HELP! I k heb spijt

[Kat_Anouar]

Hallo Allemaal,

Ik ben nieuw hier.
Wij hebben sinds vorige week woensdag (nu 10 dagen dus) een britse korthaar kitten in huis gehaald. Hij was precies 7 weken, erg jong dus.

Om heel eerlijk te zijn ben ik zelf niet zo'n kattenmens, ik vind ze leuk van afstand, en als ze eens lekker rustig liggen wil ik ze best aaien.. maar ergens ben ik er ook een beetje bang voor.. ik ben erg alert als ze in mijn buurt zijn, houd continu in de gaten waar ze dan zijn zodat ik niet verrast wordt met een sprong.

Nou wilden mij kinderen al heeel lang een katje.. daar hebben ze ook echt maanden om gesmeekt.. toen heb ik me 2 weken geleden overlaten halen. Nog al impulsief besloten mijn man en ik een kitten in huis te halen voor de kids. Totaal niet voorbereid.. kochten we alle nodige spullen en mochten we de kitten de volgende dag al ophalen.

Nu is de kitten hier 10 dagen de kinderen zijn er dol op en spelen met hem, maar ik kan er maar niet aan wennen. Ik schrik van elke plotselinge beweging, en vind het echt niet fijn als hij op mijn voeten springt.

Het is een liefje katje maar hij is best wild rent door het huis en wil steeds op de bank.. nou heb ik de afgelopen dagen continu over katten zitten lezen, en ik begrijp dat hij op gevoed moet worden en aast het heel normaal is dat hij door het huis rent, springt en ontdekt. Maar ik zit er mentaal helemaal doorheen. Het kost me zoooo veel energie om hem in de gaten te houden. Het alert zijn zorgt voor continue spanning in mijn lijf. Het voelt als of mijn huis me is ontnomen. Ik kom niet meer aan mijn taken toe.

Als ik de tijd terug kon draaien had ik het nooit gedaan, maar nu voelt het alsof ik er soort van vast aan zit. De kinderen vinden hem echt geweldig, ik probeerde vandaag het gesprek aan de gaan met ze over wat de situatie met me doet, maar m ij dochter moest al huilen bij het idee dat hij weh zou moeten. Ik wil het ze ook niet aan doen. Maar hoe vind ik een manier omhier mee om te gaan.


Hoelang duurt deze speelse periode en wordt hij hierna rustig en knuffelig? Ik snap dat daar geen antwoord is, omdat elk katje anders is.. maar ik zit gewoon heel erg mar de vraag waar doe ik goed aan.. als hij weg moet dan is hoe eerder hoe beter, want des te langer hij hier is hoe meer ze aan hem wennen. Maar ik wil ook niet opgeven omwille van de kin.deren...

[Miloe]

Knuffelig kunnen ze al heel vroeg zijn, rustiger in mijn ervaring is na een jaar meestal

Verder, katten zijn geen speelgoed van kinderen. Bij een liefdevol thuis geven, is een goed doordachte voorbereiding voor nodig

Succes

[Rik]

Bij 7 weken (tot ongeveer 16 weken) hebben kittens ook soortgenootjes nodig om goed te socialiseren. Zelfs bij een asiel gaan ze niet voor 8 weken weg. Dus eigenlijk zou je er een tweede bij moeten zetten (maar ik denk dat je dat niet zo ziet zitten )

[castratenkoor]

In mijn optiek heb je twee mogelijkheden. OF je herplaatst het kitten OF je zult je houding t.o.v. het kitten flink moeten bijsturen.
Niet meer de hele dag opletten wat hij doet, accepteren dat katten nu eenmaal niet alleen op de grond blijven.
Dus bij jezelf de knop om en accepteren dat een kat een kat is en blijft.
Een kitten afleren kitten te zijn, dat werkt niet.

Je zou jezelf af moeten vragen - wil ik dat en vooral KAN ik dat.



Deze kat op het wandmeubel is 12 jaar.

[Asse-Poes]

Een kat heeft dezelfde behoeftes als een kind.
Als je een leuke, gezellige en sociale kat wilt, zul je in de kat moeten investeren. Dat betekent aandacht geven, véél aandacht.
Veel spelen en vooral veel praten tegen de kat. Kijk naar de kat (dat is niet hetzelfde als steeds opletten wat hij doet en waar hij is), leer wat hij bedoelt met zijn gedrag, gemiauw enz.

