Een korte update. Tussen de katten onderling gaat het met (hele) kleine stapjes steeds beter. Inmiddels spelen ze een of twee keer per dag met elkaar en geeft Moos af en toe weer eens een voorzichtige poetsbeurt. Verder proberen we ze zo veel mogelijk gescheiden te houden, op een gegeven moment slaat het spelen om in flinke irritaties.
Murphy is inmiddels gewend aan haar medicatie, dat betekent dat ze weer net zo ondeugend en baldadig is als voorheen. Niet heel handig voor het introduceren; ze doet niets liever dan jagen op Mosey en die zit daar natuurlijk niet op te wachten. Murphy is echt een bal energie die de grenzen niet kent (of snapt). Zo veel mogelijk spelen dus, hoewel ze erg selectief is met speelgoed en een korte aandachtsspanne heeft. Best een uitdaging.
Hopelijk gaan we ook de goede kant op met Murphy's gezondheid: ze zit op dieetvoer voor suikerziekte (hills m/d). Dit heeft een positief effect: haar glucose is goed en ook haar nierwaardes bleken weer goed te zijn. Nu heel hard duimen dat haar epileptische toevallen afnemen / stoppen, want zowel haar hartje als glucose kunnen hiervoor een aanleiding zijn. We duimen
