Dokteren of niet?

[Adriana]

dacht het niet
ik wil het dilemma helder stellen en dan moet het een beetje zwart/wit (maar is niet zo scherp bedoeld) en begrijp heus wel, zeker na de ervaring met je vorige huisdier, dat dit een erg lastig probleem is..

maar veel alternatieven heb je niet en je hebt ook geen 'undo'..

ik heb ooit een tijdje een radioactief jodium behandeling voor Enzo tegengehouden omdat ik dacht dat hij na 5 dagen quarantaine volledig geschuffeld terug zou komen. ben toen ernstig toegesproken door een dierenarts-assistente en ben haar daar nog altijd dankbaar voor.
ik had een schop onder mijn achterste nodig en het besef dat ik voor Enzo besliste, die niet meer geleefd had als ik hem daar toen niet naar toe gebracht had (en weer opgehaald en blij/blij!)

niemand kan inschatten of er iets aan de hand is en wat.. niet via forumberichten en telefonisch lijkt me dat ook erg moeilijk. nierwaardes kun je niet 'tempen' om maar een voorbeeld te noemen..

en hier heb je een afspraak op een bepaald tijdstip, dat moet daar toch ook mogelijk zijn?
en er zijn kalmerende tabletjes, die per post opgestuurd kunnen worden, heb je daar al aan gedacht? dat haalt de piek van de stress af en is niet schadelijk voor bv bloedonderzoek.

[liljebo]

Adriana, naar de regionale wil ik ook gaan en pas aan de hand van hun advies beslissen of het al dan niet slim is om naar het ziekenhuis te gaan.

Wat afspraken betreft... heb ik in een eerdere post geschreven. Bij de regionale houden ze zich eraan, bij het dierenziekenhuis niet ivm de vele spoedgevallen die standaard ertussen door komen. Ik heb daar al een paar keer gezeten omdat ik hier niet terecht kon met mijn dier (in alle gevallen toch ernstige situaties, anders had ik wel een dag gewacht) en in alle gevallen meerdere uren zitten wachten. Twee tot drie uur is geen uitzondering. Langer wachten komt meer voor.
Kalmeringstabletten kan fataal zijn bij orgaanfalen. (meegemaakt)

[nellebel]

liljebo, zoals je de zaken beschrijft ben ik ervan overtuigd dat je het beste voorhebt met je kat. Zaken gaan nu eenmaal anders in zweden en ik kan me je dilemma voorstellen. ik zou ook twijfelen denk ik. vooral als het zo'n stresskat is. soms moet je keuzes maken. en voor sommige katten is die keuze dan niet zo moeilijk. ligt eraan wat de regionale dierenarts zegt natuurlijk. maar als de kans erg groot is dat het iets ernstigs is....kijk ik ben binnen 10 minuten bij een DA voor intensieve behandeling, maar als jij al 2x naar een ziekenhuis moet met 100 km rijden voor onderzoek, behandeling, test e.d. dan kan ik me heel goed voorstellen dat je dat je kat niet wilt aandoen.
Op zich niet helemaal te vergelijken maar mijn kat heeft een dodelijke ziekte. ik kan met lapmiddeltjes haar leventje rekken, misschien een paar maanden. ik heb besloten dat niet te doen. in het belang van de kat. genieten tot het niet meer gaat.
veel sterkte en succes bij de DA.

[liljebo]

Nellebel, bedankt voor je riem onder het hart.
Ik ga met de kat naar de regio d.a. en zal dan inderdaad kijken wat hij ervan zegt. Hij kan de kat bekijken, onderzoeken en desnoods bloed afnemen en aan de hand daarvan ongetwijfeld een oordeel geven.
Blijkt de kat werkelijk orgaanfalen en hartproblemen te hebben, dan denk ik dat het daar ook voor mij ophoudt. Dan ga ik er niet meer mee slepen om dmv medicatie het leventje wellicht nog wat maandjes te rekken. Dat houdt gewoon te veel ellende in.
In die zin heb ik dan ook begrip en respect voor jouw beslissing.

[pearlsofpassion]

Ik begrijp je afweging.
Het is iets dat je aan de hand van de kat moet beslissen.

Maar er zijn ook nog zaken die je misschien niet kent en die wel kunnen helpen.
Met je ervaring, ken je vast wel Valeriaandruppels, weet je of ze daarop reageert?
Waar Adriana het over heeft, zijn een kalmeerpillen. Het zijn pillen om de stress te verlagen, niet onmiddelijk, maar over een langere periode. Je zou het dus al een aantal dagen op voorhand moeten beginnen geven.
Zoek maar eens op Destress of Telizen. Daar krijg je geen gedrogeerde kat van en ik denk ook niet dat het dodelijk kan zijn. Het werkt wel niet bij elke kat in andere mate.

