Ervaring mbt kitten met aangeboren kromme voorpootjes

[NiekieGee]

Lieve allemaal,

we zijn vandaag gaan kijken bij lieve mensen die een verrassingsnestje kittens hadden. Het poesje waar we voor gingen was een dotje, maar ze had ook nog een zusje, waar mijn zoon meteen een enorme klik mee had. Soms gaat dat zo, ik denk dat de meesten van jullie dat wel kennen.

Het betreffende poesje heeft echter een verhaal, ze is geboren met twee kromme voorpootjes. De eigenaren zijn er vrijwel meteen na de geboorte mee aan de slag gegaan met hulp van hun dierenarts, de pootjes werden gespalkt en inmiddels (ze is nu 8 weken) is één voorpootje inderdaad recht gaan staan. Het andere pootje staat echter nog vrij scheef en als ze het pootje gebruikt zit de knik heel hoog, net alsof het gebroken is. Het is echter niet gebroken en de dierenarts zegt dat het voorpootje ook heel soepel is. Hij hoopte dat naarmate ze het meer ging gebruiken het sterker zou worden en het pootje ook wat meer body gaat krijgen, maar zekerheid voor de toekomst geven kon hij niet.

Spalken lukt niet meer want ze pulkt het er steeds af.

Nu is mijn vraag: heeft er iemand hier op het forum ervaring met poezen met een soortgelijk probleem. Ik heb op internet een Engelstalig onderzoek gevonden waarin geschreven werd dat het vrij veel voorkomt en dat het vaak ook vanzelf rechttrekt. Maar ik vraag mij natuurlijk af hoe het gaat als het niet wegtrekt en krom blijft staan (naar binnen). Krijgt zo'n poesje later problemen met gewrichten, ontstekingen, ze loopt tenslotte totaal anders, moet er misschien een operatie plaatsvinden..

In ons gezin zou ze trappen moeten lopen (en volgens de eigenaren ging dat al heel goed) want de kattenbakken staan boven, tevens hebben wij een actieve teckel die niets zo leuk vindt als met de katten spelen. Maar ik ben bang dat het kittentje zich hierdoor gaat forceren..

Ik heb in principe wel besloten dat we toch voor het poesje gaan waar we oorspronkelijk voor gingen kijken, maar het poesje met het kromme pootje was al meteen zo eigen en vol vertrouwen naar mijn zoon dat we toch met twijfels zitten. Het andere poesje was een echte kitten, wat schuw, schrikachtig en zat de hele tijd onder het keukenblok (wat natuurlijk niet abnormaal is) onze eigen eerste poes zat als kitten ook steeds onder de bank, soms hebben ze gewoon wat tijd nodig. Het andere poesje was echter helemaal niet bang, nieuwsgierig en veel meer op ons gericht.

Bedankt voor het lezen, en ik hoop dat er mensen zijn die hier al wat meer ervaring mee hebben,

Lieve groetjes, Niekie

[nellebel]

tip 1, ga vooral voor 2 kittens. kittens hebben gezelschap nodig van een ander kitten. om samen te ontdekken, samen te spelen en vooral samen te leren. dat leren ze niet van mensen of honden.
tja en dat voorpootje. misschien eens info opvragen bij je eigen DA hoe die erin staat. daar heb ik geen ervaring mee.

[Dinky]

Ik zou in dat geval voor beide gaan
Ook zou ik, zeker met kittens, ook een bak met grit beneden zetten omdat kitrens (net als mensenkinderen) tijdens het spelen ineens kunnen bedenken dat ze moeten plassen. Doe je dit niet dan heb je een grotere kans op ongelukjes

[Adriana]

helemaal eens met wendy en mirjam, ga asjeblieft voor twee, ze groeien zo veel evenwichtiger op en voeden elkaar beter op dan welk mens dat ooit zou kunnen.. en er is niks leuker in huis dan twee kittens, de televisie kan uit en daar kan geen computerspel tegenop..!

de ervaring met kittens is dat het nog heel erg kan bijtrekken. bij dinie/castratenkoor kwam kitten teske, die veel te weinig beweging had gehad met waarsch nog slecht ontwikkelde gewrichten en spieren.
met goed voer en vooral veel beweging/training was dat binnen twee weken ingelopen en hij is intussen een prachtige dondersteen.. (zie fotoalbum voor verhaal en info.. en vooral foto's..)

het aanpassingsvermogen van katten is erg groot, we hebben op het forum driepoters die al vrij snel prima mee komen. hoe het met die voorpootjes gaat kan denk ik niemand voorspellen. je da heeft neem ik aan een specialist orthopedie geraadpleegd en dan nog..
met heel veel stoeien, rollebollen, sjezen, klimmen in het eerste jaar zo lang zo'n kitten nog in ontwikkeling is èn een paar soorten kwaliteitsvoer voor kittens met verhoogd mineralen (bv RC kitten èn regelmatig wat rauw geblancheerd kip- of kalkoenvleesjes heb je denk ik voor optimale condities gezorgd en de toekomst zal leren hoe ver het bijtrekt.
dat pleit er dus ook voor om er gelijk twee te nemen, die matten elkaar af en in je eentje stoeit het beetje lastig..

hier heb ik een vloerkleed verticaal tegen de muur als klimwand. van eentje van mijn laatste stel jonkies was de achterhand zwak en we hebben een paar weken getraind, ook in opdrukken en met een maand was dat bijgetrokken.
een stevige, hoge klimpaal lijkt me het minste om ze te helpen in de ontwikkeling van spieren, botten en gewrichten.

en welkom op het forum trouwens!