Bedenk ook dat een kat gemiddeld 15 jaar wordt.
Vraag jezelf ook af of je bereid en in staat bent om de verzorging van de kat op je te nemen: jouw kinderen gaan de kattenbak waarschijnlijk niet schoonmaken.
Hoe regel je de oppas als jullie op vakantie gaan?
En wat als de kat ziek wordt?
Een dierenartsrekening en/of speciale voeding hakken flink in het gezinsbudget.

Als je jezelf zover kunt krijgen om echt te investeren in de kat, houd hem dan. Ik hoop dat je dan ook van hem en zijn grappige capriolen zult gaan genieten. Zelfs als hij eens iets per ongeluk stuk maakt.
Gaat jou dit teveel weerzin opleveren, dan is hij beter af bij een ander baasje.

[Anne_Milo]

Dit is een lastige situatie. Ik denk dat je een fout hebt begaan door mee te gaan in het enthousiasme van je kinderen, en je halsoverkop en zonder voorbereiding een (te) jonge kitten hebt gekocht.
Maar goed, dat heb je inmiddels zelf ook gerealiseerd dus dat heeft geen nut. Er zijn een aantal dingen die je om te beginnen moet weten.

1. Een kitten alleen is veel sneller 'destructief'. Ik zet dat tussen aanhalingstekens omdat wij als mensen het zo zien, maar het kitten zelf zijn energie kwijt moet. Daarom wordt er vaak aangeraden om een tweede kitten erbij te nemen. Dan kunnen ze elkaar uitputten. Maar hou er rekening mee dat je daarmee ook je kosten omhoog zet: dierenarts, voer, noem maar op. Bovendien kan ik me indenken dat je eigenlijk niet zo zit te wachten op nog een kat.

2. Een kat kan wel 18 tot 20 jaar oud worden. Dat is een flinke opgave als je er nu al zo in zit.

3. Een kat heeft - hoe zelfstandig ze ook lijken - altijd zorg nodig. Voedsel, een schone kattenbak, speeltijd, dierenartsbezoeken. De tijds- en geldinvestering is aanwezig en dat is iets wat je je moet realiseren.

Er zijn vast nog meer punten, maar laten we hier even mee beginnen.

Voor punt 1 zou ik zeggen: lees hier goed op het forum over solo kittens en eventuele gedragsproblemen. Let wel: het is niet zeker zo dat een solo kitten problemen gaat ervaren, maar als jij moeite hebt met één kitten, kan het de moeite waard zijn om (hoe tegenstrijdig dat ook klinkt) er nog een kitten bij te nemen. Maar enkel als je dat met hart en ziel kan doen.

Voor punt 2 zou ik goed nadenken over hoe jij je leven de komende jaren voor je ziet. Wij hebben twee bejaarde katten én hadden tot dit voorjaar een hoogbejaard paard. Dat houdt in dat we nooit zomaar een weekend weg kunnen, er moet altijd iemand op de katten passen, en voor het paard waren we minimaal twee keer per dag (maar meestal vaker) op de wei: dekens, voer, noem maar op. Het is een tijdsinvestering die je met liefde doet, maar het moet wel je ding zijn. Hoe zie jij de komende jaren voor je? Wil je verre reizen maken? Drie weken naar de camping in Frankrijk? Wat dan ook? Wat heb je geregeld voor de kat? Wie kan er dan op de kat passen? Of gaat hij naar een asiel? Is dat in de buurt en ben je altijd op tijd met plannen zodat er ook nog plek is, of ben je meer een last minute reiziger?

En bij punt 3 zou ik zeggen: wat heb je te besteden? Kun je financiële tegenslagen opvangen? Zo nee, verzeker je kat alsjeblieft zodat je in ieder geval van de basiszorg verzekerd bent. Zo ja, begin direct met een spaarpot maken. Je kat is nu jong en gezond, maar één verkeerde sprong kan een probleem geven, of er komt gewoon een ziekte voorbij. Hij moet gevaccineerd worden, en gesteriliseerd/gecastreerd. Er komen op latere leeftijd misschien nier/schildklier/artrose-klachten. Dat kost allemaal geld. Zorg dat je voorbereid bent.

Mocht je dit alles niet willen doen of kunnen opbrengen, wees dan ook eerlijk tegen het beestje en herplaats hem.