Verder worden er steeds nieuwe manier gevonden om medicijnen in te geven. Als je denkt dat je werkelijk al alles geprobeerd hebt, kan dat best, maar ik zie eerlijk gezegd niet in hoe je een pil in een forel verstopt zonder dat ze hem eruit kan detecteren.
Als je de pil echter helemaal omringt met easypill of zelfs gewoon moutpasta, dan hebben ze het nooit door.
Het zijn ook maar tips om te helpen...

[Adriana]

k neem aan dat je uit je dilemma bent, je gaat met haar naar de regionale da en op basis van zijn bevindingen over de gezondheidstoestand besluit je samen hoe de vooruitzichten zijn.
en zijn die duidelijk aflopend met de nodige, te voorziene malaise dan neem je een beslissing.

ik weet niet hoe belastend hartklachten zijn en of ze pijnlijk zijn. en een hartstilstand gaat plotseling en is een natuurlijke doodsoorzaak.
maar bv: de laatste dagen van een nierkat zijn pijnlijk, want uitdrogen en de laatste periode is voor het dier ook heel belastend. dat dier weet niet dat het leven een stukje wordt ingekort, dat weet alleen van malaise en lijden.

maar dat weet je allemaal niet en onderzoek en hopelijk bloedonderzoek zal uitwijzen of er iets aan de hand is en mogelijk wat. en of het gemakkelijk behandelbaar is in jullie geval.
en is dat niet zo en de kwaliteit van leven gaat binnen afzienbare tijd ernstig onderuit, dan vergt het moed en wijsheid, zoals elke euthanasiebeslissing overigens. wens je sterkte en wijsheid.

[liljebo]

pearlsofpassion...de pillen die ik bedoelde waren destijds bedoelt om de kat ietsje rustiger te maken voor de tocht naar de dierenarts. Ze zouden alleen een kalmerende invloed op haar hebben. Meteen na het nemen van de pil zakte ze weg en stierf uiteindelijk.
Maar goed... nuchter gezien had deze kat toch al geen schijn van kans, gezien haar organen het hadden opgegeven (dierenarts heeft geen verder onderzoek meer gedaan, maar ging daarvan uit gezien de reactie.... waarschijnlijk filterde de lever en nieren niets meer) Dus in die zin was het eigenlijk een genadige dood. Dus tja... het is een overweging die je altijd kunt maken, hoewel ik daardoor wel wat bang ben voor andere, minder fatale, maar niet minder belastende, complicaties.
Valeriaan ken ik. Zelf ook ooit gebruikt zonder resultaat, maar ik weet dat het in een aantal gevallen wel kan werken.
Voor vandaag echter geen optie Ik moet om half elf bij de da zijn en de winkel die dat spul, heel misschien, verkoopt, is al snel 35 km verderop. Dat ga ik niet redden.
Maar ik zal het in gedachten houden-
Wat de pil in forel betreft... Uiteraard had ik de pil fijngemalen. Doe ik altijd. De forel ook. Ik heb daarnaast van die speciale pasta geprobeerd (weet niet meer hoe die heette) met lekker smaakje, leverpastei, tonijn (fijn gemalen), gewoon onder het eten en nog een heleboel-
Maar ik heb ook al aangegeven dat ik open blijf staan en zeker ook zal kijken of ze die easypil hier kennen.

adriana,
ja de afspraak is gemaakt. Ze onderzoeken de kat en geven advies (doorsturen, in laten slapen, tijdje aankijken etc...). Het is aan mij wat daarmee te doen.
Uiteraard bespaar ik haar ellende, als dat het probleem blijkt.
Momenteel is dat moeilijk in te schatten. Ze is mager en ze ademt te snel en is snel buiten adem. Ze is zoveel mogelijk buiten en ligt een groot deel van de dag tegen het huis te soezen (deed ze toch al altijd graag) Maar ze wandelt ook nog rond, springt nog overal op, bedelt nog voor stukjes vlees, eet goed, krijgt nog graag aandacht etc. Ze drinkt en plast niet uitzonderlijk veel.
Mocht de da van mening zijn dat ze gewoon versleten is met een minder werkend hart, maar niet lijdt, dan blijft ze nog rondlopen zo lang ze dat wil. Is er iets anders aan de hand waarmee ze geholpen kan worden, dan gebeurt dat uiteraard.
We zullen zien.

[pearlsofpassion]

Ja, ik weet dat je zo'n pil bedoelde, maar dat is niet wat Adriana bedoelde.
Dit gaat over een langdurig anti-stress middel, niet een kortwerkende kalmeerpil om even naar de DA te gaan.
Als je het gewoon geeft voor je vertrekt, zou het zelfs niet werken.

Pillen vermalen werkt vaak ook niet, dat is een feit. Vermalen ruiken en smaken ze juist nog meer dan in zijn geheel en daarom eten ze het natuurlijk niet meer. Daarom is easypill of moutpasta zoveel gemakkelijker (op voorwaarde dat ze het erg graag eten), de kat heeft niet door dat er iets mee naar binnen gaat.
Maar ik probeer het ook maar uit te leggen, je moet het niet proberen...

