt iewat bij de volgende controle bij de chirurg na 3 weken. Indien de foto's aantonen dat het allemaal goed heelt, kan ze misschien vroeger uit haar kooi.
Nogmaals,
bedankt voor jullie reacties en tips zijn nog altijd welkom.
Wij hadden nooit kunnen denken dat juist Manon iets zou breken. Als je haar vastpakt voelt ze aan als één rubberen pees. Zo gespierd en zo sterk is ons beestje. Blijkbaar is het juist deze pezige constitutie dat zij het klaarspeelt tot twee maal toe een vakkundig aangebrachte spalk te verwijderen. De chirurg is echt enig in haar vak en staat voor een raadsel.
Manon is de reïncarnatie van Houdini.
Voorlopig zijn we als gekken in de weer. Nu met het goede weer zeul ik heel het gevaarte in de tuin. Onder de pergola en beschut tegen de zon kan ze genieten van haar favoriete plekken. Zolang we in de buurt zijn, zij al onze bewegingen kan volgen, blijft ze tamelijk rustig.
Enkel haar zus zit te jammeren omdat ze haar speelkameraadje kwijt is. Zij, Nerrivik (een Noorse boskat), begrijpt er niets van. Ze is ook stik jaloers op die kooi (die aandacht natuurlijk) en als we het deurtje even openzetten om die Manon een knuffel te geven, glipt Nerrivik in de kooi.
Kortom tot hiertoe valt het nog mee. Ik heb ook een kleine bench gekocht waarmee we ze naar de slaapkamer kunnen meenemen. Manon sliep immers altijd mee op bed tussen ons in.
Je ziet we zijn goed gek! Manon laat het zich allemaal welgevallen. De wonde geneest ook ongelooflijk snel. Het pootje is al zo goed als ontzweld. Van pijn lijkt er geen sprake meer. Ze slaapt echter wel heel veel voor haar doen.
Dus voorlopig is het allemaal nog dragelijk. Ik zit enkel te wachten op het moment dat ze zich terug springlevend voelt en dit ook wil laten zien.
Onze hoop ligt iewat bij de volgende controle bij de chirurg na 3 weken. Indien de foto's aantonen dat het allemaal goed heelt, kan ze misschien vroeger uit haar kooi.
Nogmaals,
bedankt voor jullie reacties en tips zijn nog altijd welkom.
Eerst eten dan de moraal
In een asiel zitten katten ook vaak weken in een hokje zonder hierdoor gek te worden, dus het is wel te doen voor een kat. Ook al is het voor de ene kat natuurlijk veel zwaarder dan voor de andere en zeker voor actieve buitenkatten.
In de ziekenboeg van een asiel heb ik meerdere katten met gecompliceerde breuken meegemaakt (zoals een gebroken pootje, gebroken kaak, gebroken heup, amputatie van een pootje enz.) en die moesten vaak heel lang (vaak enkele maanden) in hun hok blijven zonder eruit te mogen. Ook deze katten hebben dit allemaal heelhuids doorstaan en hebben er gelukkig geen psychische schade aan overgehouden. Ik hoop dat ik je hiermee een beetje gerustgesteld heb.
Uit jouw verhaal lees ik dat jouw katje gelukkig niets aan aandacht te kort komt, dus ik vertrouw erop dat hij deze lange tijd in de bench goed door zal komen, maar ik duim natuurlijk met jullie mee dat alles goed gaat en dat hij er sneller uit kan.
groeten,
Sandra
In de ziekenboeg van een asiel heb ik meerdere katten met gecompliceerde breuken meegemaakt (zoals een gebroken pootje, gebroken kaak, gebroken heup, amputatie van een pootje enz.) en die moesten vaak heel lang (vaak enkele maanden) in hun hok blijven zonder eruit te mogen. Ook deze katten hebben dit allemaal heelhuids doorstaan en hebben er gelukkig geen psychische schade aan overgehouden. Ik hoop dat ik je hiermee een beetje gerustgesteld heb.
Uit jouw verhaal lees ik dat jouw katje gelukkig niets aan aandacht te kort komt, dus ik vertrouw erop dat hij deze lange tijd in de bench goed door zal komen, maar ik duim natuurlijk met jullie mee dat alles goed gaat en dat hij er sneller uit kan.
groeten,
Sandra
Even een update.
Manon zit zich uitgebreid te wassen. Op een meter afstand zit ik in de zetel haar te bekijken.
