We zijn nu een paar dagen verder en het ligt toch iets complexer dan ik aanvankelijk dacht (denk ik).....
We hebben beiden nu een paar keer een pets/beet gehad van Jakob, met een snauw erbij en oortjes naar achteren. Dat interpreteer ik toch wel als, 'ik heb er genoeg van'. En ook een keer een pets of een bijtje met gelijk wegrennen, dat is duidelijke taal ('ik ben er echt klaar mee'). Gelukkig doet hij tot nu toe niets tot bloedens toe, maar wij hebben nog wel moeite met Jakob 'lezen'. Hij heeft namelijk ook de neiging om zijn oortjes naar achteren te doen, zijn ogen dicht te knijpen en luid te spinnen als je hem over zijn koppie aait. Ik interpreteer dat als 'genieten', terwijl oortjes naar achteren bij Bella echt een teken was van ongenoegen.
Het is ook lastig omdat hij dan zelf op schoot komt en soms merk ik dan aan hem dat hij toch onrustig is. Ik probeer hem dan te aaien om te kijken hoe de vlag staat, als hij te onrustig reageert laat ik hem gewoon even liggen. Soms vindt hij dan ook zijn rust, maar soms haalt hij alsnog uit naar mijn hand met een snauw (terwijl ik op dat moment even juist niet met hem bezig ben).
Ook heeft hij laten blijken dat hij het niet altijd eens is met het feit dat ik (of echtgenoot) van de bank opstonden of gingen verzitten, dit werd beantwoord met wat bijten en/of een haal en wat gegrom. Dan zeggen we wel duidelijk 'auw' en doen we alsnog wat we van plan waren (we moeten wel gewoon zo nu en dan naar het toilet, kat of niet
Goh, als ik dit nu schrijf denken jullie dat ik Jakob een vreselijk beest vind, terwijl niets minder waar is. Ik wil het gewoon graag goed doen en ik weet dat jullie vaak goede ideeën hebben. Soms vermoed ik dat hij, ondanks zijn knuffeligheid en nieuwsgierigheid, toch gestrester van de verhuizing is dan wij vermoeden. Of misschien zit ik er helemaal naast en valt dit allemaal nog onder de categorie 'liefdesbeetjes'? Jullie ook wel eens moeite gehad om een kat te leren 'lezen'?