Nierfalen
Nierfalen
Dag iedereen,
Ik nieuw hier en hoop op jullie advies...
Onyx is ongeveer 15 jaar oud en kwam vanuit het asiel bij ons terecht. Ik vermoed dat ze een kruising zou kunnen zijn tussen een 'straatkat' en een siamees, gezien haar trekken en karakter.
Sinds eind vorige week merkten we op dat ze onwel was. Ze kwam nog amper eten, terwijl ze anders de grote hongerige wolf in huis is. Maar door de warmte van die dagen en het feit dat ook de anderen maar matig belangstelling hadden in eten zochten we er niet meteen iets achter. Ze is in de loop van het voorbije jaar ongeveer wel wat afgevallen, maar buiten het feit dat ze wat rustiger was leek ze steeds in goede gezondheid te verkeren.
Ik was op vakantie, en maandag is mijn moeder met haar bij de dierenarts geweest. Die heeft een bloedstaal genomen. Dinsdag was ik terug, en overdag viel het mij op dat ze volledig gestopt was met eten (tot zeker zondag at ze nog, zij het geen grote hoeveelheden). 's Avonds is ze terug naar de dierenarts gegaan en die heeft haar daar gehouden om haar aan een infuus te leggen. De bloedtest had verhoogde nierwaarden aangetoond, maar welke waarden exact heeft ze mij niet verteld. Ik bel nu dagelijks voor een update en deze avond moeten we terug.
De voorbije dagen was ze steeds alert, aanhankelijk en vocaal, maar gisterenavond lag ze er maar slapjes bij vond de dierenarts. Dus ik ben heel erg bang voor een terugval. Ze was ook de voorbije dagen weer begonnen met urine aanmaken, wat er toch op duidt dat de nieren nog werken. Maar een heel grote zorg is: ze eet nog steeds niet zelfstandig. Ze laat zich dwangvoeren en houdt dat eten ook binnen, maar ze heeft nog steeds niet op eigen houtje gegeten (of toch niet tot de laatste update van onze DA deze ochtend).
Ik maak mij heel veel zorgen. Heeft iemand een dergelijke situatie meegemaakt? Hoe zijn de vooruitzichten? Wat zijn mogelijkheden naar behandeling toe? Hoe krijgen we haar terug aan het eten? Hoe lang kan en mag je een kat dwangvoeren?
De DA zei dat de waarden van een test die ze vandaag deed veel zullen vertellen over haar toestand. Dus ik hoop van ganser harte dat die er beter uitzien, want ik vrees dat ze anders euthanasie zal voorstellen.
De eerste dagen bleef ik heel hoopvol omdat Onyx ook zelf heel levendig bleef. Je zag en wist wel dat ze niet volledig ok was, maar ze zonderde zich niet af en toonde echt dat ze hulp wou krijgen. Ze bleef ook aanhankelijk. Het nieuws vanmorgen dat ze er gisteravond en vanmorgen maar zielig bij lag heeft mij heel erg bang gemaakt.
Ik weet ook nog wel dat de DA een FIP/HIV test heeft gedaan en die was gelukkig negatief.
Ik nieuw hier en hoop op jullie advies...
Onyx is ongeveer 15 jaar oud en kwam vanuit het asiel bij ons terecht. Ik vermoed dat ze een kruising zou kunnen zijn tussen een 'straatkat' en een siamees, gezien haar trekken en karakter.
Sinds eind vorige week merkten we op dat ze onwel was. Ze kwam nog amper eten, terwijl ze anders de grote hongerige wolf in huis is. Maar door de warmte van die dagen en het feit dat ook de anderen maar matig belangstelling hadden in eten zochten we er niet meteen iets achter. Ze is in de loop van het voorbije jaar ongeveer wel wat afgevallen, maar buiten het feit dat ze wat rustiger was leek ze steeds in goede gezondheid te verkeren.
