Radioactief jodium Lienden

[Synemios]

Ja, ik vind ook dat als je een kat hebt die oud is en het goed doet op medicatie het een ander verhaal wordt.
Lienden zal heus wel beschikken over informatie en ik vind het ook slordig dat ze zo weinig info geven.
Ik had echt een probleem gehad met Lizzy als er geen nazorg was geweest.

Je kunt een kat die die behandeling gehad heeft ook niet meteen over zetten op medicijnen.
Het beeld dat Lizzy had is ook niet iets waar je verder wat over leest en mijn dierenarts heeft dit zo ook nog niet eerder gezien.
Dan is het toch fijn als ze je gerust kunnen stellen.

Voor ons was het ook niet veel verder rijden, mijn dierenarts heeft er goede ervaringen mee en ze zijn de helft goedkoper.

Ik zag trouwens een hoop Nederlandse en Duitse auto’s staan op de parkeerplaats

Ik vind de bloed controles persoonlijk ook prettiger na 1,3 en 6 maanden.
Maar dat ligt misschien anders als je een kat hebt die verder niets heeft en waar het in 1x goed bij gaat.

[Bibi-070]

Ik vind het ook raar dat er zo weinig aandacht voor nazorg is. Misschien omdat ze de enige zijn in Nederland. Het is wel een aanname van mijn kant, maar als er meerdere zijn die de behandeling aanbieden krijg je toch marktwerking. En dat kan er toch voor zorgen dat er meer aandacht besteed wordt aan kwaliteit van bijvoorbeeld nazorg.
Ben daar in de reguliere zorg bij mensen op tegen, maar in dit soort gevallen kan het best goed zijn.

Heel fijn dat Gent wel aandacht voor nazorg heeft. Zeker in jouw geval met Lizzy die dat ook echt nodig had.
Het is inderdaad ook fijn dat er vaker bloed controles zijn, zeker wanneer, zoals in het geval van Lizzy, er meerdere ziektes zijn.
Op zich vind ik na 6 maanden voor nu niet zo erg. Ik kan altijd eerder gaan met Harry als ik het niet vertrouw. Voor nu zijn de waarde natuurlijk behoorlijk gezakt, dus verwacht ook niet dat deze binnen een half jaar de pan uit rijzen.
Maar het in de gaten houden blijf ik toch wel doen.

Haha dat is wel grappig dat er zoveel Nederlandse en Duitse auto's stonden in Gent. Waarschijnlijk kiezen veel mensen de behandeling met hun huisdier daar te ondergaan.
Dat zegt ook wel iets natuurlijk, ze staan dus goed aangeschreven.
Qua kosten zijn ze ook een stuk goedkoper. Mijn eigen dierenarts hier in Den Haag heeft voor mij geïnformeerd.
Wat eigenlijk de reden was dat ik voor Lienden gekozen had, was het vlot terecht kunnen.
Anders had Harry eerst nog gevaccineerd moeten worden tegen rabiës en was de wachttijd rond de 2 maanden. Nu kon Harry 3 weken later al terecht.
Eigenlijk had het niet zoveel uitgemaakt, ik kreeg alleen ineens zo'n haast gevoel omdat de Carbimazol ook enorme bijwerkingen gaf.
Het zat me gewoon niet lekker, vandaar Lienden eigenlijk.
Heb er ook geen spijt van, de behandeling is goed gegaan en zijn T4 is mooi gedaald. Al zal ik er niet nog een keer naar toe gaan mocht het ooit nodig zijn.

Is Gent trouwens het dierenziekenhuis? Zoals in Utrecht waar ze ook de studie diergeneeskunde geven?

[Synemios]

Ja Gent is inderdaad ook een dierenziekenhuis/faculteit, echt groot is het daar.
Even over die rabies vaccinatie voor katten, voor Nederlandse katten hebben ze een gedoog beleid.
Wij hebben het bij Lizzy dus ook niet gedaan.

Lienden deed bij ons ook heel moeilijk ivm de nierwaarden van Lizzy.
Gent durfde dat wel aan zeker omdat wij weinig opties hadden en die nierwaarden steeds heel erg schommelde.
Lizzy's leeftijd speelde ook een hele grote rol.
Er is ook een plan gemaakt voor als haar nierwaarden erg zouden verslechteren door het te ver zakken van de t4 waarde.
De medicijnen die ze geven aan dieren met een te trage schildklier schijnen veel minder bijwerkingen te geven.

