Oudere kat 16(30/4/00) met nierfalen. Wanneer in laten slapen

[Kaat79]

Hallo. Ik ben nieuw hier. Ik heb ruim twee jaar geleden mijn 14 jarige kat in moeten laten slapen. Hij was ineens heel erg ziek en bleek ernstig nierfalen te hebben. Hij heeft ruim een dag aan het infuus gelegen maar werd alleen maar zieker. Waardes waren niet meer te meten. Helaas dus in moeten laten slapen.
Vorig jaar mei is er bij mijn andere kat ook nierfalen geconstateerd. Waarde rond de 350(zoiets dacht ik). Prognose max. 2 jaar een na laatste stadium. Nu is deze kat erg afgevallen. Bijna geen spieren of vet meer. Hij slaapt veel en lijkt zich niet happy te voelen. Hij spuugt maar niet dagelijks, hij eet en drinkt goed.
Ik wil koste wat het kost voorkomen dat ik te laat ben en dat mijn kat bijna in elkaar zakt. Ik weet dat ik de enige ben die de keuze kan maken. Maar waar moet ik op letten? Wanneer weet ik dat het tijd is? Ik vermoed nu dat het niet lang meer duurt, maar die knoop doorhakken blijft lastig. Hij knuffelt zo graag en het is zo'n lieve kat.... ik wil hem niet te lang bij me houden maar hem ook niet te vroeg laten gaan...

[ErikPhilippus]

Beste Kaat,

Eergisteren was ik begonnen met een antwoord, maar toen ik je bericht nog eens las, kreeg ik opeens een wat ongemakkelijk gevoel. Ik heb mijn reactie daarom niet verzonden, en dacht ik wacht even af totdat iemand anders reageert - want misschien ligt het wel aan mij.

Nu is er nog steeds geen response gekomen, wat op zich wel vreemd is op dit forum. Ik heb daarom het idee dat ik wellicht niet de enige ben met dit ongemakkelijke gevoel. Hierbij dan toch een reactie, die waarschijnlijk niet zo leuk zal overkomen.

Je begint over een kat die 2 jaar geleden ineens zo ernstig nierfalen bleek te hebben dat hij niet meer te redden was. Tenzij jouw kat acuut alle nierfunctie heeft verloren (b.v. ten gevolge van een ernstige vergiftiging) wil dat er bij mij niet in. Nierfalen is normaal gesproken een gefaseerd proces, en pas als zo'n 75% van de nierfunctie is verdwenen, worden symptomen zichtbaar - en kan er in veel gevallen nog worden ingegrepen om de kat met de overgebleven 25% van de nierfunctie nog een tijd een goed leven te geven. In jouw geval was er klaarblijkelijk nauwelijks nierfunctie over - en ik vraag me dan ook af: zijn de signalen van nierfalen toen niet opgemerkt of genegeerd?

Hoe het ook zij, dit maakt dat ik wel met een ander gevoel naar de rest van je bericht kijk. Bijna een jaar geleden is bij je andere kat nierfalen geconstateerd, Hij is erg afgevallen, spuugt regelmatig, en voelt zich niet happy. Wat heb je gedaan om hem wel happy te doen voelen? Ben je b.v. naar de dierenarts geweest voor antibraakmiddel of maagzuurremmer? Is zijn bloeddruk gemeten? (want misschien heeft hij wel stekende koppijn). Is er het afgelopen jaar nog een keer naar z'n bloedwaardes gekeken (misschien hoog ureum, met daardoor zweertjes in de maag/bek). Ik noem maar een paar dingen waar ik toch heel alert op zou zijn als het mijn kat was....

Al met al heb ik de indruk dat je de signalen van je kat niet goed leest, naar de oorzaak daarvan kan ik slechts gissen. Want ik ben er zelf van overtuigd dat je door de jaren heen een emotionele band kan opbouwen met je kat, waardoor je steeds beter contact kan maken en hele subtiele signalen begint op te merken - ondanks dat een kat een meester is in het verbergen van pijn en zwakte. Ik hoef mijn kat Dalí (ook een nierfaler overigens...) maar in de ogen te kijken en ik weet hoe hij zich voelt. En straks zal hij ook aangeven wanneer zijn leven over is, en ik hem kan laten gaan (en dat is echt niet als hij 'bijna in elkaar zakt....').

Ik vind het moeilijk, zo niet onmogelijk om antwoord te geven op je vragen. Want als ik in gesprek ben met mijn kat, is dat niet op rationeel niveau - het is echt anders. En ook moeilijk uit te leggen. Ik zou zeggen: als je hem knuffelt, ga eens 'in gesprek' met 'm, stel die vragen ook aan hem, en probeer te voelen of je 'ergens' een antwoord van hem krijgt of voelt.

Nou, toch een heel verhaal geworden (was ik eigenlijk niet van plan), ik hoop dat ik niet al te belerend of onvriendelijk ben overgekomen, dat is niet mijn bedoeling.

