Geboren in een omgeving waarin niet goed voor de dieren werd gezorgd, zodat hij 3 jaar later door een inbeslagname in het asiel terechtkwam. Negen maanden in het asiel, en daarna kwam hij met zijn vriendje Siri bij mij wonen.
Dorus (cypers) en Siri (zwart) mei 2019
Het duurde lang voordat Dorus uit z'n mand durfde te komen. Gelukkig had hij Siri om zich aan op te trekken, en Siri durfde alles. In mei 2020 verdween Siri. Dorus en misten hem heel erg.
Langzaam ging het beter met Dorus. Ik mocht hem aaien en we speelden veel. We woonden aan de rand van het bos en hij had een kattenluik, dus werkelijk een gouden leven voor een kat!
Nu is er weer een grote verandering. Op 19 februari zijn we zijn verhuisd, nu dus 2,5 week geleden.
Mijn plan was Dorus te laten wennen in mijn slaapkamer op de 1e etage, van daaruit kan hij de tuin zien en z'n omgeving bekijken. Het lukte hem te ontsnappen en hij woont nu op de hele 1e etage. Hij ontwijkt mij, mag wel snoepjes geven en Liquid likt hij van m'n vinger. Knipogen, nee. Hij kijkt weg.
Wat ik graag wil is dat hij naar beneden komt. Boven is tamelijk donker door grotendeels schuin dak en ik kan daar niet telkens zijn. Beneden is het licht, over een tijdje komt daar een kattenluik en kan hij naar buiten. De tuin grenst aan een park, hij kan weer gaan stappen zoals voorheen.
Hij heeft nooit eerder een trap gezien, we woonden voorheen in een appartement. Ook lijkt hij niet nieuwsgierig te zijn.
Een spoor van snoepjes en lekkers heb ik al gemaakt. Soms komt hij wel in de slaapkamer waar het lichter is, maar kruipt het liefst weg op een donkere plek.
Spelen zoals we vroeger deden lukt niet. Hem aanraken mag al helemaal niet.
Geduld, ik weet het
Maar hoe krijg ik Dorus beneden, en dat hij zich daar veilig voelt.
dank en groet,
Yvonne