Dus ze hebben flink mee gedacht.

[Bibi-070]

Dat is wel heel prettig dat ze zo mee hebben gedacht over Lizzy's situatie.
Misschien hebben ze daar toch meer kennis dan Lienden, ze zijn natuurlijk een dierenziekenhuis en de universiteit zit daar.
Heel fijn dat zij een back-up plan hadden voor Lizzy in het geval dat.

Ik wist niet dat ze een een gedoogbeleid hebben voor rabiës vaccinatie en Nederlandse katten. Ik heb ze dan ook niet zelf gebeld, mijn dierenarts heeft dat gedaan.
Alleen Lienden heb ik later zelf gebeld om de afspraak te maken.
Achteraf had ik ook zelf moeten bellen en meer informatie moeten inwinnen. Maar dat is altijd achteraf makkelijk gezegd.
Feit blijft dat de behandeling tot dusver heeft aangeslagen en daar gaat het om.

Wat ik wel apart vind is dat Utrecht de behandeling niet uitvoert.
Ik had ergens op het forum gelezen dat ze hun vergunning kwijt waren, maar dit was ergens in 2008 meen ik. Ze zouden dat ook weer terug krijgen, maar tot op heden is dat dus nog niet gebeurd.
Heb geen idee of dit klopt, weet jij dit toevallig?

[Synemios]

Mijn dierenarts zegt dat ze nooit een vergunning gehad hebben om die behandeling uit te voeren.
Ze waren wel met de bouw begonnen maar dat is niet door gezet.

Misschien in de toekomst, Er zijn nu pas meer mensen die voor deze behandeling kiezen.
Dat is lang niet zo geweest,
Gent heeft als gemiddelde wachttijd 6 weken.

Ik weet niet of er meer kennis zit of dat het iets te maken heeft met verandering van medewerkers.
Ik kan me niet voorstellen dat Lienden deze dingen niet weet.

[Bibi-070]

Helder, dank voor je toelichting!
Wellicht in de toekomst dat Utrecht ook deze behandeling gaat uitvoeren. Ik wist ook niet dat mensen nu vaker kiezen voor een dergelijke behandeling met hun kat.

Uiteraard zal Lienden ook wel de kennis hebben. Ik twijfel daar ook niet aan, misschien zijn zij echt van alle risico's minimaliseren. Snap dat ook wel, al is het natuurlijk in jouw geval heel fijn dat Gent wel out of the box dacht en Lizzy wou behandelen.

[Synemios]

Toch raar omdat ik mensen met katten ken die wel behandeld zijn in Lienden ondanks verminderde nierwaarden.
Ik heb eerder het idee dat er andere artsen/ medewerkers zitten dan een tijd terug.
De wachttijd was voor Lienden toen ook langer anders had ik nog wel door gevraagd en geprobeerd het toch voor elkaar te krijgen.

De behandeling zelf is niet nadelig voor de nieren maar de daling van de T4 zorgt ervoor dat de nieren weer normaal doorbloed worden..

Dus eigenlijk ga je dan door niet te behandelen die t4 waarde kunstmatig hoog houden om de nieren te sparen.
Terwijl een hoge t4 slecht slecht is voor de nieren, hart, bloeddruk.

Ik heb dat nooit zo goed begrepen, tenzij het gaat om een hele lichte stijging maar als een kat niet goed reageert op de thiafeline/ felimazole, het voer geen optie is en de zalf uiteindelijk ook voor veel bijwerkingen zorgt dan moet je toch keuzes maken.

In Amerika zeggen ze na 3 maanden al dat je moet herhalen als de waarden nog te hoog zijn.

[Bibi-070]

Vreemd dat ze het eerst wel in sommige gevallen deden en nu niet meer.
Misschien heb je gelijk, andere dierenartsen maken wellicht andere beslissingen.

Dat de hoge T4 zorgen voor een betere doorbloeding van de nieren wist ik, maar niet dat de daling van de T4 gevaarlijk kon zijn voor katten met nier problemen.
Ik dacht juist dat het radioactief jodium een belasting is voor de nieren, en dat dit dus voor problemen kan zorgen bij nierpatiënten.
Weer wat geleerd dus.
Maar hoe zit het dan met medicatie? Dan verlaag je toch ook de T4, hetzij kunstmatig, maar toch.
Is het dan zo dat je bij nierpatiënten liever de T4 helemaal niet behandeld?
Lijkt me toch ook geen optie. Want wat je zelf al zegt, hoge T4 is erg belastend voor hart, nieren en bloeddruk.

