Is het moment van inslapen al daar?

[Femmel]

Hoi Allemaal,

Lang geleden dat ik hier geweest ben.

Ik heb even een vraagje over ons nierfaalkatje Tiki. Zij is inmiddels 18,5 jaar oud en sinds 2015, na een nierbekkenontsteking, bekend met nierfalen.

Sinds enkele weken merken we dat onze Tieks wat wankeler wordt. Ze moet soms een stapje bijzetten om niet om te vallen en bij schudden met haar koppie wil ze ook wel eens omvallen. Ook vind ze het al een hele tijd niet prettig meer om aan haar achterkant geaaid te worden. Ze springt ook al jaren niet meer op hoge dingen, terwijl ze vroeger het liefst bovenop de deuren zat. Al met al heeft de ouderdom een beetje toegeslagen bij haar.

Nu is ze gisteren van de trap gevallen, van helemaal boven naar helemaal beneden. Ik hoorde het gebeuren en ben uiteraard direct naar haar toe gespurt maar ze was toen al opgestaan. Ze was flink van slag, liep hard te gillen en draaide geregeld rondjes. Eerst gezorgd dat we samen een beetje tot rust kwamen en toen verder gekeken. Zo op het eerste gezicht leek er niet al teveel aan de hand, maar later zag ik dat ze wel heel erg wankelt en haar staart vreemd houdt. Gisterenavond had ik echt het idee dat ze pijn had en dus heb ik haar een Onsior gegeven. Het idee dat ze pijn heeft is weg maar het wankelen houd aan. Vannacht heb ik dus beneden bij haar geslapen.

Vandaag besloten naar de dierenarts te gaan en die heeft haar helemaal nagekeken. Ze geeft enorm veel pijn aan in haar buik, bekken en achterpoten (ondanks de Onsior). Ook heeft ze bloed afgenomen voor de nierwaardes.

BUN 20,5 (max. 10,7)
Creat 317 (normaalwaarden weet ik niet)

Ook was het calcium te hoog en de amylase.

Even heel kort gezegd vind deze dierenarts het ureum van 20,5 veel te hoog, met name omdat ze goed gehydreerd is, Semintra krijgt en nierdieet eet. Bij jongere kat zou ze willen spoelen. Zij zegt dat het wankelen komt van het feit van ze zichzelf aan het vergiftigen is (zie ureum) en dat ze daardoor ook van de trap is gevallen. Voor mij allemaal nog plausibel ware het niet dat onze Tieks nog heel goed eet, drinkt en de kattenbak gebruikt.

Haar advies is dan ook om haar nog een paar dagen pijnstilling te geven en te verwennen en daarna afscheid te nemen. Het wankelen en van de trap vallen komen van de hoge ureum en beter worden gaat het niet. Sommige katten stoppen met eten en drinken en andere krijgen hersenverschijnselen legde zij me uit.

Hoe gek ook, hier was ik niet op voorbereid en alles in mij verzet zich (nog) tegen inslapen. Wel moet ik erbij zeggen dat ik niet wil dat Tiki 3 dagen gespoeld wordt, daar is het de kat niet naar, dat heb ik vanaf het 1e moment gezegd.

Misschien dat ik volgende week bij mijn eigen dierenarts (die nu op vakantie is) een second opinion ga vragen, ik vertrouw hem blind...Maar voor die tijd zou ik graag jullie mening willen? Denken jullie ook dat de ureum zo hoog is dat ze hier deze verschijnselen van krijgt?

[evonne]

Durf je geen antwoord te geven wat betreft inslapen je kent zelf je kat het beste.

Ik heb wel diverse katten gehad met niervallen maar bij mij stopte ze met eten en drinken.

Misschien dat je via de site contact met ErikPhilippus kan maken kreeg het gevoel dat hij erg veel weet wat betreft nierkatten
hopelijk kan je hier iets mee.

heel veel strekte in ieder geval

[Femmel]

Hoi Evonne,

Ik snap dat je geen antwoord kunt geven op het inslapen.

Mijn andere nierfalers stopten ook met eten en gingen vaak braken Op het moment dat het op was. Dat is ook het probleem nu, ik had niet verwacht dat ze zou zeggen dat ik heel serieus moet overwegen haar op korte termijn in te laten slapen op basis van haar nieren. Ik had juist het idee dat dat goed ging. En ik kijk liever naar de kat dan naar de bloedwaarden, want dat zegt mij meer.

Maar het wankelen zou natuurlijk van het nierfalen kunnen komen, of zijn er nog andere oorzaken van een hoog ureum? Dan kan ik dat altijd nog eens bespreken.

Het calcium zou ook kunnen betekenen dat er ‘ergens’ een tumor zit, de amylase dat haar alvleesklier niet optimaal werkt (wat de buikpijn kan verklaren).

