Asielkatje met geschiedenis blijft angstig

[RubyFriday]

Hoi!

6 weken geleden heb ik een poesje geadopteerd uit het asiel. Ze zat er al 8 maanden. In een kooi, want ze kon niet met andere katten overweg. Ook had ze hier een nestje gekregen en waren al haar kittens al geadopteerd. Er werd niet echt met haar gespeeld of geknuffeld omdat ze veel beet.

Ik heb haar meegenomen omdat ik een rustig en groot appartement heb. Ze heeft een eigen kamertje, maar mag verder overal komen. Ik heb geen andere huisdieren.
Ik heb meerdere katten gehad, ook geadopteerd, maar zij pasten zich altijd redelijk snel aan.

In het begin was het moeilijk en zat ze veel verstopt maar dit ging langzaam beter. Ze heeft nu een paar vaste slaapplekjes en ze komt meestal ontspannen over. Ze komt ook regelmatig bij mij langs voor kopjes en soms mag ik haar kort aaien.

Nu de problemen:
- ze kan nog steeds schrikken van alles. Laatst mocht ik haar aaien, maar tijdens die eerste aai veranderde ze van gedachten en gaf ze mij een flinke krab.
Vaak ligt ze naast mij op de bank. Soms valt ze plots mijn arm aan die stil naast mij ligt. Dan ineens vertrouwt ze het niet meer?

- ze kijkt af en toe een beetje rond in andere kamers, maar als ik daar dan ook toevallig heenloop dan rent ze snel weer naar de woonkamer alsof ze denkt dat het niet mocht.
Ik heb haar alles laten bekijken deze 6 weken en haar nooit gestraft. Zou dit toch nog wennen zijn? Of heeft ze misschien een niet zo fijne vorige eigenaar gehad? Ze rent altijd voor mij weg. Heeft 1 plekje op de kattentoren waar ik haar even mag aaien.

- ze trekt vaak aan haar teennageltjes van de achterpoten. De eerste 2 dagen zat ze goed te krabben aan de krabpalen en kwamen er hulsjes los van haar voorpootnageltjes. Ik weet niet of dat ook bij haar achterpoten gebeurd is. Misschien niet, ze blijft er keihard aan trekken. Al weken. Naar om te zien. Niet 1 specifieke nagel maar allemaal.
Ik kan ze van een afstandje bekijken en ze zien er normaal uit denk ik. Maar eentje is gespleten. Ik kan dit niet voor haar bijwerken omdat ze dan gaat bijten en meppen. Ik twijfel of dit nageltrekken normaal is of dat ik ermee naar een dierenarts moet.

- ze kotst vaak. Niet extreem, maar meestal om de dag, soms elke dag. Soms direct na het brokjes eten, soms na het water drinken. Soms zit er wat gras in.
Ze krijgt brokjes voor gevoelige maag. Ze vindt het lekker en eet vaak ern kleine portie.
Sinds 2 weken krijgt ze 's avonds een kleine portie natvoer. Dit vindt ze ook erg lekker. Sinds het natvoer zijn er minder kotsjes met brokjes.

Het is zo sneu wanneer ze weer moet kotsen. Ze verstopt zich daarna omdat ze denkt dat ze iets verkeerd heeft gedaan. Nog steeds, ook al ben ik altijd lief tegen haar.

- verder speelt ze niet. Speeltjes met geurtjes doen haar niks. Bewegende dingen maken haar bang. Soms nadat ze gepoept heeft mept ze 2 keer tegen een muisje en dat is het dan. Ik heb al veel geprobeerd, maar misschien vraag ik nog teveel?


Bedankt als je dit allemaal gelezen hebt! Het zijn allemaal kleine dingetjes, maar samen lijkt het alsof ze niet ok is. Zou dit nog steeds bij wennen horen? Is ze gewoon een angstige kat met veel stress? Als ik stil zit en zij loopt wat rond of ligt te slapen ziet ze er niet gestrest uit.

Heeft iemand ideeën of advies? Bedankt!

[castratenkoor]

Kan soms jaren duren dat opbouwen van vertrouwen.

Als ik jou was zou ik meer natvoer aan haar gaan geven, zelf geef ik ze 4 x daags natvoer. Dan eten ze vanzelf minder brokken en wordt er minder gekotst.

Op zich is dat trekken aan de nagels van achterpoten normaal. Al doe zij het wel wat veel. De voorpootnagels vervellen vanzelf door het scherpen aan krabmeubels.
Bij de achterpoten niet. Misschien is dat haar zenuwtrekje om dat zoveel te doen.