Wat een wonderlijk beestje. Zo'n duveltje, zo wild,... een week geleden tartte ze nog met alle wetten van de zwaartekracht. Nu ligt ze al dagen in haar bench: rustig, braaf. Het lijkt haar niet te deren. Zelfs als we het deurtje opendoen om haar eens goed te knuffelen of de boel op te frissen maakt ze geen aanstalten om weg te glippen. Ze heeft zich onwaarschijnlijk maar waar verzoend met dit gebeuren.
Desalniettemin weet ze ons heel goed te bespelen en wij laten dit ook toe
Als we even uit het zicht zijn laat ze haar meest klagende piepende stemmetje horen. Zo zielig!
Ze eet goed, gaat goed op haar bak, maar vooral rusten en slapen. Sinds gisteren steunt ze ook terug op haar beschadigde poot. Het pootje is volledig ontzweld en de wond is mooi gehecht (haast onzichtbaar).
Dus eigenlijk goed nieuws van Manon. Toch blijf ik het heel raar vinden hoe kalm ze is. We hadden verwacht dat ze als een gek tekeer ging gaan in die kooi. Niet dus! Of beter gezegd: voorlopig niet dus.
Wat denken jullie ervan als ik haar al eens begeleid een stapje in de wereld laat zetten? Een kwestie van de spiertjes te strekken.
groetjes
Manon zit zich uitgebreid te wassen. Op een meter afstand zit ik in de zetel haar te bekijken.
Wat een wonderlijk beestje. Zo'n duveltje, zo wild,... een week geleden tartte ze nog met alle wetten van de zwaartekracht. Nu ligt ze al dagen in haar bench: rustig, braaf. Het lijkt haar niet te deren. Zelfs als we het deurtje opendoen om haar eens goed te knuffelen of de boel op te frissen maakt ze geen aanstalten om weg te glippen. Ze heeft zich onwaarschijnlijk maar waar verzoend met dit gebeuren.
Desalniettemin weet ze ons heel goed te bespelen en wij laten dit ook toe
Als we even uit het zicht zijn laat ze haar meest klagende piepende stemmetje horen. Zo zielig!
Ze eet goed, gaat goed op haar bak, maar vooral rusten en slapen. Sinds gisteren steunt ze ook terug op haar beschadigde poot. Het pootje is volledig ontzweld en de wond is mooi gehecht (haast onzichtbaar).
Dus eigenlijk goed nieuws van Manon. Toch blijf ik het heel raar vinden hoe kalm ze is. We hadden verwacht dat ze als een gek tekeer ging gaan in die kooi. Niet dus! Of beter gezegd: voorlopig niet dus.
Wat denken jullie ervan als ik haar al eens begeleid een stapje in de wereld laat zetten? Een kwestie van de spiertjes te strekken.
groetjes
Eerst eten dan de moraal
12 dagen ver
Net even gebeld met de dierenarts. Manon moet in haar kooi blijven! Zeker 3 weken en nieuwe foto's moeten aantonen dat het bot al goed hersteld is eer ze wat meer vrijheid krijgt.
Als het zonnetje blijft schijnen, neem ik haar zo dadelijk met kooi en al mee in de tuin. Heeft ze toch wat afleiding.
Net even gebeld met de dierenarts. Manon moet in haar kooi blijven! Zeker 3 weken en nieuwe foto's moeten aantonen dat het bot al goed hersteld is eer ze wat meer vrijheid krijgt.
Als het zonnetje blijft schijnen, neem ik haar zo dadelijk met kooi en al mee in de tuin. Heeft ze toch wat afleiding.
Eerst eten dan de moraal
-
Anonymous
Volgende dinsdag worden er nieuwe foto's genomen van Manon haar poot. Als het genezingsproces goed verloopt, hopen we natuurlijk dat ze meer vrijheid gaat en mag krijgen.
Het wordt stilaan toch moeilijker voor Manon. Al ettelijke keren is ze bij het reinigen van de kooi of het eten geven, proberen weg te glippen. Het gaat blijkbaar al vrij goed met haar poot.
Buiten wat meer volume, begint ze nu ook allerlei dingen op te eten. Het koordje van één van haar speeltjes was afgerukt en verdwenen. Ik heb het iewat later uit haar poepje kunnen verwijderen. Wel 20 cm koord is door haar heen gegaan. Al blij dat het nergens in de knoop is geraakt.
Het schapenwollen matje waar ze op ligt wordt regelmatig ontdaan van enkele plukken die dan worden ingeslikt.
Volgens mij toch signalen dat ze het stilaan beu aan het worden is.
En nu voor de échte kattenliefhebbers onder ons. Je gelooft het toch niet!