Ik was op vakantie, en maandag is mijn moeder met haar bij de dierenarts geweest. Die heeft een bloedstaal genomen. Dinsdag was ik terug, en overdag viel het mij op dat ze volledig gestopt was met eten (tot zeker zondag at ze nog, zij het geen grote hoeveelheden). 's Avonds is ze terug naar de dierenarts gegaan en die heeft haar daar gehouden om haar aan een infuus te leggen. De bloedtest had verhoogde nierwaarden aangetoond, maar welke waarden exact heeft ze mij niet verteld. Ik bel nu dagelijks voor een update en deze avond moeten we terug.
De voorbije dagen was ze steeds alert, aanhankelijk en vocaal, maar gisterenavond lag ze er maar slapjes bij vond de dierenarts. Dus ik ben heel erg bang voor een terugval. Ze was ook de voorbije dagen weer begonnen met urine aanmaken, wat er toch op duidt dat de nieren nog werken. Maar een heel grote zorg is: ze eet nog steeds niet zelfstandig. Ze laat zich dwangvoeren en houdt dat eten ook binnen, maar ze heeft nog steeds niet op eigen houtje gegeten (of toch niet tot de laatste update van onze DA deze ochtend).
Ik maak mij heel veel zorgen. Heeft iemand een dergelijke situatie meegemaakt? Hoe zijn de vooruitzichten? Wat zijn mogelijkheden naar behandeling toe? Hoe krijgen we haar terug aan het eten? Hoe lang kan en mag je een kat dwangvoeren?
De DA zei dat de waarden van een test die ze vandaag deed veel zullen vertellen over haar toestand. Dus ik hoop van ganser harte dat die er beter uitzien, want ik vrees dat ze anders euthanasie zal voorstellen.
De eerste dagen bleef ik heel hoopvol omdat Onyx ook zelf heel levendig bleef. Je zag en wist wel dat ze niet volledig ok was, maar ze zonderde zich niet af en toonde echt dat ze hulp wou krijgen. Ze bleef ook aanhankelijk. Het nieuws vanmorgen dat ze er gisteravond en vanmorgen maar zielig bij lag heeft mij heel erg bang gemaakt.
Ik weet ook nog wel dat de DA een FIP/HIV test heeft gedaan en die was gelukkig negatief.
Persoonlijk slaafje van Sammy, Gini, Elliot, Halia en Quibus
Re: Nierfalen
Welkom met je zieke lieverd.
Bij 15 jaar kan het best zijn dat de nieren flink slechter geworden zijn. Gelukkig wordt ze wel gespoeld want dat is het eerste dat niet gebeuren. Mochten de waardes na verloop van tijd nog te hoog blijven kun je spreken van chronisch nierfalen.
Zorg ervoor dat ze eerst de urine onderzoeken op eiwit (liefst de UPC ratio = eiwit/creatinine in urine). Pas als die te hoog is, zou er semintra gegeven mogen worden. Laat je dus geen semintra aansmeren voordat die test gedaan is.
Het 'er zielig bijliggen' kan ook te maken hebben dat ze daar in een hokje zit. Dat zegt niets over hoe ze weer thuis zou zijn.
Vraag altijd om de facturen en uitslagen op papier of e-mail. Altijd, ook als het om iets simpels gaat. Het zou gewoon een gewoonte moeten zijn. Je hebt dan een archief waarin je alles rustig terug kunt vinden.
Bij 15 jaar kan het best zijn dat de nieren flink slechter geworden zijn. Gelukkig wordt ze wel gespoeld want dat is het eerste dat niet gebeuren. Mochten de waardes na verloop van tijd nog te hoog blijven kun je spreken van chronisch nierfalen.
Zorg ervoor dat ze eerst de urine onderzoeken op eiwit (liefst de UPC ratio = eiwit/creatinine in urine). Pas als die te hoog is, zou er semintra gegeven mogen worden. Laat je dus geen semintra aansmeren voordat die test gedaan is.
