Lily is sinds maart 2024 bij me en ik zie haar al meer boven het bed in de logeerkamer dan eronder. Dat is erg fijn.
Echter ze komt alleen maar in de nacht in de woonkamer. Aaien is nog blazen en uit den boze. Heel zachtjes dr pootjes soms aanraken gaat. Nu is het zo dat ik geen verandering zie overdag, dat ze bijvoorbeeld even in de kamer komt (gebeurt niet) en heb ik besloten om haar toch maar even te triggeren. Meestal als ik de logeerkamer even ga stofzuigen, dan gaat ze automatisch al naar de kamer en dit kost mij ook moeite (omdat ze zo'n mooi plekkie in de logeer heeft op bed met een sprei), maar ik laat de deur nu een keer dicht, normaliter ging ze dan zo rond 21.00 uur weer naar d'r plekkie.
Ik laat de deur dicht om haar toch ook op een andere plek te laten wennen. Hoe denken jullie hierover? Laat ik nu voor een tijdje (paar dagen de deur dicht) zodat ze echt kan wennen, of voor 1 dag en dan weer terug.
Ik voel zelf voor langere tijd ook even op een andere plek wennen. Anders blijft het een LAT relatie. Living apart together
Ik zou het omdraaien en zelf op de logeerkamer gaan zitten. Gezien ze nog blaast naar jou, ben jij nog niet veilig. En dan ga je ook de plek waar ze zich het veiligst voelt afpakken. Je gaat van een bang katje zo een nog banger katje maken.
Ik zou dagelijks wat bij haar gaan zitten. Gewoon op veilige afstand met bv laptop of boekje, zonder haar veel aandacht te geven. Ideaal lees je dat boekje zelfs hardop, zodat ze ook aan je stem went. Op die manier word jij mee veilig.
Ik zou haar ook alle bronnen op die kamer geven (eten, drinken, ontlasten, krabben, slapen), zodat ze daar echt een veilig plekje heeft, waar ze altijd naar terug kan. De zekerheid dat dat plekje er is en jij die veilig wordt, gaan haar meer helpen dan haar te pushen tot wat ze niet wil.
Verder: zet je huis vol kartonnen dozen (ideaal met 2 ingangen uitgesneden, zodat er altijd een vluchtroute is) en vooral op doorgangen. Zo geef je haar de kans op ontdekking te gaan en bij het minste dat ze hoort zich vlakbij te verstoppen.
Ik sluit me aan bij Guazala. Vlakbij angstig katje gaan zitten voorlezen - of liedjes zingen kan rustgevend werken. Zolang ze niet aangeraakt wil worden, dan ook beter niet doen. Laat haar het tempo van wennen aangeven. Dwingen is niet verstandig.
zou ik ook doen. lekker bij haar gaan zitten, praten tegen haar, of hardop boekje lezen .allemaal goede ideeën. niet haar dwingen en ook niet haar ongewenst aanraken. ze moet eigenlijk naar jou komen. snoepjes werken hier soms goed bij. snoepje naar haar toe gooien of in jou buurt leggen en dan steeds dichterbij. op den duur wil ze het misschien uit je hand pakken. maar laat haar het tempo bepalen. er moet wel iets gebeuren inderdaad om de volgende stap te zetten, maar vanuit haar veilige plek.
groetjes wendy en pootje van Guusje en Gijs. neusje van mijn engeltjes Nellie, Sjefke en wonder Flippie, en mijn allerkleinste engeltje Odie
Om haar te leren geaaid te worden, kan het ook helpen te starten met iets anders dan je hand. Je kan haar bijvoorbeeld (kort, op de goede moment als ze al rustig en ontspannen is), aanraken met een pijpenragertje of oude tandenborstel. Maar er bestaan ook tools speciaal daarvoor: https://www.felinova.be/collections/cat ... oor-katten
Als je toch je handen gebruikt, kan het helpen om haar met 1 vinger te aaien, ipv met je hele hand.