Sowieso is het vreemd dat andere landen soms een totaal ander beleid hebben.
Ik weet dat nog wel ten tijde dat ik zelf ziek was en er veel over ging lezen.
Bij sommige ziektes zijn de vooruitzichten per land ontzettend verschillend, dat zal voor huisdieren niet anders zijn.

Wat ik ook apart vind is dat sommige dierenartsen alleen Thiafeline of Felimazole willen voorschrijven. Of wanneer het echt niet anders kan, Carbimazol oorzalf (wat vreselijk duur is ten opzichte van de pillen).
Terwijl dat laatste vaak ook vreselijke bijwerkingen geeft. Harry zijn hele oren waren kapot en ook kreeg hij hotspots op z'n koppie.
Later nog wel de Carbimazol pillen geprobeerd, maar de wondjes verdwenen niet. Uiteindelijk heeft m'n eigen dierenarts hem een prednison spuit gegeven, pas toen ging de jeuk weg. Dat was meer als overbrugging voor de radiojood, want die vond toen na 3 weken plaats.
De wondjes zijn eigenlijk nu pas helemaal weg, sinds de radiojood.

Ben dan ook geen fan van de medicatie, al zal het echt wel goed verdragen worden door de meeste katten.
Maar als het, zoals bij onze katten, zoveel bijwerkingen geeft, is erg weinig alternatief en is de radiojood eigenlijk de enige behandeling die nog over is (en uiteindelijk de beste uiteraard).

[Synemios]

Met pillen kun je de T4 iets hoger houder door een iets lagere dosering te geven ( dus tegen de bovengrens binnen de referentie of voor oude katten iets erboven )
Op zich is dat natuurlijk beter als je kat het goed doet op de medicatie.
Hoewel de waarde dus ook niet alles zegt over hoe je kat het doet vertelde Gent mij gisteren want ook dat is per kat verschillend.

Sommige dierenartsen weten niet eens dat er carbimazol pillen bestaan.
Of ze zeggen dat ze het niet voor mogen schrijven, dat las ik laatst ook van iemand hier op het forum.

Als de jeuk weg ging door de pred is het echt een allergie geweest, zo zielig.

Ik vind die verschillen per land soms ook bizar ja,

[Bibi-070]

Dat is dan wel een gedoe om de juiste dosering te krijgen. En het is bij katten zonder nier problemen al zo lastig.

Over de Carbimazol pillen, dat is ook mijn ervaring bij een andere dierenarts.
Eigenlijk was de andere optie nadat Harry zo ziek was van de Thiafeline, Felimazole.
Heb toen geen alternatief gekregen, het was Thiafeline, Felimazole of het dieet voer van Hills.
En dat terwijl Thiafeline en Felimazole dezelfde werkzame stof hebben.
Harry was zo ziek, geen één keer hebben ze toen de medicatie in twijfel getrokken. Echo is er gemaakt, bloed tig keer onderzocht, opname etc.
Pas toen hij hotspots kreeg op z'n koppie werd er gezegd dat het misschien wel de Thiafeline was. Terwijl ik de conclusie al lang zelf had getrokken en ook meerdere malen had aangegeven.
Hij heeft de medicatie ook maar 3 weken gehad, en het duurde ruim 2 weken voor dat alles uit z'n systeem was.
Hij was dus ruim een maand ziek van de Thiafeline.
Mijn vertrouwen was toen echt helemaal weg bij mijn toenmalige dierenarts.

Ben later nadat Harry helemaal hersteld was naar een andere dierenarts gegaan.
Daar namen ze mij serieus en is er veel rekening gehouden met Harry's verleden met de Thiafeline.
Ook waren er ineens veel meer mogelijkheden met medicatie zoals Carbimazol pillen en oorzalf.
Alleen gaf ook Carbimazol bijwerkingen, hetzij minder dan met de Thiafeline, maar nog altijd geen optie.
Ik denk gewoon dat hij extreem reageert op de remstoffen die de T4 tegengaan.
Misschien was het één van de hulpstoffen. Alleen kon ik geen overeenkomsten van hulpstoffen vinden in de verschillende medicijnen die Harry gehad heeft.