Het 'er zielig bijliggen' kan ook te maken hebben dat ze daar in een hokje zit. Dat zegt niets over hoe ze weer thuis zou zijn.
Grtz, Rik
Bono ♂ & Yuna ♀ ( † Bowy ♀ ) (Fotoalbum)
Bono ♂ & Yuna ♀ ( † Bowy ♀ ) (Fotoalbum)
Re: Nierfalen
Ze is nog even thuis maar zonder kans op beterschap. Omdat ze zo opleefde toen ze ons zag opperde de dierenarts dat ze nog wel eens mee naar haar vertrouwde omgeving kon.
Ik heb de uitslag niet op papier maar herinner me enkel dat al haar waarden gestegen waren ipv gedaald tegenover de bloedtesten van maandag. Als ik me goed herinner, tussen mijn tranen door: Creatinine van 517 naar 640, fosfor van 8,7 naar 14,5, ureum was ook veel te hoog maar ik herinner me de waarde niet meer.
Volgens de dierenarts is er niets meer aan te doen. Ben er het hart van in.
Ik heb de uitslag niet op papier maar herinner me enkel dat al haar waarden gestegen waren ipv gedaald tegenover de bloedtesten van maandag. Als ik me goed herinner, tussen mijn tranen door: Creatinine van 517 naar 640, fosfor van 8,7 naar 14,5, ureum was ook veel te hoog maar ik herinner me de waarde niet meer.
Volgens de dierenarts is er niets meer aan te doen. Ben er het hart van in.
Persoonlijk slaafje van Sammy, Gini, Elliot, Halia en Quibus
Re: Nierfalen
Heel veel sterkte. Ik hoop op nog wat mooie momenten samen
Groeten Liane, pootje van Puck, Max, Kiki, Kaatje en Pommetje. En Tom*, Fritsie* en Sam*
Re: Nierfalen
Een creatinine van boven de 500 wijst heel vaak op acuut nierfalen. Dat kan door vergiftiging zijn maar ook door iets interns (nierinfarct). In dat geval is het van belang om drie dagen lang te spoelen. Zo snel mogelijk.
Bij 'traditioneel' nierfalen (wat dan uiteindelijk chronisch blijkt) is de creatinine van tussen de 200 en 300. Dus bij deze hoge waarde zou ik niet zomaar zeggen dat er niets aan te doen is, en op zoek gaan naar een oorzaak.
Maar goed... Niets doen en met een dierenarts die er niets meer in ziet......
Bij 'traditioneel' nierfalen (wat dan uiteindelijk chronisch blijkt) is de creatinine van tussen de 200 en 300. Dus bij deze hoge waarde zou ik niet zomaar zeggen dat er niets aan te doen is, en op zoek gaan naar een oorzaak.
Maar goed... Niets doen en met een dierenarts die er niets meer in ziet......
Grtz, Rik
Bono ♂ & Yuna ♀ ( † Bowy ♀ ) (Fotoalbum)
Bono ♂ & Yuna ♀ ( † Bowy ♀ ) (Fotoalbum)
Re: Nierfalen
Er werd meteen gespoeld gedurende 3 dagen maar de waarden zijn na de spoeling, een intensieve antibiotica kuur en anabole steroïden gestegen waardoor onze dierenarts zegt dat ze alles heeft gedaan wat ze kon doen. Volgens haar zijn de nieren ‘op’ en ze heeft geen andere onderliggende oorzaak kunnen vinden voor het nierfalen.
Zijn jullie ervaringen anders wat betreft behandeling?
Uiteraard geef ik het liever niet op, maar ik wil haar ook niet laten lijden als de situatie uitzichtloos is natuurlijk
Zijn jullie ervaringen anders wat betreft behandeling?