Als Nerrivik van buiten komt moet ze de bench en Manon passeren. Er gaat geen enkele keer voorbij of ze stopt en legt haar poot door de tralies op Manon haar hoofd. Zo schattig!
Zo, dit was even een relaas in het verdere leven van Manon in haar bench.
Het wordt stilaan toch moeilijker voor Manon. Al ettelijke keren is ze bij het reinigen van de kooi of het eten geven, proberen weg te glippen. Het gaat blijkbaar al vrij goed met haar poot.
Buiten wat meer volume, begint ze nu ook allerlei dingen op te eten. Het koordje van één van haar speeltjes was afgerukt en verdwenen. Ik heb het iewat later uit haar poepje kunnen verwijderen. Wel 20 cm koord is door haar heen gegaan. Al blij dat het nergens in de knoop is geraakt.
Het schapenwollen matje waar ze op ligt wordt regelmatig ontdaan van enkele plukken die dan worden ingeslikt.
Volgens mij toch signalen dat ze het stilaan beu aan het worden is.
En nu voor de échte kattenliefhebbers onder ons. Je gelooft het toch niet!
Als Nerrivik van buiten komt moet ze de bench en Manon passeren. Er gaat geen enkele keer voorbij of ze stopt en legt haar poot door de tralies op Manon haar hoofd. Zo schattig!
Zo, dit was even een relaas in het verdere leven van Manon in haar bench.
Eerst eten dan de moraal
Na rijp beraad heeft de dierenchirurg besloten dat Manon mag genieten van een beperkte vrijheid, weliswaar nog onder toezicht.
Bij het minste gevaar - een zus die dolgraag terug wil spelen bij voorbeeld - moet ze direct terug opgesloten worden.
Gezien haar goed gedrag tijdens de gevangschap mag ze over twee weken definitief vervroegd vrij en ook terug naar buiten.
Alle gekheid op een stokje... Manon haar poot is wonderbaarlijk goed genezen. De dierenchirurg was dermate blij dat ze zelf gevraagd heeft de foto's en deze operatie te gebruiken als voorbeeld tijdens haar lezingen/lectures. Onnodig te zeggen hoe blij wij allemaal zijn.
Ook al dient er zich een nieuw probleem aan. Nerrivik en ook Manon willen meteen terug beginnen stoeien. Nerrivik is tweemaal zo groot als Manon en zou hierbij de poot terug kunnen beschadigen. Tussen aan ons mensen om die twee uit elkaar te houden. Maar misschien later hier meer over.
Bij het minste gevaar - een zus die dolgraag terug wil spelen bij voorbeeld - moet ze direct terug opgesloten worden.
Gezien haar goed gedrag tijdens de gevangschap mag ze over twee weken definitief vervroegd vrij en ook terug naar buiten.
Alle gekheid op een stokje... Manon haar poot is wonderbaarlijk goed genezen. De dierenchirurg was dermate blij dat ze zelf gevraagd heeft de foto's en deze operatie te gebruiken als voorbeeld tijdens haar lezingen/lectures. Onnodig te zeggen hoe blij wij allemaal zijn.
Ook al dient er zich een nieuw probleem aan. Nerrivik en ook Manon willen meteen terug beginnen stoeien. Nerrivik is tweemaal zo groot als Manon en zou hierbij de poot terug kunnen beschadigen. Tussen aan ons mensen om die twee uit elkaar te houden. Maar misschien later hier meer over.
Eerst eten dan de moraal
Het is een onbeschrijfelijk goed gevoel Manon terug in de kamers te zien rondlopen. Alleen 's nachts en als haar zus te wild is, gaat ze terug in de bench.
De twee verstaan er niets van. "Waarom mogen wij nu niet spelen?" lijkt hun blik te zeggen.
Als alle pogingen van Nerrivik tot niets hebben geleid dank zij onze alerte tussenkomsten, gaat ze maar rustig op de mat liggen. "Okee dan, niet spelen. Rustig dutje doen."
Een kreet van Nerrivik die haast tegen de plafond springt. Manon is van tafel pal op Nerrivik gesprongen
Manon verdwijnt onmiddellijk terug in de bench
De twee verstaan er niets van. "Waarom mogen wij nu niet spelen?" lijkt hun blik te zeggen.
Als alle pogingen van Nerrivik tot niets hebben geleid dank zij onze alerte tussenkomsten, gaat ze maar rustig op de mat liggen. "Okee dan, niet spelen. Rustig dutje doen."
Een kreet van Nerrivik die haast tegen de plafond springt. Manon is van tafel pal op Nerrivik gesprongen
Manon verdwijnt onmiddellijk terug in de bench
Eerst eten dan de moraal