We hebben sinds gisteren een jonge kat in huis. Maar het is een verlegen en op dit moment schuw poesje. We raken er zelf gestresst van. Wat kunnen we het beste doen? We hebben echt wel ervaring met katten, maar dan van kitten af aan. Dit is voor ons een nieuwe situatie. Hoe lang moeten we dit aan zien? Hebben we misschien een verkeerde keuze gemaakt? Hadden we een “gemakkelijkere” kat moeten kiezen?
Ik heb al katten van jongs af aan en inmiddels twee kittens opgevoed. Maar dit is wel een ander verhaal
Geadopteerde kat van anderhalf
-
Creativemind71
- Kitten
- Berichten: 1
- Lid geworden op: 26 sep 2022 10:43
-
Cerna
Re: Geadopteerde kat van anderhalf
Natuurlijk is een kat van anderhalf schuw in een vreemde omgeving.
Een goed gesocialiseerd kitten voelt zich gelijk thuis, maar een kat met misschien een rugzakje (want wat weet je van haar achtergrond?) zal eerst de kat uit de boom kijken. En wanneer jullie haar die tijd gunnen dan zal het vast een leuke huisgenoot worden. Maar wanneer je gelijk al - na één dag - twijfelt en stressig gaat doen (een kat voelt dat) dan wordt het natuurlijk niets.
Mijn advies: laat de kat in één ruimte met speeltjes, kattenbak, eten en laat haar verder zoveel mogelijk met rust. Pas wanner je merkt dat ze zich op haar gemak begint te voelen in dat kamertje kun je wat met haar gaan spelen (een kat van anderhalf vindt spelen echt nog wel leuk) zodat ze ook aan jullie went.
En dan - zeg na een paar dagen tot een week (afhankelijk van hoe ze reageert) - zet je de deur op een kier en bemoeit je er verder niet mee. Laat het aan haar over wat ze wil. Blijft ze voorlopig in de vertrouwde omgeving? Prima. Gaat ze op onderzoek uit? Ook goed. Maar niet mee bemoeien, niets willen forceren.
Het belangrijkste is dat ze eet, dat ze poept en plast, en (vooral!) dat ze zich op haar gemak gaat voelen.
En wanneer jullie er dan ook ontspannen mee om gaan
dan komt het vast helemaal goed.
Een goed gesocialiseerd kitten voelt zich gelijk thuis, maar een kat met misschien een rugzakje (want wat weet je van haar achtergrond?) zal eerst de kat uit de boom kijken. En wanneer jullie haar die tijd gunnen dan zal het vast een leuke huisgenoot worden. Maar wanneer je gelijk al - na één dag - twijfelt en stressig gaat doen (een kat voelt dat) dan wordt het natuurlijk niets.
Mijn advies: laat de kat in één ruimte met speeltjes, kattenbak, eten en laat haar verder zoveel mogelijk met rust. Pas wanner je merkt dat ze zich op haar gemak begint te voelen in dat kamertje kun je wat met haar gaan spelen (een kat van anderhalf vindt spelen echt nog wel leuk) zodat ze ook aan jullie went.
En dan - zeg na een paar dagen tot een week (afhankelijk van hoe ze reageert) - zet je de deur op een kier en bemoeit je er verder niet mee. Laat het aan haar over wat ze wil. Blijft ze voorlopig in de vertrouwde omgeving? Prima. Gaat ze op onderzoek uit? Ook goed. Maar niet mee bemoeien, niets willen forceren.
Het belangrijkste is dat ze eet, dat ze poept en plast, en (vooral!) dat ze zich op haar gemak gaat voelen.
En wanneer jullie er dan ook ontspannen mee om gaan
dan komt het vast helemaal goed.
Re: Geadopteerde kat van anderhalf
Zoals Annet ook zegt, ontspan 
Ik weet niet hoe schuw ze nu is maar wanneer ze onder een stoel of bank weggekropen zit zorg dan in ieder geval dat ze niet ver hoeft te lopen naar eten/drinken en kattenbak.
Na een paar dagen, wanneer ze iets meer heeft kunnen wennen, zou je eens kunnen kijken of je haar uit kan dagen door een snoepje in de buurt te leggen en zelf dan weer achteruit te gaan. Ook zou je bijvoorbeeld 's avonds her en der in de ruimte snoepjes neer kunnen leggen zodat ze wordt beloond wanneer ze op onderzoek uit gaat wanneer jullie op bed liggen.
De situatie van nu zegt nog helemaal niets over de toekomst. Toen Dinky als poes van 5 jaar bij ons kwam was ze enorm angstig en schuw. Na een aantal dagen durfde ze wat meer bij ons in de buurt te komen maar was ze nog steeds onzeker. In de loop der jaren is ze ons steeds meer gaan vertrouwen en werd ze een enorme knuffel die niet bij ons weg te slaan was. De basis is vooral om geen verwachtingen te hebben en de tijd te geven om de nieuwe omgeving en het nieuwe personeel te leren kennen.
Ik weet niet hoe schuw ze nu is maar wanneer ze onder een stoel of bank weggekropen zit zorg dan in ieder geval dat ze niet ver hoeft te lopen naar eten/drinken en kattenbak.
Na een paar dagen, wanneer ze iets meer heeft kunnen wennen, zou je eens kunnen kijken of je haar uit kan dagen door een snoepje in de buurt te leggen en zelf dan weer achteruit te gaan. Ook zou je bijvoorbeeld 's avonds her en der in de ruimte snoepjes neer kunnen leggen zodat ze wordt beloond wanneer ze op onderzoek uit gaat wanneer jullie op bed liggen.
De situatie van nu zegt nog helemaal niets over de toekomst. Toen Dinky als poes van 5 jaar bij ons kwam was ze enorm angstig en schuw. Na een aantal dagen durfde ze wat meer bij ons in de buurt te komen maar was ze nog steeds onzeker. In de loop der jaren is ze ons steeds meer gaan vertrouwen en werd ze een enorme knuffel die niet bij ons weg te slaan was. De basis is vooral om geen verwachtingen te hebben en de tijd te geven om de nieuwe omgeving en het nieuwe personeel te leren kennen.