23 april urine opgevangen met katkor omdat ik het idee had dat de plasjes wat kleiner leken te worden. Uitslag: Niets aan de hand. Geen gruis, geen bloed, goede Ph waarde.
Zo'n 2 weken later: Dinky gaat erg vaak naar de bak en er komt nauwelijks urine uit. Urine opgevangen voor nieuw onderzoek. Uitslag: klein beetje bloed in de urine maar erg weinig dus na het weekend pijnstiller halen (in dat geval novacam. LET OP: risico op overdosering is vrij groot dus wees hier voorzichtig mee!). In het weekend begon Dinky ook naast de bak te plassen en was urine duidelijk rood.
Na een paar dagen novacam leek het over en gingen we vrolijk verder tot de orde van de dag.
Begin juni was het weer ineens mis en ging ze ineens weer naast de bak plassen, weer rood door bloed. Toen afspraak gemaakt voor blaaspunctie om te kijken welke AB ze zou krijgen.
Dit liep anders dan verwacht. Bij aankomst was de blaas te leeg (tja, ze ging dan ook elke 15 minuten naar de bak toe en alleen ritje naar DA toe is al 15 minuten) en is ze bij de DA achtergebleven om de blaas te vullen en de punctie te doen onder echo begeleiding. Dit wilde niet zo goed lukken, iedere keer dat de blaas gevuld was en ze het echo apparaat op haar buik plaatsten leegde de blaas zich. Uiteindelijk na meerdere pogingen werd ik gebeld: Het lukte niet en dus wilden ze het nu onder een licht roesje proberen in de hoop dat de blaas zich dan niet zou legen. Toen is de echo wel goed gelukt maar de uitslag was niet wat de verwachting was. Dinky bleek een kleine liesbreuk/buikhernia van paar mm te hebben waar de blaas in klem was komen te zitten. Dit moest geopereerd worden en Dinky is toen de nacht gebleven om de volgende ochtend geopereerd te worden (na wat discussie want volgens DA was het geen spoedgeval en de vrijdag zat al vol gepland dus zou maar na het weekend moeten en tot die tijd overbruggen met novacam. Dat was voor mij een no go).
De operatie bleek complexer dan vooraf ingeschat doordat de liesbreuk op een ongunstige plek zat (zeer teer weefsel). Dinky heeft maar liefst 2 uren op de operatietafel gelegen. Advies was benchrust voor 3 weken. Thuis moesten wij nog rompertje of kap om zien te krijgen. Deze kreeg madam beide uit/af ondanks kleinste stand en zorgde ervoor dat ze salto's ging maken in de bench. Dit werkte dus enorm averechts en het was vrijdagavond dus geen DA meer open. Omdat ze niet om leek te kijken naar de uitwendige hechtingen uiteindelijk besloten om niets om te doen omdat ze dan rustiger was (en ze moest juist rust houden om de hechtingen van binnen niet te laten knappen). De zaterdagochtend lag er ineens een deel van de drain uit dus de dienstdoende (niet eigen) DA gebeld. Die deed er vrij laconiek over en zolang het niet dik werd van ophopend vocht was er niets aan de hand.
De maandag moest ik weer met haar langs de DA om de drain te verwijderen. Alles was in orde en zag er nog goed uit. De donderdagavond paniek bij Dinky. Wat bleek? haar tand was achter de hechting gekomen tijdens het wassen doordat er waarschijnlijk wat ruimte op ontstaan was. Toen ze weer los was, was het vrij snel weer goed maar ze was er duidelijk zelf van geschrokken.
Vrijdagavond zagen we ineens dat er vrijwel geen hechting meer in zat. Toen goed in de gaten gehouden dat het gewoon dicht zou blijven en de maandag naar de DA om de laatste hechting eruit te halen (zoals gepland dat dan de hechtingen eruit gehaald zouden worden).
Na 3 weken in de bench mocht ze weer lekker rondlopen en haar eigen kattenbak weer gebruiken (in de bench had ze kittenbakje met houtkorrels waarbij ze nogal moeite had om de ontlasting IN de kattenbak te droppen).
Afgelopen maandagavond (4,5 week na de operatie) leek ze weer vaker naar de kattenbak te gaan. De dinsdag was dit zeker en is er gelijk een afspraak gemaakt bij de DA om woensdag langs te komen voor controle. DA wilde nieuwe blaaspunctie doen. Omdat het gebied rond de blaas gevoelig was wilde ze dit onder echo begeleiding doen. Maar Dinky bleek weer niet een goed gevulde blaas te hebben dus moest ze weer daar achter blijven. Wij vreesden dat het de liesbreuk zou zijn en de blaas daar weer in klem zou zitten. Gelukkig bleek het anders te zijn, de blaaswand was nu geïrriteerd en er waren oneffenheden te zien die er 5 weken eerder niet waren geweest (toen was de blaas zelf juist zo mooi gaaf geweest), vermoedelijk bloedstolsels. Gruis kon het niet zijn omdat dit een slagschaduw geeft die er niet was en deze bewegen in de blaas wanneer je de kat draait en dat deden ze ook niet. Hier staat een mooi overzicht van echobeelden van de blaas en zoals ik het heb begrepen is het bij Dinky het plaatje van de ontstoken blaas: http://www.ossehoofd.nl/onze-mogenlijkheden/echo/#blaas
Bovendien werden er als ik het goed heb begrepen witte bloedlichaampjes gevonden die duiden op ontsteking.
Dinky krijgt op dit moment een lage dosis novacam als pijnstiller en daarnaast clavubactin als AB. Deze irritatie is waarschijnlijk het gevolg van alle stress van de afgelopen periode. Ik mocht bij dit laatste bezoek aan de DA ook bij de eerste (mislukte) echo zijn en ik heb Dinky werkelijk nog nooit zo enorm bang gezien!
In het verleden heeft Dinky in het asiel blaasgruis gehad wat ook (mede) wordt veroorzaakt door gruis. Daar was de oorzaak ook duidelijk stress want ik heb haar (ondanks het enorm afraden door assistentes bij de DA) daarna op kwalitatief goed 'normaal' voer gezet. Bij de diagnose dat de blaas klem zat in liesbreuk is mij ook duidelijk gezegd dat voer niet de oorzaak kon zijn.
Vanmiddag krijg ik mail met daarin nogmaals de huidige diagnose en informatie. Dit omdat de DA zelf bij het ophalen van Dinky nog druk was en ik het graag 'op papier' heb zodat ik de gegeven informatie rustig na kan lezen
Kwam ook nog helder verhaal tegen over veranderde inzichten bij blaasproblemen: http://www.govertswiniuszwart.nl/dieren ... bij-de-kat
, dat werkt ook stressverlagend..
heb per pb gereageerd op deze 'diagnose/bevindingen' .. 
hopelijk vandaag.. 