[Synemios]

Niet normaal toch en al helemaal niet omdat jij het zelf aangegeven had.
Dan bedenken ze dat zelf pas nadat ze tig onderzoeken gedaan hebben.
Terwijl bekend is dat de thiafeline en felimazole behoorlijke bijwerkingen kunnen veroorzaken.
Gelukkig zit je nu bij een andere praktijk.

Als ik het zo allemaal hoor en lees dan hebben wij het met onze huidige dierenarts echt wel getroffen.
Die besteld voor Lizzy ook antihistamine via de cascade regeling.
Heel veel mensen weten ook niet dat elke dierenarts multifunction voer kan bestellen voor katten met meerdere aandoeningen.
Eigenlijk vind ik het gewoon schandalig dat ze dan mensen laten kiezen tussen 2 aandoeningen terwijl er gewoon oplossingen voor zijn.

Mijn dierenarts zag Lizzy in die tijd wekelijks ivm b12 injecties en die zei meteen dat het de thiafeline was en dat terwijl Lizzy bekend was met voedselallergie maar ze lag gewoon nu gewoon open.

Voor ons is de carbimazol echt alleen nog een optie als de 2e rajodium behandeling ook niet werkt.
Maar Gent gaat er sowieso met de dosering wel rekening mee houden dat ze iets meer nodig heeft nu.
Het vreemde is trouwens dat het bij Lizzy wel wat gedaan heeft, zou dat dan betekenen dat er in ieder geval een gedeelte weg is door de behandeling, want in principe heeft het alleen invloed op de tumor.

Carbimazol wordt in het lichaam omgezet in Thiamazole.
Thiafeline en felimazole hoeven niet eerst omgezet te worden.

In sommige gevallen kan het zijn dat een kat het bijvoorbeeld wel goed doet op felimazole en niet op de thiafeline of andersom.
Maar ook dat ze het niet goed doen op thiafeline en felimazole maar wel op carbimazol.

Maar Harry reageert ook op de carbimazol dus het lijkt er inderdaad op dat hij niet goed reageert op het hormoon zelf.

Nu achteraf denk ik wat een geluk dat het bij Nero in 1x goed ging met de felimazole

Maar hoe is het nu met Harry?

[Bibi-070]

Het is ook bizar hoe dat allemaal ging.
Ik had eigenlijk totaal geen klachten over mijn toenmalige dierenarts, hij is op andere gebieden zeer kundig vind ik.
Maar op het gebied van hyperthyeroidie kennelijk wat minder. Daar komt bij dat alle informatie werd gegeven via de assistente ipv hemzelf. Die hebben vaak toch minder kennis van zaken, plus dat het ook gewoon een taak van de dierenarts is om bij te staan wanneer het niet goed gaat met het dier.
Mijn eigen oncoloog laat ook de verpleegkundige niet bellen en informeren, verwacht dat bij dierenartsen niet anders.

Wat fijn dat jij een goede en mee denkende dierenarts hebt.
Zeker in het geval van Lizzy is dat zeer belangrijk.
Zo'n dierenarts had ik vroeger ook, eentje die verder dacht dat zijn eigen portemonnee en echt zichtbaar het beste met het dier voor had. Helaas is hij met pensioen sinds een aantal jaar.

Weet je al wanneer je terug gaat naar Gent met Lizzy?
Vind het erg fijn voor jullie dat Gent zo met je meedenkt.
Lizzy zit op dit moment niet aan de Carbimazol toch? Weet niet zeker meer of je daar nu wel of niet weer mee begonnen bent.

Helaas is ook Carbimazol inderdaad geen optie voor Harry. Als het goed is maakt dat nu niks meer uit omdat hij genezen is. Maar het was vreselijk om te zien hoe beroerd hij van de medicatie werd.
Al was het braken en de eetstakingen bij de Carbimazol niet aanwezig. Daarvan kreeg hij echt vreselijke jeuk en hotspots, wat natuurlijk erg genoeg is.