Met vriendelijke groet,
Erik

[Dinky]

Het simpele antwoord is dat je hem moet laten gaan wanneer er geen kwaliteit van leven meer is.

Wat doe je om hem zo goed mogelijk te ondersteunen? Zijn er na die meting van 350 nog metingen geweest? Heeft hij na die meting infuus gekregen?
Mogelijk dat jij je vraag voor kan leggen aan de da die de kat ook kan zien? Zodat hij je kan helpen bij het maken van de keuze?

[Rik]

Op de een of andere manier is dit bericht mij ontgaan.

Je zit in een lastig periode. Naast wat Erik al aan heeft gegeven kan ik je mijn verhaal ook wel vertellen. Mijn poes Bowy kreeg op bijna 18 jarige leeftijd een tia. Na onderzoek bij de DA bleek ze een onmeetbaar hoge bloeddruk te hebben plus nierfalen 2e fase. Ze herstelde dat weekend echter goed van de tia (ze liep helemaal scheef) en met bloeddruk medicijnen en nier-medicijnen en dieet bleef ze het goed doen. Een nierpatiëntje kan erg kritisch zijn wat betreft eten maar dat kon ik altijd wel oplossen (met tijdelijk slecht lekker eten of een ander merk/smaak nierdieet). Na anderhalf jaar begon mij op te vallen dat ze aan het afvallen was terwijl ze nog goed at (voedingstoffen werden slechter opgenomen). En nog steeds kon ze genieten van haar tuin-wandelingetjes. Zij sliep ook veel en vast. Wel begon ze steeds slechter te zien (nog steeds hoge bloeddruk ondanks zware dosis medicijnen). Op haar 20ste verjaardag zag ik dat ze misselijk was en niet lang daarna volgde een complete eetstaking. Voor mij was dat, in combinatie dat ze van 3 naar 2kg af was gevallen, het teken om haar te laten gaan.

Wat ik verder niet lees, en wat Erik ook al aangaf, is of je kat ook medicijnen heeft gehad om zijn ongelukkige gedrag (misselijk?) op te lossen. Normaal kijk je niet naar waarden als een kat het goed doet (behandel niet de waarde maar de kat) maar als een kat het niet goed doet zul je natuurlijk wel iets moeten doen om dat op te lossen. Je moet verder dus kijken naar de kwaliteit van het leven van je kat. Kan hij nog genieten van dingen die hij zelf graag doet. Is die kwaliteit er niet dan moet je dus zorgen dat die er weer komt of, als dat niet mogelijk is, bekijken wanneer het moment van afscheid nemen daar is.

Ik hoop dat hij er nog bovenop kruipt en zich weer happy gaat voelen en je nog even van hem mag genieten.

[Kaat79]

Bedankt voor jullie reacties. Ik realiseer me dat ik ook een vraag stel waar heel moeilijk antwoord op gegeven kan worden. Ik heb de afgelopen periode nauw contact gehad met de dierenarts en de stappen ondernomen die volgens mijn dierenarts nodig waren. Bij mijn vorige kat heb ik de signalen over het hoofd gezien. Ik was net moeder geworden en mijn aandacht was niet geheel gericht op de dieren. Bij deze kat is dat anders geweest en heb ik wel datgene gedaan wat ik moest doen. Ik heb hem vanavond in laten slapen. Zijn lijf was op.

[Rik]

Zeker als ze met nierfalen flink af gaan vallen kan het hard gaan. En op den duur is het lichaampje dan inderdaad op. Het verdriet zal er niet minder om zijn maar hij heeft je laten weten dat het tijd was.

Heel veel sterkte.

[Kaat79]

Erik bedankt voor he eerlijke reactie. Ik begrijp je verhaal en de opmerking over de eertste kat zijn terecht. Mijn prioriteit lag destijds bij een mooi wondertje. Ik herken je gesprekken. Deze heb ik de afgelopen tijd vaak gevoerd. Ik denk dat ik onbewust/bewust de keuze nig niet wilde maken omdat ik er nig niet aan toe was. Hij wel... vandaag dus de knoop doorgehakt. Het blijft lastig om een vriend te moeten verliezen. Zoveel meegemaakt samen. Ik berust in mijn beslissing en ik ben er van overtuigd dat ik datgene heb gedaan voor hem wat ik moest doen tijdens zijn ziekte.

[Dinky]

Sterkte met het verlies

[ErikPhilippus]

Bedankt voor je reactie. Ondanks de pijn van het afscheid, is het toch goed te lezen dat je met een berustend gevoel afscheid heb kunnen nemen van je vriend. Sterkte, en ik hoop dat fijne herinneringen snel de boventoon gaan voeren als je aan hem terugdenkt.

Hartelijke groet,
Erik

[Anne]

Heel veel sterkte met het gemis en verlies van je poes.