Vandaag vind ik harte goed om in te laten slapen, dat kan natuurlijk morgen anders zijn.

Dankjewel voor je antwoord en je sterkte wensen, we kunnen het gebruiken.

[ErikPhilippus]

Poeh, dat is lastig....
Natuurlijk zijn de nierwaardes verhoogd, maar nu ook weer niet huizenhoog. Voor ureum ligt volgens mij de grens op 12,8, en voor creatinine 164. Inderdaad kan het wankel lopen, spierzwakte en sufheid komen door een te hoog ureum, maar dat kan ook komen door een hoge bloeddruk. Als ureum echt hoog is, dan ruik je het aan de adem, zie je vaak ook zweertjes in de bek, en neemt de eetlust af (soms zelfs een eetstaking). Ik vind het trouwens opmerkelijk dat Tiki nog goed eet van nierdieet bij deze ureum waarde. Aantasting van de hersenen zie je pas in het laatste stadium van ureum vergiftiging, maar het zou kunnen dat Tiki anders reageert op de verhoogde ureum dan gebruikelijk.

De pijn in de buik, bekken en achterpoten lijkt me toch niet door ureum te komen, en of het (alleen) door het vallen van de trap komt, is natuurlijk moeilijk te zeggen zo van een afstand. Wellicht had ze eerder ook al pijn in de buik (je mocht haar daar niet aaien), en dat de valpartij 'iets' heeft verergerd, ik weet het niet. Anderzijds: een kat met pijn eet meestal niet goed.

Als je graag wilt dat je eigen dierenarts nog naar Tiki kijkt, zou ik Buprecare geven zodat Tiki de komende paar dagen zonder al teveel pijn door kan komen. Zo te horen heeft Tiki een krachtigere pijnstiller nodig dan Onsior. Tramadol zou ook kunnen, maar dat is een vies spulletje, en Buprecare kan als injectie in de nek worden gegeven, en dan werkt het 2 dagen. Dus ik zou dit zo snel mogelijk bespreken met de DA.

Sterkte, en knuffel voor Tiki.
Erik

[Rik]

Moeilijk. Je bent dus al 3 jaar bezig met het nierfalen van Tiki. En je hebt volop ervaring met nierfalen van je vorige katjes. Dus een onbekend gevoel zal het niet zijn. Ik heb Bowy van 18 tot 20 jaar mogen begeleiden met haar nierfalen. En je leeft altijd in onzekerheid wanneer het lichaampje het echt genoeg vindt. Jij weet waarschijnlijk zelf ook dat bij 18,5 jaar, met 3 jaar nierfalen, het moment dichterbij zal komen. Maar inderdaad lijken die symptomen in de eindfase nu heel anders te zijn bij Tiki.

Wat betreft het moment van inslapen ben jij de enige die daar goed antwoord op kan geven. Jij hebt het voorrecht om dat moment ook voor haar te kiezen. Hoe moeilijk dat ook is. En voor iedereen kan dat moment en die grens weer anders liggen. Ik kan me voorstellen dat je daar dan nu wel mee wilt wachten tot je je eigen DA gesproken hebt. Maar ook als het uiteindelijk eerder moet zal ze je dat niet kwalijk nemen.

Wat betreft het nierfalen... de creatinine van 317 is wel hoog (hoger dan bij beginnend nierfalen) maar is wel wat ik verwacht bij een kat die in fase 3 of 4 zit. Ook het Ureum zal daardoor hoger liggen. Maar zoals Erik al aangeeft gaat dat meestal gepaard met misselijkheid en mindere eetlust (en dat heb je zelf ook bij je andere katten gezien). Dus het is bijzonder dat ze nog goed eet. Zelf heb ik geen ervaringen met het wankelen anders dan bij een aanval/tia als gevolg van een te hoge bloeddruk (die was bij Bowy torenhoog en door de tia die ze kreeg is het nierfalen gevonden). Misschien dat die bloeddruk nog vastgesteld kan worden.

Niet meer spoelen kan ik me ook wel in vinden. Ik had het bij Bowy in het laatste jaar ook. Geen gesleutel meer. Haar laatste bloedonderzoek was een complete ramp (met bloedafname door drie man sterk met ellebooghandschoenen) en toen had ik al voorgenomen het niet meer te laten onderzoeken. Zoals je zegt, kijk naar de kat en niet de bloedwaarden.

Ik denk dat je wat betreft pijnstilling inderdaad het beste even kunt volgen wat Erik aangeeft (die heeft wat meer ervaring met de verschillende middelen) en hopelijk is het een kleine (of eigenlijk grote) dip waar ze even in zit. Zoals we allemaal kennen bij onze nierfalertjes.

Ook vanuit hier veel sterkte en een knuffel voor Tiki.

[Femmel]

Heel erg dankjewel voor de reacties! Jullie bevestigen mijn gevoel dat de symptomen een beetje tegenstrijdig zijn tov laatste stadium nierfalen.