Met Harry gaat het redelijk goed. Hij is rustiger, slaapt meer en zoekt nu bijvoorbeeld ineens de zon op in huis. Dat is wel echt een verschil met eerst.
Ook eet hij goed en gaat minder vaak naar de bak. Dat laatste deed hij achteraf gezien wel heel vaak, en de frequentie nu is gelijk aan die van mijn andere katten.
Maar hij is wel vrij chagrijnig tegen Mini, snel blazen en wegrennen als Mini even wil snuffelen. Dat geeft Mini weer de trigger erachter aan te rennen, en moet ik weer de scheidsrechter spelen haha.
Maar goed, ik hoop dat dit nog verdwijnt met de tijd.
Heb soms echt het idee dat Harry stemmingswisselingen heeft. Een beetje zoals wanneer ik last van m'n hormonen heb haha.
Herken jij dat van Lizzy of je andere katten na de radiojood of instellen medicatie?

Zeker fijn dat Nero het wel goed deed op Felimazole. Ik denk ook dat dit vaker het geval is dan wanneer het niet goed gaat.
Maar als het niet gaat dan zit je wel goed met de gebakken peren, dat spul is ook niet meteen het lichaam uit als je met de medicatie stopt.

Ik laat Lucky trouwens maandag even nakijken bij de dierenarts, samen met Mini.
Denk niet dat Lucky last heeft van zijn schildklier, maar even laten checken kan natuurlijk nooit kwaad.

[Synemios]

Ja onze vorige praktijk werkte ook zo.
Ze waren heel goed maar zijn toen overgenomen door Caressa.
Helaas kregen wij hier in Delft de artsen die ik denk net afgestudeerd waren.
Het is er echt niet beter op geworden, terwijl de teams in de grotere steden wel kundig zijn.

Lizzy had last van pododermatitis dacht ik, want ik herkende het van haar zus.
Dus ik heb dat na laten kijken, maar ja ze kende het niet, dus ze moest zich erin verdiepen.
Bij katten is het zeldzaam, maar bij honden wel een bekender probleem.

Werd ik terug gebeld met de mededeling door een assistente dat ze niet dacht dat het dat was want het was niet vergelijkbaar met de plaatjes die ze had gezien en het was niet erfelijk.
Later had ik Lizzy’s dossier in handen en er stond letterlijk, dat het niet leek op de plaatjes die ze op Google had gevonden.

Toen we voor de zoveelste keer bij onze huidige dierenarts op controle waren, tilde hij haar op en hij zegt.
Oh dat is ook weer bijzonder...
Dus ik vroeg wat bedoel je?
Hij zegt nou die pootjes, dat is pododermatitis.

Dus ik had het wel goed gezien.
Gelukkig waren we er alsnog op tijd bij.

Ik was ook verbaasd dat onze huidige dierenarts met alles op medisch vlak zelf belt.
Tijdje terug waren haar medicijnen niet verkrijgbaar ( antihistamine) en hij belde mij toen zelf op over eventuele alternatieven.

We hebben met Gent afgesproken in November nog een keer te prikken, als hij dan verder gestegen is dan gaan we haar inplannen.
Maar Lizzy heeft geen hele hoge waarde nu, anders waren we meteen gegaan,
Ze hoeft nu ook niet behandeld te worden met medicijnen.

stemmingswisselingen zijn nu nog wel normaal omdat die schommelingen ( van hormonen) nog wel kunnen doorgaan tot 6 maanden ongeveer na de behandeling.

Maar daarna of eerder al, zouden de klachten wel minder moeten worden en verdwijnen ( ook in gedrag)
Dus nog even geduld hebben
Bij Nero merkte ik het ook goed, als ze goed ingesteld was was ze een stuk relaxter.

En ja ik herken dat bij Lizzy ook wel, daarom hadden we een tijd terug een extra check laten doen bij Lizzy want die at heel veel en was niet erg aardig tegen de rest.
En toen gingen we prikken en zat ze maar op 1 punt na boven de referentie.

Afgelopen keer dacht ik dat hij goed was en was hij weer verder gestegen, maar dat heeft dus met de wisselende hormonen te maken.

Verstandig dat je Lucky ook checkt.
Ben benieuwd.

[Bibi-070]

Vervelend als zo'n dierenartsenpraktijk wordt overgenomen door andere. Het zou best eens kunnen dat het dan vooral net afgestudeerde dierenartsen zijn.
Niet dat daar iets mis mee is, zij moeten het immers ook leren, maar toch heb je liever een ervaren dierenarts. Zeker in het geval van Lizzy.
Bizar dat zo'n dierenarts de plaatjes gaat googlen. Als je zo'n aandoening niet kent win je toch advies in bij andere dierenartsen lijkt me.
Wel fijn dat je er nu één hebt die veel kennis en ervaring heeft.