Valeriaan werkt bij sommige katten inderdaad. De meeste wel denk ik, maar in verschillende mate. Het schijnt genetisch te zijn. Hier werkt het prima, maar bij eentje ook veel duidelijker dan bij de rest en het werkte beter toen ze ook echt in de stress zat dan als ze rustig is. In rustige omstandigheden laat ze het voornamelijk links liggen, terwijl in stresssituatie's ze er onmiddelijk bij is.

[Adriana]

k denk dat je het heel helder hebt en de situatie is moeilijk genoeg.
we duimen dat het meevalt en dat ze nog een tijdje mee kan.
gelukkig en dat is best belangrijk: ze eet goed, dat is altijd een graadmeter.
en ze plast en drinkt niet bovenmatig veel en ook dat lijkt me een rustig gevoel..

en zou je easypill willen proberen en dat geldt voor lege capsules en andere zaken ook, dan is er altijd een mouw aan te passen want ik neem aan dat er waar je woont toch wel postbodes langskomen?

[liljebo]

Onze dusty is niet meer.
vanmorgen ging het al slechter en at ze niet veel. Ze was rusteloos. De rit naar de da. nauwelijks 10 min, werd haar al bijna teveel. Vreselijk, vond ik dat.
Maar ik hoopte, vertrouwde er zelfs op, dat de da nog iets voor ons kon betekenen.
Maar de problemen aan haar hartje waren duidelijk hoorbaar. Net als het vocht op de longen.
Vrijwel zeker ouderdom, gezien ook haar vermagering en niets wat op nierproblemen wees.
De symptomen waren voor de da duidelijk. Hartfalen en tg daarvan vocht in de longen. Veel vocht.
Naar het dierenziekenhuis gaan voor echo en röntgen was een optie, maar de da gaf duidelijk aan dat de prognose in een dergelijk geval bijzonder slecht is. Bovendien zou de rit waarschijnlijk al een einde aan haar leven maken, op een onaangename wijze.
Ik heb nog met de gedachten gespeeld om haar mee naar huis te nemen, in de hoop haar in alle rust te laten sterven. Een egoistische gedachte, want de da maakte duidelijk dat het sterven niet rustig zou gaan. Ze was langzaam aan het stikken. De dood zou moeilijk en pijnlijk zijn.
Ze adviseerde dan ook inslapen.
Dat heb ik gedaan. Ze is heel rustig in slaap gevallen en ik heb haar in de wei begraven, nadat ik de honden nog even aan haar heb laten snuffelen.
Natuurlijk ben ik er kapot van. Dat zal nog wel even zo blijven.
Tenslotte kreeg ik haar als een kitten van de straat, 3 weken oud, meer dood dan leven, en bleef ze uiteindelijk 15 jaar bij ons. Vijftien jaar heeft ze in feite kado gekregen. Maar het doet evengoed pijn.

[castratenkoor]

Ach wat triest. Zo te horen de enig juiste beslissing die je nam.
Haar lijden beëindigen. Houden van is ook los kunnen laten en dat heb je gedaan.

Veel sterkte met het evrlies en de leegte die ze achterlaat. Wel een prachtige gedacht dat een vrijwel levenloos hoopje zoals ze in je leven kwam, 15 mooie jaren heeft mogen genieten van een mooi leven met goede zorg. Er werd van haar gehouden en dat is belangrijk ook voor een dier!

Sterkte!

[nellebel]

heel veel sterkte met het verlies. je dacht het al he, haar einde was in zicht. dapper dat je haar lijden hebt bespaard en haar daar hebt laten inslapen.

[MarjanR]

Wat naar, maar je deed wat het beste was voor Dusty.
Fijn dat jullie elkaars lief en leed 15 jaar hebben mogen delen.

Rust zacht, Dusty

[pearlsofpassion]

Heel veel sterkte gewenst.
Ze was er dus toch wel erg aan toe

15 jaar is al mooi, maar toch blijft het triest. Veel sterkte

[liljebo]

Bedankt allemaal. Ik denk achteraf dat de twijfel ook wel voort kwam uit het feit dat ik wel voelde dat het niet goed was, maar bang was om het gewoon rechtstreeks te horen.
Duizenden redenen had ik in mijn hoofd om niet naar de da te gaan.
Jullie reacties heeft mij echter het duwtje in de rug gegeven en dat was toch nodig, om mijn kat werkelijk te helpen.
Niet op de manier waarop ik het graag had gewild. Maar wel om haar verder leiden te besparen.
Dusty is het 4e dier in ruim 2 jaar tijd waarvan ik afscheid moest nemen. Dat hakt erin. Meer dan ik kan vertellen. En soms laat de moed je dan in de steek.

Bedankt voor het meedenken en mee redeneren, ondanks het feit dat jullie mij niet eens kennen.
Het heeft ervoor gezorgd dat Dusty rustig is ingeslapen en geen gevecht meer hoeft aan te gaan, waarbij ze al bij voorbaat geen schijn van kans maakte.