Fabienne was ook een enorm bang katje toen ze bij mij kwam wonen en nu nog heeft ze liever niet dat ik haar oppak, maar knuffelen op de bank mag dan weer wel. Ik heb haar in het begin gewoon haar bange zelf laten zijn en langzaam met omkoping (snoepjes) haar weten over te halen voor kriebeltjes. Gewoon iedere ochtend en avond even een snoepje aanbieden, als ze het niet aanpakte dan neerleggen en dan voorzichtig met diezelfde hand een aaitje proberen. En dat ging steeds wat beter, Met 2 handen hoef ik nu nog niet aan te komen want dan zou ik haar wel eens kunnen oppakken en dat wil ze niet. Je plannetje om haar van haar veilige plekjes af te houden lijkt me niet zo goed, ik zou ook niet wat hier wel geopperd wordt alles naar haar veilig zone schuiven, gewoon alles gewoon, kattebak waar die 'hoort' eten en drinken waar het hoort en dan 2x per dag even proberen of ze voor een snoepje wil komen, eventueel af en toe er zelf bij gaan zitten en een praatje maken maar verder alles zo normaal mogelijk, ze komt vanzelf, kan even duren maar het komt wel
Ik heb zelfs nog een tijdje gedacht dat ze me in de maling nam met dat bangige maar dat was dus puur het niet opgepakt willen worden.
aborgeld schreef: ↑14 aug 2024 22:58
Aaien is nog blazen en uit den boze. Heel zachtjes dr pootjes soms aanraken gaat.
Heb je dat smelt-knopje nog niet gevonden bij haar?
Wat versta jij onder aaien? Aaien (o.a. over de rug) is bij angstige katten sowieso vaak een no-no. Wat je van wel kunt doen is langs haar wang en boven op haar kopje (tussen de oren) krabben. Als ze dat toelaat dan kan ze daar bv helemaal mee wegsmelten. En verder moet ze jou aanhalen (kopjes geven) ipv jij haar aaien. Maar dat zal ze pas gaan doen als ze wat meer zelfvertrouwen krijgt.
Zoals hierboven al aangegeven is het beste gewoon veel in haar buurt zijn. Snoepjes geven kan maar verder niets dwingen. Als ze reageert op de hoofd-krabjes (dat merk je als ze tegen je hand gaat leunen) dan kun je daarna kleine stapjes verder.
Dwingen is inderdaad niet verstandig. Wat wel kan is hele zachte aandringen. Zonder stress. Ik denk dat je dat bedoeld met triggeren. Bij angstige katjes moet je opletten dat ze niet teveel stress hebben maar om stappen vooruit te zetten moeten ze wel langzaam over een drempel(tje) geholpen worden.
Als ze bij dat stofzuigen van de logeerkamer naar de kamer gaat... wat heeft ze dan in de kamer waar van haar is? Heb je daar een deken/holletje/mandje van haar? Gooi de sprei bv over de bank als je in de logeerkamer bezig bent.
Dag mensen, gelukkig van iedereen ongeveer dezelfde reacties dus ik ga met toch even wat meer uitleggen.
Hartelijk dank voor de reacties!
- Het blazen is al veel minder dan in het begin
- De veilige plek in de nacht was al de woonkamer en de rest de logeerkamer (start plek)
- Ik ga zo vaak als het kan even langs haar, praten, snoeppies, liquid snack (wat zij van mijn hand af likt). Dus naar de logeerkamer. Ik lig ook vaak letterlijk naast het bed als ze eronder zit en op het bed zitten als ze erop ligt.
- Haar spulletjes stonden al voor een deel in de woonkamer (kabpaal met schuilhokje, dekentje, kattenbak, water), zoals ook in de logeerkamer
- Mijn vermoeden is dat ze is mishandeld in het verleden, vandaar dat ze een hand eng vindt. Die vinger en voorzichtig op haar pootje leggen of beetje aaien is een goed idee. Ik zie ook dat ze daar meer aan went (geen blazen, soms nog wel wegtrekken). Het mooie is dat pootje ging ooit een keer op mijn vinger en zo gaat het heel langzaam de goede kant op.