Gelukkig valt de T4 waarde van Lizzy mee, althans de laatste keer dat je haar liet prikken.
Dan zit er ook niet zo'n enorme haast bij en kan je het in de gaten houden.
Ik neem aan dat het uiteindelijk wel weer gaat stijgen omdat er nog teveel schildklierweefsel zit? Heb eigenlijk helemaal geen idee hoe dat nou precies werkt.
Dat radioactief jodium werkt alleen op het foute weefsel dacht ik toch? Dan heeft Lizzy wellicht te weinig gekregen? Of is het weer ergens gaan aangroeien?

Ik vraag me sowieso af hoe dat nou precies zit. Ze behandelen dat foute weefsel, maar dat kan toch makkelijk weer gaan aangroeien na de behandeling? Ik weet wel dat mensen met hyperthyeroidie vaak de ziekte van Graves hebben. Weet niet of katten ook een onderliggende aandoening hebben die hyperthyeroidie tot gevolg heeft.
Enige wat ik weet is dat het (vaak) om een goedaardige tumor gaat. Maar waarom katten daar regelmatig last van krijgen weet ik niet.

Tja dat Harry's hormonen schommelen is wel duidelijk. Soms loopt hij echt heen en weer door het huis. Volgend moment zit hij voor zich uit te staren als een zombie.
Ach, misschien let ik gewoon teveel op hem. Bovendien is het pas 3 weken geleden en moet ik inderdaad geduld hebben.
Zijn waarde was mooi gezakt op de dag van zijn ontslag uit Lienden, dat kan toch echt niet ineens gestegen zijn als een malle lijkt me.
Maar de onzekerheid blijft wel een beetje bij me. Gelukkig krijg ik via jou veel informatie, dat stelt me dan wel weer gerust.

Lucky en Mini moeten sowieso even voor een check. Mini's tanden moeten ook schoongemaakt worden, wil dan wel eerst weten hoe het met zijn bloedwaarden zit voordat hij onder narcose gaat.
Wat betreft Lucky zou het me verbazen, hij is best wel te zwaar. Maar goed, je weet het maar nooit. Harry viel per slot van rekening ook niet af.

[Synemios]

Dat met Lizzy was de druppel, ook met Luna gehad dat we daar kwamen ivm een heftige allergische reactie en ze echt niet wisten wat ze moesten doen.
Toen ging ze dus wel bellen want ze durfde geen injectie te geven ivm bijwerkingen.
maar ze kreeg diegene niet te pakken, maar ondertussen zag ik Luna weg zakken, tong werd blauw en die hing uit haar mond, ogen werden steeds roder en toen heb ik gezegd doe die injectie er nou maar in anders heb ik straks geen kat meer.

Dit is toen wel nog besproken en er is een plan gemaakt speciaal voor Luna maar toen het met Lizzy weer mis ging en ze ons niet serieus namen was ik er echt klaar mee.

Over dat weefsel heb ik gevraagd.
Lizzy had sowieso maar aan 1 kant problemen en dan hebben ze een grotere kans dat het alsnog terug komt aan de andere kant.
Of dat nu zo is dat weten ze pas na het maken van de scintigrafie.
Waarschijnlijker is, dat het weefsel niet voldoende opgeruimd is.
De dosering wordt berekend aan de hand van de bloedwaarden en de scintigrafie.

Ik weet wel dat ik meteen al tegen Edwin zei als ze maar niet te weinig gegeven hebben.
Want ze zeiden dat ze maar heel weinig nodig heeft gehad en dat ze waarschijnlijk heel snel zou reageren op de behandeling.
Achteraf hadden ze dat beter niet kunnen zeggen.

In principe zorgt de rajodium ervoor dat alleen het foute weefsel opgeruimd wordt.

Maar ja Lizzy is eigenlijk met alles wel uitzondering.
Haar sdma is bijvoorbeeld ook maar 12 terwijl haar creatinine te hoog is en er op de echo nierschade te zien is.
Bij haar loopt alles anders.

Ik denk dat Harry gewoon tijd nodig heeft en een hele snelle stijging zal het niet zijn.
Maar ja schommelingen in hormonen zijn nooit fijn.

Verstandig om voor de gebitsreiniging eerst het bloed te controleren.
Lizzy is ook nooit mager geweest dus dat is voor mij ook geen criterium meer