[castratenkoor]

Het is onvoorspelbaar hoe zo'n kitten met kromme voorpootjes zich zal ontwikkelen. Het is een geboorteafwijking en je hebt risico dat er meer mis is.

Ik ken wel de geschiedenis van een raskatje waar de moeder verkeerd op ging liggen. Daarna is het te strak gespalkt en afgestorven. Amputatie dus. Gaat niet goed met de kat, veel pijn aan de andere poten en erg chagrijnig tegen de andere katten. Gebruikt veel pijnstilling elke dag.

Ik sluit me aan bij Wendy, Mirjam en Adriana, je kunt het beste twee kittens nemen. Ze hebben dan erg veel aan elkaar.

[Cari]

Neem ze allebei, please . Het is zo verschrikkelijk veel fijner en gezonder voor een kitten om met een soortgenootje op te groeien. Bangerikje kan zich dan optrekken aan Krompootje en Krompootje kan zijn spiertjes optimaal trainen met Bangerikje. Voor Krompootje lijkt fysiotherapie me ook niet verkeerd. Als het ene pootje al bijna goed is, wordt het andere pootje met de juiste hulp/training waarschijnlijk ook wel goed/beter. En zo niet, dan heb je tenminste alles geprobeerd en een leven op 3 poten is in een goed thuis voor een kat ook geen probleem.
Ik weet niet meer of er meer meer mis moet zijn met 'm, dat zou je je da moeten vragen.

[NiekieGee]

Hi Nellebel, Dinky, Adriana, Castratenkoor en Cari,

Bedankt voor jullie reacties en het warme welkom op het forum.

Ik snap heel goed dat jullie allemaal het advies geven om ze allebei samen een thuis te geven, ik heb daar zelf ook meteen aan gedacht. Helaas woon ik niet al te groot en heb ik twee honden en al één poes van vier jaartjes. Ik had twee poezen maar heb onze Molly helaas (ze was pas vijf) recent en totaal onverwachts moeten laten inslapen. Groot verdriet natuurlijk en vooral poes Izzy mist haar erg vandaar dat wij besloten hebben om toch weer voor een tweede poes te gaan.

Met twee kittens zouden we dus uitkomen op twee honden en drie poezen in een niet al te groot huis en ik denk dat dit voor ons maar ook voor de dieren wat te veel van het goede wordt.

Wb de tip van de bak met kattengrit beneden dat gaat zeker gebeuren, ik heb nog een kittenbak uit de kittenperiode van Molly en Izzy en die komt dan voorlopig beneden te staan. Onder toeziend oog want Juul en Pip (beagle en teckel) vonden het in het verleden toch wel lekker om uit de kattenbak die beneden stond te snacken..zucht...

Moeilijk moeilijk allemaal want wat Castratenkoor schrijft daar ben ik dus ook bang voor. Ik weet dat er genoeg driepoters zijn die het prima doen, maar zij loopt op vier pootjes waarvan er één niet doet qua houding wat het moet en dat zorgt voor een totaal andere gang. Ik kan wel bellen met mijn dierenarts maar weet eigenlijk al dat zij ook niet veel advies kan geven, logisch ook, ze zal toch zelf het poesje moeten zien, en dat gaat moeilijk want er zit een flinke afstand tussen.

Nogmaals superbedankt voor jullie reacties tot nu toe, lief hoor!

Groetjes, Niekie

[Dinky]

Wanneer je echt een maatje wilt voor de achtergebleven poes zou ik eerder een leeftijdsgenootje voor haar zoeken in een asiel dan 1 kitten.
Anders loop je de kans dat het kitten Izzy gaat terroriseren omdat het kitten continu wil spelen maar Izzy daar niet op zit te wachten (zou je willen aanraden om ook eens in het foto-album van Dinie/castratenkoor te kijken, dan kan je zien/lezen dat het energieniveau van volwassenen nogal verschilt van die van een jong kitten).

[castratenkoor]

Juist omdat je een kat hebt van 4 jaar acht ik het nog meer aan te bevelen er twee te nemen. Dan slopen ze elkaar en heb je meer kans dat ze de volwassen kat met rust laten. Geloof me, een poes van 4 jaar zit echt niet te wachten op een klierend kitten. In het begin zal het meevallen, maar op een gegeven moment met 4-5 maanden bruist zo'n jong diertje van energie en dan zit er geen stopknop op.

[nellebel]

hoe verleidelijk ook om een kleintje te nemen, denk goed na. is dat wat jij leuk vind of is dat in het belang van je ander je kat, want die zit qua leeftijd denk ik niet echt te wachten op zo'n kleine dondersteen.