Het probleem is dat ze bij een pleeggezin in een heel klein kamertje zat en vanwege eigen katten ook regelmatig de deur dicht. Als het heel dringend is zou ze naar de woonkamer komen maar verder niet. Mijn gevoel, na al die maanden zegt dat het een soort patroon is om in de logeerkamer te blijven. Zelfs met voedsel, snoeppies etc... ook als ik weg ben komt ze niet verder (behalve de nacht)
Hier heeft ze veel meer ruimte en echt alle liefde. Alleen ze blijft (gewenning) in de logeerkamer (onder het bed en er gelukkig ook steeds meer op).
Vandaar het idee haar nu een tijdje te laten wennen aan overdag en in de nacht in de kamer. Ze kan in de hal. Mijn slaapkamerdeur staat ook open en zelfs daar checkt ze weleens in de nacht.
Ze heeft in de kamer een veilig plekkie. Onder de tafel en in het huisje van de krabpaal.
Op die manier, zo zie ik het, gaat die gewoonte (ik mag alleen maar in de een kleine logeerkamer, die overigens bij mij al veel groter is) veranderen.
Ben benieuwd hoe jullie het nu zien, na wat meer context.
Zoals ik het lees heeft ze dus ook (veilige) plekjes in de woonkamer. De logeerkamer een keer dichthouden zie ik dan als "zachte dwang/aandringen". En zolang ze niet de hele nacht loopt te miepen (stress) en krassen bij die deur dan is dat ook geen probleem. Ze zal dan op een ander veilig plekje van liggen en misschien helpt dat haar zelfs om op een gegeven moment waar meer zelfvertrouwen te krijgen in haar gebied/territorium.
Verder gaat het dus prima en heeft ze (heel veel) tijd nodig (wat ze ook krijgt).
Hoi Rik, nee ik let heel erg op dat miepen want ik ken dat natuurlijk van de avond van adoptie en de keer dat ik even met haar mee naar de dierenarts moest.
Ik heb haar 2 keer even gehoord, maar dat doet ze altijd als er even iets anders is, daarna gaat ze weer de kamer in, zelfs nog even op mijn kamer geweest.
Wanneer ze in stress blijft had ik natuurlijk ingegrepen, kan dat ook niet over mijn hart verdragen. En ik lag nog niet op bed of mevrouw zat al op haar denken op de zachte kamerstoel dus dat komt helemaal goed. Ik houd het zo even in de gaten. Het mooiste zou zijn dat ze net zoals in de logeerkamer nog meer aan die woonkamer gaat wennen. Want hoewel ze in de avond alles doet, is ze overdag meestal te vinden in het huisje in de krabpaal, behalve als ik eten breng.
Want op een gegeven moment was het in de logeerkamer ook verhuizen van onder het bed naar boven het bed en ik hoop dat ik in de kamer dat ook mag meemaken dat ze wat vrijer gaat worden (overdag)
Dag iedereen. Toch een update. Jullie hadden toch wel een punt heb ik gemerkt. De derde avond vlak voor het slapen gaan zag ik meer stress. Ik zag ook goede dingen (bijv. dat ze op de lekkere zachte stoel ging liggen, maar dat was de 2e avond).
Ik heb besloten de deur gewoon weer open te doen, want stress voor haar wil ik niet. Maar ben wel iets anders gaan doen.
De kattenbak staat nu in de hal ipv haar kamer en voedsel heb ik eerst tegenover de kamer gezet in de hal en daarna in de kamer. Langzaam laten wennen.
Omdat ze erg goed naar mijn stem luistert (we gaan nu even eten Lily etc..) werkt dat super.
Op deze manier zie je haar op gezonde wijze ook steeds meer wat verkennen. Dus ze komt al als ik de logeerkamer schoonmaak. Ze komt met eten. En in die periodes zie ik dat ze ook even richting mijn slaapkamer gaat. Verkennen, minder angstig. Het gaat de goede kant op.