Er is alsnog genoeg aan de hand om haar goed in de gaten te houden natuurlijk. Ze hoeft niet te lijden, maar dit kwam heel rauw op mijn dak.

Ze mag voorlopig geen trappen meer lopen, dus ik slaap in de woonkamer op een matrasje met haar in mijn armen.

Volgende week naar onze eigen dierenarts (of het moet ineens heel erg verslechteren). Eens zien wat hij er van denkt.

Verstuurd vanaf mijn LG-H870 met Tapatalk

[Yo16Ka16No11]

Zo te horen ben je heel goed en bewust met haar bezig. Bekijk het van dag tot dag. Probeer inderdaad haar goede pijnstilling te geven. Ik snap je standpunt dat je graag de mening van je dierenarts wil. Wanneer ze niet acuut verslechterd zou ik dat ook zeker doen.

Het is zeer aannemelijk dat Tiki en jij samen haar laatste tijd in gaan. Ik hoop dat jullie nog bewust van elkaar kunnen genieten met kleine geluksmomentjes.

Veel kracht voor jou en een dikke knuffel voor Tiki!

[Femmel]

Allemaal heel erg bedankt voor de reacties!

Helaas hebben we Tiki gisterenavond toch in laten slapen. Afspraak bij onze eigen dierenarts stond voor morgenavond maar we vonden dat we niet meer zo lang mochten wachten.

In eerste instantie leek ze wat op te knappen met de pijnstillers maar sinds zondag ging ze hard achteruit. Ze had erg veel pijn en kon steeds moeilijker lopen, maar ook moeilijk gaan liggen. Ze kon eigenlijk niet meer ontspannen en werd erg onrustig.

Haar koppie wilde nog, maar haar lijfje was op... Wat is dat moeilijk zeg! Voor mij is wel duidelijk dat dit niet van nieren kwam, ze heeft tot vlak voor het inslapen gegeten en gedronken.

Voor het eerst in 35 jaar ben ik nu katloos en wat is het enorm leeg hier. Het verdriet vult nu nog flinke gaten, na dik 18 jaar afscheid moeten nemen valt me enorm zwaar.

[castratenkoor]

Verstandige liefdevolle beslissing. Afscheid nemen doet pijn. Sterkte met het verlies en de leegte die ze achterlaat.

[evonne]

voor het eerst in 23 jaar tijd hebben wij sinds 2 maanden ook geen kat meer in huis, begrijp dus precies wat je bedoelt.
zelf nu na het lezen van jouw berichtje rollen er weer tranen over mijn wangen.

IK wens je heel veel strekte toe

[ErikPhilippus]

Verdrietig bericht, wat een loodzware beslissing...
Maar ik weet zeker dat je de juiste afweging hebt gemaakt, en het belang van Tiki voorop hebt gezet, hoe pijn het ook doet.
Veel sterkte de komende tijd. Rust zacht Tiki....
Erik

[Rik]

Jammer dat je je eigen dierenarts niet meer hebt kunnen raadplegen. Maar ook die zal niet veel meer hebben kunnen doen. En als ze dan pijn heeft kun je maar één beslissing nemen in haar belang.

Heel veel sterkte.

Rust zacht lieve Tiki.

[nellebel]

Heel veel sterkte.

Verstuurd vanaf mijn GM 5 d met Tapatalk

[Lieselotje]

Ach, rust zacht Tiki. Veel sterkte!
Wat is het dan leeg in huis he, je hebt nog zo in je herinnering dat er een lieverd op je wacht.
Knuffel

[Zotvanpoezen]

Ik heb net het verhaal van Tiki gelezen. Het doet mij sterk denken aan mijn lieve Rambo die 3 jaar geleden gestorven is. Hij had eerst ook nierproblemen en bleef ook normaal eten. Maar volgens de bloedonderzoeken waren zijn waarden dank zij het nierdieet weer normaal geworden. Toch begon hij heel snel achteruit te gaan. Hij was ook beginnen wankelen, vermagerde heel snel, werd incontinent en was heel stram geworden. Bovendien was zijn neusje heel gevoelig geworden. Bij de kleinste aanraking begon de neusspiegel te bloeden. Ondanks al die ellende bleef mijn lieve Rambo erg vraatzuchtig. Hij durfde zelf een prooi van een andere kat afnemen en at die volledig op. Met zijn schildklier was alles oké. Het enige dat in het bloed te vinden was, was dat hij een lichte verhoging van witte bloedcellen had. Metacam en antibiotica konden hem niet helpen. Toen ik hem zo snel achteruit zag gaan, heb ik ook die moeilijke beslissing moeten nemen. Ik denk dat zijn lichaam op was. Het is al 3 jaar geleden en ik heb nog de andere katten, maar toch blijf ik hem missen.
Heel veel sterkte.