Uiteraard geef ik het liever niet op, maar ik wil haar ook niet laten lijden als de situatie uitzichtloos is natuurlijk
Persoonlijk slaafje van Sammy, Gini, Elliot, Halia en Quibus
Re: Nierfalen
Ze heeft bij de dierenarts niets willen eten of drinken (behalve onder dwang) maar ben er net wel in geslaagd om haar een beetje te laten drinken en ongeveer een kubieke cm kippenpaté (speciaal voor katten) te laten eten uit mijn hand. Het is niet veel, maar wel iets.
Als de nierwaarden ook na een spoeling nog gestegen zijn ipv gedaald, en er is geen onderliggende oorzaak gevonden, wat kan er dan nog meer worden gedaan? Ik heb hier totaal geen ervaring mee. Daarom ook dat ik hier terecht ben gekomen. Ik zou niks liever willen dan haar redden.
Als de nierwaarden ook na een spoeling nog gestegen zijn ipv gedaald, en er is geen onderliggende oorzaak gevonden, wat kan er dan nog meer worden gedaan? Ik heb hier totaal geen ervaring mee. Daarom ook dat ik hier terecht ben gekomen. Ik zou niks liever willen dan haar redden.
Persoonlijk slaafje van Sammy, Gini, Elliot, Halia en Quibus
Re: Nierfalen
Mijn verhaal van Hummel* lijkt een beetje op die van jou. Toen wij zagen dat Hummel stopte met eten was het eigelijk al te laat. Verhoogde nierwaarden en ook een hoge fosfor, iets van 6. nog wat. Hummel is toen bijna 5 dagen gespoeld en bij de da ging ze uit zich zelf eten. Na de spoeling waren haar waardes niet goed gezakt.
Ik heb haar mee naar huis genomen en nog twee en een halve week in leven gehouden door dwangvoeding, allerlei medicatie en homeopatische toestanden. Als ik alles van te voren had geweten had ik haar veel eerder laten inslapen want ik denk net als jouw da, met zulke hoge waardes komt het niet meer goed, zeker niet als deze stijgen inplaats van dalen.
Hoe zielig ik dit voor jou ook vind kan ik je alleen maar euthanasie aanraden.
Jouw kat wil niet eten door alle verhoogde waardes en vergiftigd zich zelf op deze manier.
Het hoe en waarom doet er nu niet meer toe, het leed is al aangericht en nieren herstellen zich zelf niet meer.
Bij hUmmel wachten ik te lang, zij overleed door zweertjes in haar slokdarm, ontstaan door de hoge ureumwaarde.
Door mijn egoisme heeft ze alleen meer erger geleden en ze verdiende beter.
Heel veel sterkte met deze rotziekte
Ik heb haar mee naar huis genomen en nog twee en een halve week in leven gehouden door dwangvoeding, allerlei medicatie en homeopatische toestanden. Als ik alles van te voren had geweten had ik haar veel eerder laten inslapen want ik denk net als jouw da, met zulke hoge waardes komt het niet meer goed, zeker niet als deze stijgen inplaats van dalen.
Hoe zielig ik dit voor jou ook vind kan ik je alleen maar euthanasie aanraden.
Jouw kat wil niet eten door alle verhoogde waardes en vergiftigd zich zelf op deze manier.
Het hoe en waarom doet er nu niet meer toe, het leed is al aangericht en nieren herstellen zich zelf niet meer.
Bij hUmmel wachten ik te lang, zij overleed door zweertjes in haar slokdarm, ontstaan door de hoge ureumwaarde.
Door mijn egoisme heeft ze alleen meer erger geleden en ze verdiende beter.
Heel veel sterkte met deze rotziekte
grt Anne, Joep 14 Hobbel 14 Polleke 13 Pluto 4 Louie 3 Donna 2, Pino en Pip 0 Lora (hond) 2
en kipjes Kukel Kayla en Lucy
rust zacht alle engeltjes
en kipjes Kukel Kayla en Lucy
rust zacht alle engeltjes