Ik heb b.v. een kat die de keukenkastjes aflikt als ik hun natvoer klaar maak.

Mijn Teun zag je de eerste jaren af en toe langskomen. Hij woonde op zolder en ging naar buiten de ren in. Aan te raken was hij niet. Hij is nu 16 en ligt elke dag op mijn buik te spinnen. Wil veel knuffels.

Ik hoop dat ze zich op den duur meer op haar gemak voelt. Lief dat je haar die kans geeft!

[Anne_Milo]

Wat mooi dat ze je al zo vertrouwt dat ze naast je komt liggen op de bank! Voor haar is dat vermoedelijk al een enorme stap! Geef haar tijd en ruimte, biedt veel verschillende speelmogelijkheden aan, en laat haar verder gewoon kijken waar ze aan toe is.

Wij hebben hier een dametje van 14 jaar oud, die sinds haar 7e bij ons. Hiervoor werd ze gebruikt als fokpoes in de (brood)fok. Zij was zo ongesocialiseerd en angstig, je kon niks met haar. Nu komt ze naast je zitten op de bank en kan ze echt spinnen als ze blij is, ze speelt met hengeltjes en knisperballetjes, ze is echt kat geworden. Maar die stappen duurden jaren en jaren. We hebben haar nu dus de helft van haar leven en er zijn nog steeds stappen te gaan, als zij dat zou willen.

Geef haar rust, tijd, ruimte en vertrouwen, dan geeft ze jou dat terug.

[RubyFriday]

Bedankt voor jullie reacties. Ik had even die positieve input nodig. Begon een beetje te twijfelen of ik misschien iets verkeerd deed.

We gaan hier nu gewoon rustig door. Misschien dat meer natvoer inderdaad een goed idee is. Morgen zal ik beginnen met 2 keer per dag natvoer om te zien hoe dat gaat.

Het trekken aan de nageltjes blijf ik wat in de gaten houden.

Wat fijn hoe jullie ook een angstige kat een huis hebben gegeven en dat ze zich nu zoveel fijner voelen! Het is een akelig idee dat sommige katten in hun vroege leven al zo veel meemaken.

Bedankt voor jullie hulp, advies en hoop!

[HenT]

Hoe oud is ze, als ze al 8 maanden in het asiel gezeten heeft en een nestje heeft gehad?
Weet je ook de reden waarom ze in het asiel kwam?

Misschien een tip; Jackson Galaxy op YouTube ( ook wel bekend van de serie:' My cat from hell', paar jaar geleden ) behandeld ook wel eens katten die ineens 'slaan of bijten'. Misschien leuk om te kijken. Hij heeft ook wel tips qua speeltjes.
Verder denk ik dat je het al heel goed doet. Inderdaad over op natvoer en alles rustig opbouwen.

[RubyFriday]

Ze is nu 1 jaar en bijna 6 maanden. Dus nog erg jong. De verzorgende in het asiel kon ons alleen vertellen dat Ruby zwanger was toen ze werd afgestaan en dat ze in het asiel bevallen is van 2 gezonde kittens en 1 die overleden was.

Ik zal je youtube tips eens opzoeken, dankjewel!

We zijn gisteren gestart met 2x per dag natvoer met droge brokjes wanneer ze wil. Ze wordt er wel veel blijer van, ze is gek op het natvoer. Ze eet nu haast geen droge brokjes meer. Gisteren geen kotsjes en vandaag alleen een graskotsje.
Lijkt dat het natvoer inderdaad veel beter gaat.

We laten het nu een poosje zo, zodat ze kan wennen. Ze checkt ook vaak haar voerbakje, ook al eet ze niet elke keer. Dus ik denk wel dat ze het een fijn idee vindt dat er altijd voer inzit.

Bedankt voor je reactie!

[Anne_Milo]

Oei dus ze was nog geen jaar oud bij het nestje? Dat kun je vergelijken met een tienerzwangerschap bij mensen. Dat is ook heel ingrijpend, misschien zelfs traumatisch.

Je bent goed bezig! Ze vindt het vast fijn dat er altijd de zekerheid van brokjes is, dat geeft vertrouwen!

Je kan proberen om in haar buurt te zitten (niet te dicht) als ze eet. Praat rustig tegen haar bij alles wat je doet, gewoon over wat je aan het doen bent ("Ik ga nu koken, dus ik moet even de mixer gebruiken. Niet schrikken dat maakt herrie.") Ze went dan aan je stem en aan je nabijheid. Je bent dan een rustige aanwezigheid voor haar.